Odpowiedz jako specjalista
WsteczZaburzenia lękowo-depresyjne - terapia Gestalt czy poznawczo-behawioralna?
Dzień dobry
Cierpię na zaburzenie lękowe i depresyjne. Poszukuję pomocy i psychoterapii dla siebie. Mój kolega polecił mi terapeutkę, która bardzo mu pomogła. Terapeutka ta ma bardzo dobre opinie w internecie i jej opis osób z którymi pracuje pasuje do mnie. Jest psychologiem i jest w trakcie szkolenia w nurcie Gestalt. Czy terapia w tym nurcie będzie pomocna w zaburzeniach lękowych i depresyjnych? Słyszałem, że najskuteczniejszą formą pomocy w zaburzeniach tych jest terapia poznawczo-behawioralna, ale myślę, że łatwiej byłoby mi podjąć współpracę z terapeutką, która wzbudza moje zaufanie i która jest polecana przez mojego znajomego, pomimo że w nurcie poznawczo behawioralnym nie pracuje. Z drugiej strony chcę skorzystać z najbardziej skutecznej formy terapii... Co zrobić w takiej sytuacji?
Adrian
1 rok temu
Anna Wojcik-Pruszynska
Dzień dobry, nie ma jednoznacznej odpowiedzi na Pana pytanie. W pracy psychoterapeutycznej najważniejsza jest relacja, bez względu na nurt, w jakim pracuje terapeuta. To jak Pan będzie się czuł w kontakcie z terapeutą będzie miało największy wpływ na jej skuteczność. Dlatego zachęcam Pana do spotkania się sprawdzenia samemu jak Pan się czuje z w relacji z wybranym terapeutą, czy to pracującym w nurcie poznawczo-behawioranym czy Gestalt czy innym. To Pan zdecyduje i wybierze, od kogo będzie chciał wziąć wsparcie. Jedno czy dwa spotkania (czasami jest to 5 konsultacji) nie wiążą Pana z danym terapeutą na “wieki”, może się okazać, że to drugi albo trzeci tearapeuta/tka będzie tym/tą, z którym/rą zechce Pan przejść drogę ku zdrowieniu.
1 rok temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Justyna Adamczewska-Nowacka
Witam, uważam że nurt psychologiczny jest pomocny przy szukaniu odpowiedniej dla siebie terapii jednak zdecydowanie ważniejsza jest relacja z psychoterapeutą lub psychologiem. Statystycznie przy zaburzenia lękowych i depresji najlepszym nurtem terapeutycznym jest terapia poznawczo-behawioralna. Jednak w tym nurcie również występują różne założenia, które zmieniają się w czasie. Obecnie mówi się o trzeciej fali tego nurtu terapeutycznego skupiającego się na zaangażowaniu i akceptacji. Osoby doświadczające depresji, stanów lękowych również pracują z psychoterapeutami w nurcie Gestalt i również mają bardzo dobre wyniki. W tym nurcie ważna jest akceptacja tego stanu na tu i teraz i odnalezienie czynników, które ja powodują. Proszę pamiętać również że psychoterapeuci pracujący nawet w tych samych nurtach, korzystają z innych narzędzi i mają swoje indywidualne podejście, które kierowane jest ich dotychczasowym doświadczeniem. Zaufanie, które Pan posiada do psychoterapeutki kolegi jest samo w sobie silnym fundamentem do zbudowania odpowiedniej relacji z terapeutą, która będzie sprzyjała temu że się Pan otworzy, zaufa i zaangażuje w terapię. Proszę również pamiętać że nie obliguje to Pana do pozostania z tym konkretnym terapeutą na zawsze.
1 rok temu
Justyna Czerniawska (Karkus)
Dzień dobry,
najważniejszą rzeczą w terapii nie jest nurt a relacja terapeutyczna. Ważne, aby to Pan czuł się dobrze podczas sesji. Ciężko odpowiedzieć na pytanie, który nurt będzie najlepszy - zależy to od osobistych preferencji i oczekiwań. Mimo wszystko warto wspomnieć, że według badań naukowych to nurt poznawczo-behawioralny ma największą skuteczność, jednak jeżeli to Pan nie będzie czuć się w tym dobrze to taka terapia nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Proponuje spróbować spotkać się z wybranym terapeutą w danym nurcie i zobaczyć, czy jest to to czego Pan oczekiwał.
Trzymam kciuki za wybór właściwego terapeuty!
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Karkus - psycholog, psychoterapeuta
1 rok temu
Agnieszka Stetkiewicz-Lewandowicz
Dzień dobry,
jak rozumiem z Pana opisu szuka Pan odpowiedniej dla siebie formy psychoterapii. Oczywiście rekomendacje znajomego i innych osób są ważne, ale nie gwarantują sytuacji, że będzie to najlepsza pomoc dla Pana. Również nurt poznawczo-behawioralny nie jest gwarantem sukcesu w Pana zaburzeniach. Prawdą jest, że wiele badań wykazuje wysoką skuteczność oddziaływań w tym nurcie, ale inne nurty psychoterapii są równie skuteczne, czasem jedynie metody pomiaru tej skuteczności są mniej precyzyjne.
Sugerowałabym, żeby zwrócił Pan uwagę na to, co dla niego jest najlepsze i czy np. polecony terapeuta spełnia Pana oczekiwania i ma Pan do niego zaufanie.
Pozdrawiam
1 rok temu
Katarzyna Waszak
Dzień dobry!
Dobre rezultaty w pracy z lękiem daje psychoterapia integracyjna, ISTDP, poznawczo - behawioralna. Ważna jest także relacja terapeutyczna, gdyż doświadcza Pan (być może korektywnego) poczucia bezpieczeństwa w spotkaniu z drugim człowiekiem. Istotne jest znalezienie źródła lęku, bodźców wyzwalających, nauczenie się, jak radzić sobie, aby lęk nie rozprzestrzeniał się szybko w organizmie. Zobaczy Pan w trakcie, czy odpowiada Panu sposób pracy psychoterapeuty. Mniej więcej trzy pierwsze spotkania to konsultacje, więc będzie trochę czasu na podjęcie decyzji. Pozdrawiam
Katarzyna Waszak
1 rok temu
Zobacz podobne
Nie mogę sobie poradzić ze strachem przed kolejnym udarem
W zeszłym tygodniu dowiedziałam się że miałam udar. Od tego momentu nie ma dnia żeby mnie nie bolała głowa. Cały czas się boję o siebie. Nogi z waty zawroty głowy milion myśli strach przed kolejnym udarem i śmiercią. Nie mogę sobie poradzić
Jak radzić sobie z presją i blokadą słowną podczas prezentacji u pani dziekan?
Dzień dobry, na zajęciach z jednego przedmiotu u pani dziekan, czuję presję, że muszę jej przedstawić swoją pracę i wszystko co mam. Wtedy czuję blokadę słowną, zaczynam milczeć i czuję pracę swojego serca.
Jak sobie z tym poradzić?
Podobną sytuację miałam w trzecim semestrze (obecnie jestem na piątym) i w liceum. W liceum podobna sytuacja skończyła się słowami polonistki ,, ja to wszystko wiem z obserwacji,,. Rozmawiałam na ten temat z koleżanką i powiedziała, że jest to normalne i zaproponowała, aby powiedzieć o tym pani dziekan. Chciałabym to zrobić, ale boję się do niej podejść i o tym powiedzieć, bo na samą myśl się trzęsę i wiem, że nic nie powiem.
Dzień dobry, Jestem po kolejnym niezdanym egzaminie na prawo jazdy
Dzień dobry,
Jestem po kolejnym niezdanym egzaminie na prawo jazdy. Podczas jazd doszkalających świetnie sobie radzę, instruktorzy nie widzą żadnych problemów, a kiedy już jestem pod samym WORDem, stres jest nie do opanowania, drżą mi nogi i ręce, wykonuję banalne i głupie błędy.
Nie radzę sobie ze stresem, a porażki znoszę okropnie trudno - rozpamiętuję, zanoszę się płaczem, mam ochotę się niejako "ukarać" za błędy. Przez całe życie czuję, że muszę być we wszystkim idealny, że nie mogę pozwolić sobie na chwilę słabości. Sukcesy mnie nie cieszą, bo uznaję je za coś, co po prostu musi być. A porażki kompletnie mnie załamują. Ludzie mają wobec mnie bardzo duże wymagania, nie mogę nikogo zawieść. Ciągle gdzieś się śpieszę, bardzo dużo pracuję, kompletnie nie mogę sobie pozwolić na kolejne porażki, odkąd się urodziłem miałem ich już wystarczająco dużo.
Proszę o odpowiedzi, chętnie podejmę długofalową współpracę.
Jak zapanować nad atakami paniki gdy psychoterapia nie zadziałała?
Jak zapanować nad lekiem, atakami paniki, gdy psychoterapia nie zadziałał, a leków nie chce się przyjmować. Utrudnia to funkcjonowanie gdyż rodzi się lek i obawa, że ciągle coś się wydarzy do tego stopnia, że lepiej zostać w domu nie wychodzić. A i tu lęk dopada. To stanie w miejscu, strata wszystkiego marzeń, planów itp.
Własne myśli o rozstaniu i poczucie winy. Myśli pojawiają się bez mojej woli.
Dzień dobry. Od kilku miesięcy zmagam się z silnym lękiem, że zostawię swojego chłopaka, chociaż bardzo nie chce tego zrobić i obydwoje się kochamy. Nie mogę w nocy spać, bo wzbudzają mnie te myśli, moje serce bije wtedy jak szalone. W mojej głowie tworzą się czarne scenariusze i choć próbuje przekierować uwagę na coś innego po jakimś czasie nagle znów się pojawia taka myśl, np. kiedy idziemy na spacer itp.. próbuje wtedy w myślach uspokoić się i mówić, że nic się nie stanie i mam kontrolę nad tym co robię, jednak to nie pomaga, pozytywne myślenie, rozpisywanie ich też za dużo nie wnosi. Przez to wszystko mam ogromne poczucie winy i wątpliwości, że gdybym kochała chłopaka to nie miałabym takich strasznych myśli. Jeśli jest dzień, kiedy te myśli ustaną , to znów rozmyślam, że za chwilę pojawia się od nowa i będę się tak strasznie tego bała.
