Czy mam zespół serotoninowy? Psychiatra niedostępny.
Mimi

TwójPsycholog
Dzień dobry,
Sedam 3 to lek, który powinno stosować się najkrócej jak można, ze względu na substancję czynną pochodną od benzodiazepiny. Benzodiazepiny to substancje silnie uspokajające, podawane doraźnie, również szybko zwiększa się na nie tolerancja, stąd prawdopodobne zmniejszenie odczuwanego działania, jak i objawy wskazujące na objawy odstawienne. W związku z tym zalecam szybką konsultację z, np. nowym lekarzem psychiatrą lub udanie się na szpitalną izbę przyjęć, gdzie objawy powinny zostać złagodzone.
Trzymam kciuki i pozdrawiam

Aleksandra Działo
Jeżeli Pani objawy wskazują na poważne zagrożenie życia i zdrowia proszę niezwłocznie udać się do lekarza lub zadzwonić po karetkę.
Jednocześnie, zdaję sobie sprawę, że zadaje Pani tutaj pytanie, bo zastanawia się Pani na ile objawy są objawami ataku paniki, na ile są psychiczne a na ile somatyczne. Powtórzę: najlepiej zawsze skonsultować z lekarzem, choćby internistą. Interniści są przygotowani do porad na temat interakcji przyjmowanych leków, no i są bardziej dostępni (i czasowo i finansowo) niż psychiatrzy.
Nie będę podejmować się pełnej odpowiedzi na Pani pytanie, ponieważ jestem psychologiem, a nie lekarzem, ale pozwolę sobie wyczerpująco opisać Pani działanie wymienionych leków oraz genezę i mechanizm zespołu serotoninowego i w ten sposób być może nieco osłabić niepokój, który Pani przeżywa.
O ile dobrze się zorientowałam, leki: Indapen oraz Ebivol stosuje się w leczeniu nadciśnienia tętniczego i żaden z tych leków nie angażuje receptrów serotoninowych. Hydrochlorotiazydem zawarty w Ebivolu powoduje skurcz naczyń krwionośnych, poprzez pobudzenie receptorów α-adrenergicznych. Nie serotoninowych. W Indapenie składnikiem czynnym jest indapamid, który hamuje resorpcję sodu w cewkach nerkowych. Tutaj w ogóle nie mamy do czynienia z żadnymi receptorami neuroprzekaźników. Sedam zawiera substancję czynną bromazepam - lek psychotropowy z grupy pochodnych benzodiazepiny. W małych dawkach zmniejsza napięcie nerwowe, pobudzenie i lęk oraz działa łagodnie nasennie. W dużych dawkach działa uspokajająco i zmniejsza napięcie mięśni. Bromazepam ma działanie przeciwdrgawkowe. Żaden z tych leków nie angażuje receptorów serotoninowych, nie jest ich agonistą, ani antagonistą, a więc nie powienien mieć znaczącego wpływu na wywołanie zespołu serotoninowego.
Duszności, drżenie ciała i zimno mogą być objawami bardzo wielu schorzeń i zaburzeń - zarówno somatycznych jak i psychicznych. Polecam udać się do internisty na początek i sprawdzić czy nie dolega Pani nic somatycznie. Jeśli nie i objawy są typowo psychiczne, warto rozważyć poza opieką psychiatry, psychoterapię i wsparcie psychologiczne - ataki paniki mogą dawać bardzo mylące objawy i przysparzać Pani dodatkowych zmartwień co będzie się bezpośrednio przekładać na podwyższone ciśnienie i objawy. Błędne koło będzie trwało w najlepsze. Psychoterapia, zwłaszcza poznawczo-behawioralna, jest bardzo skuteczna w leczeniu i łagodzeniu zespołów lękowych i napięciowych.
Pozdrawiam ciepło, Aleksandra Działo

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Boję się czegoś w życiu podjąć, bo nie mam bezpiecznego ,,zaplecza" w postaci domu i rodziny. Wiem, że gdyby coś mi się nie udało, to zostanę z tym sama, dlatego tak trudno od lat jest mi spróbować w życiu czegoś nowego. Zawsze towarzyszy mi lęk.(Mam 20 lat)
Mam problem z partnerem. Daje się wykorzystywać ludziom, pomaga nawet swoim kosztem, nawet naszym, bo mieszkamy już razem. Syn dorosły mieszkający z matką wyciąga od niego kasę (płaci jeszcze alimenty na syna), a to ciuchy, a to prawo jazdy, nawet samochód oddał synowi mniej palący, a sam musi jeździć dużo palącym mercedesem, a nie może znaleźć pracy i się zadłuża. Boję się, co mnie czeka z nim w przyszłości.
Sama mam najniższą krajową, leczę się na depresję. Lęki mnie przytłaczają, ciągła walka o byt.
Czuję, że każdy drobny objaw – ból głowy, kaszel, cokolwiek – od razu wywołuje u mnie jakąś paranoję. Zaczynam myśleć o najgorszym, przeglądać internet, sprawdzać objawy, i kończy się na tym, że panikuję jeszcze bardziej. To się robi męczące, bo nie potrafię już normalnie funkcjonować, ciągle analizuję, ciągle się martwię, a ludzie dookoła chyba nie rozumieją, jak to jest.
Nie wiem, jak to zatrzymać, ale chcę jakoś ogarnąć ten ciągły lęk. Co robić, żeby przestać tak się nakręcać?
Ostatnio zauważyłem, że im więcej przeglądam media społecznościowe, tym gorzej się czuję. W zeszły weekend siedziałem w domu, odpoczywałem po ciężkim tygodniu, aż nagle zobaczyłem zdjęcia znajomych z imprezy.
Wszyscy uśmiechnięci, świetna muzyka, mnóstwo komentarzy typu „najlepsza noc!”. Poczułem dziwny ucisk w żołądku – dlaczego mnie tam nie było? Może coś mnie omija? Przecież jeszcze rano byłem zadowolony z planu na spokojny wieczór… Jak sobie z tym radzić?