mgr Karol Siadul

Pracuję jako psychoterapeuta ponad dwadzieścia lat. Przez ten czas wspierałem osoby zmagające się z trudnościami takimi jak silny lęk, obniżony nastrój i depresja, problemy w bliskich relacjach, zbyt silna złość i wybuchowość, zaburzenia odżywiania oraz nałogi i destrukcyjne nawyki.

Od samego początku kariery zawodowej dbałem, by moja praca była rzetelna i skuteczna. Po studiach ukończyłem kurs psychoterapeuty poznawczo – behawioralnego oraz uzyskałem certyfikat Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Poznawczo – Behawioralnej potwierdzający moje kompetencje. Pracowałem pod superwizją oraz uzupełniałem na bieżąco wykształcenie zawodowe. Szczególne wrażenie zrobiła na mnie koncepcja zwana terapią schematów. Uznaję ją za bardzo trafne, jeśli chodzi o zrozumienie problemów i zaburzeń emocjonalnych. Oraz efektywne, gdy trzeba sobie z nimi poradzić.

W pracy ze zgłaszającymi się osobami zależy mi przede wszystkim na osiągnięciu rzeczywistej, istotnej poprawy w rozsądnym czasie. Dlatego staram się najpierw określić zakres tematów, na których będziemy skupiać się podczas sesji. A następnie regularnie sprawdzać, czy nasza praca nad nimi jest skuteczna.

By doprowadzić do korzystnej zmiany, najpierw dążę do zrozumienia, z czego wynika i na czym polega problem, który jest tematem pracy. Dlatego od początku staram się określić, w jakich okolicznościach się pojawił, co go podtrzymuje i wzmacnia a co zmniejsza jego intensywność. Jestem otwarty na nowe, pojawiające się w trakcie terapii informacje. Wtedy modyfikuję rozumienie problemu i jestem gotów do zmiany stosowanych technik.

Gdy już dysponujemy jakimś rozumieniem trudności, moim zadaniem jest dopasowanie odpowiednich technik i działań, które pomogą pacjentowi. W toku terapii sprawdzamy, na ile łatwo wprowadzić je w życie i w jakim stopniu są one pomocne. Mogą być one oczywiście modyfikowane, gdy zauważymy, że istnieje taka potrzeba.

Minimalny czas, jaki moim zdaniem jest potrzebny na wypracowanie istotnej zmiany to 10 sesji odbywających się regularnie co tydzień. Przy takiej częstotliwości pracy można spodziewać się, że wypracujemy zauważalną poprawę. Przy dziesiątym spotkaniu oceniam przebieg dotychczasowej pracy. Osoba korzystająca z terapii określa wówczas, na ile jest z niej zadowolona. I decyduje, czy kontynuować lub zakańczać terapię. Czy wprowadzać do niej jakieś modyfikacje, takie jak dodanie leków psychoaktywnych, wprowadzenie innych form leczenia lub wsparcia czy zmiana częstotliwości sesji.

Skoro czytasz ten tekst, prawdopodobnie stoisz przed trudnością, która Cię przytłacza, wobec której czujesz się bezradna lub bezradny. Zaczynasz myśleć o skorzystaniu z pomocy, ale możesz też mieć wątpliwości, czy będę w stanie pomóc poczuć Ci się tak, jak tego potrzebujesz. Na szczęście możesz to łatwo sprawdzić. Opowiedz mi o swoich trudnościach. Wysłucham Cię uważnie i szczerze odpowiem, jak widzę problem i ile czasu będzie potrzeba na poradzenie sobie z nim. Terapia on-line przy zaangażowaniu się w nią i przy konsekwentnej pracy może być tak samo skuteczna jak ta przeprowadzona na żywo. Natomiast nie rekomenduję jej, gdy problemy, z którymi się zmagasz poważnie dezorganizują Twoje funkcjonowanie. Utrudniają regularne uczestnictwo w spotkaniach, dotrzymywanie terminów lub są aktywnym, intensywnym uzależnieniem. W takiej sytuacji zdecydowanie rekomenduję leczenie stacjonarne.