Left ArrowWstecz

Autyzm wysokofunkcjonujący u 15-latka: problemy z wychodzeniem do szkoły średniej i blokada

Witam jestem mamą chłopca 15lat, który ma autyzm wysokofunkcjonujący. Teraz zaczął szkołę średnią, do której nie chodzi. Od 4 miesięcy syn nie wychodzi w ogóle z domu, ma jakąś blokadę, a ja nie znam przyczyny, pytam, ale nie odpowiada. Czy to z czasem minie?

User Forum

Monika

3 miesiące temu
Joanna Łucka

Joanna Łucka

Pani Moniko, 

Rozumiem, że jako mama, jest Pani zaniepokojona sytuacją syna. Okres 4 miesięcy w kontekście wyłącznie się z dotychczasowej aktywności lub obowiązków to długi czas. Jeśli nie są Państwo pod opieką psychiatry oraz psychoterapeuty, to zdecydowanie zachęcam do umówienia się na wizytę jak najszybciej. 

Bardzo ważne jest rozpoznanie, z czego obecnie wynika trudność syna w wybraniu się do szkoły, ale także do innych miejsc. Rozumiem, że spektrum autyzmu jest diagnozą bazową, natomiast niejednokrotnie neuroróżnorodności towarzyszą także inne diagnozy wtórne, czyli będące wynikiem trudności wynikających z 1 diagnozy. W taki sposób zaburzenia lękowe oraz depresyjne mogą występować u osób w spektrum. 

Bez poznania przyczyny obecnych trudności syna, nie jest możliwe określenie, ile takie samopoczucie oraz jego skutki mogą potrwać. To ważne by przyjrzeć się im zarówno w gabinecie psychiatrycznym jak i psychologicznym/psychoterapeutycznym. Jeśli szukałaby Pani konsultacji prywatnie, proszę zwrócić uwagę na opis specjalisty i posiadane kompetencje w zakresie pracy z pacjentami w spektrum autyzmu. Być może dobrym pomysłem byłoby udanie się w pierwszej kolejności do lekarza psychiatry, który pokieruje Państwo do polecanego psychologa lub psychoterapeuty. 
Jeśli natomiast wsparcia poszukiwać Pani będzie na NFZ, proszę pamiętać, że do lekarza psychiatry nie potrzebuje Pani skierowania, natomiast do psychologa owszem - takowe może Pani wystawić lekarz rodzinny. Który oczywiście może polecić Pani, gdzie udać się do lekarza psychiatry - w razie trudności w poszukiwaniach. Może Pani także skorzystać np. z tej strony www:https://www.nfz.gov.pl/dla-pacjenta/informacje-o-swiadczeniach/ochrony-zdrowia-psychicznego-dzieci-i-mlodziezy/

Jeśli chodzi o dodatkowe wsparcie, to polecam zapoznanie się z działalnością oraz materiałami Akademii Różnorodności, prowadzące psycholożki mają także profile na mediach społecznościowych, gdzie można znaleźć wiele wartościowych treści. https://www.instagram.com/karolina_ziegart_sadowska?igsh=MTY5czgwNWUxdnVxeA==

Życzę Pani i synowi wszystkiego dobrego! 
Pozdrawiam serdecznie 

Joanna Łucka 

psycholożka i psychoterapeutka w trakcie certyfikacji 

3 miesiące temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Adam Gruźlewski

Adam Gruźlewski

Pani Moniko,

 

wycofanie osoby ze spektrum autyzmu, szczególnie po przejściu do szkoły średniej, może nie minąć samoistnie. To prawdopodobnie reakcja na przeciążenie, lęk społeczny lub trudności z adaptacją w nowym środowisku.

Brak odpowiedzi syna może wynikać z trudności w nazwaniu i wyrażeniu emocji. Zamiast czekać, doradzałbym skorzystanie z profesjonalnego wsparcia. Psycholog lub terapeuta specjalizujący się w autyzmie pomoże zidentyfikować konkretną przyczynę blokady, nauczyć syna strategii radzenia sobie z lękiem i opracować plan bezpiecznego powrotu do funkcjonowania.

 

Pozdrawiam serdecznie

Adam Gruźlewski

psycholog, psychotraumatolog

3 miesiące temu
Aleksandra Wincz- Gajda

Aleksandra Wincz- Gajda

Dzień dobry,

 

Pani Moniko, jeśli syn od czterech miesięcy nie wychodzi z domu, a nie ma obecnie pomocy psychologicznej lub psychoterapeutycznej, to jest to bardzo pilne, by o tę pomoc się postarać. Nie wolno tej sprawy zbagatelizować. Wraz ze specjalistą trzeba ustalić przyczyny tej sytuacji, ustalić, co syna męczy- jakie myśli, uczucia, zachowania. Następnie zaś rozpocząć pracę. Oczywiście, zmiana szkoły może stanowić czynnik silnie stresujący i powodować kryzys.  Jednak z pewnością syn potrzebuje teraz pomocy. 

Można poszukać pomocy nieodpłatnie w lokalnym Centrum Zdrowia Psychicznego lub skorzystać z usług prywatnego gabinetu.

 

Pozdrawiam serdecznie,

Aleksandra Wincz- Gajda

psycholog, psychoterapeuta

3 miesiące temu
Sylwia Harbacz-Mbengue

Sylwia Harbacz-Mbengue

Pani Moniko,

z dużym prawdopodobieństwem sytuacja sama nie ulegnie zmianie. Nawet dla osoby wysokofunkcjonującej zmiana otoczenia wiąże się ze stresem. Jak Pani pewnie wie, syn może mieć problemy z wyrażaniem potrzeb i uczuć, stąd nie udziela odpowiedzi.

Zalecam pilny kontakt ze specjalistą.

 

Pozdrawiam 

Sylwia Harbacz-Mbengue 

Psycholog

3 miesiące temu

Zobacz podobne

Czy techniki reminiscencji działają przy chorobie Azlheimera?

Oglądam, jak ktoś mi bliski zmaga się z Alzheimerem, i to naprawdę niszczy mnie od środka. Widzę, jak jego pamięć zanika, jak co chwilę się gubi, a ja nie wiem, czy cokolwiek mogę zrobić. 

Zaczyna zapominać, kim jest.

Czy mogę mu jakoś pomóc? Czytałam coś o technikach reminiscencji, ale nie wiem, czy to nie fake. Czy to rzeczywiście działa?

Bardzo mi zależy, aby do nas chociaż trochę ,,wrócił'' :((

Od dziecka miałem problemy z nauką bądź wykonywaniem jakiejś czynności przez dłużej
Witam serdecznie! Od dziecka miałem problemy z nauką bądź wykonywaniem jakiejś czynności przez dłużej, która była obowiązkiem, objawiająca się np. napięciem lub brakiem przyswajalności wiedzy. Przez to nie radziłem sobie zbyt dobrze w szkole (odrabianie lekcji było dla mnie niejednokrotnie mordęgą - tak samo, jak żmudne siedzenie w szkole), i to spowodowało, że nie skończyłem żadnego konkretnego kierunku ani nie zdobyłem żadnego konkretnego zawodu. Mam z tego powodu nie za wesołą sytuacje z pracą, bo nie mogę aplikować wszędzie tam, gdzie wymagane jest konkretne, kierunkowe doświadczenie i wykształcenie. Sprawia mi problem praca pod presją, gdzie jest dużo bodźców, gdzie trzeba wykonywać ileś rzeczy naraz. Z kolei, kiedy znajdę coś dla siebie, a mam kilka swoich pasji, potrafię się w nich zatracić i być w tym bardzo dobry, osiągnąć więcej niż wiele innych osób. Trochę tak jakbym nie potrafił wyjść poza swoją trajektorię. Szczególnie wiedza ścisła czy techniczna jest dla mnie bardzo problematyczna, nigdy nie umiałem też ,,wkuwać" czegokolwiek i tak samo męczę się, kiedy muszę wykonywać jakąś rzecz non stop. Od razu zaznaczę, że nie jestem osobą leniwą ani mało ambitną - po prostu nie potrafię chyba funkcjonować tak, jak większość. Odbieram więcej bodźców i szybciej czuję wyczerpanie plus to, co opisałem wyżej.
Przychodzę do Państwa, ponieważ chcę uzyskać odpowiedź
Dzień dobry Przychodzę do Państwa, ponieważ chcę uzyskać odpowiedź na nurtujące mnie pytanie, mianowicie zastanawiam się, czy mogę mieć autyzm. Wszystko wygląda tak, że mam 24 lata i od kiedy tylko pamiętam, miałem problemy w kontaktach z innymi ludźmi i z samodzielnością. Wszystko zaczęło się we wczesnych latach szkolnych, nie byłem lubiany właściwie nawet,nie wiem czemu, nigdy nie potrafiłem się dogadać z ludźmi zawsze byłem odrzucany potem przyszła szkoła średnia i wszystko obróciło się o 180 stopni, znajdowałem się w dużych grupach znajomych, przeważnie byłem w centrum uwagi, udzielałem się gdzie tylko się dało, ale ciągle miałem problem z budowaniem trwałych relacji często zdarzało mi się z byle powodu odciąć od znajomych by potem ci do mnie wracali, często nie rozumiem ludzi, czemu się śmieją, bądź denerwują a mimo to przeważnie, to ja jestem tym najzabawniejszym w grupie i wydaje mi się, że to jest słowo klucz, w grupie zazwyczaj się odnajduję do czasu, aż z byle powodu nie chcę się odciąć od wszystkiego, jeszcze większym problemem jest dla mnie to, że nie potrafię znaleźć miłości każdy mój związek kończył się z wydaje mi się mojego powodu podczas gdy wszyscy znajomi mają już tą "drugą połowę" ja cały czas boję się zrobić jakikolwiek krok do przodu, mimo że bardzo brakuje mi drugiego człowieka mam też duży problem ze skupieniem i systematycznością dawniej potrafiłem bez przerwy uczyć się tego co mi się podobało a teraz gdy chcę do tego przysiąść czuję taką pustkę to, co robię, nie daje mi już takiej satysfakcji, jak kiedyś, zaczynam być coraz bardziej zdesperowany, nie chcę kiedyś skończyć całkiem sam i z niczym często też zdarzają mi się nagłe napady chyba ostrego stresu do tego stopnia, że momentami duszę się z nerwów.
Neurolog nie wie, jak mi pomóc na ból głowy i drżenie. Partner uważa, że jestem leniwa, a ja po prostu wstydzę się pokazać-nie obrócę głowy, boli mnie.
Witam, mam drżenie głowy, jestem pod opieką neurologa ,ale nie bardzo sam wie jak mi pomóc. Stosuje zomiren, ale też już zaczyna nie dawać efektów. Bardzo mi to przeszkadza, na boki ostatnio nie mogę obrócić głowy.Z partnerem się kłócę, bo sądzi że nie chcę iść do pracy a mi po prostu wstyd ,że ktoś to widzi, wizyty u specjalisty bardzo długie terminy. Co mam zrobić? Proszę o pomoc.
Co to jest pogranicze upośledzenia umysłowego?
Dzień dobry co to jest pogranicze upośledzenia umysłowego? Co upośledzenie czy jak?
alzheimer

Alzheimer - przyczyny, objawy i leczenie choroby

Choroba Alzheimera to wyzwanie dla osób z nią żyjących, ich rodzin i całego systemu opieki zdrowotnej. Zapraszamy do zapoznania się z naszym rzetelnym i aktualnym przewodnikiem na temat choroby Alzheimera, opracowanym na podstawie badań naukowych.