Perfekcjonizm - jak temu zaradzić?
Anonimowo
Edyta Trzcińska
Pana/Pani doświadczenia mogą być związane z tendencjami do perfekcjonizmu.
Sam perfekcjonizm często może wiązać się z lękiem przed oceną, lub strachem/obawą przed poniesieniem porażki, to bywa dość męczące i może prowadzić do cyklicznego odtwarzania tych działań na nowo. Zachęcam do potraktowania tego tematu jako sygnału do bliższego przyjrzenia się zachowaniom, oraz spróbowania nieco bardziej elastycznych strategii radzenia sobie z codziennymi wyzwaniami.
Tendencja do perfekcjonizmu faktycznie często objawia się w kontekście nerwicowym, ale nie jest to cecha wyłącznie osób z zaburzeniami lękowymi.
Warto przyjrzeć się temu tematowi bliżej na spotkaniu z psychoterapeutą.
Pozdrawiam,
Edyta Trzcińska
Anna Haczyk
To, co opisujesz, może towarzyszyć różnym sytuacjom, stanom, m.in.nerwicy. Ale niekoniecznie. Nie sposób postawić diagnozy tu, na forum. Jeśli chcesz się temu przyjrzeć, może warto umówić się ze specjalistą (psychologiem).
Beata Matys Wasilewska
Dzień dobry
Silne poczucie perfekcjonizmu związane z nadmierną kontrolą i potrzebą ponownego rozpoczęcia zadań może mieć związek z natrętnymi i kompulsywnymi zachowaniami wynikającymi z nerwicy.
Warto jednak szczegółowo przyjrzeć się w tematowi by dopasować najlepsza formę terapii. Psycholog diagnosta lub lekarz psychiatra mógłby trafniej określić problem i pokierować na właściwe tory pracy psychoterapeutycznej lub/i farmakologicznej.
Pozdrawiam
Beata Matys Wasilewska
Dorota Żurek
Potrzeba perfekcjonizmu może wynikać z wielu czynników, często z ciągłej krytyki rodziców w dzieciństwie, czy z nadmiernymi oczekiwaniami rodziców wobec dziecka lub niskiej samooceny i lękiem przed osądem innych. Najważniejsze, by odkryć przyczynę swojego perfekcjonizmu, w czym może pomóc psychoterapia i praca nad poczuciem własnej wartości. Osoby chorujące na zaburzenia lękowe, nerwicę natręctw, czy depresję mogą mieć skłonność do nadmiernej sumienności, czy traktowania najmniejszych błędów, jako porażki.
Perfekcjonizm powoduje życie w ciągłym stresie i silnym napięciu, więc warto skorzystać z profesjonalnej pomocy, by pozbyć się lęku i poczucia winy. Praca nad sobą i nauka akceptacji siebie na pewno przyniesie dużą ulgę i pomoże odzyskać radość z życia.
Pozdrawiam,
Psycholog Dorota Żurek
Emilia Jędryka
Szanowny Autorze,
Rozumiem, że ciągła potrzeba perfekcjonizmu może być naprawdę wyczerpująca. To uczucie, że trzeba zacząć od nowa, gdy coś pójdzie nie tak, bywa przytłaczające i może wiązać się z głębszym napięciem lub lękiem.
Odpowiadając na Pana/Pani pytanie, tak, takie dążenie do perfekcjonizmu może być powiązane z objawami nerwicy, zwłaszcza jeśli czujesz przymus zaczynania od nowa, gdy coś nie idzie idealnie. Często stoją za tym lęk i poczucie, że wszystko musi być pod kontrolą, by było „w porządku.” Na początek pomocne może być świadome zauważanie momentów, kiedy pojawia się potrzeba perfekcjonizmu i w jakich sytuacjach jest najsilniejsza to może pomóc zwiększyć samoświadomość oraz podjąć dalsze kroki w kierunku Pana/Pani lepszego samopoczucia. Jeśli potrzeba perfekcjonizmu mocno wpływa na Pana/Pani życie, warto rozważyć rozmowę z psychologiem.
Pozdrawiam serdecznie,
psycholog
Emilia Jędryka
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Czasami wracam myślami do przeszłości, a wtedy ogarniają mnie silne emocje i niepokój. Mam podejrzenie, że mogłem przeżyć traumę, a objawy, które zauważam, mogą wskazywać na PTSD. Nocne koszmary to już właściwie codzienność, a za dnia męczą mnie natrętne myśli o tym, co się wydarzyło.
<Mam problem.
Umówiłam się do psychologa, bo już nie radzę sobie z sobą. Rodzina nie akceptuje psychologów dla osób dorosłych.
Rodzina - to mąż, moja mama i tata, z którymi mieszkamy. Uważają, że powinnam sama radzić sobie z problemami, w końcu jestem dorosła i znaleźć po
Czasami czuję, że ta cała izolacja, której każdy z nas musiał doświadczyć, wpłynęła na mnie bardziej, niż się spodziewałam. Byłam zawsze osobą towarzyską, ale zamknięcie w czterech ścianach sprawiło, że poczułam wielką samotność, a z nią przyszła depresja. Nadal każdy dzień ciągnie się w nieskońc
Dzień dobry,
Mam zaburzenie lękowe, chodzę od 1,5 roku na psychoterapię Gestalt. Jest to pełnopłatna terapia.
Dodatkowo od kilku miesięcy stosuje farmakoterapię.
Moje zaburzenie jest bardzo silne i połączone z objawami somatycznymi. Zauważyłem, że terapia raz w ty
Dzień dobry,
moje pytanie dotyczy takiej sprawy, czy terapeuta powinien kontaktować się z pacjentem poza sesją?
Wysyłając mu różne filmiki oraz pisząc o odczuciach po sesji? Jestem trochę zaniepokojona takim zachowaniem.
Dzień dobry.
Z góry będę wdzięczna za pomoc, choć jestem świadoma, że mogę nie dostać odpowiedzi. Chodzę z mężem na terapię par.
Od trzech poprzednich sesji mam wrażenie, że terapeutka jest stronnicza. Zwróciłam uwagę, że nie czuję się równo traktowana z mężem, że terape
Czy to nie dziwne, że psycholog, który nie jest psychoterapeutą, zawiera kontrakt z pacjentem i nazywa go kontraktem terapeutycznym? Czy nie dziwny jest zapis o pracy jedynie ze zdrowymi psychicznie osobami niemającymi problemów z komunikacją? Myślałam, że psycholog właśnie takim osobom ma pomóc.
Dzień dobry,
ostatnio na terapii moja terapeutka powiedziała mi, że brakuje mi relacji z obiektem i że nie mam go uwewnętrznionego, że będziemy nad tym pracować. Moje ego jest zbyt słabe, ale za to mam dużą nadbudowę.
Co to znaczy, na czym ta praca będzie polegać? <
Dzień dobry, Dlaczego terapeuci, psychologowie i psychiatrzy wymagają od pacjenta powiedzenia, w jakim zawodzie pracuje? "Specjaliści", z którymi miałam do czynienia, mówili, że to bardzo ważna informacja, że bez tego nie da się pomóc pacjentowi, mówili, że jeszcze nie spotkali się z sytuacją, że
Witam,
od miesiąca uczestniczę w terapii na dziennym oddziale leków i nerwów. Omawialiśmy mój problem, który bardzo mnie porusza. Jedna z terapeutek powiedziała, że chce do niego powrócić w kolejnym tygodniu. Kiedy nadszedł ten czas i zaczęliśmy nad nim pracować, druga powiedziała, że ma d
Witam. Czy terapeuta osoby zaburzonej (narcyz ukryty) może mówić, żeby nie czuła się winna za to, co zrobiła swojemu partnerowi i wcześniejszym partnerom, jak i swojemu synowi?
Że stan psychiczny, w jakim on się znajduje, nie może być przyczyną jej zachowań, bo jako osoba dorosła sam
Dzień dobry, Co musiałoby się wydarzyć, co powinnam powiedzieć, jak zachować się, aby terapeuta stwierdził, że moja sesja była bardzo trudna?
Często słyszę od terapeuty, że miał dużo trudnych sesji w tygodniu. Poświęca im dużo czasu, czasami kosztem naszych spotkań. Chciałabym, aby m
Na wstępie przepraszam wszystkich, jeśli ten wpis sprawia wrażenie chaotycznego i zbyt długiego. Potrzebuję pomocy.
Jestem chyba już na 4-tej terapii i ta z kolei trwa już ok. 2 lat i robi się coraz groźniej. Na stronie mojego terapeuty widnieje informacja, że pracuje on w nurcie psy
Dzień dobry, mam taką zagwozdkę co do szczerości mojej psychoterapeutki.
Zacznę po kolei jak to w moim odczuciu zaczęło się "psuć".
1. Na ostatniej wizycie (jak do tej pory) poinformowałem psychoterapeutę, że znalazłem nową pracę i będzie problem, abym uczestniczył w ses
Nie umiem sobie poradzić z toksycznością w mojej rodzinie.
Siostra pije, druga siostra ma tendencję do obgadywania moich życiowych decyzji z mamą, a mama nie rozumie, że mogę chcieć żyć inaczej niż ona.
Nie mieć dzieci, nie mieć obowiązku gotowania codziennie obiadu. Kor
Witam. Zacząłem terapie niedawno (3 sesje), po czym terapeutka poinformowała mnie iż jest w ciąży i tylko do końca miesiąca będzie mnie prowadzić. Prawdopodobnie od początku wiedziała, że przerwie tą terapię i zastanawiam się czy to jest w porządku, że nie poinformowała mnie już na pierwszej wizy