Odpowiedz jako specjalista
WsteczJak poradzić sobie z presją rodzica i obawami przed zmianą klasy?
Witam, mam problem, bo kiedyś tu pisałam, że tata chciałby, żebym opiekowała się bratem, mam 18 lat i nie chciałam przejmować opieki, więc odmówiłam, to napisał, że jeśli jestem taka mądra, to mam sobie radzić sama. Była wtedy tygodniowa przerwa w kontakcie i ostatnio napisałam, że chciałabym od niego 1000 zł na szkołę, bo musi mnie utrzymać, a ja potrzebuje kasy, a on napisał, że z domu mnie nie wyrzucił, że mam wrócić do domu i z nim gadać, bo on nie wie, czy ja to napisałam. Nie ma opcji, że wrócę do domu, nie mam zamiaru, bo sam na sam mam paraliż w rozmowie z nim i to on będzie naskakiwał na mnie i ja nie będę potrafiła się odezwać więc to nie ma sensu, bo później to nawet nie opuszczę domu swojego, bo nie będę umiała się postawić. Także no mogłabym założyć alimenty, ale też nie wiem, czy zdam, bo mam poprawkę za 3 dni z niemieckiego i polskiego. Z polskiego umiem w miarę, ale z niemieckiego nic w ogóle, więc jak nie zdam (u nas nie chcą dawać warunkowego z powodu, że ja miałam niską frekwencję) to i tak alimentów nie dostane i będę musiała iść do pracy. Kiblować nie chce, bo zmiana klasy to coś, co mocno mnie stresuje i nie wiem, jak mam to wszystko ułożyć, bo nie wiadomo nic czy zdam, czy nie.
Ol
2 miesiące temu
Klara Tymińska
Dzień dobry,
To musi być dla Ciebie niesamowicie trudne, skoro przy rozmowie z tatą zaciska Ci się gardło aż tak, że nie umiesz nic odpowiedzieć. Niestety nasi rodzice nie zawsze potrafią być tacy, jakbyśmy tego potrzebowali. Nasze nastoletnie relacje z nimi często są bardzo raniące, w końcu rodzic to ktoś w kim chcielibyśmy mieć zawsze pełne troski oparcie.
Jeśli zdecydujesz się spróbować porozmawiać z tatą, może masz jakieś dorosłego, który chciałby pójść z tobą i porozmawiać z Twoim tatą razem z Tobą? Jest to tyle łatwiejsze, że nie jesteś w takiej sytuacji sama, a spokojna osoba dorosła może też sprawić, że i tata będzie łagodniejszy.
Myślę, że jest to sytuacja, w której musisz zadać sobie pytanie, co jest w tym momencie dla Ciebie najważniejsze. Jeśli nie umiesz podążyć za tym, to odpowiedzieć sobie na kolejne pytanie, czyli czego na pewno nie chcesz? Nada to na pewno kierunek Twoim dalszym postanowieniom i decyzjom.
Na pewno też, że warto byłoby udać się na dłuższą rozmowę z psychologiem, który pomógłby Ci jakoś znaleźć rozwiązania. Jest sporo miejsc, gdzie dostaniesz taką pomoc za darmo, choćby na tym portalu jest mnóstwo psychologów, którzy mają darmowe konsultacje, dla osób, które tego potrzebują.
Widzę, że niestety data Twoich egzaminów już minęła, na pewno napisałaś je najlepiej, jak tylko potrafiłaś.
Pozdrawiam,
Klara Tymińska
Psycholog
2 miesiące temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Agata Celejewska
Dzień dobry,
opisuje Pani bardzo trudną sytuację – z jednej strony napięte relacje z ojcem, z drugiej stres związany ze szkołą i niepewnością co do przyszłości. To ogromny ciężar, zwłaszcza w wieku 18 lat, kiedy człowiek dopiero zaczyna układać własne życie.
Z perspektywy psychoanalizy warto zauważyć, że problem nie dotyczy wyłącznie pieniędzy czy szkoły, ale przede wszystkim relacji z ojcem – poczucia, że w kontakcie z nim łatwo traci Pani głos i siłę. To pokazuje, jak bardzo ta relacja wpływa na Panią także teraz, kiedy stara się Pani stanąć na własnych nogach.
Takie doświadczenia – paraliż w rozmowie, lęk przed konfrontacją, poczucie, że nie da się odezwać – nie znikają same. Potrzebują przestrzeni, w której można o nich mówić i stopniowo odzyskiwać swoją pozycję. Właśnie temu służą spotkania terapeutyczne: by znaleźć swój własny głos i poczuć, że można inaczej przeżywać takie sytuacje.
To, że potrafi Pani tak jasno opisać swoje dylematy, jest już pierwszym krokiem. Zachęcam do kontynuowania tej drogi – rozmowa w terapii może być realnym wsparciem w odnajdywaniu siebie i w podejmowaniu decyzji dotyczących przyszłości.
2 miesiące temu
Zobacz podobne
Dlaczego u psychiatry muszę odpowiadać w obecności osoby dorosłej?
Dlaczego, gdy zostałam zapisana do psychiatry ( mam 13 lat) muszę odpowiadać przy osobie dorosłej przez cały czas? Moje odpowiedzi nie były szczerze czuję, że moje leki nie są prawidłowo dobrane, ale nie chce cały czas prosić i męczyć rodziców o pomoc
Dzień dobry. Mam na imię Asia i mam 13 lat, rocznikowo 14. Od około tygodnia nie mogę poradzić sobie z tzw. zjawiskiem "earworms".
Dzień dobry. Mam na imię Asia i mam 13 lat, rocznikowo 14. Od około tygodnia nie mogę poradzić sobie z tzw. zjawiskiem "earworms". Wszystko zaczęło się od filmiku. Tydzień temu, w sobotę, zainteresowalo mnie video dotyczące cyrografu. Po około 3 minutach oglądania znudziło mi się to i zajęłam się czymś innym. Później, w nocy, około 3/4 obudziłam się zlana potem, bo ktoś w mojej głowie ciągle powtarzał słowo "cyrograf" bez przerwy, a ja niestety nie miałam wpływu na to czy przestanie, czy nie. To trwało przez 1/2 noce, ale później zostało zastąpione tym, że przed snem słyszałam muzykę a później budziłam się o 3/4. O tyle, o ile udawało mi się jakoś z tym poradzić, jednakże muzyka po około 3/4 dniach grała bezustannie, nie tylko przed snem lub w nocy, a nie raz męczyła mnie cały dzień. Ta cała sytuacja odprowadza mnie do szału, przychodzą mi do głowy myśli samobójcze, ciąży na mnie zmęczenie psychiczne, i również to spowodowane bezsennością. Zaczęłam nawet odczuwać paniczny lęk przed zasypianiem. Od wczorajszej nocy trochę mi się poprawiło, ale odczuwam wielkie zmęczenie i lęk , czasami tę bezustanną muzykę i przede wszystkim cały czas chce mi się płakać, bo czuję, że już nie daje rady. Jestem osobą wierzącą, więc pojawiłam się z tą sprawą w konfesjonale i często modlę się, aby to ustało. Od ponad roku chodzę na psychoterapię, jednak spotkanie mam dopiero w środę, a zżera mnie zbyt wielki lęk, żeby o tym nie napisać tutaj. Powiadomiłam moich bliskich o tym, co się dzieje. Dziękuję za przeczytanie i proszę o szybką pomoc.
Dziecko niespełna 2 lata. Kontakty w sądzie wskazują że musi jeździć do ojca. Dziecko jak przyjeżdża ojciec, wpada w histerię
Dziecko niespełna 2 lata. Kontakty w sądzie wskazują że musi jeździć do ojca. Dziecko jak przyjeżdża ojciec, wpada w histerię i nie chce nawet na niego spojrzeć. Potrafi wymiotować ze stresu/strachu. Czy wywożenie go na siłę do obcego miejsca bez matki przyniesie w przyszłości skutki o podłożu psychicznym? Typu brak zaufania, obniżone poczucie bezpieczeństwa itd? Proszę o poradę, bo sąd nie słucha i nie chce się przychylić do moich błagań. Badania przez psychologów sądowych były wykonywane i potwierdzają poważny płacz dziecka, co sąd niekoniecznie obchodziło.
Problemy ze snem u 10-letniej córki
Dzień dobry,moja 10 letnia córka ma problemy ze spaniem w nocy,idzie spać normalnie a po pół godzinie wychodzi z pokoju i mówi że nie będzie spała i że nie chce spać,dodam że wychodzi z płaczem takim jakby ktoś ją zbił i szlocha,ciągnie się to praktycznie od początku wakacji,oboje z mężem jesteśmy już zmęczeni ponieważ to trwa czasami nawet do drugiej, trzeciej nocy a także budzi młodszą córkę. Bardzo proszę o pomoc i informacje jak rozwiązać ten problem.
Dzien dobry. Moje 14-letnie dziecko cierpi na depresję.
Dzien dobry.
Moje 14-letnie dziecko cierpi na depresję. Ma stany lękowe, napady paniki, od roku leczymy ją farmakologicznie. Ja powoli tracę nadzieję, że to minie. Boję się o nią każdego dnia. Sama przestaję sobie z tym radzić. Jak mogę jej pomóc?
PTSD - przyczyny, objawy i skuteczne leczenie zespołu stresu pourazowego
PTSD, czyli zespół stresu pourazowego, to poważne zaburzenie psychiczne, które może dotknąć każdego po przeżyciu traumatycznego wydarzenia. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie mogą znacząco poprawić jakość życia i pomóc w powrocie do zdrowia.