Odpowiedz jako specjalista
WsteczNauczyłam się szukania pomocy przez użalanie się. Nie umiem z tego wyjść.
Dzień dobry,
Chciałbym prosić o radę, ponieważ od dziecka mam problem z użalaniem się nam swoim życiem, bo tak właśnie nauczyłam się radzić z problemami (mam teraz 28 lat). Czuję, że tylko to daje mi ulgę. W szczególności, kiedy ktoś dostrzega mój ból i stara się mi pomóc. Wiem, że to w niczym nie pomaga, a wręcz przeciwnie pogarsza mój stan psychiczny i samoocenę. W momencie, gdy chciałam zmienić pracę, ponieważ obecna mi nie odpowiadała. Z dniem, kiedy odeszłam z pracy, pogrążyłam się w depresji, która trwała pół roku. Zaczęłam powoli stawać na nogi, kiedy znalazłam nową pracę ( bardzo podobną do tej, z której się zwolniłam, ponieważ nie czułam się na siłach uczyć się nowych rzeczy).
Użalanie się nad sobą weszło mi w krew tak bardzo, że nie potrafię się od tego uwolnić. Chciałbym nauczyć się motywować nie tylko na chwilę, ale tak by doprowadzić do końca postawione cele i już nigdy więcej nie popaść w depresję.
Z góry bardzo dziękuję za udzielenie mi odpowiedzi.
Anonimowo
2 lata temu
Klaudia Kalicka
Dzień dobry,
problem z użalaniem się, o którym Pani pisze może wynikać z różnych czynników np. trudne doświadczenia życiowe, brak wsparcia, niska samoocena, brak innych, skutecznych sposobów radzenia… itp.
Myślę, że dużo łatwiej byłoby odzyskać i utrzymać motywację, osiągać cele i lepiej radzić sobie z depresją, gdy zwróci Pani uwagę na odbudowanie swojej samooceny oraz poprawę relacji z innymi (stawianie granic, rozpoznanie swojej roli i uważnienie siebie w relacjach).
Jeśli czuje Pani, że obecne trudności przytłaczają Panią może warto byłoby zgłosić się po pomoc terapeutyczną.
Od siebie dodam, że podejmowanie działań i szukanie odpowiedzi są kluczowe dla poprawy swojego funkcjonowania w tym samooceny. Warto siebie docenić za już włożony wysiłek.
Życzę powodzenia :)
Psycholożka Klaudia
2 lata temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dominika Krekień
Dzień dobry,
bardzo ważne jest to, co Pani mówi czyli, że ma tak Pani “od dziecka”. Człowiek może zmienić swoje zachowanie, jednak wymaga to dużo pracy i chęci. Najbardziej pomocnym sposobem na zmianę jest psychoterapia, na której miałaby Pani okazję przyjrzeć się sobie i wypracować nowe metody radzenia sobie w życiu.
Pozdrawiam serdecznie,
Dominika Krekień
2 lata temu
Magda Kłonica
Dzień dobry, rekomenduję wstępne konsultacje psychoterapeutyczne w celu zbadania Pani trudności i określenia ewentualnych możliwości dalszej pracy i ustalenia celów w procesie psychoterapeutycznycznym.
Serdecznie pozdrawiam.
2 lata temu
Zobacz podobne
Dobry wieczór, mam pytanie takie ważne. Mam 24 lata, od listopada się zaczęła pierwsza akcja, myśl żeby kogoś nożem dźgnąć i był strach. Później minęło a w lutym się zaczeła jazda - niepokój bez przyczyny, więcej myśli żeby krzywdę komuś zrobić, ogólnie dziwne uczucie w głowie jakbym była upośledzona, tak dziwnie jak by coś brakowało. Miałam drżenie ciała dwa razy, czuje smutek. Jak by żyć mi się chciało? Byłam u psychiatry 3 razy, leki raz pomogły potem po odstawieniu wróciło z podwojoną siła, później inne leki nie pomogły a minus że zaczełam tyć po lekach. Nie wiem co mi dolega, jedni mowią to mogą być niedobory, tarczyca. Wspomnę że to się zaczeło w listopadzie od tej myśli ale przed tym pierwszym wydarzeniem zachorowałam w listopadzie bardzo że nie miałam węchu smaku katar gardło gorączka, ktos mnie zaraził i kilka dni potem takie coś się zrobiło. Nie wiem czy to na podłożu neurologicznym - testy covidowe robiłam po miesiącu i nie miałam, po prostu słaba odporność. Proszę mi doradzić bo coraz ciężej z tym funkcjonować a uważam że leki nie pomogą tylko pogorszą i przytyje a tego nie chce. Potrzebuje fachowej pomocy dziękuje
Mama nadużywa alkoholu, a siostra jest w niebezpiecznej dla siebie sytuacji. Nie mam już siły wszystkich ratować.
Witam! Mam problem z mamą, która nadużywa od paru lat alkoholu ,mimo wielokrotnie zwracanej uwagi (przez swoje córki oraz siostrę) nie widzi w tym nic złego ,w konsekwencji nie chce się leczyć. Mam też chorą psychicznie siostrę (zespół Aspergera ,schizofrenia), która leczy się u psychiatry i bardzo się o nią martwię, boję sie, że przez to co dzieje się w domu, znowu targnie na swoje życie(jedna próba samobójcza).Jestem tym załamana i nie mam już siły walczyć z mamą i jej nałogiem.Ciągle płacze ,mam coraz częściej kryzysy psychiczne.Za każde rady będę bardzo wdzięczna.
Jak zachęcić męża do skorzystania z psychoterapii?
Jak nakłonić męża, by skorzystał z psychoterapii ? Problem złożony od dzieciństwa (DDA, problemy wychowawcze, nałogi, uzależnienia, zamiany nastrojów, nadmierne wyrażanie emocji, brak empatii itp).
Jak skutecznie radzić sobie ze stresem i tłumionymi emocjami?
Jak sobie radzić ze stresem i tłumieniem emocji?
Dlaczego czuję tęsknote do czucia sie źle? Jestem pod opieką psychiatry i czuję się coraz lepiej, jednak czuję dziwną tęsknotę do okresu, w którym byłem w najgłębszym dołku przez depresję. Czasami nawet sabotuje się, by czuć się znowu tak źle, jak kiedyś.
