Nie wiem, co się dzieje, myśli samobójcze, lęk, zaburzone jedzenie - co się ze mną dzieje? Proszę o pomoc!
Alexander
Magdalena Bilińska-Zakrzewicz
Dzień dobry,
Sytuacja i opisywany stan faktycznie wydaje się być bardzo trudny i przytłaczający, W związku z czym poszukiwanie pomocy naprawdę jest bardzo adekwatnym krokiem. Słyszę o leczeniu psychiatrycznym, zachęcam w związku z tym do konsultacji z lekarzem prowadzącym, z którym to w kontakcie powinny być rozwiane wszelkie wątpliwości, co do stanu psychicznego, jak i dalszego leczenia. Trudno jednoznacznie odpowiadać na pytanie o tym czy dobrym rozwiązaniem byłoby leczenie na dziennym oddziale psychiatrycznym, ale być może jest to naprawdę bardzo dobra propozycja, biorąc pod uwagę ilość bardzo trudnych objawów. Nie słyszę natomiast o psychoterapii, która jest kluczowa, równolegle do leczenia farmakologicznego, w walce o poprawę stanu zdrowia psychicznego. Zachęcam więc do konsultacji z lekarzem prowadzącym i poszukania psychoterapeuty - ważne, aby była to osoba, która ukończyła minimum czteroletnie szkolenie psychoterapeutyczne, i aby spotkania odbywały się w formie bezpośredniej, nie online. Można znaleźć specjalistę w swojej okolicy zamieszkania również poprzez wyszukiwarkę na naszej stronie internetowej. Pozdrawiam serdecznie Magdalena Bilińska Zakrzewicz
Zobacz podobne
Od prawie roku mam ataki paniki. Najczęściej w sytuacjach, gdy partnerka jest na mnie zła/obrażona przez co ja czuję się winna i bojąc się, że ją stracę, zaczynam zmieniać swoje zdanie/zachowanie tak, aby partnerka była dla mnie miła i żeby między nami było dobrze.
Momentami nie rozumiem pewnych rzeczy. Gdy partnerka czegoś chce i ja też, ale ona bardziej, a z mojej strony nie ma jasnej deklaracji, że w pełni się z nią zgadzam, ale mam pewne kwestie, w których nie jestem pewna i próbuje je zakomunikować . Efekt? Dalsza rozmowa wygląda tak, że to moja wina (a przynajmniej tak to odbieram) i robi mi wyrzuty i próbuje pokazać czy przekonać do tego, żeby było po jej myśli, co kończy się tym, że ja wpadam w panikę i przepraszam ją lub staram się zrobić wszystko, żeby tylko było dobrze między nami.
Dostawałam bardzo wiele szans od niej, muszę się ze wszystkim pilnować, bo nasz związek wisi na włosku. Mówiąc o tym, że mam problem ze sobą i moja psychika i że potrzebuje pomocy psychologa odpowiedź jest taka, że psycholodzy to mi nie pomogą, bo kiedyś ona korzystała, bo była w ciężkim dole i jej nie pomogli, tylko powiedzieli, że ma się wziąć w garść i że jak zacznę brać leki, to jak przestanę, to będzie jeszcze gorzej, bo ktoś tam tak miał.
Dodam, że jeśli nie jest pod wpływem alkoholu, to jest super i że mnie rozumie, ale nagle zaczyna zmieniać zdanie, kiedy jest po alkoholu, wtedy jest najgorzej, ciężko mi cokolwiek powiedzieć na swoją obronę i tylko przyznanie racji, bądź zgoda na coś tam w jakimś stopniu łagodzi sytuację.
Jestem zmęczona psychicznie, fizycznie, bo też pracuje prawie na okrągło . Nie mam siły i energii a najchętniej cały czas leżałbym w łóżku . Podczas ataku paniki potrafię bardzo mało spać, po 3h dziennie i prawie nic nie jeść podczas dnia. Czy ja się zachowuje źle i faktycznie to moja wina czy jednak jestem słaba psychicznie i poddaje się manipulacjom partnerki?
