
Praca nad relacją z partnerem - moja nagła chorobliwa zazdrość, agresja, kłamstwo. Co się dzieje, jak temu zaradzić?
Joanna
Magdalena Bilińska-Zakrzewicz
Dzień dobry,
Tego typu zachowania biorą się, jak Pani nawet słusznie zauważyła z trudności w wyregulowania impulsy emocjonalnego - innymi słowy przeżywa Pani trudne emocje, nie potrafi sobie z nimi poradzić w inny sposób, wiec sięga po takie, które przychodzą do głowy automatycznie . Są z pewnością podyktowane różnymi doświadczeniami, również tymi związanymi z partnerem, ale także wcześniejszymi, łącznie z czasem kiedy kształtował się układ nerwowy czyli w dzieciństwie. Można nad tym pracować poprzez: przyjrzenie się temu co Pani czuje, rozpoznawaniu emocji, rozumieniu różnych schematów reagowania, które się wówczas uruchamiają i próbę zastąpienia ich nowymi, bardziej konstruktywnymi. Miejscem do tego, żeby nad tym pracować jest psychoterapia, która pomoże lepiej zrozumieć siebie, swoje reakcje, impulsy i sposoby budowania relacji. Zachęcam. Magdalena Bilinska Zakrzewicz
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Monika Kujawińska
Droga Autorko,
W relacji, którą opisujesz brakuje zaufania. Z tego, co opisujesz partner nie ufa Tobie, a Ty nie ufasz jemu. Wynika to z doświadczeń, które opisujesz, mam tu na myśli zdrady, ale też związek na odległość. W partnerstwie nie chodzi o kontrole i nadzorowanie się. Zazdrość, o której piszesz jest efektem braku zaufania. Sytuacja z kurierem również jest efektem braku zaufania i niedotrzymania słowa- partner wyszedł z domu i nie wrócił na czas, Twoja reakcja mogła być “nauczką” dla niego, a przynajmniej wyrazem Twojego niezadowolenia. To co mogę poradzić to szczera rozmowa pomiędzy Tobą, a Twoim partnerem. Powinniście porozmawiać o swoich oczekiwaniach, obawach i zaufaniu, a dokładniej o tym, co możecie zrobić, żeby je odbudować. Jeśli takie rozmowy będą niewystarczające, możecie udać się na terapię dla par i spróbować rozwiązać swoje problemy z pomocą terapeuty. Dodatkowo sugerowałabym udanie się do psychologa lub psychoterapeuty indywidualnie. Warto się zastanowić czego Ty tak naprawdę chcesz i potrzebujesz oraz zrozumieć jaka jest przyczyna zachowań, które opisujesz.
Życzę powodzenia,
Pozdrawiam,
Monika Kujawińska

Zobacz podobne
Dzień dobry, Mój partner jest zazdrosny o mój poprzedni związek (krótki, dla mnie po czasie nic nieznaczący, jednak chwilę przed poznaniem obecnego partnera i z jednorazowym współżyciem). Twierdzi, że odkąd poznał szczegóły, zmienił o mnie zdanie, nie jestem już dla niego taka "idealna", że przed oczami ma obrazy mnie z tamtym człowiekiem. Jesteśmy razem już kilka lat, jest dla mnie najważniejszy i nie wyobrażam sobie życia bez niego. 1. Jak nam pomóc? 2. Co robić? 3. Czy znają Państwo podobne historie, które zakończyły się pozytywnie?
Dzień Dobry. Proszę o pomoc. Sam już nie wiem czy że mną jest coś nie tak czy osoby otaczajace mnie takie są. Pod spodem opiszę sytuacje. Wybraliśmy się na wycieczkę zagraniczna że znajomymi w 6 osób. Podczas zwiedzania zauważyłem że jedna para małżeńska zachowuje się bardzo dziwnie. Podczas bycia w sklepie wychodzili i szli w swoją stronę, po czym znikali na jakiś czas. Gdy braliśmy hotel i szedł kolega zapłacić to informował jedynie że zapłacił już za siebie zostawiając wiadomość na messengerze. Na lotnisku jak szukaliśmy miejsca to mówi proponuję żebyśmy się rozdzielili bo szybciej coś dla siebie znajdziemy niż dla 6 os. Przy zamówieniach w sklepie patrzyli tylko na siebie pomimo tego że rozmawialiśmy przed wyjazdem że u Nas słabiej z językiem. Jestesmy bliskimi znajomymi. Czy to normalne że patrzyli tylko na siebie czyli tzw. Ja, ja, ja...
Miesiąc temu zerwałem z dziewczyną, nasz związek był bardzo burzliwy, notorycznie słyszałem, że jak ci się nie podoba to możesz zerwać, ja cię nie kocham tak, jak ty mnie, związek nie jest dla mnie priorytetem, boję się, że będę z tobą do końca życia, po tych kłótniach i kilkudniowych zrywaniach z jej strony były wzloty w górę, było wtedy naprawdę cudownie przez chwilę, potem wszystko wracało do normy, oziębłość, krytyka, brak wsparcia, przesuwanie spotkań na rzecz koleżanek lub z błachych powodów, przez to wszystko czułem się jak śmieć pomiatany na wszystkie strony, a potrzebowałem jedynie uczucia miłości i wsparcia, po zerwaniu szybko weszła w ramiona kolegi, o którego nie miałem się nie martwić, jednocześnie sama kategorycznie zabraniała mi posiadania koleżanek, mimo wszystko doskwiera mi chęć powrotu do tej relacji, pojawiają się natrętne myśli przepełnione nienawiścią, gniewem do niej, do jej chłopaka i samego siebie, jest mi bardzo ciężko z tym, jak sobie poradzić?
