Left ArrowWstecz

Czy mogłem nieświadomie zaszkodzić siostrom bliźniaczkom w łonie matki? Poczucie winy i adekwatność kary

Mam pewne przeświadczenie, że zrobiłem coś strasznego. Wydaje mi się, że miałem siostry bliźniaczki i w jeszcze w brzuchu matki zrobiłem im coś czego nie przeżyły. A teraz mam ponieść za to karę. Mianowicie moja świadomość ma zostać uwieczniona i ma mnie czekać wieczne cierpienie. I mam w związku z tym 2 pytania, po pierwsze czy to w ogóle możliwe, że coś takiego się mogło stać ? I drugie czy kara za coś takiego waszym zdaniem byłaby adekwatna ? Na swoją obronę muszę powiedzieć, że byłem wtedy przecież nieświadomy i nie kontrolowałem tego co robię. A przecież się zdarza, że dorosłe osoby popełniają straszne zbrodnie, nawet matki skazują swoje nowonarodzone dzieci na śmierć. Więc czemu mnie ma spotkać kara nieskończenie większa niż dorosłe osoby, które świadomie dokonują zbrodni ?
User Forum

Duker

w zeszłym miesiącu
Joanna Łucka

Joanna Łucka

Dzień dobry, 

to, czego Pan doświadcza to jak się domyślam bardzo duży lęk. O tyle dotkliwy, że nie ma Pan żadnej możliwości weryfikacji, czy mógł Pan mieć rodzeństwo na wczesnym etapie życia płodowego (choć być może w tej materii ginekolodzy i położnicy mieliby więcej do powiedzenia), a już tym bardziej, czy doprowadził Pan do ich unicestwienia; a jeśli nawet do ich zaniku doszło, to czy to Pan na etapie życia płodowego mógł się do niego przyczynić - a nie np. styl życia Pana matki, wirus lub inne okoliczności dotyczące rozwoju wewnątrzmacicznego, na które ani Pan, ani nawet Pana matka, nie moglibyście mieć wpływu. Żadna z tych hipotez nie jest możliwa do sprawdzenia, a odpowiedzi na te pytania nie były, nie są i nie będą znane. 

Warto też zwrócić uwagę, że taki hipotetyczny problem dotyczyć mógłby każdej osoby. 

Zastanawia mnie temat kary, o którym Pan pisze - z tego, co mi wiadomo, żaden szerzej opisany system moralny lub religijny nie określa kar za podobne przewinienia. Zatem czy jest to kara, którą sam sobie Pan wyznacza? 
Obawiam się, że nie mam ani wiedzy, ani kompetencji, by orzec, czy podany przez Pana wymiar kary jest adekwatny do obaw, jakie Pan odczuwa. Natomiast nasuwa mi się taka myśl - że już samo Pana zamartwianie się i niemożność weryfikacji Pana obaw są karą nader surową. 

Dlatego gorąco zachęcam Pana do skorzystania z konsultacji psychoterapeutycznej. Ze względu na przedstawioną przez Pana problematykę sugeruję skorzystanie z pomocy terapeuty w nurcie poznawczo-behawioralnym (CBT), który wykazuje się wysoką skutecznością w radzeniu sobie z lękiem, obawami, ale także poczuciem winy. Terapeutę CBT może Pan znaleźć poprzez wyszukiwarkę na tym portalu (lub formularz doboru).  Ważne, aby była to osoba z tytułem magistra psychologii, po ukończonym 4-letnim szkoleniu psychoterapeutycznym (lub w trakcie certyfikacji) . 

Proszę o siebie zadbać i skorzystać z wizyty. 

Życzę Panu wszystkiego dobrego! 
Pozdrawiam serdecznie
Joanna Łucka 
psycholożka 

w zeszłym miesiącu
Joanna Łucka

Joanna Łucka

Dzień dobry, 

to, czego Pan doświadcza to jak się domyślam bardzo duży lęk. O tyle dotkliwy, że nie ma Pan żadnej możliwości weryfikacji, czy mógł Pan mieć rodzeństwo na wczesnym etapie życia płodowego (choć być może w tej materii ginekolodzy i położnicy mieliby więcej do powiedzenia), a już tym bardziej, czy doprowadził Pan do ich unicestwienia; a jeśli nawet do ich zaniku doszło, to czy to Pan na etapie życia płodowego mógł się do niego przyczynić - a nie np. styl życia Pana matki, wirus lub inne okoliczności dotyczące rozwoju wewnątrzmacicznego, na które ani Pan, ani nawet Pana matka, nie moglibyście mieć wpływu. Żadna z tych hipotez nie jest możliwa do sprawdzenia, a odpowiedzi na te pytania nie były, nie są i nie będą znane. 

Warto też zwrócić uwagę, że taki hipotetyczny problem dotyczyć mógłby każdej osoby. 

Zastanawia mnie temat kary, o którym Pan pisze - z tego, co mi wiadomo, żaden szerzej opisany system moralny lub religijny nie określa kar za podobne przewinienia. Zatem czy jest to kara, którą sam sobie Pan wyznacza? 
Obawiam się, że nie mam ani wiedzy, ani kompetencji, by orzec, czy podany przez Pana wymiar kary jest adekwatny do obaw, jakie Pan odczuwa. Natomiast nasuwa mi się taka myśl - że już samo Pana zamartwianie się i niemożność weryfikacji Pana obaw są karą nader surową. 

Dlatego gorąco zachęcam Pana do skorzystania z konsultacji psychoterapeutycznej. Ze względu na przedstawioną przez Pana problematykę sugeruję skorzystanie z pomocy terapeuty w nurcie poznawczo-behawioralnym (CBT), który wykazuje się wysoką skutecznością w radzeniu sobie z lękiem, obawami, ale także poczuciem winy. Terapeutę CBT może Pan znaleźć poprzez wyszukiwarkę na tym portalu (lub formularz doboru).  Ważne, aby była to osoba z tytułem magistra psychologii, po ukończonym 4-letnim szkoleniu psychoterapeutycznym (lub w trakcie certyfikacji) . 

Proszę o siebie zadbać i skorzystać z wizyty. 

Życzę Panu wszystkiego dobrego! 
Pozdrawiam serdecznie
Joanna Łucka 
psycholożka 

w zeszłym miesiącu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Dobierz psychologaArrowRight

Zobacz podobne

Stres i lęk związany z pracą - jak można to naprawić?

Ostatnio mam wrażenie, że stres dosłownie mnie zjada. Praca, która kiedyś była dla mnie czymś super, teraz wydaje się tylko ciągłym źródłem frustracji, i zaczynam odczuwać lęk przed pójściem tam. Wkręcam sobie, że koledzy z pracy mnie nie lubią i tak w kółko. Nawet kiedy mam wolne, nie umiem się

Myśli samobójcze jako mama trójki dzieci.

Myśli samobójcze. Jestem mamą trójki, dzieci, 7, 4 i 3 lata. Jestem mężatką, mąż wyjeżdża do pracy na 3 tygodnie, 2 tygodnie w domu. Relacje z rodzicami sięgają zenitu, już raz próbowałam sie wyprowadzić, ale wróciliśmy, nie stać nas na budowę domu. Mam myśli samobójcze, mam myśli, że zabijam rod

Jak radzić sobie z emocjami i niepokojem podczas kłótni, które wywołują łzy?

Witam. 

Mam 30 lat i od około 1,5 roku, gdy po kłótni z kimś zaczynam z nim rozmawiać, automatycznie głos mi się załamuje, łzy napływają mi do oczu. Nigdy wcześniej nie miałam takich reakcji. 

Zawsze potrafiłam powstrzymać się od łez, natomiast teraz zwyczajna sprzeczka, n

Strach przed odrzuceniem, cierpieniem i poczucie winy - jak sobie radzić?

Zauważyłem, że moje kontakty z bliskimi stają się coraz cięższe do zniesienia. Nie mogę się oprzeć wrażeniu, że nie daje mi się podejmować samodzielnych decyzji... i każda próba postawienia na swoim kończy się poczuciem winy i strachem przed odrzuceniem. Myślę, że może być to związane z moim zabu

Jak pokonać silny lęk przed porażką?

Czasami mam wrażenie, że mój strach przed porażką dosłownie rządzi moim życiem. Nawet proste rzeczy, które nie powinny być wielkim wyzwaniem, wywołują we mnie taki lęk, że najchętniej bym się w ogóle za nie nie zabierał. Zamiast działać, analizuję wszystko sto razy, wyobrażając sobie, co może pój

Jak odnaleźć sens życia w świecie zdominowanym przez materializm i brak zaufania?

Witam! 

Zacznę od tego, że borykam się z problemem, iż nie widzę sensu życia. Ciągła pogoń za materializmem. Lojalność, wierność, miłość to cechy zbędne i używalne, które straciły na wartości. 

Wszystko kręci się wokół pieniędzy, których i tak nie zabierzemy ze sobą. Już j

Czy sertralina może zwiększać chęć do wychodzenia z domu i poprawiać samopoczucie fizyczne?

Dzień dobry, od 3 tygodni przyjmuje jedną tabletkę sertraliny dziennie na OCD. Nie wiem, czy to jakaś duża dawka, ale efekty widzę. Czy jednym z nich może być chęć do wyjścia z domu, większa energia do tego i ogólne lepsze samopoczucie fizyczne, nie tylko psychiczne? Jakiś czas temu bardzo bałam

Samotność, brak miłości i lęki w młodym wieku - jak sobie radzić?

Miałem zadać pytanie, lecz podczas pisania uświadomiłem sobie, że lepiej się poczuje, gdy słowa opiszą i być może otworzą mi oczy, jak głęboko na dnie się obecnie znajduję. 

Mam 24 lata nigdy nie miałem dziewczyny. Najpiękniejsze uczucie, jakim jest miłość i coś, co leży w naturze lud

Jak radzić sobie z lękiem separacyjnym u dorosłych?

Zaczynam zauważać, że coś, co zawsze wydawało mi się problemem tylko dzieciaków, teraz zaczyna mnie dotyczyć – lęk separacyjny, a ja mam 27 lat. I to naprawdę dziwne, bo każdy, nawet krótki czas rozłąki z bliskimi, sprawia, że czuję się okropnie. 

Chodzi o takie momenty, kiedy wiem, ż

Mam duży lęk przed lataniem samolotem - jak mogę go oswoić?

Mam problem z lękiem przed lataniem i to wyraźnie wpływa na moje życie zawodowe i osobiste. Sama myśl o nadchodzącej podróży samolotem powoduje u mnie niepokój, a czasami nawet panikę. Zdarza się, że jeszcze przed lotem doświadczam fizycznych objawów, takich jak szybkie bicie serca czy pocenie si

Jak radzić sobie z myślami po samobójstwie bliskiej osoby i czy mogą całkowicie minąć?

Witam, Po śmierci kuzyna minęło już 3 miesiące, który popełnił samobójstwo. Mam takie myśli, które przychodzą codziennie. Myśli typu; czy mnie może to spotkać? Jak widzę przedmioty z tym związane, to unikam. Po prostu człowiek obawia się i boi się takiej śmierci. Byłam u psychologa i.pokazał mi t

Jak opanować nagłe wybuchy złości i poprawić relacje w życiu prywatnym i zawodowym?
Cześć, jestem Facetem mam 38L, właśnie uczęszczam drugi raz na intensywną indywidualną psychoterapię(CBT + Schematy) uważam że mam świetnego terapeutę. Obecnie chodzę drugi miesiąc. Wcześniej, ponad 4 lata temu uczęszczałem na psychoterapię CBT przez 1,5 r. za krótko. Odtworzyłem schematy kilkakrotn
Jak radzić sobie z OCD: Wyzwania leczenia SSRI i psychoterapii
Dzień dobry, od około 2 tygodni przyjmuję leki z grupy SSRI na OCD, choruję na nie od wielu lat ale dopiero przez ostatnie około 2 lata przyjęło największe nasilenie. Uczęszczam też na psychoterapię. Problem jest taki, że nie wierzę w to, że mogę całkowicie wyzdrowieć. Po tym jak zaczęłam przyjmować
Jak poradzić sobie z kryzysem egzystencjalnym i odnaleźć sens życia?

Mam takie dni, że często czuję się, jakby moje życie straciło sens, a wątpliwości dotyczące moich celów nie dają mi spokoju. Ten cały kryzys egzystencjalny sprawia, że rzeczy, które kiedyś robiłem z automatu, teraz wydają się bez sensu. 

Często myślę: 'po co ja to w ogóle robię?' i br

Jak wspierać dziecko z lękiem przed szkołą?

Coraz częściej zauważam, że moja córka naprawdę boi się chodzić do szkoły, co mnie martwi. Każdego ranka ten lęk wydaje się rosnąć, a próby uspokojenia pomagają tylko na krótko. 

Rozmawiałam z dzieckiem o jej uczuciach i obawach, ale często się wycofuje albo mówi, że nie wie dokładnie

Fobia społeczna, ataki paniki i lęk przed lekami - jak sobie poradzić?

Dzień dobry, mam prawie 25 lat, mam fobię społeczną od dziecka, doświadczam epizodów depresyjnych, mam część symptomów agorafobii, od półtora roku zaczęłam doświadczać ataków paniki i stają się one częstsze, częściej się samookaleczam, do tego prawdopodobnie mam zaburzenie osobowości borderline (

Problem z wyrażaniem uczuć i komunikacją w związku - jak sobie poradzić?

Dzień dobry. Mam problem z rozmową z bliskimi na poważne tematy. Nie umiem prosić o pomoc, wyrażać swoje uczucia, często nie potrafię powiedzieć, dlaczego zrobiłem coś tak, a nie inaczej, zamazuje w pamięci argumenty i przykłady dotyczące tego, co mnie nurtuje, co mi przeszkadza, a boję się porus

Lęk przed otwartymi przestrzeniami - jak sobie pomóc?

Hej, mam pewien problem. 

Od jakiegoś czasu zmagam się z takim lękiem przed przestrzeniami otwartymi, że każda próba wyjścia z domu to dla mnie ogromny stres. Gdy tylko pomyślę, że muszę wyjść na zakupy albo spotkać się z przyjaciółmi w parku, ogarnia mnie panika. Czuję, jakby mój świ

Lęk przed starością - jak sobie radzić?

Zaczynam coraz częściej odczuwać wielki lęk związany z myśleniem o starości, który mnie paraliżuje. 

Gdy tylko pojawia się temat przemijania, czuję się bezsilny i zaniepokojony. Ten bezpośredni strach przed starzeniem się zaczyna naprawdę wpływać na moje codzienne życie. 

Samotność i brak wsparcia w opiece nad chorym członkiem rodziny, problemy finansowe i brak motywacji do życia
Nie wiem co robić jestem samotna mieszkam z chorym członkiem rodziny który potrzebuje wsparcia,ja również potrzebuje ale nie mam z kim nawet pogadać wyżalić się ,problemy finansowe sprawiły że sama potrzebuje pomocy ale nie wiem do kogo się zwrócić o pomoc,od jakiegoś czasu źle się czuję nie wychodz