Czy osoby z FAS mogą prowadzić samodzielne życie?
Roksana

Karolina Maciejewicz
Cześć,
Bardzo poruszające jest to, jak troszczysz się o swojego brata i jego przyszłość. FAS rzeczywiście może powodować trudności w funkcjonowaniu – zwłaszcza w zakresie pamięci, organizacji, regulacji emocji i relacji społecznych. Ale to nie oznacza, że osoby z FAS nie mogą prowadzić samodzielnego życia. Często wymaga to jednak odpowiednich strategii i dostosowanego wsparcia.
Twój brat już teraz wykazuje dużą determinację – chce być samodzielny i pracuje, mimo że mierzy się z trudnościami.
To ważny sygnał, że zależy mu na niezależności. Może warto wesprzeć go w wypracowaniu metod, które pomogą mu w codziennym funkcjonowaniu? Dobrze sprawdzają się stałe rutyny, przypomnienia w telefonie czy listy zadań. Jeśli często gubi się w terminach i organizacji, być może pomocne byłoby znalezienie takiego środowiska pracy, które lepiej odpowiada jego stylowi funkcjonowania – mniej wymagającego skomplikowanej organizacji, bardziej opartego na powtarzalnych zadaniach.
Jeśli chodzi o relacje, niektórym osobom pomaga trening umiejętności społecznych lub terapia, dzięki którym łatwiej im odczytywać intencje innych i lepiej się komunikować.
Czy Twój brat miał okazję skorzystać z jakiejś formy terapii lub wsparcia psychologicznego? Czasem dobrze dobrane strategie mogą znacznie zwiększyć jego szanse na większą niezależność. Wiele zależy od indywidualnych predyspozycji, ale osoby z FAS mogą prowadzić samodzielne życie – często jednak wymaga to dostosowania otoczenia i znalezienia strategii radzenia sobie z trudnościami. To, że ma obok siebie kogoś, kto się o niego troszczy i wierzy w jego możliwości, już jest dla niego ogromnym wsparciem.

Agnieszka Domaciuk
Warto potwierdzić przypuszczenia konkretną diagnozą, polecam skorzystanie z pomocy psychologa klinicznego.
Osoby z FAS mogą zmagać się z trudnościami na różnej płaszczyźnie - poznawczej, emocjonalnej, społecznej.
Mogą to być problemy z koncentracją uwagi, pamięcią, nieumiejętnością nawiązywania kontaktów czy adaptacji do nowych warunków. Jednym ze sposobów leczenia może być terapia psychologiczna, w ramach której możliwe jest wypracowanie sposobów kompensowania deficytów pamięci, nauka adaptacyjnych zachowań społecznych oraz budowanie kompetencji emocjonalnych, regulacji emocji.
Pozdrawiam,
Domaciuk Agnieszka
Psycholog

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Witam, Chciałabym skonsultować się z psychologiem w sprawie córki 10 lat. Przybliżę sytuacje. Dziecko nie widziało ojca od 5 lat, również brak kontaktu. Prawa zostały odebrane poprzez sąd ojcu. Dzisiaj była sprawa o alimenty i sędzia zaproponowała, aby córka się z nim spotkała. Wsiadaliśmy do aut
Kilka lat temu zaczęłam chorować i pojawiła się u mnie obsesja na punkcie zdrowia, badań medycyny. Teraz mój stan się znacznie poprawił, właściwie poza wszczepionym rozrusznikiem i wadami serca jestem zdrowa. I tu leży problem. Nie cieszy mnie to, wręcz każda dobra wiadomość związana z moim zdrow
W jaki sposób można wspierać dziecko z dysleksją w nauce, aby poczuło się pewniej? Córka coraz bardziej wstydzi się podchodzić np. do tablicy podczas zajęć, ponieważ boi się, że dzieci będą się z niej śmiać, że trochę dłużej zajmuje jej przeczytanie czy rozwiązanie zadania. Bardzo mi jej szkoda,
Dzień Dobry. Poniżej opiszę swoją sytuację, ponieważ bardzo długo się zastanawiałem czy dobrze zrobiłem.
Jestem z żoną 10 lat po ślubie, mamy 5-letniego synka. Jeszcze przed małżeństwem planowaliśmy wspólne życie. Pomysłem moim było na wynajęcie mieszkania i w przyszłości odłożenie n
Partner ciągle pracuje, bez wolnego, jedynie niedziela, o ile nie jest handlowa. Nie potrafi być może i nie chce ustawić z kierownictwem grafiku, tak, by móc mieć wolne max dwa dni dla mnie i naszych dzieci. Dzieci ciągle narzekają, że nigdzie czy nawet w wakacje nie wychodzimy, czy kino, basem i
Dzień dobry,
od 5 dniu biorę Medikinet cr 10 mg.
Od pierwszego dnia poczułem, że szum uszny, którego nabawiłem się 10 lat temu na koncercie, zwiększają swoją intensywność. Zazwyczaj słyszę je tylko w bardzo cichym pomieszczeniu, np. przed snem, ale po leku są trochę głoś
Czy jest sens i będzie to dobre dla 2-letniego dziecka, aby matka, która nie ma kontaktu z dzieckiem, pisała listy?
Czy dziecko w tym wieku rozumie przekaz listowny?
Czy taka forma kontaktu pozytywnie wpłynie na kontakt matki z dzieckiem?
W tym roku skończę 30 lat, mam żonę i synka, bez których nie wyobrażam sobie życia. Żyje nam się dobrze, możemy na sobie polegać i wzajemnie się wspieramy. Problem tkwi w mojej relacji z rodzicami oraz siostrą. Nigdy nie mieliśmy jakiegoś dobrego kontaktu, raczej przeciętny. Moja mama ma bardzo t
Mój tata ma zdiagnozowanego Alzheimera od roku. Na początku były to tylko drobne zapomnienia – klucze, telefon, nazwy miejsc. Teraz coraz częściej gubi się w czasie. Wczoraj zapytał mnie, czy jutro jedziemy na święta, chociaż mamy luty.
Lekarz przepisał mu leki, ale szczerze mówiąc,
Witam. Jestem aktualnie od paru dni w kryzysie emocjonalnym. Siedzę w domu z 9 MSC synem, mąż od zawsze pracował w normalnych godzinach blisko domu. Zawsze mogłam do niego zadzwonić, wieczory i weekendy spędzaliśmy razem.
Od dłuższego czasu miał pewna pasje, którą chciał wykorzystać
W moim życiu niedawno zaistniały nowe dowody i napotkałem trudność, która mnie przerasta, utraciłem rodzinę, dom, i pieniądze to trzecie nie jest dla mnie nic nieznaczące i nie ważne, pracuje, by spłacać kredyty, pracuje, by się czymś zająć, pracuje, by kiedyś coś po mnie zostało, ale napotkałem
Mój dziadek ma Alzheimera od dwóch lat. Na początku był po prostu bardziej zapominalski i zdezorientowany, ale ostatnio coś się zmieniło. Zaczął być podejrzliwy wobec nas, swojej rodziny. Kilka dni temu oskarżył babcię, że schowała mu portfel, chociaż leżał na stole obok niego. Były też momenty,
Cześć, mam pytanie - Jakie są pierwsze objawy FAS u niemowląt i małych dzieci? Mam siostrę, która urodziła synka 6 miesięcy temu. Mały niby zdrowy, ale coś mi nie daje spokoju. On jakoś inaczej patrzy, czasem jakby w ogóle nie reagował na dźwięki, a czasem płacze bez powodu i nie da się go uspoko
Dzień dobry, Jestem studentką pierwszego roku medycyny, mam 19 lat i ADHD (zdiagnozowane od niedawna). Jestem też kinestetykiem i w dużo mniejszym stopniu wzrokowcem.
1. Czy uczelnie medyczne mają jakieś dostosowania dla takich ludzi jak ja? Jak tak, to jakie konkretnie i w czym mogą
Witam, czy osoba z ilorazem inteligencji 60-65, jest w stanie nauczyć się czytać, pisać, liczyć oraz wykonywać obowiązki dnia codziennego?
Witam. Mam 28 lat i według siebie powinienem był zostać odroczony od obowiązku szkolnego, ale nie zostałem. Przeglądając swoje dawne opinie z poradni, to na początku zerówki jak zostałem zbadany, to wypadłem negatywnie ze względu na znacznie obniżoną koncentrację i niedojrzałość emocjonalną, jest
Bezsenność mnie dobija, odkąd zdiagnozowali u mnie Parkinsona. Niby wiem, że to typowe przy tej chorobie, ale no błagam, kto może tak funkcjonować?! Próbowałam medytacji, relaksacji, liczenia owiec, cokolwiek – a efekt? NIC. Budzę się w środku nocy, a potem leżę, patrzę w sufit i wkurzam się, że