Odpowiedz jako specjalista
WsteczCzy psychoterapia powinna wyglądać tak, że sama dochodzę do przyczyny wszystkich swoich stanów?
Czy psychoterapia powinna wyglądać tak, że sama dochodzę do przyczyny wszystkich swoich stanów? Że mimo, że mówię wprost, jakimi obowiązkami niedostosowanymi do wieku byłam obciążona, jako dziecko, jak musiałam i muszę wysłuchiwać rodziców, doradzać im i dbać o nich, to hasło, że była i jest to parentyfikacja i tak musi paść z moich ust? Jest to jeden z przykładów, ale mogłabym wymieniać dalej. Nie wiem czy jest to kwestia tego konkretnego terapeuty, czy problemem jestem, jak zwykle ja. Nie ukrywam, zawsze przychodzę na sesję przygotowana, w dodatku, że starannie ułożonym planem spotkania w głowie i z odpowiedziami, które sama odnalazłam. Terapeuta właściwie wyłącznie mi przytakuje. Być może przez swoją nadmierną potrzebę kontroli i wszechobecną samowystarczalność przejmuję prowadzenie spotkania. Czy terapeuta widząc, jak sobie radzę, może po prostu zostawiać mi pole do popisu, a tym samym dawać motywację do dalszych poszukiwań odpowiedzi, czy świadczy to jednak źle o przebiegu tych spotkań?
J.
2 lata temu
Ewelina Smętek
Wszystko jest jak najbardziej w porządku. Psychoterapeuta pozwala swojemu Klientowi samemu odkryć źródło jego problemów a następnie wybrać najkorzystniejsze ich rozwiązanie. Ani psycholog ani psychoterapeuta nie powinien narzucać konkretnego rozwiązania. Ta rola jest zarezerwowana dla Klienta. Słyszę, że cudownie sobie Pani radzi. Trzymam kciuki za Panią.
2 lata temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Katarzyna Podlasiewicz-Walas
Myślę, że to, co Pani napisała tutaj warto powiedzieć swojemu terapeucie - wtedy wspólnie opracujecie plan działania albo zakończycie proces. Proszę sobie poczytać o nurtach w psychoterapii, być może to nie nurt dla Pani albo po prostu akurat ta osoba nie trafiła w Pani ,,gust".
2 lata temu
Karolina Białajczuk
Psychoterapia może przybierać różne formy, w zależności od stylu terapeuty, rodzaju terapii oraz indywidualnych potrzeb pacjenta. Ważne jest, aby terapia była efektywna i pomagała pacjentowi osiągnąć zamierzone cele. Skupienie się na wypracowywaniu przyczyn swoich stanów emocjonalnych może być jednym z podejść terapeutycznych, ale nie jest jedynym możliwym.
Terapeuta może przyjąć różne role w terapii, w tym rolę konsultanta, wsparcia emocjonalnego, moderatora czy przewodnika w poszukiwaniu głębszych przyczyn problemów. Istotne jest, aby terapeuta dostosowywał swoje podejście do potrzeb i preferencji pacjenta.
Jeśli odczuwasz, że terapeuta pozostawia Ci przestrzeń do popisu i pozwala Ci wyrazić się, może to być sposób na zachęcenie do refleksji i poszukiwania odpowiedzi. Jednakże, jeśli masz wrażenie, że terapeuta tylko przytakuje i nie wnosi konstruktywnych elementów, może warto o tym porozmawiać. Ważne jest, aby czuć, że terapia jest współpracą i razem z terapeutą pracujecie nad zrozumieniem problemów oraz znalezieniem sposobów radzenia sobie.
Jeśli masz obawy dotyczące przebiegu terapii lub stylu pracy terapeuty, warto otwarcie to wyrazić. Rozmowa z terapeutą na ten temat może pomóc zrozumieć, czy obecny sposób pracy jest odpowiedni dla Ciebie i czy ewentualne zmiany byłyby korzystne. W terapii ważne jest, abyś czuła się komfortowo i wspierana, więc otwarta komunikacja z terapeutą jest kluczowa.
Pozdrawiam
Karolina Białajczuk
2 lata temu
Zobacz podobne
Przejawiam pewne zachowania praktycznie od dziecka: wybuchowość, napady gniewu, agresji, rozdrażnienie.
Witam.
Przejawiam pewne zachowania praktycznie od dziecka: wybuchowość, napady gniewu, agresji, rozdrażnienie.
Z równowagi moze wyprowadzić mnie doslownie wszystko. Często nie potrafię kontrolować emocji oraz impulsywnych zachowań.
Ludzie często tracą rangę tych ważnych w moich oczach z powodu dla mnie nieakceptowalnych zachowań, ale te same zachowania dla innych są powiedzmy na granicy, ale do przyjęcia i machnięcia ręką.
Od dziecka pojawiają się stany w ktorych prawie wszystko jest mi obojętne. Często korzystam z różnych używek żeby zniwelować poczucie bezsensu.
Wiem, że internet to nie zbyt dobry doradca, ale z racji wieku chciałabym być świadoma swoich przypadłości / chorób. Po wykonaniu kilku tekstów wynik wskazuje na bardzo silne wskazanie na pograniczne zaburzenia osobowości. Gdzie mogę otrzymać pomoc w diagnozie takiej z prawdziwego zdarzenia? Czy to bedzie wizyta u psychiatry czy psychoterapeuty? Dodam, że jestem z Rzeszowa.
Dziękuje i pozdrawiam
Joanna
Czy jest możliwe prowadzenie psychoterapii 2 razy w miesiącu (chodzi o względy finansowe) czy ma to sens?
Czy jest możliwe prowadzenie psychoterapii 2 razy w miesiącu (chodzi o względy finansowe) czy ma to sens?
Czy psychoterapia pomaga w leczeniu zaburzeń psychosomatycznych
Czy psychoterapia pomaga w leczeniu zaburzeń psychosomatycznych, które zostały spowodowane zaburzeniami lękowymi?
TW. Myśli samobójcze, alkohol i lęk przed samym dokonaniem. Terapeuci mnie obwiniają.
Witam, mam silne myśli samobójcze, ale przed podjęciem próby samobójczej blokuje mnie lęk. Sięgam czasami po alkohol. Nikt mi nie pomógł. Jestem sama. Byłam u wielu specjalistów i jedyne, co od nich dostaje, to obwinianie mnie. Skąd sie bierze taka ignorancja terapeutów? Nie dziwię się, że tyle osób robi sobie krzywdę, skoro terapeuci ich nie rozumieją i obwiniają.
Od 2 lat uczęszczam do psychologa. Od długiego czasu zaczęłam odczuwać bardzo silne emocje do swojej Pani. Czuje się z tym źle. Mam wrażenie, że to uczucie miłości.
Dzień dobry, od 2 lat uczęszczam do psychologa. Od długiego czasu zaczęłam odczuwać bardzo silne emocje do swojej Pani. Czuje się z tym źle. Mam wrażenie, że to uczucie miłości.Czuje z tego powodu poczucie winy i wstydu. Pojawia się ta osoba również w moich snach. Potem wybudzam się z płaczem,ponieważ nie chcę tego doświadczać. Jest to dla mnie trudne i niekomfortowe . Wiem,że terapeuta nie jest przyjacielem ani rodzicem. Ja nawet nigdy nie miałam zamiarów przenosić tej relacji poza gabinet. Po prostu czuje do niej miłość jako do człowieka. Jest bardzo piękną,atrakcyjną i mądrą kobietą. Największy przypływ pozytywnych emocji odczuwam gdy darzy mnie komplementami. Często podkreśla moją urodę i charakter. Niestety ja wiele razy przekroczyłam granice tej Pani. Potrafiłam pisać codziennie po kilka wiadomości. Teraz już ona wycofała się z tego,mamy większy dystans. Doskwierają mi natrętne myśli na temat jej osoby. Nie chcę czuć tego co czuje. Przynajmniej nie wobec człowieka,który ma mi pomóc i jest tylko specjalistą. Nie umiem sobie z tym poradzić i nie wiem jak rozwiązać tą sytuacje. Próbowałam terapii u innego terapeuty,ale nie chcieli mnie przyjąć mówiąc,że uczucia przeniesienia, utarte schematy które ciagle powtarzam mogłyby powielać się w następnej relacji. Czy powinnam powiedzieć tej Pani o tym co tak naprawdę do niej czuje? Czy nie spotkam się z odrzuceniem ? Jest mi wstyd za to co czuje i nieraz płacze z tego powodu.
