Fizjoterapia pomaga mi na depresje - czy psychiatra może wypisać skierowanie na rehabilitacje?

Fizjoterapia pomaga mi na depresję, nie wiem jednak czy psychiatra może mi wypisać skierowanie na rehabilitację? Jak to zrobić żeby było dobrze? Nachodzą mnie coraz częściej epizody negatywnego myślenia o życiu i o tym że sobie nie poradzę sama w życiu.Przytłavzają mnie te myśli co zrobić czy powiedzieć psychiatrze o tym i poprosić o jakiś lek żeby nie bić się z takimi myślami.Proszę pomóżcie

inne

Anonimowo

3 tygodnie temu

Karolina Łagodzka-Dubikowska

Cześć,

Najlepiej będzie, jeśli szczerze porozmawiasz z psychiatrą. Zarówno o epizodach zamartwiania się jak i o swoich przemyśleniach na temat fizjoterapii - myślę, że trzeba indywidualnie rozważyć każdy przypadek, a do tego kwestia skierowania dodatkowo będzie zależna od tego czy lekarz ma umowę z NFZ.
Fizjoterapia może być dodatkowym obszarem działania, przyspieszającym powrót do zdrowia, ale jednak najczęściej depresję leczy się farmakoterapią, bądź psychoterapią albo łącząc jedno z drugim.

Podsumowując, zachęcałabym do porozmawiania szczerze ze swoim psychiatrą, a także do rozważenia psychoterapii, w szczególności w nurcie poznawczo-behawioralnym (szczególnie, że już widzisz jak ciało łączy się z emocjami i samopoczuciem, co jest ważnym obszarem pracy w tym nurcie).

Pozdrawiam i życzę dużo zdrowia i siły.
Karolina Łagodzka-Dubikowska

3 tygodnie temu

Karolina Łagodzka-Dubikowska

Psycholożka, Psychoterapeutka w trakcie szkolenia

Anita Konarska

Dzień dobry,

Proszę opowiedzieć lekarzowi psychiatrze o częstych epizodach negatywnego myślenia o życiu, o poczuciu braku sensu i bezsilności. Jeśli lekarz rozpozna depresję przepisze odpowiednie leki. Można poprosić l. psychiatrę o wpisanie zalecenia fizjoterapii w opinii, czy zaleceniach dla lekarza internisty (najlepiej udać się do niego już po wizycie u lekarza psychiatry) proszę naświetlić mu sytuację związaną ze swoim stanem zdrowia, powiedzieć jakie leki są przyjmowane i poprosić o skierowanie na rehabilitację.

Życzę dużo zdrowia

Anita Konarska

Psycholog

3 tygodnie temu

Anita Konarska

Psycholożka, Psychoterapeutka w trakcie szkolenia

Katarzyna Waszak

Dzień dobry!

Zachęcam do rozmowy z psychiatrą. Fizjoterapia pomaga obniżać napięcie w ciele, więc pewnie przyczynia się do lepszego samopoczucia. W leczeniu depresji istotna jest farmakoterapia. W związku z negatywnym myśleniem, przytłoczeniem tymi myślami, co powoduje obniżenie nastroju, niedostrzeganiem sprawczości warto byłoby rozpocząć psychoterapię. Dobre rezultaty daje właśnie leczenie dwutorowe.

Powodzenia

Katarzyna Waszak - psychoterapeuta

3 tygodnie temu

Katarzyna Waszak

Psychoterapeuta

Kornel Miszk

Zdecydowanie zachęcam, aby otwarcie porozmawiać ze swoim psychiatrą o nasilających się negatywnych myślach. Lekarz potrzebuje pełnego obrazu Pani stanu, aby móc skutecznie pomóc. Warto powiedzieć, że te myśli są coraz bardziej przytłaczające i że obawia się Pani, czy poradzi sobie sama. Psychiatra będzie mógł rozważyć wprowadzenie lub modyfikację leczenia farmakologicznego, które może pomóc w zmniejszeniu nasilenia tych myśli. Fizjoterapia, szczególnie gdy obejmuje ćwiczenia fizyczne, może mieć korzystny wpływ na samopoczucie psychiczne, dzięki zwiększeniu poziomu endorfin. Psychiatra może wystawić skierowanie na rehabilitację, jeśli uzna, że będzie to istotne wsparcie w leczeniu depresji. Zachęcam do poruszenia tej kwestii podczas wizyty – warto zapytać, czy fizjoterapia może być dla Pani pomocna i jakie są możliwości uzyskania skierowania.

Pozdrawiam,
Kornel Miszk

3 tygodnie temu

Kornel Miszk

Psycholog, Coach certyfikowany

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Zobacz podobne

Jakie korzyści przynosi terapia zajęciowa i jaki jest jej wpływ na depresję i zaburzenia lękowe?

Jakie korzyści przynosi terapia zajęciowa i jaki jest jej wpływ na depresję, fobię społeczną i zespół lęku uogólnionego? Byłam kiedyś w szpitalu psychiatrycznym i traktowałam terapię zajęciową po macoszemu, a wręcz jej unikałam. Teraz niedługo wybieram się na oddział leczenia zaburzeń lękowych i afe

Brak umiejętności podjęcia decyzji - czy taka osoba wie w ogóle co robi?

Czy osoba chora na brak umiejętności podjęcia decyzji, wie co robi?

Nie wiem jak przebaczyć sobie po tym, jak powiedziałam za dużo o sobie innej osobie.

Hej, mam problem z wybaczeniem samej sobie. Nie mogę przez to funkcjonować, dobija mnie to uczucie. Powiedziałam siostrze męża o rzeczach, o których nigdy nikomu nie mówiłam, a mianowicie o tym jak mój mąż przed ślubem mnie skrzywdził kilka razy. Plus o swojej tajemnicy, którą chroniłam od lat. O op

Praca poza psychoterapią nad zaufaniem do innych, nad destrukcyjnymi myślami.

Dzień dobry, w jaki sposób pracować nad nauczeniem się zaufania do drugiej osoby? Jakie narzędzia i metody tutaj zastosować? Pojawiają się myśli, że partnerka może mnie oszukiwać lub zdradzać. Jak nauczyć się nie wierzyć tym myślom i nie podążać za nimi? Jak radzić sobie z takimi rzeczami. Jak praco

Czy jest możliwe prowadzenie psychoterapii 2 razy w miesiącu (chodzi o względy finansowe) czy ma to sens?

Dlaczego psychologowie, terapeuci i współczesna kultura tak często powtarza stwierdzenie, że: "kto wymaga szacunku, to go dostanie, kto go nie wymaga, nie dostanie go"?

Dlaczego psychologowie, terapeuci i współczesna kultura tak często powtarza stwierdzenie, że: "kto wymaga szacunku, to go dostanie, kto go nie wymaga, nie dostanie go" albo "jeśli samego siebie nie pokochasz, nikt cię nie pokocha"? Czyli jeśli ktoś nie szanuje siebie i ktoś wobec niego używa przemoc

Jak odnaleźć swój talent, ten co podobno każdy z nas ma go ukryty?

Jak odnaleźć swój talent, ten co podobno każdy z nas ma go ukryty? Jak rozróżnić talent od umiejętności? Bardzo chciałabym poznać siebie z tej lepszej strony. Znam swoje zalety i wady, jeśli chodzi o charakter i lubię siebie z tym zestawrn. Chciałabym odnaleźć swój talent i umiejętności. Brakuje mi

Dowiedziałem się, od partnerki, o tym, że gdy była młodsza, leżała w szpitalu, u stwierdzono u niej niemożliwość podejmowania decyzji

Witam, mam pytanie, chodzi o moją partnerkę, kobietę, po przejściach. Gdy poznaliśmy się, wszystko układało się nam bardzo dobrze, była osobą, która potrzebowała opieki, potrzebowała bycia, z bliska osoba, i było tak, nie miałem do tego rządnych zastrzeżeń. Pojechaliśmy razem, na wczasy, i było nam

Mam już skończone 24 lata, a tak naprawdę nie byłam nigdy w związku

Od dłuższego czasu zmagam się z problemem dotyczącym mojej przyszłości. Mam już skończone 24 lata a tak naprawdę nie byłam nigdy w związku (był jeden krótki zakończyłam go nie pasowaliśmy do siebie.) Od tego czasu minęło 5 lat, nie mogę znaleźć nikogo normalnego, tracę tylko czas. Trafiam na facetów

Jak powiedzieć psychoterapeucie, że nie chce kontynuować współpracy?

Uczęszczałam na psychoterapię, podczas wakacji że względu na moją i mojego psychologa mniejszą dostępność zrobiliśmy przerwę. Była dla mnie czasem przemyśleń. Czuję że powrót na nią z tym psychologiem nie ma większego sensu. Nie czułam za bardzo nici porozumienia z tym specjalistą i tego żeby coś zm

Zaburzenia lękowo-depresyjne i trudności w podjęciu działań. Jakim sposobem można zacząć robić rzeczy, które się chce?

Czy jest jakiś sposób na pokonanie depresji, fobii społecznej i zespołu lęku uogólnionego, poza rzucaniem się w rzeczy, przed którymi się wzbraniamy przez te zaburzenia? Moja psychoterapeutka zawsze mi daje do zrozumienia, że warto coś po prostu zacząć robić, z zaznaczeniem, że wie, że to jest bardz

Dwie obce osoby w domu ciotki - zachowują się specyficznie, jak pod wpływem substancji.

Dzień dobry, bardzo proszę o radę albo zasugerowanie odpowiedzi. Od kilku dni jestem świadkiem dziwnej sytuacji. Do mojej ciotki zadzwonił telefon od jakiejś kobiety X, która za wszelką cenę wpajała sobie, żeby przyjechać do niej na kilka dni ze znajomymi, bo ma przecież pusty dom. X nie jest z nią

Nic nie mówię u psychologa - paraliżuje mnie strach.

Podczas wizyty u psychologa paraliżuje mnie strach i nie mogę o niczym myśleć ani niczego powiedzieć, chcę po prostu uciec stamtąd jak najszybciej i jak najdalej, nigdy tam nie wracać. Z każdego, nawet najbłachszego powodu (np. ktoś jest zmęczony i powie do mnie, żebym się odczepił) wpadam w płacz.

Bardzo obrzydza mnie zachowanie rodziców przy posiłkach. Mam z tym problem od małego.

Mam sytuację losowa i od dłuższego czasu mieszkam z rodzicami. Jestem dorosła. Czasem zaproszą mnie na obiad do kuchni i prawie wymiotuję. Moi rodzice są najdalej od ideału, ale przy posiłku chlapią, siorbią, jedzą palcami, kichają lub kaszlą, że słychać ich w innym mieście. Najgorzej kiedy ciągle s

Co mam zrobić, nie mam żadnego wsparcia

Co mam zrobić, nie mam żadnego wsparcia. Mam męża dziecko, 3 siostry i rodziców. Mieszkam z mężem u moich rodziców. On nie może na nich patrzeć, ciągle mi wypomina, że ja chciałam z nimi mieszkać. Rodzice niby wszystko jest ok, a tak naprawdę to obgadują nas, że wszystko słyszę, przykro mi, bo nie m

Od dziecka miałem problemy z nauką bądź wykonywaniem jakiejś czynności przez dłużej

Witam serdecznie! Od dziecka miałem problemy z nauką bądź wykonywaniem jakiejś czynności przez dłużej, która była obowiązkiem, objawiająca się np. napięciem lub brakiem przyswajalności wiedzy. Przez to nie radziłem sobie zbyt dobrze w szkole (odrabianie lekcji było dla mnie niejednokrotnie mordęgą -

Wybuchy gniewu i krzyki przez sen. Co to jest?

Witam, często się denerwuję, często mam doła, często wybucham gniewem. Na nic ochoty nie mam, wszystko mnie praktycznie irytuje, mało tego - często krzyczę przez sen. Czy można mi doradzić co to oznacza?

Uczęszczam na terapię, jednak oczekiwałem większej poprawy.

Witam, mam 28 lat i od 6 miesięcy uczęszczam na terapię w nurcie psychodynamicznym. Zdecydowałem się, ponieważ mam problem z poczuciem własnej wartości ,które praktycznie nie istnieje,z nieśmiałością,z samoakceptacją oraz nie potrafię nawiązywać relacji z płcią przeciwną - jestem w tym po prostu tra

Płaczę, gdy ludzie mnie atakują. Nie wiem, jak umieć się skonfrontować i być pewną siebie.

Dobry wieczór. Od dziecka byłam uważana za ofiarę, ludzie się ze mnie śmiali. W szkole nauczycielka od matematyki mnie poniżała przed cała klasa, później gdy poszłam do pierwszej w pracy przy zwracaniu mi uwagi popłakałam się. Teraz mieszkam w Anglii i boję się iść do pracy, że ktoś mnie skrytykuje,