
Agorafobia i astrofobia - jak ją pokonać?
Damian
Michał Kłak
Panie Damianie - agorafobię leczymy poprzez zastosowanie techniki ekspozycji - stopniowego wystawiania się na bodźce lękotwórcze (tzw. drabina strachu) oraz pracy z zachowaniami zabezpieczającymi w postaci unikania, które podtrzymuje lęk (bardzo ważne w pracy z lękiem). W skrócie - radzenie sobie z lękiem polega na stopniowym wystawianiu się na źródło lęku (w różnej formie) i…unikanie unikania. Czyli np. stopniowe wychodzenie z domu np. początkowo na klatkę schodową/przed dom. Potem co raz dalej i dalej. Ważne jest nie cofanie się, gdy jeden krok został osiągnięty.
Terapeuta może Panu pomóc rozłożyć proces i monitorować postępy.
Pozdrawiam i życzę powodzenia w lepszym radzeniu sobie z lękiem!
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Alicja Sadowska
Dzień dobry,
Na pewno zalecane jest, aby skorzystał Pan z pomocy i wsparcia specjalisty, w tym wypadku najlepiej psychoterapeuty, pracującego w nurcie poznawczo-behawioralnym. Opisywane przez Pana fobie leczy się za pomocą m.in. technik systematycznej desensytyzacji (stopniowego odwrażliwiania) czyli stopniowego wystawiania pacjenta na działanie bodźców, zaczynając od najsłabszych do najsilniejszych. Jednocześnie, jeśli lęk znacząco utrudnia funkcjonowanie zalecane jest wsparcie leczeniem farmakologicznym. Oprócz tego psychoterapeuta zapewni Panu wsparcie i techniki, dzięki którym nauczy się Pan radzić sobie z lękiem i przestać go unikać.
Życzę Panu powodzenia,
mgr Alicja Sadowska
Psycholog
Justyna Czerniawska (Karkus)
Dzień dobry,
myślę, że najlepszy pomysłem będzie skorzystanie z pomocy psychoterapeuty. Osobiście bardzo polecam terapię poznawczo-behawioralną, która jest skuteczną metodą leczenia fobii. W ramach terapii CBT, terapeuta pracuje z pacjentem, aby zidentyfikować i zmienić negatywne przekonania i myśli związane z lękiem. Pacjent uczy się również technik radzenia sobie z tym lękiem. Zachęcam do konsultacji ze specjalistą.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Karkus

Zobacz podobne
Dzień dobry, Mam wyobrażenia lękowe w postaci myśli lękowych, które jak obserwuję, hamują mnie przed działaniem. Im więcej tych myśli (wyobrażeń) się pojawia, tym więcej stresu odkłada się w moim ciele. Moją reakcją na rozładowanie napięcia jest zachowywanie się jak mały chłopiec (czyli taka regresja), wtedy czuję się bezpiecznie. Mam problem z biernością, niepodejmowaniem działania w danej kwestii, mimo że wiem, że mam coś zrobić, ale jest blokada i ciało się nie słucha, tak jakby była jakaś blokada na linii ciało umysł. Mam też tak, że kumuluje się we mnie złość na skutek tych zahamowań oraz blokad i wtedy wystarczy, że wydarzy się jakaś błahostka i już następuje wybuch tej złości, np. Kot kradnie szynkę z kanapki. Proszę o pomoc w tej sprawie. Jak mogę w końcu zapanować nad swoim umysłem i wytwarzanymi przeze mnie myślami, które doprowadzają mnie do takich stanów? Dodam, że pochodzę z rodziny, w której matka była bardzo lękowa i mnożyła różne lęki. Obawiam się, że musiałem tym przesiąknąć w dzieciństwie i dlatego teraz na zasadzie programu wytwarzam te myśli, wyobrażenia, idąc w taką destrukcję. Mam 28 lat.