Jak sobie radzić z wycofaniem społecznym, brakiem motywacji i poczuciem wstydu?

Pani Anno,

To, co Pani opisuje, może wskazywać na fobię społeczną, depresję lub zaburzenia lękowe. W takiej sytuacji warto zawalczyć o siebie i swoje samopoczucie, zwracając się po pomoc do specjalisty – lekarza psychiatry oraz psychoterapeuty. Pojawiające się myśli samobójcze są poważnym sygnałem, którego nie można bagatelizować.

Widzę w Pani wiadomości wiele bólu i trudnych emocji, ale także cichy apel o wsparcie. I to bardzo dobrze, że Pani o tym pisze – to pierwszy krok ku zmianie. Warto pamiętać, że takie trudności nie są Pani winą i że można z nich wyjść z odpowiednią pomocą.

Mimo wszystko wciąż się Pani stara – zmusza się do pracy, szuka nowych możliwości. To pokazuje, że ma Pani w sobie siłę, choć teraz może być trudno ją dostrzec. Zachęcam do poszukania profesjonalnego wsparcia.

Z pozdrowieniami

Katarzyna Organ

psycholog, psychoterapeuta

Witam serdecznie, z Pani opisu wynika, że doświadcza Pani cierpienia emocjonalnego. Jeśli chodzi o diagnozę, to najlepiej byłoby udać się do gabinetu psychoterapeutycznego i każdy specjalista będzie prowadził wywiad w celu ustalenia diagnozy. Jestem przekonana, że praca z terapeutą np. w podejściu poznawczo-behawioralnym nauczy Panią radzić sobie z napięciem, zdrowo regulować emocje, i przepracować negatywne przekonania kluczowe o sobie ("robię z siebie idiotkę"), które się aktywizują w trudnych dla Pani momentach na bardziej pożyteczne i pomocne. Proszę szukać terapeuty CBT

Dzień dobry Pani Anno, 

z tego, co czytam, doświadcza Pani silnego lęku związanego z pracą i kontaktami z ludźmi w pracy, lęk jest tak mocny, że powoduje dolegliwości psychosomatyczne (wymioty), doświadcza Pani też obniżonego poczucia własnej wartości i ma Pani myśli przeciwko życiu. Nie ma Pani energii na codzienne czynności i na relację z dziećmi. Pani sytuacja w moim poczuciu wymaga wizyty u specjalisty, prawdopodobnie doświadcza Pani depresji. 

To już od Pani zależy, jaki to będzie specjalista: czy psychoterapeuta, czy psychiatra a może psycholog. Polecam instytucje Centrów Zdrowia Psychicznego, można w nich uzyskać bezpłatną pomoc z zakresu zdrowia psychicznego: https://www.gov.pl/web/zdrowie/centra-zdrowia-psychicznego Gdyby myśli przeciwko życiu nasiliły się u Pani, proszę się zgłosić na Izbę Przyjęć najbliższego Pani Szpitala psychiatrycznego albo wezwać karetkę. Pani życie jest najważniejsze i najcenniejsze. Teraz jest Pani w dużym trudzie, ale może Pani zająć się swoim zdrowiem i samo zrobienie kroku ku zdrowiu może przynieść pewną ulgę. 

Życzę Pani wszystkiego dobrego. 

Tomasz Gromadka 

Dzień dobry Anno,

Dziękuję, że się podzieliłaś tym, co przeżywasz. 

To wymagało odwagi, zwłaszcza w takim stanie. Opisujesz wiele objawów, które mogą świadczyć o bardzo silnym przeciążeniu psychicznym – utrata motywacji, wycofanie z życia społecznego, poczucie winy i wstydu, napięcie, trudności ze snem, myśli samobójcze, a także problemy z codziennym funkcjonowaniem, higieną i relacjami.  

Nie jestem w stanie stawiać diagnoz i nie robię tego przez internet ze względu na etykę pracy, ale to, czego doświadczasz, według mnie może wskazywać na objawy depresji i/lub zaburzeń lękowych, w tym elementów fobii społecznej. Z całą pewnością to nie są „wymysły” czy „lenistwo” – to realne cierpienie psychiczne, które wymaga uwagi i wsparcia. W tym miejscu chcę, żeby wybrzmiało, że warto byłoby udać się na diagnozę do psychiatry, który na spotkaniu z Tobą będzie mógł dokładnie przeanalizować trudności, objawy i to z czym się zmagasz, by Ci pomóc. 

To bardzo ważne, że mimo tego wszystkiego udało Ci się znaleźć pracę i próbujesz szukać innej, bardziej dopasowanej. 

To znak, że jest w Tobie siła, nawet jeśli teraz wydaje się przytłumiona. 

W tej sytuacji bardzo ważne jest, byś nie zostawała z tym sama. Dlatego jeszcze raz wspomnę, że warto jak najszybciej skontaktować się z lekarzem psychiatrą – to pierwszy krok, który może przynieść ulgę. Psychiatra pomoże dobrać odpowiednie leczenie, a równolegle warto rozpocząć psychoterapię – najlepiej z terapeutą, który pracuje z osobami w kryzysie. 

Możesz też zgłosić się do najbliższej poradni zdrowia psychicznego, gdzie pomoc psychiatry i psychologa jest bezpłatna w ramach NFZ. Jeśli masz trudność z czekaniem na wizytę, są też ośrodki interwencji kryzysowej (np. Centrum Interwencji Kryzysowej), gdzie można uzyskać wsparcie szybciej, czasem nawet bez skierowania.  

To, że dostrzegasz swoje objawy i chcesz zrozumieć, co się z Tobą dzieje, jest bardzo ważne. 

Masz prawo do pomocy. Nie musisz być silna dla wszystkich, nie musisz robić wszystkiego sama. Wystarczy, że zrobisz jeden krok – umówisz się na wizytę. Od tego można zacząć odzyskiwać siebie. I proszę – jeśli myśli samobójcze będą się nasilać, nie zwlekaj – zadzwoń po pomoc już dziś:  
📞 *116 123 – linia wsparcia emocjonalnego dla dorosłych (czynna codziennie, anonimowo)
📞 *112 lub 997 – w sytuacji nagłego zagrożenia życia

Jest możliwe, że poczujesz się lepiej – ale najpierw potrzebujesz wsparcia. Jesteś ważna i zasługujesz na pomoc. 💙

Anastazja Zawiślak

Psycholog

Dzień dobry,

To, co opisujesz, wskazuje na bardzo poważny kryzys psychiczny. Nie jestem w stanie postawić diagnozy, ale wiele z Twoich objawów wycofanie społeczne, brak motywacji, lęk przed ludźmi, trudności w codziennym funkcjonowaniu, a także myśli samobójcze może wskazywać na depresję, zaburzenia lękowe, a być może także fobię społeczną. To, że dostrzegasz problem i szukasz odpowiedzi, jest bardzo ważne oraz stanowi dobry zwiastun, bo szukasz pomocy. Osoby w głębokiej depresji często nie mają nawet tej świadomości, a Ty ją masz. To już pierwszy krok ku zmianie. Jednak to, co teraz przeżywasz, nie jest czymś, z czym powinnaś radzić sobie sama. Potrzebujesz wsparcia specjalisty psychologa, terapeuty, a być może także psychiatry. Twoje ciało również daje Ci sygnały; napięcie, wymioty, zmęczenie, bezsenność. To pokazuje, jak duży stres i lęk odczuwasz każdego dnia. Wiem, że wyjście po pomoc może być trudne, zwłaszcza jeśli masz problem z kontaktami społecznymi, ale spróbuj pomyśleć o tym jak o pierwszym kroku do odzyskania siebie. Może warto zacząć od rozmowy ze specjalistą w dziedzinie zdrowia psychicznego. Nie musisz radzić sobie sama. Wiem, że teraz wszystko wydaje się ciemne i beznadziejne, ale depresja potrafi zniekształcać myślenie i percepcję poznawczą, podpowiada, że nie ma nadziei, że nic się nie zmieni. Nie jest to prawdą. Możesz się z tego wydostać. Małymi krokami, z pomocą innych. Masz w sobie więcej siły, niż teraz myślisz. Życzę dużo zdrowia i sił, pozdrawiam ciepło 

Kacper Urbanek 

Psycholog, diagnosta 

Dzień dobry, Pani Anno! 

Dziękuję Pani za odwagę i zaufanie, że napisała Pani to wszystko. I to już pierwszy krok. To, co Pani opisuje, jest bardzo poruszające. 

Z opisu Pani wynika, że strasznie Pani cierpi. Brak energii, objawy psychosomatyczne, negatywne myśli, poczucie beznadziei i brak odczuwania radości mogą być objawami depresji. Żeby była Pani w stanie poradzić sobie z tą sytuacją, rekomenduje zgłosić się do psychoterapeuty lub psychiatry celem ustalenia diagnozy i leczenia. Specjalista zbada występowanie i nasilenie objawów depresyjnych i lękowych. Nie musi Pani radzić sobie sama. Proszenie o pomoc jest oznaką siły.

Gdyby nasiliły się myśli o odebraniu sobie życia, należy zwrócić się do najbliższego szpitala psychiatrycznego lub zadzwonić po karetkę.

Proszę też poszukać wsparcia w osobach najbliższych.

Życie wszystkiego dobrego. 

Pozdrawiam

Psychoterapeuta Maria Sobol