
- Strona główna
- Forum
- zaburzenia lękowe
- Jak walczyć z...
Jak walczyć z lękiem uogólnionym, nieokreślonym?
Nina
Karol Bieńkowski
Dzień dobry!
Na początku warto byłoby dokładnie określić, z jakim zaburzeniem lękowym mamy do czynienia.
Jeżeli odczuwa Pani ciągłe napięcie, zdenerwowanie, martwi się Pani bez możliwości zapanowania nad tym, ma Pani problemy ze snem, nie może się Pani zrelaksować i mięśnie są często napięte - najprawdopodobniej mówimy wtedy o zespole lęku uogólnionego (GAD).
Podstawowym sposobem leczenia GAD jest psychoterapia poznawczo behawioralna oraz metody relaksacyjne. Można również zastosować leczenie farmakologiczne.
Chciałbym jednak dodać, że lęk jest naturalnym zjawiskiem, które towarzyszy nam dość często. Samo pojawienie się lęku nie świadczy jeszcze o występowaniu problemu. Dopiero nadmiar lęku i jego wpływ na dezorganizację i cierpienie w życiu jest podstawą do podjęcia leczenia.
Życzę dużo zdrowia!
Pozdrawiam,
Karol Bieńkowski
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Katarzyna Waszak
Dzień dobry!
Lęk warto zdiagnozować najpierw u psychiatry. Równocześnie istotna jest praca na psychoterapii np. w nurcie psychodynamicznym czy ISTDP, ale także poznawczo-behawioralnym. Potrzebne jest nauczenie się uważności na siebie, by z troską obserwować swoje ciało i reagować, aby lęk nie rozprzestrzeniał się i szybko opadał. Ważne jest, by znaleźć źródło lęku, przypomnieć sobie, kiedy po raz pierwszy pojawiły się objawy. Czy bodziec jest zewnętrzny, czy może to myśli uruchamiają tę emocję? Praca nad lękiem powinna odbywać się w bezpiecznej relacji, aby można było doświadczyć emocji i być z nimi przyjętym, przyjrzeć się ujawniającemu się właśnie w relacji lękowi.
Pozdrawiam
Katarzyna Waszak
Iwona Lassota
Witam, napiszę w dużym skrócie: nie walczyć z nim tylko znaleźć przyczynę, bo napewno taka jest i rozwiązać ją.
Od tego właśnie jest psychoterapia i psychoterapeuta żeby pomóc w tym procesie.
P ozdrawiam!
Agnieszka Stetkiewicz-Lewandowicz
Dzień dobry,
przede wszystkim najważniejsza kwestia czy diagnozę postawił specjalista, jesli nie to oczywiście w pierwszej kolejności nalezy się do niego udać. Oczywiście lekarz psychiatra jak najbardziej jest właściwą osobą ale jeśli występują objawy lęku to przede wszystkim najpierw należy wykluczyc podłoże somatyczne czyli wszelkie choroby czy niedobory. Od tego zależy późniejsze postępowanie czy są to zaburzenia na podłożu somatycznym (np. niedoczynności taraczycy wtedy wyrównuje sie hormony tarczycy) czy lek uogólniony jest “samodzielną” jednostką niezwiązaną z żadnymi problemami somatycznymi wtedy główną metodą terapeutyczną jest psychoterapia wspomagana czasami indywidualnie farmakoterapią.
Pozdrawiam

Zobacz podobne
Dzień dobry. Jestem 35-letnia kobieta, od 5 lat cierpię na nerwicę lękową. Wszystkie objawy skupiają się na sercu. Miałam robione badania, które nic nie wykazały a objawy od strony serca typu potykania, przerwy w biciu serca doprowadzają mnie do panicznego lęku. Pokonałam wiele barier, wiele lęków natomiast te związane z sercem ciągle wracają. Mam bardzo niski puls co w nerwicy jest rzadkie, stąd też nie przyjmuje leków, by jeszcze bardziej go nie obniżać. Jak sobie pomóc? Na psychoterapię prywatnie nie jestem w stanie sobie pozwolić, a terminy na NFZ są tak odległe, że nie ma to nawet sensu. Przez te objawy tracę chęć do życia, lęk odbiera mi wszystko podczas nawrotów nerwicy. Bardzo dziękuję z podpowiedź i pozdrawiam serdecznie.
Coraz częściej łapię się na intensywnym lęku związanym z upływem czasu. Mam poczucie, że czas przecieka mi przez palce, a życie mija zbyt szybko. Każdy dzień wydaje mi się kolejnym krokiem ku nieuchronnemu końcowi, co bardzo mnie przytłacza. Trudno mi cieszyć się chwilą, bo ciągle wracam myślami do tego, co tracę i ile mało czasu zostało mi na spełnienie marzeń.
Chciałbym dowiedzieć się, jak radzić sobie z takim rodzajem lęku.
Od bardzo dawna mam problemy.
Kiedyś byłam u psycholożki, powiedziała, że mam zespół lęku uogólnionego, ale z jakiegoś powodu przestałam chodzić, w pewnym momencie odechciało mi się. Ale wszystko wróciło i to ze zdwojoną siłą... zaczynam myśleć, że jestem chora, od razu wszystko mnie boli- tak strasznie się wystraszyłam, że zrobiłam wszelkie badania i nic mi niby nie jest... ale uczucie ucisku w płucach, ból głowy, zmęczenie, brak koncentracji... bolą mnie mięśnie, raz nawet miałam problemy z kratnią... i wiele innych... nawet z tego stresu pojechałam po prostu na SOR, pani powiedziała, że osłuchowo wygląda okej, że to na tle psychicznym... i pytanie brzmi czy to możliwe, że jestem zdrowa, ale stres tak działa?


