Konflikt z teściową a relacja z narzeczonym i oczekiwanie dziecka - jak sobie radzić?
Anonimowo
Emilia Jędryka
Szanowna Autorko,
To, co Pani opisuje, brzmi jak bardzo obciążająca sytuacja, szczególnie teraz, gdy jest Pani w ciąży i naturalnie potrzebuje spokoju oraz wsparcia. Rozumiem, że obecne relacje z teściową mogą być frustrujące i odbierać Pani komfort psychiczny.
Warto zacząć od rozmowy z narzeczonym – spokojnej i otwartej. Proszę mu wytłumaczyć, jak Pani się czuje i dlaczego te sytuacje Panią przytłaczają. Ważne jest, aby był świadomy, że jego wsparcie jest kluczowe. Nie chodzi o konfrontację, ale o wypracowanie wspólnych granic, które będą chronić Pani przestrzeń i komfort.
Jeśli chodzi o teściową, dobrze by było stopniowo i uprzejmie, ale stanowczo stawiać granice. Można powiedzieć coś w stylu: „Doceniam, że Pani chce pomóc, ale pewne rzeczy wolimy robić sami”. Takie komunikaty mogą być trudne, ale z czasem mogą zmniejszyć napięcie.
Najważniejsze, żeby pamiętała Pani o swoim zdrowiu psychicznym. Ma Pani prawo dbać o swój komfort, szczególnie w tym ważnym okresie. Jeśli będzie Pani miała wątpliwości lub potrzebowała wsparcia, proszę rozważyć rozmowę z psychologiem – czasem perspektywa z zewnątrz potrafi bardzo pomóc.
Trzymam kciuki za to, żeby udało się znaleźć balans w tych relacjach. Proszę pamiętać, że to Pani rodzina, zdrowie i potrzeby są teraz priorytetem.
Pozdrawiam serdecznie,
psycholog
Emilia Jędryka
Justyna Papurzyńska-Parab
Witam serdecznie,
Myślę, że w Pani sytuacji warto podjąć szczerą rozmowę w narzeczonym, w której podzieli się Pani swoimi uczuciami odnośnie problemu z tesciową, oraz uświadomi Pani narzeczonego, jak ta sytuacja wpływa na Panią, Pani samopoczucie, a także na obawy co do przyszłości. Warto zaznaczyć tą kwestię, o której Pani pisze- że relacje z przyszłą teściową były poprawne, więc nie jest tak, że nie jest możliwym dogadać się z nią i zachować poprawne stosunki. W sytuacji, kiedy zachowanie teściowej wywołuje u Pani dyskomfort psychiczny, to znaczy, że w jakiś sposob Pani granice zostają naruszone. Warto zastanowić się, co to za granice- czego dotyczą, jak chciałaby Pani, żeby zostały zachowane, i w taki sposób przedstawić to narzeczonemu i, w dalszej kolejności, teściowej. Warto też wspólnie z partnerem zastanowić się, jak chcielibyście Państwo, żeby wyglądało Wasze rodzicielstwo i udział teściowej w Waszym życiu rodzinnym. To dobry moment, żeby to wyjaśnić z partnerem, ustalić pewne zasady i być w nich stanowczymi. Kiedy urodzi się dziecko, może być Pani trudniej ustalać takie granice. Ponadto, rozmowa i konstruktywne wnioski na ten temat teraz, mogą przynieść Pani ulgę i obniżenie napięcia i stresu odnośnie rzeczywistości z dzieckiem i teściowej. Pisze Pani, że narzeczony potrafi stawać po Pani stronie i żywo reagować na zachowania matki wobec Pani. Warto podkreśić taką postawę w rozmowie z nim, wskazując, że np. jest to rodzaj wsparcia, jakiego Pani potrzebuje.
Ponadto, warto poszukać sieci wsparcia poza układem rodzinnym narzeczonego. Wspierająca rozmowa z kimś "spoza", jak Pani rodzina, przyjaciele, pozwoli na większą swobodę w wyrażaniu emocji, frustracji, nabraniu dystansu i innej perspektywy na kwestie związane z teściową. Czasami warto "wyjść" mentalnie spoza "placu boju", bo może być też tak, że relacja z teściową jest tak martwiąca, gdyż jest jedną z niewielu dostępnych na co dzień. Może warto spróbować to zmienić, i uzyskać dla siebie więcej wsparcia od osób, które są w stanie tego wsparcia Pani udzielić.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Papurzyńska- Parab, psycholog.
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Zauważyłem, że nasze dziecko, które kilka miesięcy temu adoptowaliśmy, ma trudności z wyrażaniem emocji i nawiązywaniem więzi. Rozumiem, że rozwój emocjonalny adoptowanego dziecka to wyzwanie, a ja jako rodzic chcę wspierać jego potrzeby, jak najlepiej potrafię.
Wiem, że ważne jest s
Mąż nie godzi się na rozstanie. Postanowiłam rozstać się z mężem. Nie układało nam się od dawna.
Nasze 8-letnie małżeństwo trwało w dużej mierze w milczeniu. Nie było między nami komunikacji. Rzadko ze sobą szczerze rozmawialiśmy. Pojawił się u mnie ktoś, kto wyznał mi miłość. Mąż ws
Witam. Od jakiegoś czasu słyszę opinie od rodziców, szczególnie matek, że nie dzwonią do swoich pociech w momencie przebywania ich u swoich ojców, bo to wywołuje tęsknotę.
Jak jest naprawdę ?
Dzięki za odp
Pozdrawiam
Mam pewien problem z moim synem, który ma 15 lat.
Widzę, że często jest przygnębiony i zestresowany.
Kiedy z nim rozmawiam, wychodzi na to, że czuje się pod dużą presją ze strony rówieśników i boi się, że nie spełni oczekiwań innych. Z jednej strony chce być akceptowany
Wiecie co, zauważyłam, jak wielką rolę odgrywa rodzina i bliscy w leczeniu zaburzeń psychotycznych. Moja siostra właśnie dostała taką diagnozę i jako rodzina staramy się ją wspierać najlepiej, jak potrafimy. Rozumiem, że nie chodzi tylko o fizyczną obecność, ale o zrozumienie jej potrzeb i trudno
Witam. Moja mama nadużywa alkoholu. Najgorzej jest m.in w różne święta, czy jak jest na zwolnieniu lekarskim.
Gdy jest pijana, to kłóci się z tatą i głównie śpi, przez co nie dotrzymuje słowa. Co robić?
Mam problem.
Umówiłam się do psychologa, bo już nie radzę sobie z sobą. Rodzina nie akceptuje psychologów dla osób dorosłych.
Rodzina - to mąż, moja mama i tata, z którymi mieszkamy. Uważają, że powinnam sama radzić sobie z problemami, w końcu jestem dorosła i znaleźć po
Mamy problem, z którym widzę, że boryka się mój syn.
Chyba coraz bardziej unika sytuacji, które kiedyś go nie stresowały. Każde wyjście do szkoły czy spotkanie z rówieśnikami to dla niego spory spadek nastroju i nie do końca wiem, co mogę zrobić, żeby go wesprzeć.
Próbuję być
Hej, mój ojciec bił mamę cały życie, rozwiodła się z nim.
Ojciec ma nową rodzinę i staram się go odwiedzać, lecz za każdym razem jak go widzę, czuje wstręt i nienawiść.
Ojciec chciał się pozbyć młodszej siostry z domu w wieku 12 lat, a teraz jak jest dorosła i wyszła za bogate
Moje dziecko (2,5 lat) od dwóch miesięcy budzi się 2-3 razy w nocy (od zawsze idzie spać około 19-19,30, budzi o 21,24,2 lub 5) z niekontrolowanym płaczem, krzykiem i histerią nie do opanowania. Nie daje się uspokoić, mimo że próbujemy razem z mężem na różne sposoby, a w trakcie tych epizodów dzi
Mama nie radzi sobie z żałobą - rok temu zmarła babcia, 8 miesięcy po niej odszedł dziadek. Gdy mama płacze, to potem kłóci się z tatą i pije, nic do niej nie dociera.
Co robić?
Dzień dobry,
od jakiego czasu chciałam zacząć chodzić do psychologa, ponieważ problemy w rodzinie mnie przytłaczają, ale mam obawy. Mam 17 lat, mój ojczym ma problemy z narkotykami, ale normalnie pracuje, nie wykazuje żadnej agresji itd.
Zdarzają się jednak sytuacje, w k
Dzień dobry,
jestem po ślubie 2 lata, mamy 8-miesięczne dziecko i odkąd się pojawiło, nie potrafimy się dogadać. Znamy się z mężem 9 lat, mieszkaliśmy razem 3 lata. Od poniedziałku do piątku było super, a na weekend wracaliśmy do domów rodzinnych i pojawiały się problemy. W rodzinie
Mam 23 lata i od zawsze miałam super kontakt z moją mamą, ale od czasu rozwodu rodziców w tym roku wszystko się zmieniło.
Był to trudny rok dla mnie pod wieloma względami - studia, rozwód rodziców, a do tego wszystkiego przeprowadzka do nowego mieszkania, mój ślub i moja mała siostra
Jestem dorosła, a moi rodzice rozwiedli się 3 miesiące temu.
Czy to normalne, że nie jestem w stanie pogodzić się z tym i zaakceptować, że mama zmusza mnie do spędzania świąt z nowym partnerem, którego ja nawet nie poznałam?
Mam wstydliwy problem.
Nigdy nie chciałam mieć dzieci, nie żałuję i nie chcę.
Jako nastolatka myślałam schematem, że będę mieć, bo każda to przechodzi itd. Nigdy nikt mnie nie kochał i myślałam, że może kochający mąż rozwiąże problem.
Miałam przez jakiś czas
Nie rozumiem zachowania mojej matki.
Zawsze jak był jakiś spór z ludźmi- matka po paru minutach staje po stronie przeciwnej. Wynajduje argumenty przeciwko nam - dzieciom, mężowi itd. Przyznaje rację, chociaż i ją obrażano.
O co w tym chodzi???
Ma 60 lat, ale
Mama choruje na schizofrenie...
Kilkakrotnie hospitalizowana w szpitalu psychiatrycznym.
Mama nie chce się leczyć, uważa, że jest zdrowa.
Do tej pory mieszkała z tatą i on się nią zajmował. Niestety tata zmarł, a mama została sama w domu. Mama nie chce dać s