Odpowiedz jako specjalista
WsteczJak radzić sobie z agresją wywoływaną przez stres/różnego typu zagrożenia?
Dzień dobry, od dłuższego czasu męczę się z pewną myślą, która ciągnie za sobą szereg emocji, które wpływają na mnie negatywnie. Postaram się opisać sytuację.
Moja osobowość:
Jestem osobą wrażliwą, introwertyczną lub po prostu ze słabymi umiejętnościami społecznymi. Rozmowy o niczym z nieznajomymi są dla mnie delikatną trudnością. Zbyt wiele kontaktów z innymi też bywają dla mnie męczące.
Problem:
Bardzo często wracam do przeszłości, a szczególnie do przykrych wspomnień w których stres/zagrożenie odgrywało znaczącą rolę. Wspomnienia te zazwyczaj orbitują wokół sytuacji w których zostałem pokrzywdzony.
Kiedyś ze względu na zaburzenia lękowe takie natrętne myśli powodowały to we mnie smutek, zwiększenie lęku. Obecnie takie uruchamiają we mnie duże pokłady agresji i chęć odegrania się - oczywiście nie zmienę przeszłości ale staje bardzo wyczulony i w momentach napięcia lub traktowania mnie źle, rośnie we mnie agresja. Nie stosuję przemocy fizycznej ale bardzo się aktywizuję i jestem nastawiony na atak przeciwnika werbalnie. Po takich zdarzeniach bardzo długo dochodzę do siebie. Czasami trwa to nawet 3-4 dni aby poczuć się wycziszony.
Pytanie:
Jak sobie radzić z takimi problemem? Staram się medytować ale mam problem ze zmianą reakcji i utrzymaniem chłodnej głowy. Gdzie mógłbym zgłębić widzę o takim problemie? - książki, artykuły itd...
Będę wdzięczny za pomoc.
B-B
2 lata temu
Katarzyna Waszak
Dzień dobry!
Wspomina Pan, że boryka się z ruminacjami - rozmyślaniami o problemach, krzywdzie. Wpływa to na stan emocjonalny, obniżenie nastroju, który z kolei rzutuje na zachowanie. Został Pan skrzywdzony przez drugiego człowieka, chociaż nie zostało napisane, czy to był ktoś bliski, to i tak może to wpływać na lęk relacyjny. Nieświadomie może się Pan znów spodziewać zranienia, co zresztą zdaje się potwierdzać informacja, że jest Pan ,,bardzo wyczulony". W związku z tym, co Pan napisał, prawdopodobnie ma Pan w sobie dużo złości do osoby (osób), która wyrządziła Panu krzywdę. Warto przepracować tę złość oraz spotkać się z pozostałymi emocjami, odkrywać siebie w procesie psychoterapeutycznym. Nie ma wzmianki o tym, czy lęk został zdiagnozowany i pracował Pan z nim na terapii. Istotne jest poznanie sposobów rozprzestrzeniania się lęku, aby nad nim zapanować, a także rozpoznawanie bodźca - może być zewnętrzny albo spowodowany myślami, bądź tzw. projekcją. Zaburzenia lękowe, jeśli utrudniają życie, można również leczyć farmakologicznie pod kontrolą psychiatry.
Może zaciekawi Pana: ,,Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi" E. Bourne, ,,Uwaga! Złość" Ewy Tyralik-Kulpy.
Pozdrawiam
Katarzyna Waszak
2 lata temu
Zobacz podobne
Czuję wewnętrzne zdenerwowanie i niepokój beż żadnej przyczyny.
Bardzo źle się czuje. Sama nie wiem, co mi jest. Czuję wewnętrzne zdenerwowanie i niepokój beż żadnej przyczyny. Boję się, że zemdleje, uduszę lub coś innego mi się stanie. Np. dziś ktoś mi powiedział, że jestem blada i od razu słabo mi było, nogi jak z waty. Czy to objawy nerwicy ? Jak sobie z tym radzić?
Często podczas sesji terapeutycznych mam wrażenie, że nie odczuwam żadnych emocji, uczuć.
Dzień Dobry.
Podczas terapii w trakcie niektórych sesji nie odczuwam emocji/uczuć. Na zadane pytanie przez terapeutę co czuje, nie potrafię odpowiedzieć, nic nie czuje.
Po sesji będąc sam na sam ze sobą emocje potrafią wybuchnąć tak jakby z nikąd, łzy staną w oczach ale szybko blokuje płacz, nie umiem płakać, przez prawie dwa lata terapii płakałem raz na sesji, z czego może to wynikać. Dodam jeszcze, że mam zdiagnozowane ADHD i OCD (objawy OCD mam od 15 lat).
Czy stan niepokoju, lęku o własne zdrowie i uczucie ciągłego stanu zagrożenia jest zaburzeniem psychicznym?
Czy choroby psychiczne są dziedziczne? Czy dzieci niepoddane niewłaściwym zachowaniom rodzica i tak mogą zmagać się z psychiką?
Czy choroby psychiczne mogą być dziedziczone? Takie jak mitomania, kleptomania lub zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych, np. zaburzenia preferencji seksualnych, transseksualność. Czy dzieci, które nie widziały niewłaściwych zachowań ojca mogą być narażone na problemy z własną psychiką?
Jestem po rozstaniu z żoną (bez rozwodu jeszcze). Powodem była zdrada.
Dzień dobry,
Jestem po rozstaniu z żoną (bez rozwodu jeszcze).
Powodem była zdrada. Żona jest w ciąży z człowiekiem, z którym mnie zdradziła.
Od zdrady minęło 1,5 roku. Myśli na temat tego zdarzenia oraz przyszłości, cierpienia naszych dzieci, rozbitej rodziny nie dają mi normalnie funkcjonować. Mam stany lękowe. Zaraz po obudzeniu natarczywe myśli o tej sytuacji. Koncentracja jest znikoma.
