Niepełnosprawność intelektualna w stopniu lekkim, a zdolność do aktywnego życia w społeczeństwie
Witam, mam pytanie w sprawie niepełnosprawności intelektualnej w stopniu lekkim.
Podczas ostatniego spotkania z moim przyjacielem postanowił on wyjawić mi swój sekret, że jest niepełnosprawny umysłowo w stopniu lekkim. W pierwszej chwili pomyślałem, że sobie żartuję, ponieważ lubi żartować z różnych rzeczy, ale po chwili pokazał mi orzeczenie z poradni psychologiczno pedagogicznej.
Byłem w ogromnym szoku, ponieważ znamy się od przedszkola i nigdy przez myśl mi nie przeszło, że jest niepełnosprawny.
W ogóle po nim tego nie widać ,potrafi na każdy temat rozmawiać, żartować, ma również bardzo dobrą pamięć. Pamięta różne sytuacje, incydenty z przeszłości oraz posiada również prawo jazdy, które zdał za pierwszym razem, gdy ja niemiłosierne się męczyłem i potrzebowałem dodatkowych godzin jazdy. Pracuje on jak każdy normalny człowiek.
Moje pytanie brzmi, czy w ogóle możliwe jest, żeby osoba w stopniu lekkim mogłaby zdać prawo jazdy za pierwszym razem i czy ten stopień niepełnosprawności wpływa jakoś na życie i funkcjonowanie w społeczeństwie?
Moim zdaniem przypadku mojego przyjaciela nastąpiła błędna diagnoza.
Tomek

Patrycja Kwiatkowska
Panie Tomaszu,
To, że przyjaciel otworzył się przed Panem i podzielił się swoim sekretem, świadczy o dużym zaufaniu, jakie do Pana ma. Pana reakcja – próba zrozumienia jego sytuacji i wątpliwości – również pokazuje, że zależy Panu na nim.
Niepełnosprawność intelektualna w stopniu lekkim charakteryzuje się nieco niższym, niż przeciętny poziom funkcjonowania intelektualnego (IQ w zakresie 50–69), ale osoby z tym stopniem często radzą sobie w życiu codziennym bardzo dobrze.
Tego typu niepełnosprawność może wpływać na trudności w przetwarzaniu bardziej abstrakcyjnych informacji, rozwiązywaniu skomplikowanych problemów lub nauce teoretycznej, ale nie oznacza to braku kompetencji czy umiejętności w wielu innych dziedzinach.
Wspomniał Pan, że przyjaciel zdał prawo jazdy za pierwszym razem - tak, jest to jak najbardziej możliwe. Zdolność do prowadzenia pojazdu zależy nie tylko od poziomu inteligencji, ale od innych umiejętności, takich jak koncentracja, koordynacja ruchowa, zdolność do zapamiętywania zasad drogowych czy opanowanie emocji w stresujących sytuacjach. Pana przyjaciel mógł mieć dobre predyspozycje do nauki jazdy, co tłumaczy jego sukces na egzaminie. Różnice indywidualne są ogromne, a niepełnosprawność intelektualna w stopniu lekkim wcale nie musi wykluczać takich osiągnięć.
W przypadku lekkiej niepełnosprawności intelektualnej wiele osób funkcjonuje bardzo podobnie do ludzi neurotypowych (bez niepełnosprawności). Często potrafią skutecznie dostosować się do otoczenia, a ich mocne strony, takie jak dobra pamięć, rozwinięte umiejętności społeczne czy zdolności manualne, mogą w pełni kompensować ewentualne trudności.
Rozumiem Pana wątpliwości co do diagnozy aczkolwiek diagnoza niepełnosprawności intelektualnej jest oparta na różnych kryteriach, takich jak wyniki testów psychologicznych, ocena zdolności adaptacyjnych.
Wiele osób z lekką niepełnosprawnością intelektualną prowadzi samodzielne życie, pracuje, zakłada rodziny i realizuje swoje pasje.

Beata Matys Wasilewska
Dzień dobry,
Niepełnosprawność intelektualna w stopniu lekkim może być w codziennym funkcjonowaniu człowieka niewidoczna dla innych. Na etapie szkolnym dziecko z niepełnosprawnością gorzej radzi sobie z nauką, myśleniem abstrakcyjnym i dedukcyjnym, zapamiętywaniem i odtwarzaniem materiału, mniejszą spostrzegawczością i bardziej ubogą wyobraźnią.
Prowadzenie pojazdu nie musi być tu trudnością, ze względu na dużą automatyzację pojazdów i wyuczenie się zasad ruchu drogowego.
Aby móc określić niepełnosprawność intelektualną należy wypełnić baterię testów psychologicznych na inteligencję i testów neuropsychologicznych badających m.in percepcje , pamięć itd. Badania i opinie sporządza wykwalifikowany psycholog.
Pozdrawiam
Beata Matys Wasilewska

Katarzyna Kania-Bzdyl
Dzień dobry Tomku,
samo hasło "niepełnosprawność intelektualna w stopniu lekkim" brzmi niestety groźnie, ale nie jest, czymś niepokojącym :) Wielu uczniów w szkołach posiada takie orzeczenie, a to oznacza, że np. mają trudności w nauce (np. mają niższy poziom funkcjonowania poznawczego, myślenia logicznego, czy pamięci roboczej).
Powszechnie zauważa się, że takie osoby w życiu dorosłym nie odbiegają jakoś od osób, które takiej diagnozy nie mają. Zakładają firmy, pracują na samodzielnych stanowiskach, tworzą rodziny, są duszami towarzystwa.
Proszę nie brać tej diagnozy jako określenie Pana kolegi ;)
Pozdrawiam
Katarzyna Kania-Bzdyl

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Dzień dobry, Jestem studentką pierwszego roku medycyny, mam 19 lat i ADHD (zdiagnozowane od niedawna). Jestem też kinestetykiem i w dużo mniejszym stopniu wzrokowcem.
1. Czy uczelnie medyczne mają jakieś dostosowania dla takich ludzi jak ja? Jak tak, to jakie konkretnie i w czym mogą
Witam, czy osoba z ilorazem inteligencji 60-65, jest w stanie nauczyć się czytać, pisać, liczyć oraz wykonywać obowiązki dnia codziennego?
Witam. Mam 28 lat i według siebie powinienem był zostać odroczony od obowiązku szkolnego, ale nie zostałem. Przeglądając swoje dawne opinie z poradni, to na początku zerówki jak zostałem zbadany, to wypadłem negatywnie ze względu na znacznie obniżoną koncentrację i niedojrzałość emocjonalną, jest
Bezsenność mnie dobija, odkąd zdiagnozowali u mnie Parkinsona. Niby wiem, że to typowe przy tej chorobie, ale no błagam, kto może tak funkcjonować?! Próbowałam medytacji, relaksacji, liczenia owiec, cokolwiek – a efekt? NIC. Budzę się w środku nocy, a potem leżę, patrzę w sufit i wkurzam się, że
Oglądam, jak ktoś mi bliski zmaga się z Alzheimerem, i to naprawdę niszczy mnie od środka. Widzę, jak jego pamięć zanika, jak co chwilę się gubi, a ja nie wiem, czy cokolwiek mogę zrobić.
Zaczyna zapominać, kim jest.
Czy mogę mu jakoś pomóc? Czytałam coś o technikach reminisce
Mam problem z neuropatią obwodową i powiem Wam, że to koszmar. Każdy dzień to walka – ból, brak czucia w rękach i stopach. Nawet tak prosta rzecz, jak pisanie na klawiaturze jest dla mnie wyzwaniem, bo litery uciekają, palce odmawiają współpracy. Chodzenie to też dramat – czuję się, jakby moje st
Od udaru zmagam się z trudnościami w mówieniu i rozumieniu języka. Każda rozmowa to wyzwanie – często nie mogę znaleźć właściwych słów, co strasznie mnie frustruje. Czuję, że to wpływa na moje relacje z ludźmi i pewność siebie. Czasem mam wrażenie, że łatwiej jest unikać rozmów, niż zmagać się z
Dzień dobry
czy ktoś tutaj też zmaga się z migreną? Mam wrażenie, że ona rządzi całym moim życiem. Ataki bólu są tak silne, że nie jestem w stanie normalnie funkcjonować – nie tylko odwołuję plany, ale czasem muszę brać wolne w pracy. Czuję się z tym strasznie bezradna i sfrustrowana, bo b
Przez ostatnie miesiące walczę z nowym wyzwaniem - wspieraniem mojego dziecka, które ma zdiagnozowane ADHD. Sytuacja jest dla mnie zupełnie nowa i mam wrażenie, że bez wsparcia specjalisty nie dam rady dowiedzieć się, jak najlepiej pomóc mojemu maluchowi radzić sobie z emocjami i trudnościami wyn
Od jakiegoś czasu czuję, że codzienne zmęczenie przejmuje kontrolę nad moim życiem. Mam stwardnienie rozsiane i wiem, że to część tej choroby, ale czasami mam wrażenie, że moje zasoby energii to jakaś niewidzialna bateria, która ciągle jest na czerwono. Nawet takie zwykłe rzeczy, jak wstanie z łó
Witam, mając lekkie upośledzenie umysłowe, dostałbym orzeczenie o niepełnosprawności czy dopiero przysługuje od stopnia umiarkowanego? Dodam, że normalnie funkcjonuje, pracuję, wykonuje codzienne obowiązki - sprzątanie gotowanie robienie zakupów opłacanie rachunków itp.
Zadaję to pyt
Mam od miesiąca 16 lat i mam wrażenie, że jestem ciężarem dla mojej rodziny. Staram się każdemu chyba na siłę pomóc, starszej siostrze, tacie, mamie. Staram się pomóc też w życiu rodzinnym np. robieniu zakupów, sprzątaniu. Staram się być wsparciem (psychologiem) rozumieć innych ich problemy i tru
Codzienne zmagania z epilepsją to dla mnie spore wyzwanie, szczególnie gdy myślę o nieprzewidywalnych napadach.
Napady pojawiają się, kiedy najmniej się spodziewam, co czasem wywołuje we mnie poczucie niepewności i strachu.
Zawsze staram się mieć przy sobie notatkę z instrukcj
W ostatnich tygodniach coraz mocniej odczuwam trudności, związane z codziennym funkcjonowaniem, a wszystko to przez moją chorobę Parkinsona. Proste rzeczy, jak zrobienie herbaty czy zapięcie guzików, stały się dla mnie nie lada wyzwaniem.
Staram się jak mogę, robię wszystko, co radzi
Witam, kiedyś w szkole zdiagnozowano u mnie lekką niepełnosprawność intelektualną i miałem kształcenie specjalne, wydłużony czas pracy itp. Teraz jak jestem dorosły, to coś z tego tytułu mi się należy? Orzeczenie o niepełnosprawności lub renta? Dodam, że normalnie pracuje, nie mam innych chorób w
Witam,
uczęszczałem trzykrotnie do poradni psychologiczno- pedagogicznej z powodów problemów z nauką.
Za pierwszym razem mój iloraz inteligencji mieścił się w normie intelektualnej, natomiast za drugim wynik wskazywał granicę upośledzenia umysłowego.
Za trzecią próbą, która b