Odkąd choruję ginekologicznie, mąż się odsuwa, nie daje wsparcia.
Moje nurtujące pytanie trochę pogmatwane, lecz upadam z sił. Błagam o poradę, może coś da?
Otóż czuję, może mi się tylko wydaje, że w moim pięknym życiu małżeńskim jest coś nie tak. Udane sprawy łóżkowe, namiętność, czułość, power, porządanie wszystko jest, nie mam co narzekać. Mąż okazuje czułość, uczucia" kochanie kocham etc, choć od momentu co mam problemy ginekologiczne m.in mięśniaki macicy, torbiel złą cytologię, wycinki, obawy, że pójdę do szpitala, nie daj Boże zabieg usunięcia macicy, czuję się przez męża nagle odepchnięta, niepotrzebna ,nieatrakcyjna, okazuje to w jaki sposób... już piszę.
Mówi, że bardzo mnie kocha, choć potrafi nie rozumieć mnie w tej sytuacji, sex nietaki udany, popada w agresję, słowna, ataki furii ,powie cyt ,, zaraz ktoś dostanie w pysk,, ,,lecz się psychiatrycznie psycholu,, po prostu mnie krytykuje, lekceważy, olewa nie da się dotknąć, niby przejmuje się, choć ja tego nie zauważam.
Biorę leki antydepresyjne, on niby jest wsparciem, ale nie aż takim, jakim powinien być. Obawiam się, że czeka na efekty, co powie lekarz - idziemy 18 listopada razem do ginekologa. Boję się i jemu to mówię, co ciężko dociera, iż spadnie moje libido brak chęci na sex, a teraz tak było pięknie, nawet się popłacze, on z niczego sobie nic nie robi, jedynie na mnie krzyczy i odsuwa się. Po chwili żałuje, przeprasza i kupuje kwiaty, jakby nic się nie stało. Patrzy bardziej na siebie.
Czy on do mnie coś szczerze jeszcze czuje, czy to oznaki, że odejdzie, choć zapewnia jak bardzo mnie kocha. Wczoraj godz 20.00 aż do 22.00 musiałam się produkować, tłumaczyć, choć słuchał mnie jak to się mówi,, jak zgaszone radio, udawał zmęczenie, zamykał oczy, unikał lekceważył. Wymusiłam zbliżenie. Dziś nagle będąc w pracy czułe słówka, kochanie, tęsknie itp.
Ja upadam psychicznie z sił. Nie czuję jego troski, a chłód. On twierdzi, że też się martwi, to czemu mnie odpycha? Tym nie okaże mi wsparcia - czułości i troski. Mówi, że nawet jeśli przejdę zabieg i max 2 miesiace bez sexu, będzie do mnie podchodził, dotykał. Mówiłam mężowi" tak samo jak teraz?" Sądzi jak on to mówi cyt ,, jarasz mnie, ciągle mam na ciebie ochotę,, jak mam w to wierzyć?
Błagam co mam myśleć, robić czy wierzyć w tą miłość i uczucia, czy to już porażka, wypalenie, kłamstwa od strony męża? Manipulowanie? Czasem myślałam, że jest toksycznym człowiekiem, bo nie potrafi rozmawiać i panować nad emocjami. Napomknę, że chodziliśmy na terapię małżeńskie i dużo to dało, choć teraz jestem w totalnej rozsypce. Błagam o pomoc
Kasiaq983
Joanna Wołoszyk
Pani Kasiu,
Sytuacja, którą pani opisuje, musi być dla Pani bardzo bolesna, dobrze, że szuka Pani pomocy i wsparcia. Wygląda to na złożony problem i nie sposób udzielić Pani tutaj wyczerpującej odpowiedzi.
Możliwe, że złość męża ma swoje źródło w lęku który wywołuje w nim pani choroba i niepewność o przyszłość oraz w braku zrozumienia problemu. Należałoby się temu przyjrzeć, przede wszystkim jednak, niewiele powiedziała Pani o własnym przeżyciu choroby, a wyobrażam sobie, że może być w Pani bardzo dużo lęku, niepewności, poczucia straty. Nie wiem jak wpływa to na Pani postrzeganie siebie jako kobiety i partnerki. Dobrze byłoby przyjrzeć się temu w terapii (może tym razem indywidualnej?) terapia mogłaby również dać Pani siłę, głębsze zrozumienie i narzędzia do tego aby pracować z mężem nad Państwa relacją. Być może mąż na ten moment nie jest w stanie (z różnych powodów) udzielić Pani takiego wsparcia jakiego Pani potrzebuję i konieczne jest poszukanie wsparcia u innych bliskich osób lub w terapii.
Pozdrawiam serdecznie i życzę dużo zdrowia!
Joanna Wołoszyk
Rafał Lasek
Dzień dobry,
Przechodzisz przez ciężki czas zarówno pod względem zdrowotnym, jak i relacyjnym, to naturalne, że możesz czuć się zagubiona i potrzebować wsparcia.
Pierwsza rzecz, na którą chciałbym zwrócić uwagę, to fakt, że zarówno Ty, jak i Twój mąż przeżywacie swoje emocje w obliczu Twoich problemów zdrowotnych. On może mieć trudności w radzeniu sobie z własnym lękiem i bezradnością, co wyraża w sposób, który jest dla Ciebie raniący. Jego agresywne słowa, odsuwanie się czy brak zrozumienia nie są w porządku i masz prawo czuć się zraniona. Pamiętaj, że masz prawo oczekiwać szacunku, troski i wsparcia – szczególnie w trudnych momentach.
Co do zachowania męża, możesz spróbować wyjaśnić mu, jak ono na Ciebie wpływa, np.: „Czuję się zraniona i odsunięta, kiedy słyszę takie słowa. Potrzebuję teraz Twojej troski i wsparcia”. Ważne jest, by mówić o swoich potrzebach w sposób możliwie spokojny i konkretny. Słowa, które Twój mąż czasami wypowiada (np. „lecz się psychiatrycznie psycholu”), są krzywdzące i przekraczają granice szacunku. Warto porozmawiać o tym i jasno określić, że takie zachowanie Cię rani.
Skoro terapia małżeńska wcześniej Wam pomogła, może warto zastanowić się nad tym, co wtedy działało? Może jakieś słowa terapeuty wybitnie utkwiły Ci w pamięci, a może masz jakieś notatki, do których mogłabyś wrócić?
Czy wierzyć w miłość męża? To, że Twój mąż mówi o uczuciach, a jednocześnie czasem zachowuje się chłodno lub agresywnie, może być wynikiem jego własnych trudności emocjonalnych. To jednak nie usprawiedliwia jego słów i sytuacji, kiedy przekracza Twoje granice. Kluczowe pytanie brzmi: czy w tej relacji czujesz się na dłuższą metę bezpieczna i wspierana? Warto dać sobie czas na obserwację, ale też jasno komunikować, czego potrzebujesz od związku i gdzie widzisz problem.
W obliczu problemów zdrowotnych i relacyjnych łatwo jest zapomnieć o swoich potrzebach. Możesz spróbować znaleźć codziennie chwilę na coś, co przynosi Ci ulgę – czy to spokojny spacer, medytacja, rozmowa z kimś bliskim czy relaksująca kąpiel. Może masz w swoim otoczeniu przyjaciół, kogoś z rodziny, albo grupę wsparcia dla osób przechodzących przez podobne trudności zdrowotne? Podzielenie się swoimi emocjami, obawami, a nawet zwykłe spędzenie z kimś czasu może przynieść Ci trochę ulgi.
W razie potrzeby możesz też skonsultować się z psychologiem, który pomoże Ci lepiej zrozumieć swoje emocje i obecną sytuację.
Życzę dużo siły i troski o siebie
Rafał Lasek
Beata Matys Wasilewska
Dzień dobry
Przeżywają państwo trudny okres obydwoje. Reakcje i zachowania męża świadczą o tym, że prawdopodobnie nie radzi sobie z aktualną sytuacją życiową. Może być to związane z pani chorobami ginekologicznymi i lękami jak zmieni się wasze życie intymne i emocjonalne.
Jeśli mają państwo dobre doświadczenia z wspólnej terapii warto byłoby do niej wrócić. W obecności terapeuty mąż może spokojniej zobaczyć jakie emocje czy zachowania w nim są oraz jak je ukierunkować by nie krzywdzić siebie i pani. Jednocześnie wspólnie znajdziecie rozwiązania jak poradzić sobie z niepokojami wynikającymi z aktualnej sytuacji i zmierzycie się z obawami dotyczącymi przyszłości, odnajdując ponownie spokój w relacji.
Pozdrawiam
Beata Matys Wasilewska
www.holistycznaterapia.pl
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Zostawiłem Partnerkę w ciąży w kwietniu.
W lipcu pojawiło się dziecko. Rozumiem swój błąd, chciałbym nad sobą pracować, nad poprawieniem relacji z byłą partnerką.
Mam kontakty z dzieckiem, ale są dość mocno utrudniane.
Była partnerka nie che rozmawiać. Próba częstszych kontak
Witam,
mój problem od zawsze i źródło wiecznych sprzeczek z mężem. Pochodzę z rodziny, gdzie ojciec nie miał kolegów, nie wychodził na przysłowiowe piwo. Mama też nie, nie pracowała.
Wyszłam za mąż ponad 10 lat temu. Mąż domator.
Czasami były jakieś wyjścia
Mąż często się śmieje. Mam wrażenie, że ze mnie.
Coś robię, a on po cichu coś mówi do mojej mamy i się śmieje z moją mamą. Kiedy pytam, o co chodzi - słyszę o nic i widzę jak dalej się śmieje z moją mamą. Ja wracam do swojej czynności i wtedy słyszę często "O O O" z ust męża i śmiech
Jestem mężatką od 18 lat z Włochem. Mieszkamy we Włoszech, mamy 2 dzieci, syn 10 lat i córka 15 lat.
Od wielu lat to małżeństwo nie funkcjonuje, tak jak powinno, a dokładnie od narodzin drugiego dziecka.
Mój mąż zaczął oddalać się ode mnie po narodzinach syna.
Hej!
Dwa miesiące temu zapytałam partnera, czy pojedziemy na jarmark we Wrocławiu. Zgodził się, już wcześniej wspominał, że chciałby tam jechać. Połączyłam ten wyjazd z Warszawą (mam tam darmowy nocleg), dwa dni tu a dwa dni tutaj.
Zapytałam, czy on weźmie na siebie kosz
Dzień dobry, mam takie pytanie.
Nie potrafię poradzić sobie z presją męża na drugie dziecko. Mamy jedno dziecko, które ma 5 lat i jestem po traumatycznym porodzie, z którego nie mogłam się długo pozbierać.
Gdyby nie wsparcie rodziców nie wiem, czy dałabym sobie sama radę
Dzień dobry,
co najlepiej zrobić, aby w niestresujący sposób rozstać się z przyjaciółką? Próbowałam już 3 razy, ale nic się nie udało.
Witam,
mam taki problem, ponieważ od paru miesięcy spotykam się z mężczyzną, który fakt powiedział na początku, że nie chce związku, ale ciągniemy to już 9 miesięcy.
Ja mam wrażenie, że to ja ta relacje ciągnę, ale za każdym razem, kiedy chce to skończyć, to jemu jest przykro.
<Witam,
od paru miesięcy jestem w związku, który się formalnie zakończył, ale dalej go z partnerką kontynuuję.
Partnerka doszukiwał się u mnie zdrady, a jak jej nie znalazła, to ją wymyśliła i myślę, że w to wierzy.
Od tego czasu (a nie raz wcześniej) przyłapałem j
Zwracam się z pytaniem odnośnie do mojego zachowania, które jest dla mnie niezrozumiałe.
Często doświadczam z tego powodu mętliku w głowie i natrętnych myśli. Chodzi o moje relacje z ludźmi.
Mam 16 lat, chodzę do szkoły średniej.
Całe życie miałam koleżanki, a w z
Witam,
jestem mężczyzną w młodym wieku i zmagam się z problemami dotyczącymi przeszłości, zarówno mojej, jak i mojej partnerki. Zaczynając ode mnie — zanim poznałem moją partnerkę, prowadziłem bardzo zły i niezdrowy tryb życia.
Mianowicie wiele imprez, nadużywanie alkoholu do
Nie mam już siły. Jestem w związku 11 miesięcy, a znamy się około 2 lata. Nie mieszkamy razem.
Po ok. dwóch miesiącach związku zaczęły się sprzeczki, a dokładniej to raczej według mojego partnera ja wyłączam myślenie. Zawsze lub prawie zawsze robię coś źle i mój partner to mówi, a ra
Witam,
od jakiegoś czasu zmagam się z bardzo intensywnymi, nadmiernymi myślami dotyczącymi mnie, moich uczuć, mojej partnerki oraz moich uczuć w relacji.
Potrafię przez 2 dni zastanawiać się nad swoimi uczuciami i już sobie wkręcić, że się wypalają, a nagle o poranku dnia trze
Mam 24 lata i od zawsze jestem singielką, poniekąd z wyboru, a poniekąd nie i w tym tkwi mój problem.
Gdy jestem sama, chcę zaangażować się w jakąś relację i zazdroszczę ich innym, ale gdy przychodzi co do czego i poznaje dobrego faceta, to początkowe zainteresowanie nim szybko mi mi
Witam,
ostatnio mam gorszy czas z partnerem. Było kilka dziwnych sytuacji. Już trochę nauczyłam się panować nad własnymi emocjami, a mam wrażenie, jakby mój chłopak zdziecinniał. Mieszkamy razem dość długo. Pewnego dnia, gdy odwiozłam go do pracy i pojechałam do swojej mamy, po powro
Mój facet, kiedy uprawiamy stosunek, jest jak w transie i kiedy zdarzy się sytuacja, że zostanie przerwany lub w danym dniu nie dojdzie do stosunku, to jest zdenerwowany.
Bardzo namawia mnie do ukończenia, cały czas zadając pytania, na które się nie zgadzam, natomiast on dalej ciągni
Dzień dobry,
nie radzę sobie z zazdrością o przyjaciółkę.
Ilekroć widzę, że była gdzieś ze swoją najlepszą przyjaciółką to się wściekam. Jak jej ostatnio mówiłam, że mnie olewa, to ona używa mojej choroby (choruję na padaczkę), jako wymówki, przez co zazdrość tylko się u mnie
Jestem po 3 nieudanych związkach. Moja mama twierdzi, że powinnam być sama, ja jednak chcę ułożyć sobie życie — próbować i wierzyć w to, że w końcu mi się uda.
Jak mam z nią rozmawiać? Dla niej to wstyd, bo co ludzie powiedzą.
Witam. Mam pytanie a zasadniczo problem.
Jestem w związku od 5 lat, nasze relacje i życie erotyczne przebiegało wspaniale. Wszystko się zmieniło, kiedy Partnerka za namową koleżanki postanowiła zmienić lekarza, iść do mężczyzny ginekologa, założyć wkładkę antykoncepcyjną. Po tej wizycie w
Znam mojego męża od 8 lat, mieszkamy razem od 7. Od zawsze był bardzo powściągliwy w relacji erotycznej. Nie ma między nami chemii ani przyciągania. Obecnie do współżycia dochodzi raz na 3 miesiące i to nie zawsze skutecznie, ma problemy z erekcją. Gdy już dochodzi do seksu, czuję, że walczymy ty
Witam,
jestem w szczęśliwym małżeństwie już 15 lat a razem zaraz 19 lat. Jesteśmy szczęśliwym małżeństwem, mamy dwoje dużych już dzieci 18 i 15 lat. Parę lat do tyłu sprawy łóżkowe były raz i dobranoc. Teraz od max 8 miesięcy ja i mąż mamy straszną ochotę na sex, potrafimy nad ranem, po po