Po odrzuceniu zaręczyn, nie wprost, partner nie chce mnie znać.
MŁ
Patryk Falerowski
Dzień dobry,
Sytuacja, którą Pani opisuje, musi być dla Pani bardzo trudna emocjonalnie. Frustracja związana z długim oczekiwaniem na oświadczyny oraz ambiwalentne, mieszane uczucia, które pojawiły się w tamtym momencie, mogły spowodować, że zareagowała Pani w ten sposób. Warto pamiętać, że takie spontaniczne reakcje są naturalne i mogą wynikać z głębokich, nieprzetworzonych emocji – może to być lęk przed odrzuceniem lub obawa, że zaręczyny są wynikiem presji, a nie autentycznej chęci partnera. Zachęcam do przyjrzenia się tym odczuciom razem z terapeutą, który pomoże Pani zrozumieć, dlaczego Pani reakcja wyglądała w ten sposób.
Jednak na ten moment najważniejszym krokiem powinna być szczera rozmowa z partnerem, w której wyrazi Pani swoje myśli i emocje. Przeprosiny za sposób, w jaki mogło go to zranić, a także zrozumienie i uznanie jego emocji mogą okazać się kluczowe. Warto też dać partnerowi przestrzeń, jeśli tego właśnie potrzebuje, jednocześnie pokazując, że jest Pani gotowa naprawić relację i wyjaśnić swoje intencje.
Jeśli uda się ponownie nawiązać dialog, warto zapytać partnera, czego potrzebuje, aby poczuć się bezpiecznie, oraz jakie kroki możecie podjąć, aby odbudować zaufanie. Ważne jest, aby ten proces odbywał się stopniowo, z wzajemnym szacunkiem i zrozumieniem.
Pozdrawiam,
Patryk Falerowski
Paweł Franczak
Droga MŁ,
są dwie rzeczywistości: na wierzchu jest to, co deklarujemy i co myślimy. Pod spodem: nasze prawdziwe pragnienia. Często jedna warstwa nie wie nic o drugiej i miałaś okazję tego doświadczyć Pozornie pragniesz ślubu i pierścionka, a prawdziwie: byłoby to dla Ciebie (z nieznanego powodu) zbyt wiele i odrzucasz zaręczyny. Pytanie, jakie są prawdziwe powody skierowałbym do specjalisty/tki, bo warto nad tym pracować.
Co do partnera: zacząłbym od głębokich i szczerych przeprosin i budowania wdzięczności do niego, za to że wciąż chce z tobą być, mimo że nie wątpliwie poczuł się mocno zraniony. A swą miłość udowodnisz na co dzień, nie tłumaczeniami, ale zachowaniami.
Powodzenia,
Paweł Franczak
Anna Ulatowska
Dzień dobry.
Z Pani opisu wysnuwam tezę, iż przez wiele lat Państwo mieliście odmienne oczekiwania co do waszej relacji z partnerem i jej wyglądu w przyszłości. Pani przez długi czas snuła wyobrażenia o ślubie i byciu żoną podczas gdy Pani partner mógł nie lokować ważności w ślubie i byciu mężem.
To co się zadziało z pewnością dla Państwa obojga jest trudną emocjonalnie sytuacją. Zachęcam Panią aby podjąć z partnerem szczerą rozmowę o tym co się zadziało i o tym jakie ma Pani uczucia w sobie.
Jeśli partner wyraziłby chęć i wolę to dobrym kierunkiem byłoby, aby się Państwo udało na konsultację terapeutyczną dla par - myślę, że to mogłoby pozwolić Państwu na wzajemne usłyszenie i zobaczenie siebie w bezpiecznych warunkach, które umożliwią zrozumienie każdej ze stron.
Pozdrawiam
Anna Ulatowska
Beata Matys Wasilewska
W Twojej sytuacji ważne jest, abyś miała także zrozumienie dla siebie samej. Twoja odpowiedź mogła wynikać z frustracji, że długo czekałaś na oświadczyny, a gdy w końcu się one wydarzyły, poczułaś, że stały się tylko dlatego, że naciskałaś. Twoja reakcja mogła być formą obrony – oczekiwałaś z głębokiej potrzeby serca oświadczyn a nie pod wpływem presji. Zrozumiałe jest, że partner mógł poczuć się zraniony i odrzucony, zwłaszcza po takim czasie i wysiłku. Aby naprawić tę sytuację, potrzebujesz szczerości, pokory i otwartości.
Możesz napisać do niego list lub wiadomość, w której będziesz mogła wyjaśnić swoje uczucia. Wyrazić to co naprawdę czujesz i czym była spowodowana Twoja reakcja – tego, jak długo czekałaś, i że nie miałaś na celu go upokorzyć. Wyraź, jak bardzo go kochasz, i że chcesz z nim być, a oświadczyny są dla Ciebie czymś wyjątkowym. Ważne, byś uznała jego ból i frustrację i próbowała tego bagatelizować.
Jeśli nie będzie chciał od razu rozmawiać, daj mu czas. Szanuj jego potrzebę dystansu, ale jednocześnie pokaż, że jesteś gotowa, by rozmawiać i że chcesz walczyć o waszą miłość i wasz związek.
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Witam, mam duży problem, zdradziłem emocjonalnie żonę (pisałem z inną kobietą), nigdy nie miałem zamiaru się z nią spotkać i Żona o tym wie (wysłała mnie na badanie wariografem), stało się tak, bo od samego początku naszego związku istnieje jeden dla mnie ogromny problem (Żona nie okazuje uczuć)
Mąż nie godzi się na rozstanie. Postanowiłam rozstać się z mężem. Nie układało nam się od dawna.
Nasze 8-letnie małżeństwo trwało w dużej mierze w milczeniu. Nie było między nami komunikacji. Rzadko ze sobą szczerze rozmawialiśmy. Pojawił się u mnie ktoś, kto wyznał mi miłość. Mąż ws
Mieszkam od 3 lat w Wiedniu, moja partnerka jest Austriaczką. Poznaliśmy się zaraz po tym, jak się tu przeprowadziłem.
Od dłuższego czasu bardzo tęsknię za Polską i rodziną. Pochodzę z okolic Szczecina, loty są drogie, a podróż pociągiem zajmuje dużo czasu. Rozmawialiśmy już o tym z
Ostatnio widzę, że mój dobry kumpel przechodzi coś, co wygląda na nagły kryzys psychiczny. Zawsze był niesamowicie pełen energii i optymizmu, a teraz jakby nagle wycofał się, stał się apatyczny i widać, że coś go przygniata.
Zauważyłem, że unika kontaktu, często się izoluje i ma prob
Coraz częściej zastanawiam się, skąd te trudności w utrzymywaniu zdrowej relacji z moim partnerem.
On wydaje się całkowicie skupiony na sobie, a rozmowy z nim to jak monologi o jego sukcesach czy problemach.
Czuję, że jestem dla niego przezroczysta, co nie pomaga mi w po
Nie mam się komu wygadać, więc muszę się tutaj wygadać. Jestem w ciężkim stanie, mam straszny nerwoból i jest mi ciężko funkcjonować. Muszę zacząć od mojego męża.
Kilka miesięcy temu okazało się, że jest narkomanem i oszukiwał mnie przez cały nasz związek, ale to chyba nawet nie jest
Dzień dobry,
zacznę może od początku skąd wg.mnie może brać się problem.... Żona w dzieciństwie była przez ojca bita, zmuszana do pedantycznego sprzątania i rygoru posłuszeństwa, wszystko pod karą bicia. Od ponad dwóch lat, a w ciągu ostatniego półrocza najbardziej, nasilają się u ni
Dzień dobry.
Mam pytanie, odnośnie do zachowania pewnego chłopaka Tomka, a mianowicie mówi mi, że tęskni za mną itd, a za chwilę opowiada mi o jakiś koleżankach, a to, że do niego piszą, a to, że musi się spotkać z jedną z koleżanek i jest tak cały czas.
Przez jego
Dzień dobry,
mój przyjaciel lat 52 (znamy się od szkoły podstawowej) dziwnie się zachowuje. Odwiedza mnie np. w pracy lub w domu, rozmawiamy długo, zawsze mamy temat do rozmów, rozmawia też z moimi współpracownikami, z rodziną. Niby wszystko ok, ale zauważyłem, że ma nastawiony w tel
Dlaczego w obecności osoby, z którą żyjemy, nie mamy ochoty nic robić, wykonywać obowiązków i mamy poczucie zmęczenia, a gdy jej nie ma, to wszystkie obowiązki jesteśmy w stanie wykonywać bez większych kłopotów?
Od pewnego czasu przeżywam trudności w moim związku.
Mój partner ma stwierdzone zaburzenia osobowości, co sprawia, że nasza relacja stała się trochę toksyczna.
Często czuję się manipulowany i obwiniany za sytuacje, na które nie mam wpływu. Z jednej strony bardzo mi na ni
Jak mogę pomóc mojej bliskiej przyjaciółce, u której zauważyłam mocno niepokojące zachowania związane z odżywianiem? Coraz częściej unika wspólnych posiłków, narzeka na swoje ciało i obsesyjnie koncentruje się na kaloriach. Martwię się, że mogą to być oznaki zaburzeń odżywiania, ale nie wiem, jak
Dzień dobry, ponad trzy lata temu zdarzyła mi się trudna historia, której konsekwencje ponoszę do dziś i nie wiem, jak się z tej sytuacji wyzwolić. Poznałam mężczyznę, który jest obcokrajowcem i zakochaliśmy się w sobie.
Najpierw on się bardzo zaangażował, choć widział mnie tylko par
Dzień dobry,
jestem po ślubie 2 lata, mamy 8-miesięczne dziecko i odkąd się pojawiło, nie potrafimy się dogadać. Znamy się z mężem 9 lat, mieszkaliśmy razem 3 lata. Od poniedziałku do piątku było super, a na weekend wracaliśmy do domów rodzinnych i pojawiały się problemy. W rodzinie
Witam serdecznie.
Pisałam nie tak dawno temu do Państwa w sprawie z partnerem, który ciągle opiniuje, komentuje i broni ostro jednej naszej wspólnej znajomej nie biorąc pod uwagę mojej osoby, jak i moich uczuć. Dziś rozmawiam z nim ponownie.
Jeszcze raz przestawiłam mu m
Dzień dobry,
Chciałabym zasięgnąć opinii innych osób, które znają ten temat doskonale. Na początku października zaczęłam spotykać się z chłopakiem, który po około 3tyg powiedział mi, że ma depresję. Do tego momentu codziennie pisał i rozmawialiśmy.
Po wyznaniu tego konta
Witam wszystkich,
po spotykaniu się z dziewczyną przez 2 miesiące stwierdziła, że nic do mnie nie czuje, od początku nic do mnie nie czuła, tak stwierdziła w wiadomości.
Regularnie się spotykaliśmy, zabierałem ją wszędzie - na kino, basen, łyżwy, do różnych restauracji.
Witam,
narzeczony chyba nie do końca akceptuje moich synów 19 i 30 lat.
Wypowiada się o nich w naszych rozmowach w bardzo niepochlebny sposób (młodszy to poj*b filozof i itp, starszy też nie lepszy). Natomiast w ich towarzystwie jest poprawny (synowie nie mieszkają z nami). Sp
Dzień dobry,
Mam problem, chcę zerwać kontakt z moją przyjaciółką.
Znam ją 9 lat i jest to trudne, bo obie się ranimy nawzajem.
Ja zaczęłam, niestety nie schowałam języka za zębami i się wyglądałam. Bardzo mi było przykro z tego powodu i ją przepraszałam, ale od t
Dzień dobry,
Mam poważny problem z partnerką. Zacznę od początku:
Byłem w związku z kobietą, z którą mam syna, obecnie nie jesteśmy ze sobą już 2 lata, a jestem niepełna rok z ówczesną partnerką. Na jej pytanie, ,,czy jeśli była ex zaprosiłaby mnie na kawę, to czy bym pr