Bardzo dbam i przesadnie martwię się o córkę, a zaniedbuję siebie.
Ania
Katarzyna Kania-Bzdyl
Pani Aniu,
skąd wzięło się u Pani to nieustanne zamartwianie o zdrowie i samopoczucie córki? Czy w przeszłości miały miejsca jakieś wydarzenia, które są z tym związane? Trzeba poszukać przyczyny.
Proszę pomyśleć o jednorazowych konsultacjach z psychologiem, aby rozpracować u Pani te lęki. Tutaj na platformie są dostępne takie spotkania również w formie bezpłatnej.
pozdrawiam,
Katarzyna Kania-Bzdyl
Emilia Jędryka
Dzień dobry Pani Aniu,
Serdecznie dziękuję za podzielenie się swoim pytaniem. Rozumiem, że nadmierne troski o dobrostan Pani córki mogą utrudniać Pani dbanie o własne potrzeby. Może warto spróbować zidentyfikować, co jest teraz dla Pani najważniejsze i jakie cele chciałaby Pani osiągnąć. Pomocna może okazać się szczera rozmowa z kimś zaufanym – może to być przyjaciel, partner lub specjalista. Taka rozmowa może pomóc Pani zrozumieć, w jakim kierunku chce Pani podążać i jak skutecznie zadbać o siebie oraz w jak w najlepszy sposób "zaopiekować" Pani zmartwienia o córkę.
Życzę wszystkiego dobrego,
Psycholog
Emilia Jędryka
Patryk Falerowski
Dzień dobry,
Całkowicie zrozumiałe jest, że jako rodzic martwi się Pani o zdrowie swojej córki — to naturalna reakcja. Jeśli jednak niepokój staje się trudny do opanowania, warto zastanowić się, skąd może się on brać. Być może Pani wcześniejsze doświadczenia wpływają na obecne emocje i myśli — w końcu pragnie Pani dla swojej córki jak najlepiej.
Zachęcam do rozmowy z córką, aby lepiej zrozumieć jej perspektywę i potrzeby. Wsparcie specjalisty, który pomoże spojrzeć na sytuację bardziej obiektywnie, może również okazać się pomocne.
Proszę pamiętać, że troska o własny rozwój emocjonalny i osobisty ma pozytywny wpływ zarówno na Panią, jak i na córkę. Warto dać sobie przestrzeń na regenerację, aby lepiej radzić sobie z codziennymi wyzwaniami.
Pozdrawiam serdecznie,
Patryk Falerowski
Beata Matys Wasilewska
Twoje nadmierne martwienie się o córkę może wynikać z lęku i nadopiekuńczości, które często prowadzą do zaniedbywania siebie. Ważne jest, abyś zdała sobie sprawę, że dbanie o własne potrzeby nie tylko nie szkodzi twojej córce, ale wręcz pomaga być lepszym wsparciem dla niej. Spróbuj skupić się na równowadze – dbanie o siebie pozwala ci być silniejszą i bardziej stabilną emocjonalnie, co przekłada się na lepszą opiekę nad dzieckiem. Rozważ pracę z psychoterapeutą, aby nauczyć się, jak radzić sobie z lękami i odzyskać przestrzeń dla własnego rozwoju.
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Czuję, że ten perfekcjonizm zaczął mnie dosłownie przerastać. Odkąd pamiętam, zawsze każdy coś ode mnie chciał.
Wszyscy oczekiwali, żebym był najlepszy, ciągle wysokie wymagania czy to rodzice, czy też w szkole. Później sam zacząłem sobie takie stawiać i stało się to częścią mojego ży
Straciłam pracę, która była jakąś częścią mnie. Zadaję sobie pytanie, kim naprawdę jestem, skoro to, co definiowało mnie przez lata, nagle zniknęło. Boli mnie codzienność, wydaje się bezsensowna..
Pracuję w wysoce konkurencyjnym środowisku, gdzie tempo pracy jest zawrotne, a oczekiwania stale rosną. Ostatnio zacząłem zauważać u siebie objawy wypalenia zawodowego. Codzienny stres związany z obowiązkami zawodowymi i presją osiągania coraz lepszych wyników zaczyna mnie przytłaczać. Często odc
Witam, piszę te pytanie, iż borykam się z wewnętrznym problemem.
Moje wewnętrzne dziecko cierpi, a z nim ja, odnoszę wrażenie, że wszyscy sie ode mnie odsuwają, unikają mnie, ignorują, a jak już sie odzywają, to próbują mi dogadywać, ośmieszyć albo stosować gaslighting, czuję jakby b
Dzień dobry,
mój pracodawca powiedział mi rzeczy, które naruszały moje granice. Mówił wiele rzeczy na temat seksu , które mnie krępowały i drwił z mojego stanu cywilnego.
Moja rodzina jednak obwinia mnie o te sytuacje. Mówi, że to moja wina, bo nie potrafiłam się mu post
Hej, chciałabym porozmawiać z kimś, kto może zmaga lub zmagał się z podobnym problemem.
Aktualnie mam 22 lata, studiuje zaocznie psychologię na 3 roku i bardzo lubię moje studia, wiąże z nimi przyszłość. Marzyłam o studiach dziennych, mieszkaniu w akademiku, życiu studenckim, poznani
Podoba mi się mój szef, jednak jest żonaty. Co mogę zrobić, żeby łatwiej mi się pracowało, jak pozbyć się uczuć? Dystansowanie się nie pomaga zbytnio, bo on ze mną flirtuje od 3 lat, pracy również nie chcę zmieniać. Ostatnio moje stanowisko pracy się nieco zmieniło, a z tym również jego zachowani