WsteczTW - Samookaleczanie. Dlaczego miałam silną reakcję fizyczną po ponownym samookaleczaniu?
TW- Samookaleczanie.
Mam 18, miałam rok przerwy od samookaleczeń, spróbowałam samookaleczania znowu, wcześniej robiłam to głęboko dość i mam widoczne grube blizny na udach, ale teraz jak znowu to zrobiłam, czego żałuje, zrobiłam to bardzo płytko, mało krwi a miałam bardzo złą reakcję, nie mogłam oddychać, kręciło mi się w głowie i prawie zwymiotowałam, bo cofało mi się z żołądka i miałam odruchy wymiotne, trwało to z kilka minut i już się w ogóle boję to powtarzać, nie wiem, co mogło się stać, że aż tak zareagowałam?
lils
Odpowiedz jako specjalista
Katarzyna Organ
Szanowna Pani
silna reakcja fizyczna po samookaleczeniu, zwłaszcza po długim okresie przerwy, może wynikać z napadu lęku, szoku emocjonalnego lub reakcji obronnej organizmu. Ciało często reaguje na złamanie granic, które wcześniej udało się odbudować. To ważny sygnał, że Pani psychika może potrzebować innego sposobu radzenia sobie. Warto poszukać innych możliwości regulacji emocjonalnej niż samookaleczanie się.
Przyczyną takiej reakcji mogła być Pani wewnętrzna niezgoda na takie rozwiązanie, być może lęk przed tym, co mogłoby do Pani wrócić w związku z takim działaniem. Jeśli ma Pani możliwość, warto poszukać wsparcia, które dostarczy narzędzi do regulowania emocji i pozwoli przyjrzeć się Pani trudnościom.
Z pozdrowieniami
Katarzyna Organ
psycholog, psychoterapeuta w trakcie szkolenia
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Karolina Bobrowska
Dzień dobry,
To mogła być reakcja organizmu na silny stres i nagłe przeżycie emocjonalne. Samookaleczanie często wiąże się z potrzebą odreagowania napięcia, bólu psychicznego, ale Pani ciało zareagowało teraz inaczej - mogła to być reakcja somatyczna, czyli fizyczna odpowiedź na silny lęk, napięcie i stres. To ważny sygnał, że Pani organizm zareagował w taki sposób i powiedział: „stop”. Może to być moment, żeby zastanowić się nad innymi, bezpieczniejszymi sposobami radzenia sobie z emocjami. Zachęcam do poszukania profesjonalnego wsparcia, który pomoże znaleźć zdrowe metody radzenia sobie i zrozumieć, co kryje się za tymi impulsami.
Pozdrawiam serdecznie
Karolina Bobrowska
psycholog
Martyna Werwińska
Dobry wieczór,
dziękuję że podzieliłaś się swoim doświadczeniem. Przerwanie samookaleczania się nie jest łatwe, kiedy wykształcimy taką formę radzenia sobie z emocjami. Na podstawie tego, co opisałaś sądzę, że tak silna reakcja emocjonalna mogła być formą ataku paniki. Silny lęk nie jest niebezpieczny, ale może być bardzo nieprzyjemny. Bardzo dobrze, że szukasz odpowiedzi na pytania. Zachęcam do podjęcia pracy z psychologiem lub psychoterapeutą. Jeśli to nie jest dostępne na ten moment, może chciałabyś poczytać i dowiedzieć się więcej o strategiach radzenia sobie z emocjami, czy też o lęku?
Podsyłam kilka pomocnych linków: https://zwjr.pl/artykuly/zrozumiec-siebie-przewodnik
"Jesteś kimś więcej niż myślisz - dla nastolatków" - Lisa M. Schab
Samookaleczenia nastolatków Uwolnij się od destrukcyjnych zachowań dzięki technikom terapii DBT Poradnik z ćwiczeniami - Dijk Sheri Van
Pozdrawiam serdecznie
M. Werwinska
Yolanda Bolívar-Wardas
Dzień dobry,
Samouszkodzenia to często sposób na regulację silnego napięcia emocjonalnego – czyli próba poradzenia sobie z czymś, co wewnętrznie bardzo boli. Czasem chodzi o ulgę, czasem o odzyskanie poczucia kontroli, a czasem o to, by ten ból psychiczny wreszcie był jakoś zauważony – choćby przez ciało. To mechanizm, który daje chwilową ulgę – jakby na moment uciszał ból, który w środku trudno znieść. Nie pomaga jednak dotrzeć do tego, co naprawdę boli.
Twoja silna reakcja fizyczna – duszność, zawroty głowy, odruchy wymiotne – może być sygnałem, że Twoja psychika już nie chce wracać do tej strategii. I choć to może być trudne i budzić lęk, to jednocześnie może oznaczać, że coś w Tobie się zmienia – i że potrzebujesz już czegoś innego.
Jeśli to możliwe, poszukaj wsparcia – rozmowy, która pomoże Ci być bliżej tego, co teraz przeżywasz. W terapii można znaleźć inne sposoby regulacji emocji niż ranienie się. A przede wszystkim – można lepiej zrozumieć, skąd bierze się ten ból i jak go oswoić.
Pozdrawiam
Yolanda Bolivar-Wardas
Psycholog/Psychoterapeuta
Marcin Łazarski
Samooakleczenia wynikają z nieprawidłowego radzenia sobie z napięciem emocjonalnym, radzenie sobie samookaleczaniem być może przynosić ulgę, pomoc ze strony innych, uwagę, wyrażenie negatywnych emocji do siebie. Ważne jest to, żeby porozmawiać o tym z terapeutą, zastanowić się, co jest impulsem - bodźcem spustowym - i co zrobić następnym razem, żeby sobie z nim lepiej poradzić. Należy pamiętać, że istotą samookaleczeń nie jest przestanie ich wykonywania tylko szukania nowych sposobów radzenia sobie z napięciem i emocjami.
Z poważaniem,
Marcin Łazarski