TW. Zrozpaczony i zagniewany na życie - jak sobie poradzić z negatywnymi emocjami?
Jestem zrozpaczony, że muszę żyć i zagniewany, że pojawiłem się na świecie.
Szymon
TwójPsycholog
Bardzo nam przykro, że zmagasz się z tak trudnymi myślami! Dobrze, że napisałeś tę wiadomość - powiedzienie komuś o problemie to często pierwszy krok do znalezienia pomocy!
Dobrze, jeśli ma się zaufaną osobę w swoim otoczeniu, również jej opowiedzieć o tym, jak się czujemy. Czasami nawet najbliżsi nie mają świadomości, z czym się mierzymy. Dlatego ważne jest mówienie o naszym samopoczuciu czy trudnościach.
Warto korzystać również z telefonów zaufania, gdy tylko czujemy taką potrzebę, na przykład z:
* Telefonu Zaufania dla Osób Dorosłych, numer: 116 123 (https://116sos.pl/),
* Centrum Wsparcia dla Osób w Kryzysie Emocjonalnym, numer: 800 70 2222 (https://centrumwsparcia.pl/)
* lub innych, które możesz znaleźć na przykład tutaj: https://twojpsycholog.pl/pokonaj-kryzys
Ważne będzie również umówienie się do Specjalisty - psychologa/psychoterapeuty/psychiatry lub lekarza pierwszego kontaktu, który może pomóc w przekierowaniu do innego Specjalisty. Darmową konsultację można umówić na przykład u Fundacji Wysłuchani: https://twojpsycholog.pl/profil-osrodka/fundacja-wysluchani-234
Czytając Twoją wiadomość, mamy poczucie, że może być potrzebne długofalowe wsparcie, jednak czasami już jedna konsultacja może podpowiedzieć, co robić dalej.
Pamiętaj, że pomoc jest dostępna - nie jesteś sam. Zachęcamy do sięgnięcia po nią!
Jakub Okoczuk
Dzień dobry,
Pana słowa wyrażają ogromny ciężar emocjonalny.
To naturalne, że w obliczu takich uczuć można czuć się zagubionym i samotnym, ale proszę pamiętać, że nie jest Pan sam w tej sytuacji. Są sposoby, by odzyskać nadzieję i wewnętrzny spokój.
Psychoterapia, zwłaszcza w nurcie ericksonowskim, może być pomocna w odkrywaniu Pana wewnętrznych zasobów i odnalezieniu sensu życia. Ten nurt terapii kładzie nacisk na indywidualne potrzeby i możliwości każdej osoby, a terapeuta pracuje w atmosferze szacunku i akceptacji, dostosowując metody pracy do Pana unikalnej sytuacji.
Jeśli czuje Pan gotowość, proszę rozważyć kontakt z terapeutą, który pomoże Panu przejść przez te trudne emocje.
To pierwszy krok w kierunku ulgi i odnalezienia nowych perspektyw na życie.
Z poważaniem
Jakub Okoczuk
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Mąż nie godzi się na rozstanie. Postanowiłam rozstać się z mężem. Nie układało nam się od dawna.
Nasze 8-letnie małżeństwo trwało w dużej mierze w milczeniu. Nie było między nami komunikacji. Rzadko ze sobą szczerze rozmawialiśmy. Pojawił się u mnie ktoś, kto wyznał mi miłość. Mąż ws
Mieszkam od 3 lat w Wiedniu, moja partnerka jest Austriaczką. Poznaliśmy się zaraz po tym, jak się tu przeprowadziłem.
Od dłuższego czasu bardzo tęsknię za Polską i rodziną. Pochodzę z okolic Szczecina, loty są drogie, a podróż pociągiem zajmuje dużo czasu. Rozmawialiśmy już o tym z
Ostatnio widzę, że mój dobry kumpel przechodzi coś, co wygląda na nagły kryzys psychiczny. Zawsze był niesamowicie pełen energii i optymizmu, a teraz jakby nagle wycofał się, stał się apatyczny i widać, że coś go przygniata.
Zauważyłem, że unika kontaktu, często się izoluje i ma prob
Nie mam się komu wygadać, więc muszę się tutaj wygadać. Jestem w ciężkim stanie, mam straszny nerwoból i jest mi ciężko funkcjonować. Muszę zacząć od mojego męża.
Kilka miesięcy temu okazało się, że jest narkomanem i oszukiwał mnie przez cały nasz związek, ale to chyba nawet nie jest
Często łapię się na tym, że moje życie nie rozwija się tak, jak sobie kiedyś wyobrażałam. Coraz częściej myślę o tym, co do tej pory osiągnęłam i czy to wystarcza, wydaje mi się, że nie.
Te myśli mnie przytłaczają. Zaczęłam unikać sytuacji, które kiedyś były dla mnie zwyczajne, bo bo
Pracowałam przez kilka lat w zawodzie medycznym.
Mam 33 lata. Zostałam tak zgnojona przez lekarzy, że popadłam na pół roku w depresje i z uśmiechniętej dziewczyny zrobił się wrak. Lekarze to potwory, narcyze i praca z ich humorami jest męką. Wszystkie osoby, które znam, mają takie sa
Dlaczego ciągle rezygnuję, wycofuję się i unikam trudności? Cztery razy zmieniałam szkołę średnią, a dwa razy studia. Próbowałam podejmować różne aktywności, na przykład zajęcia sportowe, ale po pierwszym razie szybko rezygnowałam. Chodziłam kiedyś przez kilka miesięcy na terapię, jednak również
Długotrwała choroba i śmierć partnera oraz setka innych problemów. Pięć miesięcy temu zmarł mężczyzna, z którym przez 11 lat byłam w związku. Nie była to śmierć nagła – właśnie mija druga rocznica od dnia, w którym dostał udaru.
Stało się to w mojej obecności i było to dla mnie stras
TW. Samookaleczanie
Mam duży problem.
Miałam pogadać z moją mamą o samookaleczaniu wczoraj i przy tym miała pomoc mi siostra. Niestety jak wróciłam ze szkoły mama dostała wyniki badań, które nie wyszły najlepiej, bo ma podejrzenie szpiczaka.
Nie wiem teraz, czy rzeczywi
Mam myśli samobójcze i one ciągle trwają, nie mijają, co pewien czas wracają. Przyczyną ich są nierozwiązane problemy natury sytuacyjnej. Wszyscy, dosłownie wszyscy piszą, że kryzys to stan przejściowy, który zawsze mija. Dlaczego więc w moim przypadku nie mija? Czy ja w sposób nieświadomy sztucz
Ludzie mi dokuczają, że nic w życiu nie mam.
To prawda. Wszystko zasługa przemocy w domu, o której nikt nie wie i że nie rozwijałam się prawidłowo. Miałam też wypadek i nie mogłam pracować przez prawie 10 lat.
Czuje się jak zero. Dbam o siebie, robię małe kroki, ale w mo
(bardzo przepraszam, że tak się rozpisałam. Może nie będzie chciało się komuś tego czytać, ale potrzebuję pomocy )
Witam,
mam za 3 miesiące 17 lat i mam problemy z agresją, jakieś działania impulsywne, pustkę derealizacja itp i straszne lęki. Chciałabym napisać o tych lękach,
Dzień dobry,
zwracam się w sumie z paroma drobnymi problemami.
Od ponad roku próbuje leczyć zaburzenia lękowe i jakoś to idzie. Niestety, ale chodzę jeszcze do szkoły, w której jestem przez to oceniana przez nauczycieli przez ich wizję na temat tego wszystkiego. Przez os
Jestem mężatką od 18 lat z Włochem. Mieszkamy we Włoszech, mamy 2 dzieci, syn 10 lat i córka 15 lat.
Od wielu lat to małżeństwo nie funkcjonuje, tak jak powinno, a dokładnie od narodzin drugiego dziecka.
Mój mąż zaczął oddalać się ode mnie po narodzinach syna.
TW samookaleczanie.
Nie wiem, jak mam porozmawiać z moimi rodzicami o tym, że się tnę.
Robię to od 2 lat, zaczęłam robić to z ciekawości i zakończyło się na tym, że gdy jestem czymś bardzo przytłoczona, zaczynam to robić. Nie robię tego jakoś często, ale teraz zdarza się to częściej
Nie mam już siły. Jestem w związku 11 miesięcy, a znamy się około 2 lata. Nie mieszkamy razem.
Po ok. dwóch miesiącach związku zaczęły się sprzeczki, a dokładniej to raczej według mojego partnera ja wyłączam myślenie. Zawsze lub prawie zawsze robię coś źle i mój partner to mówi, a ra
Mam 16 lat i odczuwam głębokie uczucie pustki oraz dezorientacji, które towarzyszy mi na co dzień. Często czuję się zagubiona, nie wiedząc, gdzie się znajduję ani kim naprawdę jestem, co wprowadza mnie w stan frustracji i zniechęcenia. Zmagam się z problemami z agresją, które przejawiają się w sk