
Trudności z mężem, proszę o pomoc. Jest nadmiernie czujny, chce wszystko dokładnie wiedzieć, boi się.
MM
Karolina Białajczuk
Opisane przez ciebie zachowanie męża może sugerować obecność pewnych trudności emocjonalnych lub obsesyjno-kompulsywnych zachowań.Jest to sytuacja, w której warto skonsultować się z psychoterapeutą lub psychiatrą, aby dokładnie ocenić przyczyny i ewentualne zaburzenia oraz podjąć odpowiednie działania terapeutyczne. Terapeuta pomoże zrozumieć, dlaczego twój mąż przejawia te zachowania i zaproponuje strategie terapeutyczne, które mogą pomóc mu radzić sobie z lękiem lub obsesyjnymi myślami. Ważne jest, abyście obydwoje podjęli kroki w celu rozwiązania tych trudności, ponieważ wpływają one zarówno na jego jak i twoje życie.
Pozdrawiam
Karolina Białajczuk, psycholog
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Piotr Furman
Dobry wieczór!
Z Pani opisu wynika, że z jakiegoś powodu Pani mąż znajduje się w stanie wzmożonego niepokoju, w związku z tym, aby zapewnić sobie poczucie bezpieczeństwa stara siebie nadmiernie kontrolować, szukając również upewnienia się w Pani. Dlatego też dopytuje Panią o różne rzeczy wielokrotnie. Niemniej jednak, nie chciałbym wygłaszać tutaj diagnoz dla męża na podstawie Pani opisu, ponieważ uważam, że najlepiej, gdyby mąż udał się w tym celu na konsultację psychiatryczną, a później, być może na konsultację z psychoterapeutą. Myślę, że to co się dzieje z mężem może być wynikiem wielu różnych czynników, natomiast warto by się temu bliżej przyjrzeć na konsultacjach w gabinecie psychoterapeuty, a przede wszystkim lekarza psychiatry.
Pozdrawiam, Piotr Furman

Zobacz podobne
Dzień dobry,
zadałam tutaj kilkanaście dni temu pytanie, czy psychoterapeutka, która zadała pytanie, dlaczego moja mama późno mnie urodziła, zachowała się wobec mnie etycznie. Usłyszałam odpowiedzi, że jest to normalny etap procesu terapeutycznego - pytanie o wywiad rodzinny. Mnie jednak chodziło nie o samo pytanie o rodzinę, a o założenie, jakie jest zawarte w tym pytaniu- że istnieje jedna właściwa formą życia, jaką jest urodzenie dziecka "o czasie". Jednak dlaczego takie pytanie pada? Wyobraźmy sobie odwrotną sytuację - gdyby grupa mniejszościową narzucała presję grupie większościowej. Na przykład gdyby kobieta, która w latach 90. urodziła dziecko po 30, bo studiowała, zapytała swoją koleżankę, która urodziła dziecko "o czasie" i zgodnie z ówczesną "normą statystyczną" nie studiowała, "dlaczego urodziłaś dziecko zamiast studiować? Edukacja to podstawa!". Wszyscy oburzylibysmy się na takie przekraczanie granic. Dlaczego oburzamy się, gdy grupa mniejszościowa wywiera presję większości, a nie oburzamy się, gdy grupa większościową narzuca presję mniejszości? Wtedy jest to "normalny etap procesu terapeutycznego". Co w tym złego, że ktoś jest w statystycznej mniejszości? Osoby,które czytają książki w Polsce, też są w statystycznej mniejszości, czy również należy im zadawać pytania typu: "dlaczego czytasz książki, przecież większość społeczeństwa w Polsce nie czyta?". Boli mnie to, że bycie w mniejszości jest napiętnowane.
