WsteczADHD u dorosłych a praca: Czy diagnoza wpływa na zatrudnienie i prawa pracownicze?
Mateusz
Odpowiedz jako specjalista
Marta Łuszczykiewicz
Dzień dobry,
Panie Mateuszu, wszystko zależy od tego jaki rodzaj, objawy i stopień nasilenia jest w stwierdzonym ADHD.
Samo funkcjonowanie w ADHD może być utrudnione np. mogą występować zaburzenia koncentracji uwagi.
Włączenie farmakoterapii, jeżeli jest potrzebna także może wymagać okresu adaptacji do leku.
Natomiast to o co Pan pyta jest bardziej związane z kodeksem pracy. Sama diagnoza do niczego Pana nie dyskwalifikuje i nie nakłada na Pana żadnych obostrzeń. Są jednak niektóre zawody, w których wymagane są diagnozy i testy psychologiczne, szczególnie te związane z posiadaniem i obsługą broni palnej.
Żeby mógł Pan znaleźć konkretną odpowiedź na Pana pytanie najlepiej byłoby zagłębić się w umowę o pracę i wymagania na danym stanowisku. Zazwyczaj diagnozy, które mogą być dyskwalifikujące do wykonywania jakiejś pracy o podwyższonym ryzyku to depresja, schizofrenia, myśli samobójcze, PTSD, wysoki wskaźnik psychopatii.
Może Pan to dodatkowo skonsultować z psychologiem diagnostą np. w punkcie medycyny pracy.
Pozdrawiam
Marta Łuszczykiewicz
Anastazja Zawiślak
Dzień dobry Mateuszu,
Diagnoza ADHD u osoby dorosłej nie oznacza automatycznych ograniczeń ani konsekwencji prawnych w życiu zawodowym (wszystko zależy od objawów i Twojego funkcjonowania).
W Polsce (i w większości krajów) pracodawca nie ma prawa zwolnić pracownika wyłącznie na podstawie diagnozy medycznej, w tym ADHD, jeśli nie wpływa to bezpośrednio na wykonywanie obowiązków. Ochrona przed dyskryminacją ze względu na stan zdrowia jest zagwarantowana przez prawo pracy.
Ponadto Diagnoza ADHD jest informacją poufną i nie jest automatycznie przekazywana pracodawcy. Pracodawca dowiaduje się o stanie zdrowia tylko wtedy, gdy pracownik sam zdecyduje się to ujawnić. Badania okresowe w medycynie pracy mogą obejmować ogólną ocenę zdolności do pracy, ale lekarz medycyny pracy nie musi znać szczegółowej diagnozy, chyba że jest to istotne dla Twojego bezpieczeństwa lub odpowiedzialności w pracy za innych.
Warto pamiętać, że szukanie pomocy specjalisty to krok w stronę lepszego funkcjonowania, a nie „piętno czy łatka". Odpowiednia diagnoza może pomóc Ci lepiej zrozumieć siebie i znaleźć skuteczne strategie radzenia sobie z wyzwaniami.
Pozdrawiam serdecznie i trzymam kciuki.
Anastazja Zawiślak
Psycholog
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
Moja córka, 13 lat, dostała diagnozę ADHD, a ja jestem w szoku. Zawsze się dobrze uczy, potrafi się zająć czym tam chce (np. polubiła dzierganie włóczką), nie widziałam, żeby była nadpobudliwa. Skierował nas do poradni psycholog szkolny. Niby omówiono ze mną diagnozę, ale w zasadzie to i tak nie umiem zauważyć w córce tego ADHD. No i nie wiem czy mam się inaczej teraz zachowywać, nie wiem czy mam w czymś jej pomóc? Jest raczej ciekawską, wesołą nastolatką, nie widzę problemów.
Witam, kiedyś w szkole zdiagnozowano u mnie lekką niepełnosprawność intelektualną i miałem kształcenie specjalne, wydłużony czas pracy itp. Teraz jak jestem dorosły, to coś z tego tytułu mi się należy? Orzeczenie o niepełnosprawności lub renta? Dodam, że normalnie pracuje, nie mam innych chorób współistniejących, oprócz tej niepełnosprawności w opinii z poradni. Miałem wpisane brak barier utrudniających funkcjonowanie i życie.
Proszę o odpowiedź
Dzień dobry, Jestem studentką pierwszego roku medycyny, mam 19 lat i ADHD (zdiagnozowane od niedawna). Jestem też kinestetykiem i w dużo mniejszym stopniu wzrokowcem.
1. Czy uczelnie medyczne mają jakieś dostosowania dla takich ludzi jak ja? Jak tak, to jakie konkretnie i w czym mogą mi one pomóc, patrząc na to, jak działa ADHD?
2. Jak powinnam się uczyć teorii (której ze względu na specyfikę studiów jest niesamowicie dużo) biorąc pod uwagę moje zaburzenie i styl nauki?
3. Jak powinnam planować naukę? I jak przygotowywać się do egzaminów?
4. Co robić, aby moje predyspozycje niepasujące do typowego akademickiego środowiska nie zaburzały mojej samooceny i motywacji do pracy?
5. Jak radzić sobie z ludźmi, którzy po zdaniu dobrze paru egzaminów na krzyż uważają, że są już profesorami? Czuję, że każda normalna rozmowa, którą zaczynam przeradza się w rywalizację - np. mówię "Masakra, uczyłam się tego mega długo, a i tak niewiele pamiętam" —> odpowiedź: " a ja to się zaczęłam uczyć dzisiaj i wszystko pamiętam hahah" (widać, że to nie było dzisiaj, ta osoba ma tabun notatek i pamięta najmniejsze szczegóły) Mogłabym ich olać, ale problemem jest to, że automatycznie się wtedy denerwuję i zniechęcam, a wtedy uczy mi się dużo gorzej (i to jest DUŻO większe nasilenie niż u neurotypowej osoby, bo znacznie utrudnia mi, a czasem nawet uniemożliwia wejście w hiperfokus).
6. Jeżeli to nie jest odpowiednie miejsce do zadawania części tych pytań- gdzie je zadać?
7. Jak określić, że leki (Medikinet 15mg brane na 2 razy- 5 mg rano i 10 mg po południu) działają już w pełni dobrze?
Widzę dużą poprawę, ale wciąż jestem pełna energii, zapominam, co przed chwilą chciałam zrobić, nie koncentruję się wciąż tak mocno, jakbym chciała. Chociaż jest lepiej odnośnie do tego, co było. Otoczenie tzn. rodzina też widzi ogromną poprawę mojego zachowania.
8. Czy są może jakieś zabierające mało czasu hobby, które pomagają osobom z ADHD docenić siebie, uspokoić silne emocje, które takowe osoby odczuwają i wyciszyć się? Może też zdobyć uznanie ze strony otoczenia i rówieśników?
Dziękuję z góry za odpowiedź na moją niemałą (hah) liczbę pytań. Zależy mi mocno na medycynie, bo pasjonują mnie nauki z zakresu neurologii, neurochirurgii, psychiatrii i endokrynologii i obszar badań, który się nazywa psychoneuroendokrynologia. Niezbyt widzę siebie gdziekolwiek indziej.