Left ArrowWstecz

Brak motywacji przed maturą, czarne myśli i wybór przyszłości

Sam nie wiem co ze sobą zrobić. Moja matura się zbliża a ja nic nie umiem, co najwyżej potrafię stworzyć fajną historię lub rozśmieszyć parę osób ale to bezużyteczne. Nie mam nikogo z kim mógłbym porozmawiać (dlatego jestem tutaj) pójście po jakąś profesjonalną pomoc też będzie ciężkie bez robienia szumu (więc np psycholog szkolny odpada). Prawie codziennie zalewają mnie czarne myśli o tym jaką mam przyszłość (czyli jej brak) czasami doprowadzały do łez, choć nie jestem przygnębiony non stop (choć tak wyglądam) MUSZĘ wybrać jakieś studia albo pójść do pracy ale nie mam żadnego doświadczenia ani w tym ani w tym a moje beznadziejne oceny nie pomagają. Co gorsza nie umiem się zmusić lub zmotywować do niczego w ostatnich miesiącach, uczenia się, pisania historii nawet grania w gry, ale to pewnie po prostu lenistwo. Sam nie wiem czy to co się u mnie dzieje to coś poważniejszego lub coś rozwijającego się a może po prostu dramatyzuje, kto wie?
User Forum

Anonimowo

4 dni temu
Justyna Nowak

Justyna Nowak

Dzień dobry, 

Jeśli czuje Pan, że w Pana otoczeniu brakuje osób, na których wsparcie może Pan liczyć to warto skorzystać z konsultacji psychologicznej (w szkole czy poza nią), samo wyrzucenie z siebie tego, co Pana teraz męczy, może przynieść ulgę. 

Tutaj zaznaczę, że psycholog (również szkolny) jest objęty tajemnicą zawodową i wszystkie informacje, jakimi się Pan z nim podzieli, pozostają między Wami. Wyjątkiem są sytuacje, kiedy zdrowie lub życie Pana (lub osób trzecich) znajduje się w bezpośrednim zagrożeniu. 

W swojej wiadomości zgłasza Pan obniżony nastrój, czarne myśli, poczucie opadnięcia z sił i brak motywacji a te objawy mogą wskazywać (ale nie muszą) na to, że przechodzi Pan epizod depresyjny. Nie ma czegoś takiego jak lenistwo, Pana brak siły gdzieś ma swoje źródło i razem z pomocą psychologa da się je odnaleźć i z nim uporać. 

Czas przed maturą budzi spory stres i wątpliwości, to całkowicie normalne. Do maja pozostało jednak trochę czasu i to, co może Pan teraz dla siebie zrobić to np. zastanowić się, które przedmioty Pana zdaniem budzą najwięcej niepokoju i postarać się na nich skupić (zwłaszcza jeśli są to przedmioty obowiązkowe). 

Nie ma sensu się teraz forsować i zabierać za rzeczy, które są ponad Pana siły. Pomocne może być teraz czytanie szczegółowych opracowań lektur i wypełnianie arkuszy i zbiorów zadań z poprzednich lat. Proszę pamiętać, że egzamin maturalny zawsze może Pan poprawić lub podejść ponownie. 

Wiele osób zarówno przed, jak i po maturze nie jest w pełni przekonana, co do kierunku studiów dlatego robią sobie tzw. gap year. Może Pan wtedy iść do pracy, nawet dorywczej, w której doświadczenie nie jest wymagane i zastanowić się "Co dalej?". Ponadto rozpoczęcie studiów na kierunku X nie zamyka Panu drogi do zmiany na kierunek Y. Jest wiele osób, które postanawiają zmienić studia na 1 roku lub nawet na 4 czy 5. 

 

Pozdrawiam, 
Justyna Nowak

3 dni temu
Justyna Nowak

Justyna Nowak

Jeśli wizyta u psychologa, jest teraz poza Pana zasięgiem, to przesyłam również numer do Centrum Wsparcia dla Osób Dorosłych w Kryzysie Psychicznym 800 70 2222 (całodobowe i bezpłatne) + możliwość czatu na stronie https://centrumwsparcia.pl/ 

A jeśli jest Pan jeszcze niepełnoletni (chociaż wypowiedź sugeruje inaczej) to jest jeszcze Telefon Zaufania Młodych (https://stopdepresji.pl/telefon-zaufania-mlodych/ - są również dostępne bezpłatne konsultacje online) 22 484 88 04. 

 

Wszystkiego dobrego!

3 dni temu
Aleksandra Wincz

Aleksandra Wincz

Dzień dobry, 

Myślę, że pierwszy krok za Panem- napisał Pan tutaj.  

Następny to może być właśnie sięgnięcie po pomoc. 

Dlaczego pójście do psychologa szkolnego oznacza szum? Zastanawiam się, czy tak jest w rzeczywistości, czy bardziej to Pana wyobrażenie? Myślę, że skorzystanie z porady albo regularnych spotkań z takim psychologiem, mogłoby być najprostsze, najszybsze, najbardziej dostępne. 

Wydaje się, że potrzebuje Pan tak wsparcia emocjonalnego- żeby nie być samemu z tą kryzysową sytuacją i towarzyszącymi jej emocjami, pracować nad motywacją do pracy i nauki, jak i doradztwa zawodowego- rozeznania w swoich mocnych stronach, ograniczeniach, różnorodnych zasobach i możliwościach- żeby móc dokonać wyborów. Możliwości jest wiele- może Pan zwrócić się właśnie do tego, co oferuje szkoła, do Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej, ewentualnie skorzystać z infolinii dla dzieci i młodzieży 116 111, 800 080 222.  

Myślę, że żadne z miejsc nie musi być tym docelowym, ale może zostanie Pan pokierowany dalej, otrzyma informację o lokalnych możliwościach. To zupełnie naturalne, że przeżywa Pan trudne emocje wobec czekających Pana wyzwań i zmian.  

Zupełnie naturalnym, choć może się to wydawać tak trudne, jest poprosić o pomoc.  Tylko Pan może to zrobić dla samego siebie.

 

Powodzenia!

Pozdrawiam, 

Aleksandra Wincz- Gajda,

psycholog- psychoterapeuta

3 dni temu
Martyna Jarosz

Martyna Jarosz

Dzień dobry,
rozumiem, że przeżywasz trudny moment. Często bywa tak, że oczekiwania związane z maturą i przyszłością mogą wywoływać ogromny stres i niepewność. 

Po pierwsze, umiejętność rozśmieszania ludzi i tworzenia historii to nie są bezużyteczne zdolności. Mogą one świadczyć o Twojej kreatywności,  inteligencji i empatii - wartościowych cechach, które są cenne w wielu zawodach i życiu codziennym.

Co do matury i studiów - to zrozumiałe, że perspektywa może być przytłaczająca. Czasami małe kroki mogą pomóc. 

Skoncentruj się na tym, co jest do zrobienia dzisiaj, zamiast  martwić się o całość.

Jeśli chodzi o Twoje samopoczucie, to jednak warto pomyśleć o wsparciu. Nawet jeśli nie chcesz korzystać z psychologa szkolnego, może znajdziesz kogoś innego, z kim mógłbyś porozmawiać (może to być zaufana osoba z rodziny lub znajomych). Rozmowa z  kimś, kto jest w stanie zrozumieć, może przynieść ulgę.

W Polsce istnieje kilka telefonów zaufania, które oferują bezpłatne i anonimowe wsparcie psychologiczne dla osób przeżywających kryzys emocjonalny:
Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży numer 116 111
Kryzysowy Telefon Zaufania numer 116 123 

Wiesz, lenistwo to jedno, a brak  energii czy motywacji to drugie. Często związane to bywa z czymś głębszym, a nie tylko ze zwykłym lenistwem. Jeśli masz możliwość, spróbuj robić małe rzeczy, które sprawiają Ci radość - na początek mogą to być proste rzeczy jak spacer, słuchanie muzyki, czytanie książki.

Twoje obawy są ważne i warto szukać wsparcia. 

Masz prawo do tego, aby czuć się dobrze i być zrozumianym. 

Trzymam mocno kciuki!
Martyna Jarosz - psycholog

3 dni temu
Ewa Wysocka

Ewa Wysocka

Doświadczanie kryzysu w tym momencie życia jest zupełnie naturalne. Nie oznacza to oczywiście, że należy ignorować objawy, jakie się pojawiają.

Jeśli stan, w którym nie chce Ci się robić rzeczy, jakie do tej pory sprawiały Ci przyjemność, się przedłuża (a więc trwa już kilka tygodni), warto sięgnąć po konsultację specjalistyczną. 

Pamiętaj, że dbanie o siebie to nie robienie szumu. 

Zrozumiałym jest jednak, że możesz - z wielu względów - nie chcieć robić tego w swoim środowisku. W takiej sytuacji wsparciem okazać się mogą też infolinie, na które możesz zadzwonić zawsze. Telefony odbierają specjalistki_ści, chętne_ni do pomocy i wobec których pozostajesz anonimowy. 

Będą to więc np. takie numery, jak: 800 12 12 12 czy 116 111. 

Co do wyboru ścieżki życiowej. Choć może to wydawać się teraz innym, żaden z tych wyborów nie musi być na zawsze. 

Możesz zmienić zdanie, możesz się pomylić, może zdecydować, że nowe okoliczności wymagają innych decyzji. 

Choć życie jest krótkie, to jest długie ;-) nie martw się zatem, że podejmiesz decyzję, która zablokuje wszystkie inne drogi. Czasami wygląda na to przez jakiś czas, a później okazuje się, że pojawiają się nowe, może nawet jeszcze lepsze opcje. 

Bój się i działaj! Głowy do góry, życzę powodzenia!

Pozdrawiam

Ewa Wysocka, psycholożka

3 dni temu
Urszula Jędrzejczyk

Urszula Jędrzejczyk

Dzień dobry,

przykro mi, że przechodzi Pan od pewnego czasu taki kryzys. 

Nie wiem, czy to będzie pocieszające, ale wydaję mi się, że w tym wieku i w tym czasie przedmaturalnym, kiedy jest więcej lęku i niewiadomych w związku z przyszłością, to co z czym Pan się mierzy jest, trudne, ale i też normalne. Z opisu na temat myśli, że nic się nie umie, czarnych wizji przyszłości, poczucia, że trzeba coś wybrać, bo inaczej stanie się coś złego, rozumiem, że być może warto byłoby popracować nad radzeniem sobie w stresie. 
Zachęcam do umówienia się do psychologa (niekoniecznie szkolnego) i próby rozwinięcia tematu stresu oraz pańskiego doświadczenia. Myślę, że rozmowa ze specjalistą może być wspierająca i łatwiej wspólnie będzie spróbować odpowiedzieć sobie na nurtujące Pana pytania.

Pozdrawiam serdecznie
Ula Jędrzejczyk 

3 dni temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Dobierz psychologaArrowRight

Zobacz podobne

Jak radzić sobie z toksycznym związkiem po 20 latach małżeństwa?

Nie wiem, co ja mam myśleć, odczuwać jak funkcjonować, podejść do męża. Przejdę do sedna: 20 lat związku minęło, 15 po ślubie, przez ponad 17 lat mąż mnie poniżał, bił, szmacił, krytykował. Doszło do tego, że wyrzucił mnie z domu 2024r w marcu. 

Ponad tydzień, całe szczęście znalazłam

Jak pomóc dziecku radzić sobie ze stresem przed przeprowadzką?

Moja córka przeżywa duży stres, bo niedługo się przeprowadzamy. To dla nas wszystkich duża zmiana, ale dla niej chyba największa. Jest bardzo przywiązana do obecnego domu, szkoły i przyjaciół, a myśl o zostawieniu tego wszystkiego sprawia, że jest wyraźnie przygnębiona i pełna obaw. Najbardziej b

Toksyczne relacje rodzinne, kontrola matki i wyprowadzka do chłopaka: jak sobie poradzić?

Witam, zwracam się o poradę, gdyż nie daje już rady psychicznie. Chodzi o moją mamę. Od zawsze moi rodzice byli nadopiekuńczy i chcieli kontrolować mnie na każdym kroku. Mój ojciec pozwalał mi co prawda na większość rzeczy, ale moja mama była inna. 

Odkąd pamiętam, zmuszała mnie do by

Jak radzić sobie z emocjami po diagnozie nieuleczalnej choroby?

Otrzymałem niedawno diagnozę nieuleczalnej choroby i czuję, jak moje życie całkiem się zmieniło. Zawsze wydawało mi się, że mam wszystko pod kontrolą, a teraz wszystko jest niepewne i straszne. Każdego dnia czuję się przytłoczony, czasami nawet bezradny. Nie wiem, jak sobie z tym poradzić. Wielu

Córka martwi się tematem aborcji - jak mogę jej pomóc?

Mam trochę nietypową sprawę. Zauważyłam, że moja córka, choć jest jeszcze młoda, zaczyna martwić się tematem aborcji i praw kobiet. Nie wiem, skąd dokładnie wzięły się te obawy, ale widzę, że wpływa to na jej nastrój. Unika rozmów o ciąży, a jak tylko w mediach pojawiają się te tematy, robi się n

Jak odzyskać poczucie własnej wartości po utracie pracy i kryzysie tożsamości?

Hej,
potrzebuję pomocy, bo kompletnie się pogubiłam. W ostatnich miesiącach straciłam pracę, która była dla mnie wszystkim – taką moją główną częścią życia i tego, kim byłam. Teraz czuję się, jakbym straciła siebie, jakby ktoś wyrwał mi coś bardzo ważnego, a ja nie wiem, kim jestem bez tego.

Myśli samobójcze jako mama trójki dzieci.

Myśli samobójcze. Jestem mamą trójki, dzieci, 7, 4 i 3 lata. Jestem mężatką, mąż wyjeżdża do pracy na 3 tygodnie, 2 tygodnie w domu. Relacje z rodzicami sięgają zenitu, już raz próbowałam sie wyprowadzić, ale wróciliśmy, nie stać nas na budowę domu. Mam myśli samobójcze, mam myśli, że zabijam rod

Jak poradzić sobie z emocjonalną zdradą poprzez wiadomości na WhatsApp po 20 latach małżeństwa?

Witam, jesteśmy małżeństwem 20 lat. Zawsze świetnie się układało…do czasu, kiedy żona poznała faceta no i się zaczęło. Narodziła się dziwna relacja oparta na whatssap. 

Codzienne pisanie o potrzebach, chęciach, o mnie, jako mężu. Porównaniami i pisanie o seksie. Była chęć, a nawet pro

Jak radzić sobie z faworyzowaniem rodzeństwa przez rodzica?

Witam. 

Odnoszę wrażenie, że mama często faworyzuje młodszą siostrę. Gdy siostra na mnie nagaduje, to mama jest po jej stronie, niż po mojej, co mi sprawia przykrość i często jej przyznaje rację, nawet jak siostra jej nie ma. 

Co robić?

Jak podjąć decyzję o przyszłości związku, gdy partnerka rezygnuje z planów na dziecko?

Dzień dobry, Jestem na rozdrożu. 

Związałem się przed 6 laty z kobietą, która ma dziecko, obecnie 10-letnią dziewczynkę. Jesteśmy taką trochę patchworkową rodziną. Ja mam 40 lat, partnerka 35. Mieszkamy razem, kochamy się. Mała ma kontakt z ojcem, mnie traktuje bardzo dobrze. Ponieważ

5-latek przywiązuje się do przedmiotów, wpada w szał gdy coś się zmieni - jak pomóc?

5-latek przywiązuje się do każdego przedmiotu, nawet śmieci, jak tylko coś mu się przestawi, wpada w szał - płacze, kopie mnie pluje. Spokojna rozmowa nie pomaga, wyznaczanie mocnym, stanowczym głosem, żeby się uspokoił, to porozmawiamy, nie działa. Dochodzi do tego, że nawet dostanie słabego kla

Jak odnaleźć sens życia w świecie zdominowanym przez materializm i brak zaufania?

Witam! 

Zacznę od tego, że borykam się z problemem, iż nie widzę sensu życia. Ciągła pogoń za materializmem. Lojalność, wierność, miłość to cechy zbędne i używalne, które straciły na wartości. 

Wszystko kręci się wokół pieniędzy, których i tak nie zabierzemy ze sobą. Już j

Bezsilność i zagubienie w długoletnim związku - jak radzić sobie z emocjami?

Jestem w długoletnim związku, niebawem stuknie nam 17 lat. Poznaliśmy się, gdy mieliśmy 21 lata i obłędnie w sobie zakochaliśmy. Dwa lata później byliśmy rodzicami. 

Nie jesteśmy w związku małżeńskim. Jak to w relacji bywało różnie, ale nigdy tak źle, jak jest teraz. 

W os

Jak skutecznie wspierać dziecko z ADHD?

Przez ostatnie miesiące walczę z nowym wyzwaniem - wspieraniem mojego dziecka, które ma zdiagnozowane ADHD. Sytuacja jest dla mnie zupełnie nowa i mam wrażenie, że bez wsparcia specjalisty nie dam rady dowiedzieć się, jak najlepiej pomóc mojemu maluchowi radzić sobie z emocjami i trudnościami wyn

Samotność, brak miłości i lęki w młodym wieku - jak sobie radzić?

Miałem zadać pytanie, lecz podczas pisania uświadomiłem sobie, że lepiej się poczuje, gdy słowa opiszą i być może otworzą mi oczy, jak głęboko na dnie się obecnie znajduję. 

Mam 24 lata nigdy nie miałem dziewczyny. Najpiękniejsze uczucie, jakim jest miłość i coś, co leży w naturze lud

Jak poradzić sobie z żałobą i poczuciem winy po stracie przyjaciela, który popełnił samobójstwo?

Ostatnio przeżyłem coś, co totalnie mnie rozbiło – straciłem bliskiego przyjaciela, który popełnił samobójstwo. 

Cały czas jestem w szoku i mam ogromne poczucie winy, że nie zrobiłem więcej, nie powiedziałem czegoś, co mogło mu pomóc. Ciągle wracam do tych myśli, zastanawiając się, cz

Jak radzić sobie z napadami obżarstwa związanymi ze stresem i emocjami?

Zmagam się z tym okropnym uczuciem, które pojawia się, gdy napady obżarstwa wymykają się spod kontroli. 

Zauważyłem, że najczęściej dzieje się to wtedy, kiedy jestem zestresowany, zmęczony emocjonalnie, przytłoczony wszystkim, co dzieje się wokół mnie. I wtedy mam wrażenie, że jedzeni

TW. Myśli samobójcze Jak radzić sobie z myślami samobójczymi i nienawiścią do siebie po trudnych doświadczeniach życiowych?

TW. Myśli samobójcze

 

Witam mam 27 lat, chciałbym prosić o pomoc z tym, z czym codziennie walczę. Wszystko zaczęło się jak miałem 16 lat, byłem świadkiem, jak moja mam próbowała sobie odebrać życie. Wiele razy to robiła, raz nawet musiałem jej odebrać nóż z ręki, żeby sobie kr

Jak poradzić sobie z emocjami po rozstaniu i rozwodzie z mężem?

Już nie wiem, jak sobie poradzić. 

Chodziłam do psychologa, ale miałam wrażenie, że po paru miesiącach było tylko gorzej. A więc rozwodzimy się z Mężem, mamy małą Córeczkę. On cały czas myśli o mnie bzdury i uważa, że nastawiam Córkę przeciwko niemu. A jest odwrotnie, kiedy ona nie ch

Jak radzić sobie z odrzuceniem i nierównym traktowaniem w rodzinie?

Mam problem w domu, z moim tatą szczególnie. 

Widzę nierówne traktowanie między mną a bratem. 

Brata pyta się, czy gdzieś z nim nie pojedzie, jak po długim czasie przyszedł do kuchni, to powiedział do niego "czekaliśmy na ciebie", podnosi na mnie często głos i się na mnie

Załamanie po zerwaniu z partnerem - jak sobie poradzić?

Byłam z chłopakiem 2 lata, układało nam się dobrze od jakiegoś czasu. Chłopak przeszedł dużo w życiu, miał problemy w rodzinie. A to bardzo na nim się odbiło, potem my zaczęliśmy się coraz częściej kłócić, ale wiem, że mnie kochał. 

Ostatnio zerwał ze mną, bo chciał odpocząć, bo stwie

Jak poradzić sobie z żądaniem spłaty od byłego partnera i myślami samobójczymi?

Świat mi się zawalił dosłownie, nie wiem, jak mam się wziąć w garść, pisząc to łzy mi same lecą z oczu. 

Jestem samotną mamą dwóch chłopców, wiele w życiu wycierpiałam i jeszcze teraz ... mój były partner żąda ode mnie spłaty pieniędzy za to, co kupił do mojego domu. Ja nigdy o nic je

Jak pogodzić bezpieczeństwo z ambicjami i radzić sobie z niepowodzeniami?

Nie wiem, jak mam dozować zapewnienie sobie bezpieczeństwa z ambicjami - wyższymi celami. Często spotykają mnie niepowodzenia i wychodzi na znacznie gorzej, niż się początkowo spodziewałam. Chciałam wyprowadzić się za granicę, mieć pracę, uczyłam się obcego języka (angielski już bardzo dobrze zna

Jak radzić sobie z myślami po samobójstwie bliskiej osoby i czy mogą całkowicie minąć?

Witam, Po śmierci kuzyna minęło już 3 miesiące, który popełnił samobójstwo. Mam takie myśli, które przychodzą codziennie. Myśli typu; czy mnie może to spotkać? Jak widzę przedmioty z tym związane, to unikam. Po prostu człowiek obawia się i boi się takiej śmierci. Byłam u psychologa i.pokazał mi t

Córka z niską samooceną za dużo czasu spędza przed lustrem - jak jej pomóc?

Zauważyłam, że moja córka bardzo dużo czasu spędza przed lustrem, krytykując swój wygląd. Mam przeczucie, że może zmagać się z czymś więcej, jak na przykład z dysmorfią ciała. Jako mama to strasznie mnie martwi. Wiem, że to problem, który może poważnie wpływać na jej samoocenę i kontakty z innymi

Jak wspierać dziecko z lękiem przed szkołą?

Coraz częściej zauważam, że moja córka naprawdę boi się chodzić do szkoły, co mnie martwi. Każdego ranka ten lęk wydaje się rosnąć, a próby uspokojenia pomagają tylko na krótko. 

Rozmawiałam z dzieckiem o jej uczuciach i obawach, ale często się wycofuje albo mówi, że nie wie dokładnie

Jak rozmawiać z dzieckiem po burzliwym rozstaniu z toksycznym partnerem?

Dzień dobry. 

Rozstałam się z partnerem w maju 2023 roku w sposób burzliwy, zostałam pobita i wyrzucona z domu razem z dzieckiem. Do dzisiaj nie oddał mi rzeczy prywatnych po 16 latach związku. Mamy 3 sprawy, w tym o widzenie. 

Sąd wyznaczył 2 widzenia w miesiącu i 2 razy

Czy krytykowanie śmiechu dziecka przez rodzica jest uzasadnione?

Dzień dobry, Mąż do córki niespełna 6-letniej, powiedział, że „śmieje się jak głupi do sera”. Powiedział to w sytuacji, gdy śmiała się wg niego w ramach głupawki. Powiedziałam mu później sam na sam, że takie słowa są upokarzające i absolutnie nie powinien tak mówić do swojego dziecka. On się nie

Syn w wieku 17 lat w złym stanie psychicznym, nie chce pomocy. Co zrobić?

Witam, mój syn jest w złym stanie psychicznym i fizycznym, ma 17 lat prawie nic nie je, ciągle płacze albo jest zły.

Mówi, że nie chce mu się żyć, że nie ma kolegów, nic go nie interesuje, jest smutny, ale też chamski, wulgarny.

Straszy, że odbierze sobie życie. Nie chce pójść do ps

Jak pomóc dziecku przezwyciężyć lęk przed ciemnością i problem z zasypianiem?

Od pewnego czasu widzę, że mój syn ma coraz większe problemy z zasypianiem, bo boi się ciemności. 

Każdego wieczora, gdy przychodzi czas na sen, zaczyna robić się niespokojny i nawet płacze, gdy tylko gaszę światło. 

Wiem, że lęk przed ciemnością to dość powszechny problem

Nie chcę być ciężarem dla rodziny. Presja bycia idealnym z zespołem Aspergera.

Mam od miesiąca 16 lat i mam wrażenie, że jestem ciężarem dla mojej rodziny. Staram się każdemu chyba na siłę pomóc, starszej siostrze, tacie, mamie. Staram się pomóc też w życiu rodzinnym np. robieniu zakupów, sprzątaniu. Staram się być wsparciem (psychologiem) rozumieć innych ich problemy i tru

Jak wspierać emocjonalny rozwój adoptowanego dziecka i budować zaufanie?

Zauważyłem, że nasze dziecko, które kilka miesięcy temu adoptowaliśmy, ma trudności z wyrażaniem emocji i nawiązywaniem więzi. Rozumiem, że rozwój emocjonalny adoptowanego dziecka to wyzwanie, a ja jako rodzic chcę wspierać jego potrzeby, jak najlepiej potrafię. 

Wiem, że ważne jest s

Czy dzwonienie do dziecka podczas pobytu u ojca wpływa na jego tęsknotę za matką?

Witam. Od jakiegoś czasu słyszę opinie od rodziców, szczególnie matek, że nie dzwonią do swoich pociech w momencie przebywania ich u swoich ojców, bo to wywołuje tęsknotę. 

Jak jest naprawdę ? 

Dzięki za odp 

Pozdrawiam

Dziecko 2,5 roku budzi się z krzykiem i płaczem w nocy - lęki nocne czy problemy emocjonalne?

Moje dziecko (2,5 lat) od dwóch miesięcy budzi się 2-3 razy w nocy (od zawsze idzie spać około 19-19,30, budzi o 21,24,2 lub 5) z niekontrolowanym płaczem, krzykiem i histerią nie do opanowania. Nie daje się uspokoić, mimo że próbujemy razem z mężem na różne sposoby, a w trakcie tych epizodów dzi

TW. Jak rozmawiać z mamą o samookaleczaniu w obliczu jej problemów zdrowotnych?

TW. Samookaleczanie

Mam duży problem. 

Miałam pogadać z moją mamą o samookaleczaniu wczoraj i przy tym miała pomoc mi siostra. Niestety jak wróciłam ze szkoły mama dostała wyniki badań, które nie wyszły najlepiej, bo ma podejrzenie szpiczaka.

Nie wiem teraz, czy rzeczywi

Przyjaciółka woli spotykać się z kimś innym - a ja nie radzę sobie z zazdrością. Jak sobie pomóc?

Witam,

Ilekroć widzę swoją przyjaciółkę, że znowu gdzieś wyszła, ze swoją najlepszą przyjaciółką to się denerwuję, wręcz gotuje się we mnie. Nie radzę sobie z zazdrością.

Przyjaciółka jako wymówki używa mojej choroby (jestem chora na padaczkę od 12 lat), w tej kwestii nie mogę liczy

Problemy z agresją, lękami i derealizacją u 16-latki: Jak sobie pomóc?

(bardzo przepraszam, że tak się rozpisałam. Może nie będzie chciało się komuś tego czytać, ale potrzebuję pomocy ) 

Witam,

mam za 3 miesiące 17 lat i mam problemy z agresją, jakieś działania impulsywne, pustkę derealizacja itp i straszne lęki. Chciałabym napisać o tych lękach,

Jak radzić sobie z zaburzeniami lękowymi i stresem w szkole? Problemy z terapią i wsparciem nauczycieli

Dzień dobry, 

zwracam się w sumie z paroma drobnymi problemami. 

Od ponad roku próbuje leczyć zaburzenia lękowe i jakoś to idzie. Niestety, ale chodzę jeszcze do szkoły, w której jestem przez to oceniana przez nauczycieli przez ich wizję na temat tego wszystkiego. Przez os