Brak motywacji przed maturą, czarne myśli i wybór przyszłości
Anonimowo

Justyna Nowak
Dzień dobry,
Jeśli czuje Pan, że w Pana otoczeniu brakuje osób, na których wsparcie może Pan liczyć to warto skorzystać z konsultacji psychologicznej (w szkole czy poza nią), samo wyrzucenie z siebie tego, co Pana teraz męczy, może przynieść ulgę.
Tutaj zaznaczę, że psycholog (również szkolny) jest objęty tajemnicą zawodową i wszystkie informacje, jakimi się Pan z nim podzieli, pozostają między Wami. Wyjątkiem są sytuacje, kiedy zdrowie lub życie Pana (lub osób trzecich) znajduje się w bezpośrednim zagrożeniu.
W swojej wiadomości zgłasza Pan obniżony nastrój, czarne myśli, poczucie opadnięcia z sił i brak motywacji a te objawy mogą wskazywać (ale nie muszą) na to, że przechodzi Pan epizod depresyjny. Nie ma czegoś takiego jak lenistwo, Pana brak siły gdzieś ma swoje źródło i razem z pomocą psychologa da się je odnaleźć i z nim uporać.
Czas przed maturą budzi spory stres i wątpliwości, to całkowicie normalne. Do maja pozostało jednak trochę czasu i to, co może Pan teraz dla siebie zrobić to np. zastanowić się, które przedmioty Pana zdaniem budzą najwięcej niepokoju i postarać się na nich skupić (zwłaszcza jeśli są to przedmioty obowiązkowe).
Nie ma sensu się teraz forsować i zabierać za rzeczy, które są ponad Pana siły. Pomocne może być teraz czytanie szczegółowych opracowań lektur i wypełnianie arkuszy i zbiorów zadań z poprzednich lat. Proszę pamiętać, że egzamin maturalny zawsze może Pan poprawić lub podejść ponownie.
Wiele osób zarówno przed, jak i po maturze nie jest w pełni przekonana, co do kierunku studiów dlatego robią sobie tzw. gap year. Może Pan wtedy iść do pracy, nawet dorywczej, w której doświadczenie nie jest wymagane i zastanowić się "Co dalej?". Ponadto rozpoczęcie studiów na kierunku X nie zamyka Panu drogi do zmiany na kierunek Y. Jest wiele osób, które postanawiają zmienić studia na 1 roku lub nawet na 4 czy 5.
Pozdrawiam,
Justyna Nowak

Justyna Nowak
Jeśli wizyta u psychologa, jest teraz poza Pana zasięgiem, to przesyłam również numer do Centrum Wsparcia dla Osób Dorosłych w Kryzysie Psychicznym 800 70 2222 (całodobowe i bezpłatne) + możliwość czatu na stronie https://centrumwsparcia.pl/
A jeśli jest Pan jeszcze niepełnoletni (chociaż wypowiedź sugeruje inaczej) to jest jeszcze Telefon Zaufania Młodych (https://stopdepresji.pl/telefon-zaufania-mlodych/ - są również dostępne bezpłatne konsultacje online) 22 484 88 04.
Wszystkiego dobrego!

Aleksandra Wincz
Dzień dobry,
Myślę, że pierwszy krok za Panem- napisał Pan tutaj.
Następny to może być właśnie sięgnięcie po pomoc.
Dlaczego pójście do psychologa szkolnego oznacza szum? Zastanawiam się, czy tak jest w rzeczywistości, czy bardziej to Pana wyobrażenie? Myślę, że skorzystanie z porady albo regularnych spotkań z takim psychologiem, mogłoby być najprostsze, najszybsze, najbardziej dostępne.
Wydaje się, że potrzebuje Pan tak wsparcia emocjonalnego- żeby nie być samemu z tą kryzysową sytuacją i towarzyszącymi jej emocjami, pracować nad motywacją do pracy i nauki, jak i doradztwa zawodowego- rozeznania w swoich mocnych stronach, ograniczeniach, różnorodnych zasobach i możliwościach- żeby móc dokonać wyborów. Możliwości jest wiele- może Pan zwrócić się właśnie do tego, co oferuje szkoła, do Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej, ewentualnie skorzystać z infolinii dla dzieci i młodzieży 116 111, 800 080 222.
Myślę, że żadne z miejsc nie musi być tym docelowym, ale może zostanie Pan pokierowany dalej, otrzyma informację o lokalnych możliwościach. To zupełnie naturalne, że przeżywa Pan trudne emocje wobec czekających Pana wyzwań i zmian.
Zupełnie naturalnym, choć może się to wydawać tak trudne, jest poprosić o pomoc. Tylko Pan może to zrobić dla samego siebie.
Powodzenia!
Pozdrawiam,
Aleksandra Wincz- Gajda,
psycholog- psychoterapeuta

Martyna Jarosz
Dzień dobry,
rozumiem, że przeżywasz trudny moment. Często bywa tak, że oczekiwania związane z maturą i przyszłością mogą wywoływać ogromny stres i niepewność.
Po pierwsze, umiejętność rozśmieszania ludzi i tworzenia historii to nie są bezużyteczne zdolności. Mogą one świadczyć o Twojej kreatywności, inteligencji i empatii - wartościowych cechach, które są cenne w wielu zawodach i życiu codziennym.
Co do matury i studiów - to zrozumiałe, że perspektywa może być przytłaczająca. Czasami małe kroki mogą pomóc.
Skoncentruj się na tym, co jest do zrobienia dzisiaj, zamiast martwić się o całość.
Jeśli chodzi o Twoje samopoczucie, to jednak warto pomyśleć o wsparciu. Nawet jeśli nie chcesz korzystać z psychologa szkolnego, może znajdziesz kogoś innego, z kim mógłbyś porozmawiać (może to być zaufana osoba z rodziny lub znajomych). Rozmowa z kimś, kto jest w stanie zrozumieć, może przynieść ulgę.
W Polsce istnieje kilka telefonów zaufania, które oferują bezpłatne i anonimowe wsparcie psychologiczne dla osób przeżywających kryzys emocjonalny:
Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży numer 116 111
Kryzysowy Telefon Zaufania numer 116 123
Wiesz, lenistwo to jedno, a brak energii czy motywacji to drugie. Często związane to bywa z czymś głębszym, a nie tylko ze zwykłym lenistwem. Jeśli masz możliwość, spróbuj robić małe rzeczy, które sprawiają Ci radość - na początek mogą to być proste rzeczy jak spacer, słuchanie muzyki, czytanie książki.
Twoje obawy są ważne i warto szukać wsparcia.
Masz prawo do tego, aby czuć się dobrze i być zrozumianym.
Trzymam mocno kciuki!
Martyna Jarosz - psycholog

Ewa Wysocka
Doświadczanie kryzysu w tym momencie życia jest zupełnie naturalne. Nie oznacza to oczywiście, że należy ignorować objawy, jakie się pojawiają.
Jeśli stan, w którym nie chce Ci się robić rzeczy, jakie do tej pory sprawiały Ci przyjemność, się przedłuża (a więc trwa już kilka tygodni), warto sięgnąć po konsultację specjalistyczną.
Pamiętaj, że dbanie o siebie to nie robienie szumu.
Zrozumiałym jest jednak, że możesz - z wielu względów - nie chcieć robić tego w swoim środowisku. W takiej sytuacji wsparciem okazać się mogą też infolinie, na które możesz zadzwonić zawsze. Telefony odbierają specjalistki_ści, chętne_ni do pomocy i wobec których pozostajesz anonimowy.
Będą to więc np. takie numery, jak: 800 12 12 12 czy 116 111.
Co do wyboru ścieżki życiowej. Choć może to wydawać się teraz innym, żaden z tych wyborów nie musi być na zawsze.
Możesz zmienić zdanie, możesz się pomylić, może zdecydować, że nowe okoliczności wymagają innych decyzji.
Choć życie jest krótkie, to jest długie ;-) nie martw się zatem, że podejmiesz decyzję, która zablokuje wszystkie inne drogi. Czasami wygląda na to przez jakiś czas, a później okazuje się, że pojawiają się nowe, może nawet jeszcze lepsze opcje.
Bój się i działaj! Głowy do góry, życzę powodzenia!
Pozdrawiam
Ewa Wysocka, psycholożka

Urszula Jędrzejczyk
Dzień dobry,
przykro mi, że przechodzi Pan od pewnego czasu taki kryzys.
Nie wiem, czy to będzie pocieszające, ale wydaję mi się, że w tym wieku i w tym czasie przedmaturalnym, kiedy jest więcej lęku i niewiadomych w związku z przyszłością, to co z czym Pan się mierzy jest, trudne, ale i też normalne. Z opisu na temat myśli, że nic się nie umie, czarnych wizji przyszłości, poczucia, że trzeba coś wybrać, bo inaczej stanie się coś złego, rozumiem, że być może warto byłoby popracować nad radzeniem sobie w stresie.
Zachęcam do umówienia się do psychologa (niekoniecznie szkolnego) i próby rozwinięcia tematu stresu oraz pańskiego doświadczenia. Myślę, że rozmowa ze specjalistą może być wspierająca i łatwiej wspólnie będzie spróbować odpowiedzieć sobie na nurtujące Pana pytania.
Pozdrawiam serdecznie
Ula Jędrzejczyk

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Dzień Dobry, Nie wiem, czy otrzymam odpowiedź, ale nie będę ukrywać, że nie potrafię już sobie poradzić z tym, co się dzieje w moim życiu. 25.05.2023r. poznałem moją pierwszą i prawdziwą miłość o imieniu Maja. Jest Ona cudowną dziewczyną, kobietą, przepiękna oraz najlepszą, jaka istnieje. Żadna n
Witam. Opiszę w dużym skrócie moją historię.
Od zawsze mieszkałem w domu, jak miałem 25 lat wyremontowałem sobie mieszkanie na 1 piętrze i zamieszkałem tam po moich dziadkach. 7 Lat temu poznałem swoją obecną żonę, pracowałem wtedy w delegacji i wtedy jeszcze dziewczyną widywałem się
Witam. Mam problem z mężem wyzywa dziecko i mnie. Nie mam już siły tłumaczeniem mu i rozmowami które do niczego nie prowadzą. Raz wróciłam do rodziców ale miała być zmiana a tu jest tak samo.. dom jest na niego samochod też. Jak to zmienić?
Cześć, mam 15 lat i co powiedzieć mamie, żeby wypisała mnie od psychiatry? Nie chce chodzić już do psychiatry, od dwóch tygodni czuje się lepiej i poprawiłam kontakt z rodziną, mam więcej siły i wychodzę z pokoju. Nie wierzy mi, że już jest lepiej.
Kilka dni temu rozmawiałam ze znajo
Kryzys w długoletnim związku.
Mój mąż jest starszy ode mnie o 13 lat. Wcześniej w miarę dobrze się dogadywaliśmy, teraz myślę, że po prostu bardziej starałam się o nasz związek, ustępowałam w różnych rzeczach, żeby nie tworzyć konfliktów i żeby on był zadowolony.
Jakoś n
W październiku tamtego roku, siedziałam z moimi koleżankami na stołówce, gadałyśmy o moim ówczesnym chłopaku, który mi się podobał. Wtedy wszedł tam też on, nazwijmy go Mateusz.
Wszedł ze swoimi kolegami na stołówkę, mieliśmy krótki kontakt wzrokowy, wtedy ja się skuliłam. (Ponieważ,
Mama oskarża mnie o coś, czego ja nie robię: o to, że rzekomo donoszę do rodziny na to, co się dzieje u nas w domu, a przez to myślę, że mama mi nie ufa, stąd te oskarżenia.
Co robić?
Dzień dobry,
Piszę z zapytaniem, ostatnio moje życie obróciło się do góry nogami. Byłam w ciąży, lecz straciłam moje dziecko.
Od nikogo nie dostałem wsparcia ani od rodziny, ani od chłopaka. Wręcz przeciwnie zostaje poniżana, wyzywana. Szczerze bardzo mnie to boli. Na po
Witam...pozostaję załamana i w szoku.
Jestem pisarką (20 książek na tematy duchowe, naukowe, międzynarodowe targi książki). Zaprzyjaźniłam się z panią prezes miesięcznika naukowego, w którym publikowano moje teksty. Przyjaźń trwała kilka lat. Wzajemnie wysyłałyśmy sobie listy i czase
Witam. Chciałam zapytać, jak żyć z niepewnością.
Leczę się na nerwicę lękową od dziecka. Pamiętam wiele sytuacji, w których nie wiedziałam, czy coś komuś zrobiłam złego, czy nie. Odwracałam się za ludźmi itp. Mam w głowie milion takich sytuacji, ale zawsze szlam na przód, co daje mi
Witam serdecznie, jestem po ucieczce z własnego domu po 25 latach małżeństwa, przeszłam przez wszystko, co możliwe żyłam z toksykiem, narcyzem i psychopata. Starsze dziecko nie dało rady, odebrało sobie życie. Chodzę na terapię oraz leczę stres pourazowy, niedługo minie dwa lata. Walczył, pisał ł
Dzień dobry, nie wiem, jak sobie z tym poradzić.
W czerwcu byłam na konsultacjach u pani dziekan, skrytykowała mnie za to, że napisałam prośbę o pomoc do pełnomocnika, do spraw studentów. Chcę dodać, że do niej też napisałam, opisując swój problem. Tydzień temu na ostatnim seminarium usłys
Jak żyć, gdy ludzie śmieją się z mojej twarzy. Rozmawiają ze mną i wybuchają śmiechem. Mam myśli samobójcze.
Ciężko wyjaśnić to, co mi się przytrafia. Coraz częściej myślę, że mam pecha, wisi nade mną jakieś nieszczęście.
Naprawdę zastanawiam się, czy nie powinnam udać się do egzorcysty. Nie trzymają się mnie relacje ani koleżeńskie, ani romantyczne, pomimo że jestem piękna w środku i na ze
Dzień dobry, aktualnie nie mam pracy.
Uczę się niemieckiego od 2,5 roku. Pomyślałam, aby wyjechać do pracy Austria na 2 miesiące. Podszlifuje niemiecki oraz zarobie trochę kasy. Ale męczy mnie to, że muszę zostawić dzieci z tatą. Syn ma 17 lat mieszka w tygodniu w internacie, bo tren
Mąż od roku jest czuły, nie wyzywa mnie, nie poniża, lecz potrafi krytykować każde słowo, które wypowiem odbiera jako atak jego osoby, że ja się o wszystko cyt ,, odpier....m,, ,o wszytko obwinia mnie, swoich błędów, zagrywek nie widzi, nie chce widzieć.
Mimo wszystko twierdzi, iż mn
Mam 14 lat na imię Monika. Od roku jestem z chłopakiem. Bardzo się lubimy, ale zaczął się ostatnio "dziwnie" zachowywać.
Poprosił mnie, abym podniosła bluzkę do góry (nie noszę jeszcze stanika). Zawstydziłam się, ale zrobiłam to, bo to mój chłopak. Chciał również, abym zdjęła spodnie, ale
Pytanie dotyczy karmienia piersią i w związku z rozwojem więzi. Otóż ciężko znaleźć mi informacje, jaki wpływ na budowanie stylu przywiązania etc. może mieć karmienie dziecka przez więcej niż jedną osobę - w bliskim otoczeniu matka czasami pozwala opiekunce, która ma nadmiar pokarmu (tez niedawno
Witam, jestem osobą po trudnym poprzednim związku, gdzie występowała przemoc emocjonalna względem mojej osoby, zadawana przez byłego partnera, który obecnie przebywa w Zakładzie Karnym. Posiadam 9- letnią córkę, która nie utrzymuje kontaktu z ojcem. Od dwóch lat jestem w nowym związku, z partnere
Jak sobie poradzić z takim problemem?
Jestem od kilku lat samotną singielką. Mam 26 lat, ciężko mi znaleźć niestety partnera w tych czasach.
Chcę założyć już rodzinę, być mamą, ale nie mogę się ciągle tego doczekać. Zmagam się z takim problemem, że jeżeli dowiem się, że
Chodziłam do szkoły w latach 90. Pamiętam tylko, że nauczycielki zadzierały nosy i popisywały się jedna przed drugą (jak np. krzyczą na dzieci). Do tego było szarpanie, ośmieszanie, a nawet bicie... Tak było wszedzie - w mniejszym lub większym natężeniu. Jak wytłumaczyć tamta agresje ze strony na
Nie wiem już, co mam robić. Mój syn przeżywa coś strasznego, bo jest nękany w internecie. To zaczęło się niby od głupich komentarzy, ale teraz… mam wrażenie, że to go przytłacza.
On się zamyka w sobie, unika rozmów, a ja nie wiem, jak do niego dotrzeć. Czuję się tak cholernie bezradn
Matka dziecka wskazuje, że doświadcza trudności emocjonalnych związanych z zespołem stresu pourazowego (PTSD) związanych z rozstaniem podczas ciąży. Dziecko ma pięć miesięcy, pojawiły się problemy z kontaktem z dzieckiem oraz sprzeczne z dobrem dziecka zachowania podczas kontaktów (krzyk, wyzwisk
Moja córka przeżywa duży stres, bo niedługo się przeprowadzamy. To dla nas wszystkich duża zmiana, ale dla niej chyba największa. Jest bardzo przywiązana do obecnego domu, szkoły i przyjaciół, a myśl o zostawieniu tego wszystkiego sprawia, że jest wyraźnie przygnębiona i pełna obaw. Najbardziej b
Mam trochę nietypową sprawę. Zauważyłam, że moja córka, choć jest jeszcze młoda, zaczyna martwić się tematem aborcji i praw kobiet. Nie wiem, skąd dokładnie wzięły się te obawy, ale widzę, że wpływa to na jej nastrój. Unika rozmów o ciąży, a jak tylko w mediach pojawiają się te tematy, robi się n
Witam.
Odnoszę wrażenie, że mama często faworyzuje młodszą siostrę. Gdy siostra na mnie nagaduje, to mama jest po jej stronie, niż po mojej, co mi sprawia przykrość i często jej przyznaje rację, nawet jak siostra jej nie ma.
Co robić?
5-latek przywiązuje się do każdego przedmiotu, nawet śmieci, jak tylko coś mu się przestawi, wpada w szał - płacze, kopie mnie pluje. Spokojna rozmowa nie pomaga, wyznaczanie mocnym, stanowczym głosem, żeby się uspokoił, to porozmawiamy, nie działa. Dochodzi do tego, że nawet dostanie słabego kla
Przez ostatnie miesiące walczę z nowym wyzwaniem - wspieraniem mojego dziecka, które ma zdiagnozowane ADHD. Sytuacja jest dla mnie zupełnie nowa i mam wrażenie, że bez wsparcia specjalisty nie dam rady dowiedzieć się, jak najlepiej pomóc mojemu maluchowi radzić sobie z emocjami i trudnościami wyn
Zauważyłam, że moja córka bardzo dużo czasu spędza przed lustrem, krytykując swój wygląd. Mam przeczucie, że może zmagać się z czymś więcej, jak na przykład z dysmorfią ciała. Jako mama to strasznie mnie martwi. Wiem, że to problem, który może poważnie wpływać na jej samoocenę i kontakty z innymi