Czy lekarze widzą całą moją historię leczenia? Tajemnica lekarska w jednym ośrodku

Witam mam pytanie jak to wygląda obecnie jeżeli leczę się u psychiatry i zostałam skierowana na psychoterapię lub do psychologa. Wiadomo, teraz wszystko zostaje zapisywane na wizytach w komputerze. Czy każdy lekarz po podaniu danych/peselu widzi całą moją historię leczenia? Też jak to jest jeżeli chciałabym iść do psychologa w tym samym ośrodku, gdzie psychiatra to czy specjalistów obowiązuje tajemnica lekarska? Mogą oni informować siebie o przebiegu wizyty/ jak wyglądała rozmowa itd? Wiem forum nie do końca jest od takich pytań ale chciałabym wiedzieć jak to naprawdę wygląda przed wizytą. Będę wdzięczna za informacje.

inne psychoterapia

Anonimowo

w zeszłym miesiącu

Odpowiedz jako specjalista

Katarzyna Rynkiewicz

Dzień dobry,

Psychologa i lekarza psychiatrę obowiązuje tajemnica zawodowa, nawet jeśli pracują w jednym miejscu. Oczywiście specjaliści mogą działać w porozumieniu i często jest to bardzo dobre i korzystne rozwiązanie, ale pacjent musi wyrazić na to zgodę.

Pozdrawiam

Katarzyna Rynkiewicz

psycholog, psychoterapeuta systemowy w trakcie certyfikacji

w zeszłym miesiącu

Katarzyna Rynkiewicz

Psycholog, Psychoterapeuta w trakcie szkolenia

Zobacz profil

Martyna Jarosz

1. Dostęp do historii leczenia. Jeśli masz obawy, możesz zapytać w placówce, jak dokładnie wygląda zarządzanie dokumentacją medyczną oraz kto ma do niej dostęp.

2. Tajemnica zawodowa. Psychologów i psychiatrów, podobnie jak innych pracowników ochrony zdrowia, obowiązuje tajemnica zawodowa. To oznacza, że nie mogą dzielić się szczegółami wizyty bez Twojej zgody.

3. Komunikacja między specjalistami, jeśli Twój psychiatra skierował Cię do psychologa w tej samej placówce. Najlepiej zapytać w wybranej placówce jak wygląd taka współpraca i wymiana informacji.

Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, zawsze warto dopytać o szczegóły w ośrodku, w którym się leczysz. Możesz także poprosić o wyjaśnienie, jak przechowywane i przetwarzane są Twoje dane.

w zeszłym miesiącu

Martyna Jarosz

Psycholog

Zobacz profil

Emilia Jędryka

Droga Autorko,

Rozumiem Pani obawy – to ważne, aby czuć się bezpiecznie w procesie leczenia.

Jeśli chodzi o dostęp do dokumentacji, to lekarze i psycholodzy widzą tylko te informacje, które są zapisane w systemie danego ośrodka. Nie każdy specjalista ma wgląd w całą historię leczenia – dostęp jest ograniczony do danych niezbędnych do prowadzenia terapii.

Jeżeli zdecyduje się Pani na psychologa w tym samym ośrodku co psychiatra, to specjaliści mogą wymieniać się informacjami, ale tylko w zakresie koniecznym do leczenia. Obowiązuje ich tajemnica zawodowa, co oznacza, że bez Pani zgody nie mogą przekazywać informacji innym osobom (poza sytuacjami określonymi w prawie, np. gdy istnieje zagrożenie życia). Jeśli chciałaby Pani, aby terapia była całkowicie odrębna, warto o tym wspomnieć na wizycie.

To dobrze, że dopytuje Pani o takie kwestie – świadomość swoich praw to ważny krok do komfortowego leczenia. W razie wątpliwości zawsze można dopytać w rejestracji lub bezpośrednio u specjalisty.

Pozdrawiam serdecznie,

Emilia Jędryka

w zeszłym miesiącu

Emilia Jędryka

Psycholog

Zobacz profil

Anastazja Zawiślak

Nie, nie każdy lekarz ma pełny dostęp do Twojej dokumentacji medycznej. W systemie e-zdrowia (IKP) lekarz może zobaczyć informacje o przepisanych lekach oraz ewentualnych hospitalizacjach, ale pełna historia leczenia psychiatrycznego czy psychoterapeutycznego nie jest automatycznie dostępna dla każdego specjalisty.

Jeśli psycholog i psychiatra są zatrudnieni w tym samym ośrodku, mogą mieć dostęp do dokumentacji medycznej pacjenta lub mogą współpracować z Tobą w procesie leczenia. Oznacza to, że psychiatra może widzieć notatki psychologa i odwrotnie, jeśli pracują w jednej placówce. Obowiązuje ich jednak tajemnica zawodowa – nie mogą przekazywać informacji poza ośrodek ani ujawniać ich osobom trzecim. Nie mogą ujawniać treści rozmów bez Twojej zgody, chyba że istnieje zagrożenie życia lub zdrowia Twojego lub innych osób, bo tym właśnie jest tajemnica zawodowa.

Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warto na pierwszej wizycie zapytać, jakie informacje są zapisywane i kto ma do nich dostęp.

Masz prawo do świadomego podejścia do swojego leczenia i ochrony prywatności.

Anastazja Zawiślak

Psycholog

w zeszłym miesiącu

Anastazja Zawiślak

Psycholog

Zobacz profil

Odpowiedz jako specjalista

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Dobierz psychologa

Zobacz podobne

Chodzę na terapię od dwóch miesięcy, biorę też leki. Na ostatniej sesji wyrzuciłam z siebie tajemnicę, która nie dawała mi spokoju od 15 lat.

Dzień dobry. Chodzę na terapię od dwóch miesięcy, biorę też leki. Mam 36 lat. Na ostatniej sesji wyrzuciłam z siebie tajemnicę, która nie dawała mi spokoju od 15 lat. To było traumatyczne wydarzenie z udziałem nieżyjącego już członka mojej rodziny. Wyjawienie tej tajemnicy bardzo wiele mnie kosztowało. Po sesji upiłam się i pocięłam nożem całą rękę. Jakbym chciała się ukarać. Każde cięcie sprawiało mi ulgę. Nie mogę sobie teraz z tym poradzić. Dodatkowo moje rany zobaczył mąż. Czuję się teraz maksymalnie przez niego kontrolowana, co tylko zwiększa moją frustrację i poczucie winy. Nie wiem co robić,czuję się strasznie. Myślę tylko o tym,żeby się napić,a potem znów okaleczyć. Żałuję,że wyjawiłam terapeucie tajemnicę, dopóki była moja,jakoś nad tym panowałam.

W trakcie trwania terapii pojawiają mi się flashbacki z przeszłości. Problem polega na tym, że nie potrafię powiedzieć o tym terapeucie

W trakcie trwania terapii pojawiają mi się flashbacki z przeszłości, a przy tym myśli samobójcze. Problem polega na tym, że nie potrafię powiedzieć o tym terapeucie, a jak widzi, że coś się dzieje i o to pyta, to neguję. Co zrobić z tą sytuacją?

Czy psychiatra/psycholog może powiedzieć o tym moim rodzicom (mamie)?

Czy psychiatra/psycholog może powiedzieć o tym moim rodzicom (mamie)? Od kilku lat mam problemy, które utrudniają mi życie. Parę miesięcy temu poznałam osobę (bardzo toksyczną), która jest jak "wampir energetyczny". Bardzo się przywiązałam, wręcz uzależniłam od tej osoby, na tyle, że jak się jej znudziłam i mnie zostawiła, to nie widziałam co z sobą zrobić, mój stan się znacznie pogorszył. Choć wiem, że nic złego nie zrobiłam, to jednak całą winę biorę na siebie. Czuję się źle z tym, że mnie zostawiła, zaczęłam się krzywdzić fizyczne (sh) i psychicznie (wyzywam siebie od najgorszych, powtarzam sobie, że to moja wina i jestem bezwartościowym g*wnem, itd.), a to wszystko dlatego że jestem "niewystarczająca" i mam poczucie że na to zasłużyłam. Moja mama wiedziała o niej, jednak nie była świadoma, że mnie niszczy psychicznie, ja sama nie widziałam, albo przynajmniej nie chciałam się dopuścić do tej myśli, bo nie chciałam jej stracić. Zerwała ze mną kontakt i wymieniła mnie na "lepszy model", bardzo mnie skrzywdziła i zostawiła z pociętymi rękoma, a jednak cały czas o niej myślę, tęsknię za nią. Problem tkwi głębiej, bo nie byłyśmy tylko "przyjaciółkami", my byłyśmy w związku o którym prawie nikt nie wiedział i do tej pory tak jest. Bardzo mi zależy żeby poza osobami które wiedzą, nikt inny się nie dowiedział. Zaczęłam się o to martwić, bo za jakiś czas jadę na spotkanie właśnie z psychiatrą, będzie zadawać masę pytań, a ja znając siebie, wybuchnę emocjonalnie i powiem za dużo czy coś. A ta osoba o której napisałam powyżej jest głównym powodem pogorszenia mojego obecnego stanu. Jak moja mama zobaczyła moje blizny to odbyła ze mną długą rozmowę, obiecałam że tego nigdy więcej nie zrobię, ale co z tego jeśli cały czas o tym myślę, a wręcz mam ochotę odebrać sobie życie. Wiem jakie są zasady i to że mam myśli nie te to lekarz powie mojej mamie, ale czy powie o moim związku? Czy ma prawo i czy musi? Bardzo mi zależy żeby to zostało między nami, ale boję się że poinformuję moją mamę. Ona wie, że to wszystko się dzieje z powodu tej osoby, ale jakoś nie bardzo bym chciała żeby dowiedziała się że była moją dziewczyną.

Czy psychoterapeuta może mnie krytykować?

Czy psychoterapeutka może powiedzieć pacjentowi, że patrząc na moje zachowanie nie dziwi się, że mnie ludzie odrzucają. Czy miała do tego prawo? Po każdym spotkaniu z nią tylko bardziej się nienawidzę, zamiast bardziej akceptować. Czy tak powinno być?

Diagnoza przez psychiatrę w trakcie specjalizacji- czy to wystarczające kwalifikacje?

Przeczytałam takie zdanie o lekarzu w trakcie specjalizacji z psychiatrii: "To ktoś bez doświadczenia, poszłabym z ciekawości, ale diagnozę bym skonsultowała z kimś znacznie mądrzejszym". Czy to prawda? Powinnam skonsultować diagnozę postawioną przez lekarkę w trakcie specjalizacji z psychiatrii z kimś innym? Np. z psychoterapeutką? Czy mam tej psychoterapeutce powiedzieć, że moja lekarka jest w trakcie specjalizacji? Mam objawy fobii społecznej, depresji i nerwicy lękowej.

Czy tajemnica zawodowa obejmuje informacje o wykorzystaniu seksualnym?

Witam, czy tajemnica lekarska obejmuje informacje od pacjenta o wykorzystaniu seksualnym, bo chciałabym o tym poinformować moją psychoterapeutkę, ale nie w celu pozyskania pomocy prawnej, tylko w celu pomocy mi jako ofierze. Czy jeśli nie zagraża mi niebezpieczeństwo, jest ona zmuszona do poinformowania odpowiednich służb o tym zdarzeniu, mimo mojej niechęci?

Czy leki psychiatryczne spowodują, że będę otumaniona, mówiła rzeczy, których nie chcę?

Byłam na pierwszej wizycie u psychiatry. Lekarz poprosił o kod do dostępu do moich danych medycznych na moje IKP. Czy to normalne? Zostały mi przepisane leki Escitil oraz Alprox. Czy leki te będą powodowały, że będę otępiała, otumaniona lub, nie wiem, mówiła/robiła rzeczy, których nie chcę? Mam spore obawy przed ich braniem..boję się również tego, że przytyję, a nadprogramowych kg mi nie brakuje.

Dlaczego to psychiatra wystawia diagnozę, a nie psychoterapeuta, który lepiej widzi, jak funkcjonujemy?

Dlaczego to psychiatra wystawia diagnozę, a nie psychoterapeuta, skoro to psychoterapeuta zna nas lepiej? Z psychiatrą spotkanie trwa 20 minut i odbywa się raz na 2 miesiące, a z psychoterapeutą 50 minut i co tydzień. Mam wrażenie, że psychiatra nawet nie ma czasu, by dobrze poznać nasz przypadek, przez ten czas da się wyrazić swoje objawy tylko powierzchownie.

Czy moja psychoterapeutka jest szczera?

Dzień dobry, mam taką zagwozdkę co do szczerości mojej psychoterapeutki.

Zacznę po kolei jak to w moim odczuciu zaczęło się "psuć".

1. Na ostatniej wizycie (jak do tej pory) poinformowałem psychoterapeutę, że znalazłem nową pracę i będzie problem, abym uczestniczył w sesjach tak jak do tej pory (co tydzień w piątek) ponieważ mam pracę dwuzmianową, Pani powiedziała, że będzie musiała coś wymyślić z grafikiem... no i tu nie ma nic dziwnego.

2. Tak jak wcześniej wspomniałem miałem wizyty co piątek, więc przyjechałem na kolejną pomimo tego, że w kalendarzu nie była zaznaczona (portal znany lekarz) ale też nie było nic mowy że Pani chcę zerwać kontrakt, albo sesję dobiegły końca (w każdym bądź razie, że nie mam w tym dniu być) czekając na swoją kolej wchodzi pacjent i zdziwiony zareagowałem " może mu się godziny pomyliły". Kończąc sesję Pani ze zdziwieniem stwierdziła, że nie powinno mnie dzisiaj być. I się ostatecznie ona nie odbyła.

3. Do wyżej wspomnianej sytuacji wystąpiło jeszcze jedna dziwna sytuacja na sesji opisanej w punkcie 1 spytałem się czy możemy przejść na "Ty" bo mi się to dziwnie słyszy (jestem stosunkowo młody) Pani stwierdziła że woli z pacjentami na Pan/Pani nie miałem z tym problemu uszanowałem to. No i wychodząc z gabinetu Pani mówi do mnie na "Ty" gdzie ponoć woli być z klientami na Pan/Pani.

4. Wyszedłem trochę wkurzony, ale nie chciałem robić szopki w środku więc napisałem sms-a, że uszanowałem to iż nie przechodzimy na Ty a z drugiej strony słyszę po imieniu nie był on w ogóle obraźliwy wyraziłem tylko swój żal.

5. Po tym sms-ie na drugi dzień Pani oddzwoniła do mnie i zaczęła przepraszać "nie powinno się tak wydarzyć, popełniła błąd itp." ja mówiący że mi to nie przeszkadza stwierdziłem tylko że idziemy albo w jedną albo w drugą. Następnie mówiła, że nie ma pojęcia dlaczego to się nie zaznaczyło w kalendarzu i powtórzyła że będzie musiała porozmawiać z pacjentami aby doprowadzić to jakoś do ładu mówiąc ok i rozumiejąc to skończyliśmy rozmowę w pokojowych stosunkach.

6. Po tygodniu odezwałem się czy już Pani coś ustaliła powiedziała mi, że nie jutro będzie dopinać grafik co się ostatecznie nie wydarzyło. Znowu po tygodniu napisałem z tym samym pytaniem na co dostałem odpowiedź że się rozchorowała i nie miała jak porozmawiać z pacjentami... no cóż każdy choruje nie wydawało mi się tu jeszcze nic dziwnego, lecz w tym tygodniu (wtorek) po raz kolejny napisałem że "wiem, że ma pacjentów, nie chcę przeszkadzać i czy mogłaby zadzwonić w wolnej chwili" na co dostałem odpowiedź "nadal choruje i postara się zadzwonić w dniu jutrzejszym" napisałem "rozumiem, zdrowia życzę, do usłyszenia" lecz żadnego telefonu nie było nawet dzisiaj. Nie wiem co robić w tej sytuacji najchętniej bym sam zadzwonił, ale nie chcę, żeby to wyglądało na jakaś "stopę koleżeńską" i "łamać" w moim odczuciu całego tego kontraktu terapeutycznego. Pozdrawiam.