WsteczZapominanie w wieku 36 lat
Paulina
Odpowiedz jako specjalista
Agnieszka Stetkiewicz-Lewandowicz
Dzień dobry,
zapominanie jest normalnym procesem, dzieje się niezależnie od wieku osoby. Podała Pani za mało danych żeby móc się odnieść do tej sytuacji. Czy zauważyła Pani u siebie zwiększony problem z zapominaniem rzeczy, które zwykle pamiętała, czy ma problem z przypomnieniem sobie rzeczy dobrze znanych np. imion bliskich?
Procesy poznawcze nie działają samodzielnie, zwykle jeśli jeden ulega jakimś zaburzeniom to wpływa to na inne. Czasami “problemy z pamięcią” są de facto problemami z uwagą i nie dostateczną umiejętnością jej skupienia.
Pozdrawiam
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Katarzyna Jędrasiak-Rogóż
Ciężko odpowiedzieć na to pytanie, pytanie jaka jest skala zapominania? jaki ma jest aktualnie stan stresu, lęku, przebodźcowania czy był przebyty covid kiedy robiła Pani/Pan badania krwi, glukozy, tarczycy, kortyzolu
Marta Tomaszewska
W dużej mierze to zależy, czego i jak często Pani zapomina i od kiedy Pani zauważa zmianę. Przyczyn może być bardzo wiele, od nasilenia obecnego w życiu stresu, zmęczenia, przez choroby neurologiczne, neurorozwojowe, po braki witamin i choroby przewlekle, w tym autoimmunologiczne. Warto kwestię zacząć badać począwszy od wizyty u internisty.
Weronika Czyrny
Wszyscy mamy ograniczenia dotyczące działania naszej pamięci- jest też wiele czynników, które bezpośrednio lub pośrednio wpływają na to funkcjonowanie: ilość snu, zmęczenie, dieta, stan emocjonalny, poziom stresu i inne. Najpierw więc należałoby się przyjrzeć tym aspektom. Jeśli częstsze zapominanie pojawiło się nagle lub jest mocno nasilone w porównaniu z poprzednimi miesiącami, latami to warto skonsultować się z lekarzem-może zalecić badania krwi, a jeśli będzie taka zasadność to skierować do neurologa czy psychiatry.
Warto pamiętać, że funkcje poznawcze (w tym między innymi pamięć) możemy ćwiczyć - przykładowo rozwiązując krzyżówki, łamigłówki, czy nawet myjąc zęby drugą ręką niż zazwyczaj lub wybierając nową trasę spacerową (aby nasz mózg miał dostarczone nowe bodźce i nie wykonywał czynności “mechanicznie”).
Katarzyna Rosenbajger
Witam,
Nie umiem w pełni odpowiedzieć na to pytanie, gdyż mam za mało informacji dotyczących problemu z pamięcią. Nie wiem też czy problemy te dotyczą pamięci długoterminowej czy krótkoterminowej.
Zaburzenia pamięci mogą mieć różnorakie podłoże. Może to być chroniczny stres,depresja, niedobór witamin z grupy B, nadużywanie substancji w tym alkoholu, oraz inne choroby. Ważne jest aby zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu i zrobić wszystkie możliwe badania i jeżeli zajdzie taka potrzeba, rozpocząć leczenie.
Katarzyna Rosenbajger
Psycholog i terapeuta uzależnień
Alicja Sadowska
Dzień dobry,
Niestety ciężko jednoznacznie odpowiedzieć na zadane pytanie. Brakuje wielu informacji, m.in. co to znaczy ,,zapominianie", jaka jest jego skala, częstotliwość, kiedy się przejawia, czy występowały lub występują choroby…?
Sama kwestia pogorszenia pamięci może zależeć od wielu różnorodnych rzeczy, takich jak higiena snu, odporność na stres, niedobór witamin czy nadużywanie substancji psychoaktywnych. Zalecałabym skontaktowanie się z lekarzem i zaczęcie od zrobienia badań krwi.
Warto też wspomnieć, że samą pamięć można ćwiczyć i poprawiać - warto przeszukać Internet w celu znalezienia ciekawych kart pracy.
Pozdrawiam,
mgr Alicja Sadowska
Psycholog
Justyna Czerniawska (Karkus)
Dzień dobry,
W wieku 36 lat zapominanie o pewnych rzeczach lub momentach to zazwyczaj normalne zjawisko, które dotyka wielu ludzi. Pamięć może mieć swoje wahania, a ilość informacji, z jakimi mamy do czynienia w życiu codziennym, może wpływać na to, że czasami coś nam umknie. Ciężko precyzyjnie odpowiedzieć na Pani pytanie z powodu małej ilości danych w wypowiedzi. Jeżeli jednak czuje Pani, że zapominanie wpływa na codzienny komfort życia zapraszam na konsultacje.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Karkus
Zobacz podobne
Witam, mam pytanie, czy to może jest oznaka, że ten terapeuta jest dobry? Ostatnio zaczęłam chodzić na terapię do mężczyzny. Przyznam szczerze, że to moja pierwsza terapia u mężczyzny, bo zazwyczaj chodziłam do kobiet. Ostatnio miałam sytuację, że terapeutka mi nie spasowała, więc postanowiłam poszukać coś w mojej miejscowości i trafiłam na tego terapeutę.
Stwierdziłam, że spróbuję, chociaż nie było to łatwe, ponieważ po moich wcześniejszych doświadczeniach mam problemy z zaufaniem do mężczyzn. Ale poszłam i nie jest łatwo, trochę trudniej rozmawia mi się z nim niż kobietą terapeutką, ale jest ok. Jak się otworzyłam i powiedziałam o moim trudnym doświadczeniu, (chociaż nie naciskał, żebym powiedziała) podziękował za to, że mu to powiedziałam i wyczułam takie współczucie zrozumienie. Zapytał się również czy było mi trudno w takim razie przyjść do niego, patrząc na to, że jest mężczyzną. Powiedziałam, że tak, ale stwierdziłam, że spróbuję.
Na koniec sesji, też podziękował jeszcze raz, że się z nim tym podzieliłam.