Odpowiedz jako specjalista
WsteczJak zachęcić dorosłego do pójścia do lekarza? Choroba wydaje się być niebezpieczna dla jego zdrowia, ale on kategorycznie odmawia.
Co zrobić, jeżeli dorosły człowiek nie chce pójść się leczyć?
Dolegliwości, które wykazuje moim zdaniem wymagają szybkiego rozpoznania, aby wykluczyć chorobę niebezpieczną dla życia, utrudniają też codziennie życie. Argumenty przeciw są takie: nie mam czasu, lekarze mi nigdy nie pomogli, już kiedyś byłem ( 20 lat temu) i nic konstruktywnego z tego nie wyszło...
Dodam jeszcze, że we wszystkich rozmowach, które prowadzimy nie ma takiego argumentu, który został by wzięty pod uwagę, trafiłby. Obawiam się, że coś takiego jak racjonalny argument "za" w ogóle w tym przypadku nie istnieje.. Jeżeli on uważa inaczej to reszta nie ma znaczenia.
Anonimowo
2 lata temu
Katarzyna Rosenbajger
Witam,
Niestety nie można zmusić dorosłej osoby do leczenia, jeżeli sama nie wykazuje takich chęci. Nie wiem też czy osoba ta zraziła się do lekarzy czy terapeutów i dlatego ciężko jej ponownie zaufać i podjąć leczenia?Czy po prostu nie jest na to leczenie gotowa? Powodów może być wiele. Jedno jest pewne, osoba której dotyczy ten list powinna być zmotywowana i chętna do podjęcia walki/ leczenia i wprowadzenie zmian w swoje życie.
Z pytania nie mogę wywnioskować na co dokładnie cierpi ta osoba i jakiej dokładnie pomocy potrzebuje, ale jak już wyżej napisałam, osoba powinna sama dojść do wniosku, że jest gotowa do podjęcia leczenia i wprowadzaniu pozytywnych zmian w swoim życiu.
Katarzyna Rosenbajger
Psycholog i Terapeuta Uzależnień
2 lata temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Justyna Czerniawska (Karkus)
Dzień dobry,
niestety osoby dorosłej nie można zmusić do leczenia, jednak rozumiem, że pojawiają się obawy o jej stan zdrowia. To co nam pozostaje to otwarta i empatyczna rozmowa o swoich obawach i powodach, dla których uważasz, że konieczna jest wizyta u lekarza. Upewnij się, że Twoja komunikacja jest pozbawiona osądu i zarzutów. Jeśli osoba jest niechętna do słuchania Twoich argumentów, spróbuj zaangażować inne osoby, które są jej bliskie. Czasem wsparcie ze strony rodziny lub przyjaciół może pomóc przekonać do leczenia. Postaraj się wyrazić swoje uczucia. Podkreślenie tego, jaki Tobie towarzyszy lęk i niepokój z powodu dolegliwości tej osoby, może być bardziej skuteczne niż same argumenty logiczne. Może warto zaproponować wsparcie i swoją pomoc w organizacji wizyty u lekarza, a także towarzyszenie w czasie wizyty. Mogą to być konkretne propozycje, które ułatwią osobie podjęcie kroku w kierunku leczenia.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Karkus
2 lata temu
Małgorzata Korba-Sobczyk
Dzień dobry Pani
W obecnych czasach nie można zmusić dorosłej osoby do podjącia leczenia czy przeprowadzenia badań. Jedyne co może Pani zrobić to porozmawiać z tą osobą, wytłumaczyć, że martwi Panią stan zdrowia tej osoby oraz że obawia się Pani konsekwencji zaniechania leczenia.
Proszę porozmawiać o swoich uczuciach i obawach związanych z tą sytuacją, być może to uświadomi bliskiej osobie powagę sytuacji.
Pozdrawiam Małgorzata Korba-Sobczyk
Psycholog
2 lata temu
Alicja Sadowska
Dzień dobry,
Z tego co Pani/Pan pisze widać, że występują obawy o stan zdrowia opisywanej osoby. Jest to naturalne i jest przejawem empatii. Natomiast niestety nie ma takiej mocy, aby zmusić dorosłego człowieka do podjęcia leczenia, jeżeli sam nie wykazuje do tego chęci. Ciężko też stwierdzić skąd wychodzą takie uprzedzenia wobec lekarzy. Czy stało się coś, co mogło tę osobę zrazić do wizyt? Czy jest to tak duży lęk o zdrowie, że pojawia się mechanizm obronny w formie unikania? Niestety powody mogą być różne i ciężko to stwierdzić na odległość. Można spróbować porozmawiać z tą osobą, spróbować zrozumieć jej uprzedzenia, a jednocześnie przedstawić swoje obawy i zmartwienia.
Życzę powodzenia,
mgr Alicja Sadowska
Psycholog
2 lata temu
Zobacz podobne
Od złamania kostki źle funkcjonuję psychicznie. Nie mam na nic siły, jestem otępiała, płaczliwa. Czy jak wrócę do codziennej pracy i obowiązków, to mi przejdzie?
Od kiedy złamałam kostkę (ponad 2 miesiące temu) zauważyłam, że moje zdrowie psychiczne ucierpiało. Jestem teraz bardzo wrażliwa: często płaczę nawet z byle powodu, jestem przeważnie otępiała, a żeby nie płakać spędzam długie godziny na telefonie scrollując internet. Codziennie odczuwam stres związany z pracą ( pracuję obecnie zdalnie na czas powrotu do sprawności), czuję supeł w brzuchu, zgrzytam w nocy zębami, czasem stresuję się też bez wyraźnego powodu. Jedynie przy narzeczonym jest mi lepiej, ale jak tylko idzie do pracy/ do siebie (mieszkamy osobno) płaczę nawet bardziej. Za kilka dni wracam do stacjonarnej pracy w biurze. Moje pytanie brzmi, czy lepiej udać się po pomoc, czy raczej powinno ni przejść, jak już wrócę do pracy stacjonarnie?
Od jakiegoś czasu mam lęki, że coś mi się stanie. I wtedy robi mi się duszno i boję się, że zemdleję.
Witam, od jakiegoś czasu mam lęki, że coś mi się stanie. I wtedy robi mi się duszno i boję się, że zemdleję. Do tego mam przyspieszone bicie serca. Po paru minutach napięcie opada i czuje się dobrze. Dodam jeszcze, że od paru dni odczuwam spadek energii i czuję się senna. Co mam robić?
Jak radzić sobie z lękiem przed kolejnym egzaminem na prawo jazdy?
Witam chciałbym zapytać jak poradzić sobie z lekiem i strachem przed kolejnym egzamin na prawo jazdy mam tak jakby traumę po trzech już nie zdanych i nie wiem ja sobie z tym poradzić
Ataki paniki z powodu sytuacji z partnerką. Muszę się z nią zgadzać, przepraszam ją za moje własne zdanie.
Od prawie roku mam ataki paniki. Najczęściej w sytuacjach, gdy partnerka jest na mnie zła/obrażona przez co ja czuję się winna i bojąc się, że ją stracę, zaczynam zmieniać swoje zdanie/zachowanie tak, aby partnerka była dla mnie miła i żeby między nami było dobrze.
Momentami nie rozumiem pewnych rzeczy. Gdy partnerka czegoś chce i ja też, ale ona bardziej, a z mojej strony nie ma jasnej deklaracji, że w pełni się z nią zgadzam, ale mam pewne kwestie, w których nie jestem pewna i próbuje je zakomunikować . Efekt? Dalsza rozmowa wygląda tak, że to moja wina (a przynajmniej tak to odbieram) i robi mi wyrzuty i próbuje pokazać czy przekonać do tego, żeby było po jej myśli, co kończy się tym, że ja wpadam w panikę i przepraszam ją lub staram się zrobić wszystko, żeby tylko było dobrze między nami.
Dostawałam bardzo wiele szans od niej, muszę się ze wszystkim pilnować, bo nasz związek wisi na włosku. Mówiąc o tym, że mam problem ze sobą i moja psychika i że potrzebuje pomocy psychologa odpowiedź jest taka, że psycholodzy to mi nie pomogą, bo kiedyś ona korzystała, bo była w ciężkim dole i jej nie pomogli, tylko powiedzieli, że ma się wziąć w garść i że jak zacznę brać leki, to jak przestanę, to będzie jeszcze gorzej, bo ktoś tam tak miał.
Dodam, że jeśli nie jest pod wpływem alkoholu, to jest super i że mnie rozumie, ale nagle zaczyna zmieniać zdanie, kiedy jest po alkoholu, wtedy jest najgorzej, ciężko mi cokolwiek powiedzieć na swoją obronę i tylko przyznanie racji, bądź zgoda na coś tam w jakimś stopniu łagodzi sytuację.
Jestem zmęczona psychicznie, fizycznie, bo też pracuje prawie na okrągło . Nie mam siły i energii a najchętniej cały czas leżałbym w łóżku . Podczas ataku paniki potrafię bardzo mało spać, po 3h dziennie i prawie nic nie jeść podczas dnia. Czy ja się zachowuje źle i faktycznie to moja wina czy jednak jestem słaba psychicznie i poddaje się manipulacjom partnerki?
Panicznie boję się całkowitego ograniczenia ruchowego po operacji.
Dzień dobry. Będę mieć niedługo operację wszczepienia endoprotezy biodra z dostępu przedniego.
Ale ponieważ jestem sam, nie mam własnej rodziny, jak i dalszej- brat, siostra, to niestety, ale PANICZNIE SIĘ BOJĘ 99% kalectwa około 1 miesiąca po zabiegu, samej operacji boję się w 25%. Na samą myśl o niepełnosprawności po operacji, ograniczenia itp. MAM "WIELKIE CIARY". Mam nerwicę lękową i nerwicę natręctw. Proszę o pomoc.
Dysleksja - przyczyny, objawy, diagnostyka i wsparcie
Dysleksja to zaburzenie wpływające na czytanie i pisanie, ale nie na inteligencję. Jeśli Ty lub ktoś bliski ma trudności w nauce, warto poznać objawy dysleksji, jej przyczyny i metody wsparcia. Odpowiednia pomoc może znacząco poprawić jakość życia i nauki.