Jak przestać być zakochanym?

Szanowny Panie Tomaszu,

Rozumiem, że to dla Pana trudna i frustrująca sytuacja. Uczucia do osoby, z którą nie widzi się przyszłości, mogą wywoływać wiele napięcia, zwłaszcza gdy codziennie się ją widuje. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że choć te emocje mogą być intensywne, to nie oznacza, że będą trwały wiecznie.

Można spróbować stopniowo zdystansować się emocjonalnie – niekoniecznie oznacza to unikanie tej koleżanki, ale bardziej skupienie się na innych obszarach swojego życia, zarówno zawodowego, jak i prywatnego. Zaangażowanie się w nowe zainteresowania, relacje czy projekty może pomóc odciągnąć myśli i sprawić, że te uczucia z czasem staną się mniej intensywne.

Jeśli czuje Pan, że to uczucie mocno wpływa na Pana codzienność, być może warto rozważyć rozmowę z psychologiem. Taka praca nad swoimi emocjami i przekierowanie energii na inne obszary może okazać się pomocna w odzyskaniu równowagi i zrozumieniu, co teraz jest dla Pana najlepsze.

Życzę Panu wszystkiego dobrego,

psycholog

Emilia Jędryka

Dzień dobry,

zachęcam w pierwszej kolejności do zaakceptowania tego, co Pan czuje. To uczucie już w Panu jest i warto je zauważyć. Rozumiem natomiast, że sytuacja może być dla Pana kłopotliwa i trudna, budząca zmieszanie czy zagubienie. Może warto zadać sobie pytanie, co to uczucie Panu daje, jakie funkcje pełni, jakie potrzeby zaspokaja.

Zachęcam do konsultacji z psychologiem, by temat pogłębić i na spokojnie przeanalizować, co mogłoby Panu pomóc w znalezieniu optymalnego rozwiązania.

Ciepło pozdrawiam,

Hania - psycholog

Dzień dobry,

Sytuacja, w której się Pan znalazł, z pewnością wiąże się z wieloma trudnymi emocjami, zwłaszcza gdy osoba, w której się zakochamy okazuje się niedostępna. Czasami serce kieruje się w stronę, której nie wybieramy świadomie, i choć te uczucia mogą być trudne do opanowania, są naturalne i zrozumiałe.

Warto pamiętać, że chociaż emocje mogą być intensywne, to mamy wpływ na to, jak na nie reagujemy i jak je przetwarzamy. Ważnym krokiem może być uświadomienie sobie tych uczuć i ich akceptacja. Często, gdy próbujemy z nimi walczyć, wracają z jeszcze większą siłą. Zauważenie ich, a następnie skierowanie uwagi na inne obszary życia, które przynoszą satysfakcję i spełnienie, może pomóc złagodzić to napięcie i emocjonalny ból.

Proces uwalniania się od takich uczuć może wymagać czasu, ale ważne jest, aby być dla siebie cierpliwym i dać sobie przestrzeń na zrozumienie, co jest dla Pana naprawdę ważne.

Pozdrawiam,

Patryk Falerowski

Dzień dobry,

Jestem pod wrażeniem, że tak Pan podchodzi do swojej sytuacji i odczuwanych emocji. To wspaniał posiadać taką  świadomość swoich emocji. Pomimo sytuacji, która jest dla Pana trudna, że mogłoby  się wydawać że nie ma tu dobrego rozwiązania, to Pan chce zadbać o siebie. Nie podejmuje Pan szybkich i nieprzemyślanych działań, które mogłyby kogoś zranić lub zaszkodzic,  tylko szuka Pan rozwiązania.

Czasem rozmowa, głośne opowiedzenie o swoich rozterkach, trudnościach, czy sytuacji wystarcza żeby znaleźć rozwiązanie, odnaleźć w sobie zasoby do podejmowania kolejnych decyzji, czy działań.

Gdyby potrzebował Pan rozmowy, serdecznie zapraszam do kontaktu.

Pozdrawiam, 

Agata Kuleszyńska 

Psycholog w trakcie certyfikacji na psychoterapeutę w nurcie Terapii Skoncentrowanej na Rozwiazaniach

Dzień dobry, 

Rozumiem, że jest Pan w trudnej sytuacji – zakochanie się w kimś niedostępnym może wywoływać wiele emocji, szczególnie kiedy ta osoba jest blisko na co dzień. Ważne, aby dać sobie czas na przepracowanie tych uczuć i zaakceptowanie ich. Uświadomienie sobie, że ta relacja nie ma przyszłości, to pierwszy krok, ale radzenie sobie z tym może wymagać świadomego działania.

Proszę spróbować skupić się na swoich potrzebach i emocjach, poza tym uczuciem. Ważne jest, aby znaleźć przestrzeń na dystans emocjonalny, nawet jeśli zmiana pracy nie wchodzi w grę. Może to oznaczać mniej zaangażowania w relację z tą koleżanką, więcej uwagi poświęconej własnym pasjom, znajomym czy innym aspektom życia.

Jeśli trudne emocje będą się utrzymywać, może warto rozważyć rozmowę z psychologiem, który pomoże lepiej zrozumieć te uczucia i znaleźć sposoby na ich przepracowanie. To naturalne, że zakochanie czasem przychodzi nie w porę, ale z czasem uczucia te mogą słabnąć, zwłaszcza jeśli Pana uwaga będzie skoncentrowana na sobie i własnym rozwoju. 

Proszę dać sobie czas,

Anastazja Zawiślak

Panie Tomaszu,

A co Pan powie na to, żeby popatrzeć na swój stan zakochania bardziej symbolicznie, a mniej dosłownie?

Według psychologii jungowkiej w psychice każdego mężczyzny można odnaleźć i żeński aspekt (anima), często ukryty w obszarze nieświadomości. Najprościej można powiedzieć, że reprezentuje on odmienne jakości od tych, z którymi się utożsamiamy (mniemam, że dla Pana może to być np. emocjonalność czy uczuciowość, intuicja, kreatywność, wrażliwość czy delikatność). Poznanie tej części siebie jak i różnych jej aspektów, zrozumienie i zintegrowanie jakości, które niesie może przynieść poczucie wewnętrznej harmonii.

Ta (żeńska) część psychiki często ujawnia się w projekcjach na kobiety np. w momencie zakochania. Może Pan spróbować odpowiedzieć sobie na pytanie: co mi się podoba w tej kobiecie? jak na mnie wpływa jej obecność, co we mnie uruchamia, jak się przy niej czuję? Kim mógłbym się stać będąc z nią w związku? Do czego mogłaby mnie zainspirować?

I jeśli nie może Pan z nią wejść w bliższą relację- może spróbuje Pan nawiązać kontakt z tymi jakościami w sobie samym...

Pozdrawiam!

Zakochanie się w osobie, która jest zajęta, to trudna i bolesna sytuacja, zwłaszcza kiedy nie masz możliwości całkowitego odcięcia się, bo spotykasz ją w pracy. Emocje, które odczuwasz, mogą być intensywne i trudne do opanowania, zwłaszcza jeśli spędzacie dużo czasu razem lub jeśli zbudowaliście dobrą relację na poziomie koleżeńskim. Jednak najważniejsze jest, abyś starał się chronić siebie i swoje emocje, jednocześnie respektując granice tej relacji.

Pierwszym krokiem w uwolnieniu się z tej sytuacji jest akceptacja rzeczywistości – przyjęcie faktu, że ta osoba jest w związku i nie będziecie razem. Choć może to brzmieć prosto, emocjonalnie jest to bardzo trudne, ale konieczne, by zacząć się od niej emocjonalnie oddzielać.

Spróbuj też zdystansować się emocjonalnie na tyle, na ile jest to możliwe w pracy. Zadbaj o to, aby relacja między wami miała wyraźne granice, co pomoże Ci w uniknięciu rozwijania nierealistycznych oczekiwań czy nadziei. To nie oznacza, że musisz unikać kontaktu, ale warto pracować nad tym, aby relacje pozostały na poziomie zawodowym lub neutralnym, nie angażując dodatkowych emocji.

Ważne jest też, abyś skupił się na sobie – na swoim rozwoju, zainteresowaniach, pasjach. Skierowanie energii na inne aspekty życia może pomóc w odwróceniu uwagi od tej osoby. W ten sposób łatwiej jest zbudować przestrzeń, która nie będzie już zdominowana przez myślenie o tej relacji.

Nie wahaj się też rozmawiać z kimś zaufanym jeśli czujesz, że potrzebujesz wsparcia. Może to być bliski przyjaciel lub osoba, której możesz powierzyć swoje myśli i uczucia, bez obawy przed oceną. Czasem rozmowa z kimś z zewnątrz pomaga zobaczyć sytuację z innej perspektywy i zyskać potrzebny dystans.

Zakochanie się to naturalna część ludzkiego doświadczenia, ale w tej sytuacji musisz przede wszystkim zadbać o siebie, stawiając na pierwszym miejscu swoje emocjonalne zdrowie i dobro. Z czasem uczucia mogą osłabnąć, zwłaszcza jeśli będziesz świadomie nad tym pracować, a wtedy odzyskasz równowagę i łatwiej będzie Ci ruszyć naprzód.

Pozdrawiam,  
Kornel Miszk  
Psycholog Terapeuta

Dobry wieczór,

Sytuacja, w której się Pan znalazł jest z cała pewnością trudna i obciążająca. Warto porozmawiać z kimś o tym co się dzieje, powiedzieć o swoich odczuciach, jak Pan to przeżywa- może to być zarówno psycholog , jak i bliska życzliwa osoba godna zaufania. Warto rozgraniczyć to, co czujemy i to co z tym robimy. Tutaj warto z dystansu spojrzeć co warto byłoby w tej sytuacji. Przychodzi mi do głowy metafora fal- emocje są jak fale, warto pozwolić im wezbrać, z myślą, że za chwilę opadną i nastanie ulga. Trzymam mocno kciuki.

Z wyrazami szacunku,

Sylwia Anglart