
- Strona główna
- Forum
- związki i relacje
- Partner nie chce...
Partner nie chce mówić o kwestiach finansowych, które są według mnie ważne.
Chłopak w przeszłości wziął kredyt na rodzinę swojej ex. Pożyczył im pieniądze, których mu nie zwrócili. Problem w tym, że jesteśmy razem rok i nie chce powiedzieć, na co przeznaczył kasę. Mówi, że był głupi i że nie muszę wiedzieć na co. Nie wiem czy powinno mnie to interesować, czy nie, ale uważam, że powinnam znać info o kredycie, ponieważ ta sytuacja może wplywać na teraźniejszość. Chłopak nie chce jeździć na wycieczki, jest sknerą, wylicza pieniądze. Co mogę zrobić w obecnej sytuacji? Drążyć dalej z nim ten temat?
KK
Aleksandra Wincz- Gajda
Dzień dobry,
Rozumiem, że w aspekcie finansowym nie czuje się Pani w swoim związku bezpiecznie i stabilnie. Oboje Państwo macie swoje przeszłe doświadczenia i z całą pewnością one będą wpływały na Wasz związek. Być może w ogóle kwestie finansowe wymagają jeszcze ustaleń i rozmowy. Może potrzebna jest szczera rozmowa o tym, co Państwo myślicie i czujecie w związku z różnymi sytuacjami- niewiedzą dotyczącą pewnych aspektów przeszłości, niechęci wobec wycieczek, skąpstwa. Kwestie finansowe pomimo tego, że są bardzo konkretne, mogą wyrażać niepokój dotyczący bardziej psychologicznych charakterystyk związku- zaangażowania, poczucia bezpieczeństwa, intymności.
Pozdrawiam serdecznie,
Aleksandra Wincz- Gajda
psycholog, psychoterapeuta
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Olga Żuk
Zaufanie w relacji opiera się nie tylko na uczuciach, ale też na otwartości i wspólnym podejmowaniu decyzji. Jeśli przeszłe zobowiązania finansowe partnera realnie wpływają na Waszą codzienność – masz pełne prawo pytać i oczekiwać jasności.
To nie ciekawość, ale potrzeba bezpieczeństwa.
Jeśli partner nie chce rozmawiać o ważnych sprawach, które rzutują na wspólne życie, warto zapytać: czy jesteśmy gotowi budować coś razem, skoro nie możemy wspólnie unieść odpowiedzialności?
Masz prawo drążyć temat, jeśli chodzi o przyszłość, którą tworzycie razem. Szczerość finansowa to też forma szacunku.
Pozdrawiam,
Olga Żuk
Ewa Poleszuk
Niestety, ale kwestie finansowe to jeden z kluczowych filarów zdrowego i trwałego związku, a otwartość w tej sferze często decyduje o tym, czy para będzie działać jako zespół, czy pogrąży się w konfliktach, nieporozumieniach lub wzajemnych pretensjach.
Warto o tym rozmawiać i ustalić zasady podziału wydatków, inwestycji zasobów, regulacji ewentualnych długów. To bardzo ważne.
Pozdrawiam
Justyna Bejmert
Dzień dobry,
To naturalne, że chce Pani znać szczegóły czegoś, co może wpływać na wspólną teraźniejszość. Jeśli jego sytuacja finansowa ma wpływ na wasze wspólne decyzje, takie jak wyjazdy czy codzienne wydatki, to ma Pani prawo pytać. Nie chodzi o ocenianie jego przeszłości, ale o uczciwość i przejrzystość, które są podstawą zdrowej relacji. Jeśli unika tematu mimo spokojnej i otwartej rozmowy, warto nazwać swoje potrzeby - np. że potrzebuje Pani wiedzieć, z czym oboje się mierzycie, by planować wspólną przyszłość. Można też zapytać nie tyle o szczegóły, ile o to, czy kredyt nadal wpływa na jego możliwości finansowe. Jeśli temat nadal będzie zamknięty, może to być sygnał, że unika odpowiedzialności lub nie chce dzielić się tym, co ważne. W takiej sytuacji warto się zastanowić, na ile to Pani odpowiada.
Z pozdrowieniami,
Justyna Bejmert
Psycholog
Martyna Jarosz
Dzień dobry
Rozumiem, że sytuacja budzi w Pani wiele wątpliwości i napięć. Pytania o przeszłość finansową partnera są w pełni uzasadnione, szczególnie gdy mają wpływ na Wasze życie tu i teraz. Jeśli chłopak nie chce rozmawiać o szczegółach, warto spokojnie wytłumaczyć, że chodzi nie o wypytywanie, lecz o zrozumienie kontekstu, który może wpływać np. na wspólne decyzje czy plany. Może Pani powiedzieć: „Wiem, że to dla Ciebie trudny temat, ale dla mnie ważny. Nie chcę rozliczać przeszłości, tylko wiedzieć, z czym mierzymy się teraz, bo wpływa to także na mnie.” Jeśli partner nadal zamyka się na rozmowę, można się skupić na tym, jak Pani się czuje w takiej sytuacji, że niechęć do wspólnych wyjazdów czy wyliczanie pieniędzy budzi w Pani napięcie i dystans. Nie trzeba od razu wyciągać wszystkich spraw na światło dzienne, ale jeśli coś zaczyna wpływać na jakość relacji, to warto o tym mówić jasno i spokojnie. Szczerość nie musi być konfrontacją, może być propozycją zrozumienia i zadbania o wspólne dobro.
Pozdrawiam
Martyna Jarosz
Katarzyna Kania-Bzdyl
Droga KK,
rozumiem, że niedopełnienie tej historii z przeszłości może powodować u Ciebie ograniczone zaufanie do swojego chłopaka. Zapewne te pieniądze nie będą już do odzyskania, a Twój partner wyciągnął z tego konsekwencje. Niemniej jednak przedstaw mu swoje obawy i odczucia, w przeciwnym razie będzie Ci to ciążyć.
Pozdrawiam,
Katarzyna Kania-Bzdyl

Zobacz podobne
Dzień dobry. Moje życie z mężem zamieniło się w koszmar. Mąż okłamuje mnie na każdym kroku- wymyśla historie na poczekaniu. Kłamie w mniej i bardziej ważnych sprawach. Mam wrażenie, że cała jego osoba jest jedną wielką mistyfikacją. Okłamał mnie odnośnie do swojego wykształcenia, odnośnie do przeszłości swojej, podróży, pieniędzy, rodziny, swoich chorób. Te wszystkie kłamstwa wyszły po czasie. Okłamał mnie w sprawie swoich długów, wykorzystał do spłaty tych długów moje oszczędności z czasów panieńskich-okradając mnie z wszystkich oszczędności i twierdząc, że te pieniądze są u niego na koncie i w momencie, kiedy musiałam je podjąć i naciskałam, to kłamał w żywe oczy, że jest awaria banku, nie może wybrać tych pieniędzy i wreszcie po przyciśnięciu do muru przyznał, że ich nie ma. Miałam sytuację podbramkową, musiałam sięgnąć po swoje oszczędności, których nie ma, bo mąż okłamywał mnie 3 lata i od 3 lat tych pieniędzy nie było. W zasadzie nie wiem, co jest prawdą, a co nie. Podkrada mi pieniądze i twierdzi, patrząc mi w oczy, że zgubiłam. Znajduję marihuanę pochowaną po kątach, to jest oburzony, bo to nie jest jego oczywiście. Proszę o pieniądze na rachunki (bo płacę ja) to nigdy nie ma, zawsze wymyśla jaka datę, kiedy je da i nigdy nie daje. Wymyśla terminy i nigdy ich nie dotrzymuje. Najgorsze, że kłamie i przechodzi nad tym, jak wychodzi prawda na jaw, do porządku dziennego, nie ma żadnych wyrzutów sumienia. Nie powie nawet słowa przepraszam. Ja się zastanawiam, czy to nie jest objaw choroby. Ja jestem już zmęczona jego kłamstwami, sama brzydzę się kłamstwem i nie rozumiem jak można ciągle oszukiwać i kłamać i nie mieć nawet wyrzutów sumienia. Na moich barkach spoczywa wszystko- mąż nie chce robić nic: nawet po sobie nie sprząta, nie płaci rachunków, nie robi zakupów, nie chce zajmować się swoim dzieckiem. I ciągle kłamie. Czy jest dla nas jakaś szansa, czy zostaje tylko odejście i rozwód?
Mam problem z partnerem. Daje się wykorzystywać ludziom, pomaga nawet swoim kosztem, nawet naszym, bo mieszkamy już razem. Syn dorosły mieszkający z matką wyciąga od niego kasę (płaci jeszcze alimenty na syna), a to ciuchy, a to prawo jazdy, nawet samochód oddał synowi mniej palący, a sam musi jeździć dużo palącym mercedesem, a nie może znaleźć pracy i się zadłuża. Boję się, co mnie czeka z nim w przyszłości.
Sama mam najniższą krajową, leczę się na depresję. Lęki mnie przytłaczają, ciągła walka o byt.


