Left ArrowWstecz

Samookaleczenia - jak sobie pomóc?

Jak wyjść i poradzić sobie z samookaleczaniem? Mam 14 lat i tkwię w tym już od 3 lat, nie wiem jak z tego wyjść.
User Forum

Klara786

2 lata temu
Oliwia Mazurowska

Oliwia Mazurowska

Dzień dobry, 

Możesz skorzystać  z bezpłatnej pomocy psychologicznej w Ośrodku Interwencji Kryzysowej. Wchodząc na stronę http://www.oik.org.pl/ znajdziesz taki ośrodek najbliżej swojego miejsca zamieszkania. 

Pozdrawiam, Oliwia Mazurowska 

2 lata temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Michał Kłak

Michał Kłak

Klaro!

Samookaleczenia to raczej objaw szerszych trudności niż pojedynczy problem. W sytuacji, gdy trwają one 3 lata wskazana jest konsultacja psychologiczna, np. w Ośrodku Środowiskowej Opieki Psychologicznej i Psychoterapeutycznej dla Dzieci i Młodzieży. Tam specjaliści mogą pomóc w określeniu źródła samookaleczeń, które zazwyczaj związane jest z różnego rodzaju cierpieniem psychicznym. Niemniej ważna jest diagnoza całego systemu rodzinnego z uwagi na Twój wiek oraz rodzaj zgłaszanego przez Ciebie problemu.

Trzymam za Ciebie kciuki!

2 lata temu
Magdalena Wiśniewska

Magdalena Wiśniewska

Klaro, 

Bardzo mi przykro, że zmagasz się z tym problemem. Samouszkodzenia to metoda regulowania własnych emocji - kiedy jesteśmy w skrajnym pobudzeniu to one krótkotrwale je obniżają, niestety jednocześnie prowadzą do szeregu negatywnych konsekwencji. Na szczęście mamy lepsze i bezpieczne sposoby regulowania  stanów emocjonalnych -  możesz wyszukać sobie informacje np. o technice TIPP zaczerpniętej z terapii dialektyczno- behawioralnej. Ważne jednak abyś nie zmagała się z tym sama i zaczerpnęła pomocy specjalisty. W sytuacji kryzysowej możesz udać się do Ośrodka Interwencji Kryzysowej albo skorzystać z jednego z telefonów zaufania: telefonu zaufania dla dzieci i młodzieży -116 111 (działa codziennie od 12:00 do 2:00) albo całodobowego telefonu zaufania - 815 346 060. 

Wszystkiego dobrego, 

Magda

 

2 lata temu
Justyna Czerniawska (Karkus)

Justyna Czerniawska (Karkus)

Samookaleczanie jest trudnym i poważnym problemem, który wymaga profesjonalnej pomocy i wsparcia. Najlepszym pomysłem będzie kontakt z psychologiem, bądź psychoterapeutą, który pomoże Ci znaleźć przyczynę samookaleczeń oraz pomoże w rozwijaniu odpowiednich strategii radzenia sobie z nimi. 

 

2 lata temu

Zobacz podobne

Syn w wieku 17 lat w złym stanie psychicznym, nie chce pomocy. Co zrobić?

Witam, mój syn jest w złym stanie psychicznym i fizycznym, ma 17 lat prawie nic nie je, ciągle płacze albo jest zły.

Mówi, że nie chce mu się żyć, że nie ma kolegów, nic go nie interesuje, jest smutny, ale też chamski, wulgarny.

Straszy, że odbierze sobie życie. Nie chce pójść do psychologa ani do psychiatry. Nie wiem, co mam robić

Chciałbym zapytać i dowiedzieć się, w jaki sposób mogę nauczyć się panować i rozumieć moje emocje.
Witam! Chciałbym zapytać i dowiedzieć się, w jaki sposób mogę nauczyć się panować i rozumieć moje emocje. Mam aktualnie 14 lat i wiem, że jestem w stanie dorastania, jednak chciałabym dowiedzieć się, jak mogę je opanować, by wiedzieć co czuję, jak je opanowywać i jak je przede wszystkim rozumieć.
Koledzy wyśmiewają się, przez co nie radzę sobie w skupieniu i zajęciach.
Dzień Dobry, od czasu wyśmiewana się kolegów z klasy, źle radzę sobie z awanturami, przez które nie mogę się kilka godzin skupić na tym, co robię. Pozdrawiam.
Kryzys suicydalny - czuję się niekochana, nierozumiana i samotna.
Nie mam już siły na nic. Mam dość wszystkiego. Chciałabym połknąć opakowanie tabletek nasennych i już się więcej nie obudzić. Chciałabym już nic nie czuć. Nie dogaduję się z rodzicami. Czuję się, jakbym była ich największym problem. Nigdy nie są ze mnie dumni, nigdy nie widzą, gdy się staram, a gdy staram się im wytłumaczyć, co czuję to mam wrażenie, że nie rozumieją co do nich mówię. Rano nie mam siły iść do szkoły. Psychicznie sobie nie radzę i nie mam z kim porozmawiać. Nie mogę na nikogo liczyć. Tęsknię za dzieciństwem, tęsknię za miłością. Chciałabym mieć normalną kochającą się rodzinę a nie codzienne krzyki i wrzaski. Chciałabym normalnie rozmawiać. Cały czas myślę. Nie wytrzymuję tego uczucia stresu, które bierze się znikąd. Nie wytrzymuję już. Chciałabym, by mnie ktoś zrozumiał.
Depresja u 12-latka z WZJG. Leczenie farmakologiczne i psychoterapia - kiedy spodziewać się poprawy?

Witam, syn 12 lat zmaga się z depresją, myślę, że od około roku. Choruje przewlekle na WZJG spadki nastroju prędzej występowały głównie podczas zaostrzenia choroby i dolegliwości bólowych. Dopiero 3 tygodnie temu została rozpoznana depresja i wdrożone leczenie. Prędzej jego zachowanie było tłumaczone przez lekarzy złym samopoczuciem w związku z chorobą. Zaczęliśmy leczenie, gdy po poprawie stanu zdrowia i ustąpieniu dolegliwości bólowych samopoczucie się nie poprawiło. Przyjmuje bioxetin oraz uczęszcza raz w tygodniu na psychoterapię. Cały czas leży, wstaje tylko na posiłki, nie ma na nic ochoty ani siły, martwi mnie również spowolnienie psychoruchowe porusza się tak wolno, że przejście kilka metrów do łazienki zajmuje mu kilka minut. 

Kiedy możemy się spodziewać jakiejś poprawy?

ptsd1

PTSD - przyczyny, objawy i skuteczne leczenie zespołu stresu pourazowego

PTSD, czyli zespół stresu pourazowego, to poważne zaburzenie psychiczne, które może dotknąć każdego po przeżyciu traumatycznego wydarzenia. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie mogą znacząco poprawić jakość życia i pomóc w powrocie do zdrowia.