Kilka lat temu moja "niby" przyjaciółka o mało nie rozbiła swojego i mojego małżeństwa stwierdzając, że chyba coś czuje do mojego męża
IŻ

Anna Gwoździewicz
Witam,
z tego co piszesz, podstawowym problemem jest brak zaufania do męża oraz brak otwartej komunikacji między Tobą a mężem. Moment, gdy Twoja przyjaciółka stwierdziła, że czuje coś do Twojego męża oraz odkrycie ich konwersacji i jej zdjęcia w telefonie Twojego męża, wywołały u Ciebie silne emocje i wątpliwości. Czujesz się zaniedbywana i nieszanowana przez męża, co potęguje Twoje obawy i niepokój, a sposób, w jaki mąż odnosi się do przyjaciółki, są źródłem Twojego bólu i wątpliwości co do jego uczuć i szczerości. Twoje uczucia są całkowicie zrozumiałe! Ale jak zwykle w tego typu trudnościach w związkach, kluczowa jest rozmowa. Spróbuj zacząć, np. tak: „Chciałabym porozmawiać o czymś, co mnie ostatnio bardzo martwi. Czuję się zraniona i niepewna w naszej relacji. Zauważyłam, że spędzasz więcej czasu z naszą przyjaciółką i jesteś dla niej miły, podczas gdy ja czuję się odsunięta i zaniedbana. Chciałabym, abyśmy mogli otwarcie porozmawiać o tym, co się dzieje i znaleźć sposób na poprawę naszej relacji. Zależy mi na Tobie i chcę, abyśmy byli szczęśliwi razem.”
Wyraź swoje uczucia w rozmowie z mężem, ale unikaj oskarżeń i skup się na swoich odczuciach (spróbuj używać języka „ja” zamiast „Ty”), np.:
- „Czuję się zraniona i niepewna, kiedy widzę, że masz zdjęcie naszej przyjaciółki w telefonie. Chciałabym zrozumieć, dlaczego je tam masz”
- „Czuję się zraniona, kiedy widzę, że jesteś bardziej zainteresowany tańcem z nią niż ze mną.”
- „Czuję się niekomfortowo, że nie wiedziałam o Twojej komunikacji z naszą przyjaciółką”
(„ja” czuję się zraniona, a nie „Ty” robisz coś nieodpowiedniego).
Powiedz, czego potrzebujesz, aby poczuć się bezpiecznie i pewnie w związku, np. „Potrzebuję czuć, że jesteśmy wobec siebie szczerzy i że mogę Ci zaufać. Czy możemy porozmawiać o tym, co się dzieje między Tobą a nią?”.
Myślę, że w tej sytuacji warto rozważyć konsultację z psychoterapeutą par (np. „Czuję, że potrzebujemy wsparcia w rozmowach i zrozumieniu siebie nawzajem. Może spróbujmy terapii małżeńskiej?”, „Może wspólna terapia pomogłaby nam lepiej zrozumieć nasze uczucia i potrzeby. Co o tym myślisz?”). Jeśli jednak mąż nie będzie gotowy na tek krok lub nadal nie będzie widział nic nieodpowiedniego w swoim zachowaniu, spróbuj umówić się chociaż sama na konsultację.
A jak próbować odbudować zaufanie w „warunkach domowych”?
- Regularne, szczere rozmowy (np. „Czy możemy co tydzień mieć godzinę tylko dla siebie, aby porozmawiać o naszych uczuciach i relacji?”)
- Wspólne aktywności (np. „Pamiętasz, jak lubiliśmy chodzić na spacery? Może znów zaczniemy to robić razem?”)
- Małe gesty bliskości (np. „Chciałabym częściej mówić Ci, jak bardzo Cię kocham i jak ważny jesteś dla mnie. Może zaczniemy od małych gestów, jak np. codzienny pocałunek na dobranoc?”)
Pozdrawiam serdecznie,
psycholog Anna Gwoździewicz

Irena Kalużna-Stasik
Dzień dobry,
z opisu Pani sytuacji słyszę, że Pani mąż jest dla pani ważny, natomiast też słyszę, że nie ma między wami komunikacji. Czuje się pani lekceważona, nie rozumiana i nie słyszana. Zachęcam zadbać o siebie i porozmawiać o tej trudnej dla pani sytuacji ze specjalistą aby siebie tym nie zadręczać. Ma pani trudne emocje, potrzebuje pani je uwolnić, czuje się pani osamotniona w tej sytuacji. Ma pani wpływ tylko na siebie, czasami wystarczy kilka spotkań aby zobaczyć inną perspektywę. Pani odpowiada tylko za siebie, warto poszukać wsparcia, gdyż pani potrzeby, uczucia i emocje są ważne!
Życzę siły w zadbaniu o siebie.
Irena Kalużna-Stasik - psycholog

Aleksandra Kaźmierowska
Dzień dobry,
sytuacja, którą Pani opisuje jest o zaufaniu, poczuciu bezpieczeństwa oraz wyłączności, które są fundamentami związku. Poruszające jest to, że sytuacja niepokoju o tą sytuację trwa już bardzo długi czas - napisała Pani, że wyznanie koleżanki nastąpiło kilka lat temu. Być może warto otwarcie i wprost powiedzieć mężowi co Pani widzi w jego kontakcie z koleżanką oraz jakie to budzi w Pani emocje. Trzymanie w sobie sobie wątpliwości może potęgować uczucie niepokoju i osamotnienia. Zasadne w tej sytuacji może być poproszenie męża o pokazanie korespondencji. Jeśli nie ma w niej nic co wychodzi poza koleżeński kontakt i nie narusza Państwa relacji nie ma powodu aby mąż nie pokazał Pani wiadomości.
Pytanie jakie warto sobie zadać w tej sytuacji to czy w Państwa relacji jest przestrzeń na rozmowę i ustalenie osobistych granic? Tego co według Pani i męża jest do zaakceptowania i tego co absolutnie nie może mieć miejsca. Czyli mówiąc wprost, jakie działania, zachowanie, rodzaj kontaktu z innymi osobami spoza związku jest dla Państwa w porządku i nie narusza fundamentów oraz nie zagraża intymności a jakie nie. Czasami takie kwestie mogą być uznane za domyślne, jednak nigdy nie wypowiedziane mogą prowadzić do sytuacji, w których dane zachowanie dla jednej z osób w parze jest normą a dla drugiej już nie i tym samym powodować zranienie.
Pozdrawiam,
Aleksandra Kaźmierowska

Katarzyna Waszak
Dzień dobry!
Zachęcam do szczerej rozmowy, ustalenia wspólnych granic, wzajemnych oczekiwań. Co dla Państwa jest zdradą, jaka jest jej definicja? To, co Pani czuje, jest zrozumiałe w związku z opisanymi sytuacjami: zdjęcie koleżanki w telefonie męża, ich korespondencja, wyznanie emocji przez znajomą do cudzego małżonka. Jeśli doświadcza Pani, że jej potrzeby nie zostają zaspokojone, najlepiej o tym porozmawiać. Komunikacja w związku jest ważna, dopytanie, czy wzajemnie zrozumieliście swoje wypowiedzi, intencje. Pomoże to w urealnieniu, rozróżnieniu faktów od projekcji. Trudno żyć, jeśli nie ma się poczucia bezpieczeństwa.
Może rozwiązaniem będzie skorzystanie z psychoterapii par, aby poprawić komunikację, wzmocnić wzajemną relację.
Pozdrawiam
Katarzyna Waszak - psychoterapeuta

Izabela Czak-Kunert
Dzień dobry,
myślę, że warto postawić na szczerą rozmowę z partnerem. Z Pani opisu można wnioskować, że znajdujecie się w sytuacji kryzysu. Zachęcam do rozmowy o tej trudnej dla pani sytuacji ze specjalistą. Jednym z możliwych rozwiązań jest podjęcie terapii par, na której prowadzeni przez doświadczonego terapeutę będziecie mieli okazję i przestrzeń do pracy w tym obszarze.
Pozdrawiam

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Dzień Dobry, Nie wiem, czy otrzymam odpowiedź, ale nie będę ukrywać, że nie potrafię już sobie poradzić z tym, co się dzieje w moim życiu. 25.05.2023r. poznałem moją pierwszą i prawdziwą miłość o imieniu Maja. Jest Ona cudowną dziewczyną, kobietą, przepiękna oraz najlepszą, jaka istnieje. Żadna n
Witam. Mam pewien problem związany z moim ciałem - dokładnie mówiąc z penisem. Nigdy nie byłem facetem z dużym członkiem, niestety natura trochę poskąpiła mi centymetrów (ok. 11 cm długości i ok. 10 obwód podczas wzwodu). Ostatnio żona wyskoczyła do mnie z hasłem "Że tak naprawdę nigdy nie odczuw
Witam. Mam problem z mężem wyzywa dziecko i mnie. Nie mam już siły tłumaczeniem mu i rozmowami które do niczego nie prowadzą. Raz wróciłam do rodziców ale miała być zmiana a tu jest tak samo.. dom jest na niego samochod też. Jak to zmienić?
Dzień dobry, Jakiś czas temu wydarzyła się sytuacja, która nie daje mi spokoju. Otóż, gdy moja dziewczyna spała, jej spodenki podwinęły się, w sposób ukazujący pośladki, a ja chcąc mieć "pikantne" zdjęcie swojej kobiety, zrobiłem bez jej wiedzy zdjęcie jej pośladków. Jeszcze tego samego dnia zdał
Jakie są najlepsze sposoby leczenia nerwicy?
Męczę się od dziecka od czasu kiedy mnie wyśmiewano, teraz gdy jestem dorosła, nerwica nabrała na sile i nawet gdy nic się nie dzieje, a jestem wśród ludzi, robi mi się słabo w miejscach publicznych lub gdy zbyt dużo ludzi zwróci na mnie u
Kryzys w długoletnim związku.
Mój mąż jest starszy ode mnie o 13 lat. Wcześniej w miarę dobrze się dogadywaliśmy, teraz myślę, że po prostu bardziej starałam się o nasz związek, ustępowałam w różnych rzeczach, żeby nie tworzyć konfliktów i żeby on był zadowolony.
Jakoś n
W październiku tamtego roku, siedziałam z moimi koleżankami na stołówce, gadałyśmy o moim ówczesnym chłopaku, który mi się podobał. Wtedy wszedł tam też on, nazwijmy go Mateusz.
Wszedł ze swoimi kolegami na stołówkę, mieliśmy krótki kontakt wzrokowy, wtedy ja się skuliłam. (Ponieważ,
Od paru miesięcy pracuje na magazynie, dosyć dużym, pracuje tam około 300 osób, są tam 4 działy, jest też restauracja, na której jemy obiady. Jadłem sobie spokojnie i nagle spotkałem się wzrokiem z taką dziewczyną, jak w jakimś filmie.
Kolejnego dnia siedziała w tym samym miejscu ja równie
Mam dręczące mnie złe przeczucie odnośnie do mężczyzny, który mi się spodobał. Tak naprawdę spodobał mi się z niewłaściwych powodów i w niewłaściwych okolicznościach - mam sporo problemów osobistych, a on zaczął się coraz częściej pojawiać. Nie mogłam jednak się oprzeć temu, z jednej strony czuła
Mam męża i dwójkę dzieci. Dzieci są moim światem.
Z mężem czuję, że się oddalamy. I teraz już chyba nikomu tak naprawdę nie zależy, żeby było inaczej. Boję się samotności, a jednocześnie czuję, że ten związek ma się nijak. Ja tęsknię za prawdziwą miłością, akceptacją i wsparciem. Ale
Dzień dobry,
Piszę z zapytaniem, ostatnio moje życie obróciło się do góry nogami. Byłam w ciąży, lecz straciłam moje dziecko.
Od nikogo nie dostałem wsparcia ani od rodziny, ani od chłopaka. Wręcz przeciwnie zostaje poniżana, wyzywana. Szczerze bardzo mnie to boli. Na po
Witam, Piszę z pytaniem, odnoście przyjaźni.
Od wielu lat mam przyjaciela, przez dłuższy czas spotykaliśmy się, bo tak wygodniej było w nocy. Przez to ze strony rodziców miałem dziwne pytania, a czemu nie w dzień? Wiadomo, nic złego nie robiliśmy. Spotkania w nocy nam pasowały.
<Witam.
Żona ma pierwszą wizytę u psychoterapeuty w dniu, kiedy mam imprezę wieczorem. Ogólnie to jest między nami nie za dobrze.
M. In. w domu nie okazuje uczuć, nawet jej przeszkadzam czasem. Rozmawiałam z nią, że będę czuł się źle, jak pójdę i ją zostawię samą w domu,
Witam...pozostaję załamana i w szoku.
Jestem pisarką (20 książek na tematy duchowe, naukowe, międzynarodowe targi książki). Zaprzyjaźniłam się z panią prezes miesięcznika naukowego, w którym publikowano moje teksty. Przyjaźń trwała kilka lat. Wzajemnie wysyłałyśmy sobie listy i czase
Witam serdecznie, jestem po ucieczce z własnego domu po 25 latach małżeństwa, przeszłam przez wszystko, co możliwe żyłam z toksykiem, narcyzem i psychopata. Starsze dziecko nie dało rady, odebrało sobie życie. Chodzę na terapię oraz leczę stres pourazowy, niedługo minie dwa lata. Walczył, pisał ł
Trudno mi dokładnie opisać sytuacje, w jakiej się znalazłam.
Ale od początku. Mój mąż, zanim mnie poznał, rozstał się z żoną, z którą był w związku kilka lat (studia i później dwa lata), mają syna. Gdy się poznaliśmy, sytuacja była jasna i klarowna.
W końcu my zostaliśmy