Lęk i obsesyjne myśli w oczekiwaniu na wyniki badań: jak znaleźć spokój?
Dzień dobry,
mam lęki związane z wizytą u lekarza i czekaniem na wyniki, nawet podczas badań okresowych. Nakręcam się, czytając w internecie — mam czarnowidztwo. Nie radzę sobie z tym stresem. Moje myśli krążą wokół jednego, nawet jak teoretycznie się czymś zajmę, to i tak moje myśli błądzą.
Dorota
Urszula Jędrzejczyk
Dzień dobry,
uważam, że to całkiem zrozumiałe i normalne, że Pani myśli, pomimo próby zajęcia się czym innym, krążą wokół tego, co wywołuje lęk. Przyznam też, że czuję, iż trochę trudno mi jest poradzić Pani coś konkretnego na te sytuację, ponieważ nie mam za dużo ogólnych informacji. Wiedza na temat dotychczasowych przeżyć, mogłaby nas nakierować na łatwiejsze znalezienie rozwiązania podczas trudnych wizyt u lekarza.
Pomimo tego, że nie mam za dużo danych o pańskiej sytuacji, chętnie zwrócę uwagę na ogólne rzeczy związane z pojawianiem się emocji.
Każda emocja, którą czujemy, niezależnie czy ma ona wydźwięk "pozytywny/negatywny" ma za zadanie poinformować nas o jakiejś potrzebie. Wszystkie emocje są nam potrzebne i są kierunkowskazami do naszych potrzeb.
W przypadku pojawienia się emocji lęku/ stresu nasz mózg informuje nas: "Uważaj, zbliża się niebezpieczeństwo!"
Takim myślą zazwyczaj towarzyszą różne objawy z ciała (ból brzucha, głowy, zwiększona potliwość itp.) i głowy (czarne myśli, pustka w głowie, mętlik itp.)
Generalnie sama reakcja naszego ciała jest bardzo prawidłowa i wywodzi się z dalekiej prehistorii.
Reakcja nazywana "walcz lub uciekaj" pomogła przetrwać naszym przodkom spotkanie np.: tygrysem szablozębnym. Nasz organizm był zmuszony do ogromnego wysiłku, aby przeżyć.
Dziś, choć zazwyczaj nie czają się na nas drapieżniki, lęk i stres towarzyszą nam w codziennym życiu i starają się nas "ochronić" przed zagrożeniem.
Tu zwracam uwagę, że stres może być też pozytywny.
Tak jak wspominała na początku, nie mam zbyt wielu danych, aby udzielić Pani rady w związku z tą sytuacją.
To, co mi przychodzi do głowy, jako propozycja, to spróbowanie samej lub z pomocą specjalisty zastanowić się nad dotychczasowym doświadczeniem z lekarzami. Takie działanie być może mogłoby Pani pomóc pobadać i odkryć co jest pod lękiem, a w efekcie zwiększyć świadomość i dać możliwość stworzenia ćwiczeń, które wsparłyby Panią w trudnych sytuacjach.
Pozdrawiam serdecznie
Urszula Jędrzejczyk
Katarzyna Kania-Bzdyl
Droga Doroto,
w swojej wypowiedzi wprost określiłaś, skąd bierze się u Ciebie wspomniane czarnowidztwo. Zatem zdecydowanie porzuć te wszystkie artykuły umieszczone w Internecie, do których zaglądasz. Niewiele i nie zawsze mają coś wspólnego z rzeczywistością.
Pozdrawiam,
Katarzyna Kania-Bzdyl
Dorota Żurek
Dzień dobry,
wiele osób odczuwa właśnie taki lęk przed różnymi badaniami i skupia się na katastroficznym myśleniu: a co, jak coś wyjdzie źle. Proszę spróbować inaczej myśleć o tej sytuacji, zmienić swoje podejście do wykonywania badań, jako dbanie o siebie i swoje zdrowie. Często rutynowe badania mogą wykryć chorobę w bardzo wczesnym stadium, dzięki czemu leczenie będzie o wiele łatwiejsze i pomoże uniknąć poważnych konsekwencji.
W momencie silnego stresu warto wzmacniać się pozytywnym nastawieniem, że niezależnie od wyniku poradzi sobie Pani, będzie miała wsparcie bliskich i z każdej trudnej sytuacji znajdzie pani wyjście.
Pozdrawiam,
Dorota Żurek psycholog
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Hej, mam pewien problem.
Od jakiegoś czasu zmagam się z takim lękiem przed przestrzeniami otwartymi, że każda próba wyjścia z domu to dla mnie ogromny stres. Gdy tylko pomyślę, że muszę wyjść na zakupy albo spotkać się z przyjaciółmi w parku, ogarnia mnie panika. Czuję, jakby mój świ
Zaczynam coraz częściej odczuwać wielki lęk związany z myśleniem o starości, który mnie paraliżuje.
Gdy tylko pojawia się temat przemijania, czuję się bezsilny i zaniepokojony. Ten bezpośredni strach przed starzeniem się zaczyna naprawdę wpływać na moje codzienne życie.
Mam pewien problem z moim synem, który ma 15 lat.
Widzę, że często jest przygnębiony i zestresowany.
Kiedy z nim rozmawiam, wychodzi na to, że czuje się pod dużą presją ze strony rówieśników i boi się, że nie spełni oczekiwań innych. Z jednej strony chce być akceptowany
Dzień dobry.
Jak rozpoznać czy ktoś ma narcystyczną osobowość, czy może jest to ktoś o unikającym stylu więzi?
Jakie są znaczące różnice i podobieństwa między unikającym stylem więzi a osobowością narcystyczną?
Pozdrawiam
Byłam ostatnio w takiej sytuacji, że niespodziewanie dostałam ataku paniki, i to w naprawdę nieoczekiwanym momencie.
Było to w sklepie, stojąc przy półce, nagle poczułam przerażający lęk, serce zaczęło łomotać, a ręce mi zadrżały.
Miałam wrażenie, że wszystko wokół jest
W ostatnim czasie doszłam do wniosku, że pandemia mocno zwiększyła mój lęk społeczny. Każde wyjście z domu, nawet do sklepu, albo na spacer, stresuje mnie niesamowicie.
Czasem myślę o najgorszym scenariuszu, jakbym przy każdym kontakcie z inną osobą spodziewała się katastrofy. <
Od dłuższego czasu mierzę się z codziennymi wyzwaniami, które przez moje borderline osobowościowe stają się naprawdę skomplikowane. Czuję się jak na emocjonalnej huśtawce – od euforii po totalną rozpacz w kilka sekund.
Każda rozmowa potrafi być jak chodzenie po polu minowym, a moje r
Często łapię się na tym, że moje życie nie rozwija się tak, jak sobie kiedyś wyobrażałam. Coraz częściej myślę o tym, co do tej pory osiągnęłam i czy to wystarcza, wydaje mi się, że nie.
Te myśli mnie przytłaczają. Zaczęłam unikać sytuacji, które kiedyś były dla mnie zwyczajne, bo bo
Mamy problem, z którym widzę, że boryka się mój syn.
Chyba coraz bardziej unika sytuacji, które kiedyś go nie stresowały. Każde wyjście do szkoły czy spotkanie z rówieśnikami to dla niego spory spadek nastroju i nie do końca wiem, co mogę zrobić, żeby go wesprzeć.
Próbuję być
Dzień dobry,
Mam zaburzenie lękowe, chodzę od 1,5 roku na psychoterapię Gestalt. Jest to pełnopłatna terapia.
Dodatkowo od kilku miesięcy stosuje farmakoterapię.
Moje zaburzenie jest bardzo silne i połączone z objawami somatycznymi. Zauważyłem, że terapia raz w ty
Dzień dobry,
co zrobić przy ogromnym lęku przed braniem leków?
Lekarz psychiatra wypisał mi leki przeciw OCD i lękowi towarzyszącemu temu stanowi (sertralina, a dokładniej Asentra), ale ja bardzo boję się je wziąć, a niestety muszę zacząć od jutra. Nie wyjaśnił mi nawet
Dzień dobry, czy psychosomatykę przy zaburzeniach lękowych i zespole depersonalizacji-derealizacji (przewlekłe uczucie gorączki, biegunka, wymioty, duszności, bóle mięśni, bóle gardła i ogólnie chroniczne zmęczenie) można wyleczyć całkowicie farmakoterapią?
Są na to jakieś dowody, potw
Dzień dobry,
jak radzić sobie ze stresem i lękiem przed kontaktem z ludźmi? Jestem osobą zamkniętą w sobie i nie potrafię swobodnie rozmawiać z ludźmi. Bardzo się stresuje, gdy mam z kimś porozmawiać paraliżuje mnie lęk. Często jest tak, że mam taką blokadę, że nie wiem co powiedzieć. Czuj
Dzień dobry, na zajęciach z jednego przedmiotu u pani dziekan, czuję presję, że muszę jej przedstawić swoją pracę i wszystko co mam. Wtedy czuję blokadę słowną, zaczynam milczeć i czuję pracę swojego serca.
Jak sobie z tym poradzić?
Podobną sytuację miałam w trzecim semestrze
Witam,
mój problem od zawsze i źródło wiecznych sprzeczek z mężem. Pochodzę z rodziny, gdzie ojciec nie miał kolegów, nie wychodził na przysłowiowe piwo. Mama też nie, nie pracowała.
Wyszłam za mąż ponad 10 lat temu. Mąż domator.
Czasami były jakieś wyjścia
(bardzo przepraszam, że tak się rozpisałam. Może nie będzie chciało się komuś tego czytać, ale potrzebuję pomocy )
Witam,
mam za 3 miesiące 17 lat i mam problemy z agresją, jakieś działania impulsywne, pustkę derealizacja itp i straszne lęki. Chciałabym napisać o tych lękach,
Dzień dobry,
zwracam się w sumie z paroma drobnymi problemami.
Od ponad roku próbuje leczyć zaburzenia lękowe i jakoś to idzie. Niestety, ale chodzę jeszcze do szkoły, w której jestem przez to oceniana przez nauczycieli przez ich wizję na temat tego wszystkiego. Przez os