WsteczPartnerka, po znalezieniu koleżanki, zostawiła mnie. Czuję się samotnie.
Mam problem i nie potrafię tego przepracować .
Byłem w związku partnerskim i zostawiła mnie dziewczyna , byliśmy ze sobą 4 lata . Nie mieliśmy większych kłótni, bardzo dobrze się dogadywaliśmy , lecz problem pojawiły się wraz ze znajomością mojej dziewczyny i jej koleżanki .Większość czasu spędzała w pracy a po niej spędzała z koleżanką, więc do domu wracała późno . Gdy zacząłem zwracać na to uwagę , że mało czasu spędzamy razem, reagowała słowami, że ma prawo się widzieć z koleżanką . Pokłóciliśmy się, więc dałem jej czas na ochłonięcie i nie odzywaliśmy się do siebie tydzień czasu . W tym czasie spędzała go z koleżanką i wracała późno w nocy do domu . Chciałem zakończyć to milczenie, ale usłyszałem, że to koniec i się wyprowadza .
W dzień wyprowadzki nie robiłem żadnych scen, na spokojnie nawet porozmawialiśmy , powiedziała mi, że zachowuję się, jakbym chciał ją wychowywać . Zabrała swoje rzeczy, gdy byłem w pracy, więc nie widziałem tego, ale mam do niej żal ogromny . Nie mamy z sobą kontaktu już ponad 2 miesiące, a ja dalej bardzo ją kocham i gdzieś w głowie liczę na to, że się odezwie i do siebie wrócimy . Dodam tylko, że w tym samym czasie straciłem wszystkich znajomych i zostałem sam w domu . Pragnę, żeby ktoś mi doradził co robić . Chodziłem na sesje do psychologa, ale podejście było bardzo ogólnikowe i nie ma większej poprawy w tym, co mnie bardzo dręczy.
Piotrek
Odpowiedz jako specjalista
Justyna Papurzyńska-Parab
Witam serdecznie,
Chciałabym wyrazić swoje współczucie odnośnie sytuacji, w jakiej się Pan znalazł- wygląda na to, że miał Pan szczęśliwy związek, dopóki partnerka nie znalazła się pod prawdopodobnie silnym wpływem koleżanki. Niestety, kiedy ktoś z zewnątrz staje się ważną osobą, przy braku otwartej, szczerej komunikacji w związku, często dochodzi do poluzowania więzi i w efekcie do rozstania. Bywa, że ta trzecia osoba zaczyna spełniać potrzeby naszego partnera.
Wydaje mi się, że Pańska sytuacja jest o tyle trudna, że żyje Pan niejako w zawieszeniu- z jednej strony nie macie kontaktu 2 miesiące, z drugiej strony ma Pan nadzieję na powrót partnerki i naprawę związku. Może się Pan zastanowić, czy mogłoby Panu pomóc spróbować skonfrontować się z partnerką i zweryfikować, czy są jeszcze jakieś szanse na Wasz związek. Jasna odpowiedź mogłaby Panu pomóc określić się w tej niełatwej sytuacji, bo taki stan zawieszenia w nadziei na szansę, która być może już nie nastąpi, skutecznie uniemożliwia zamknięcie tego rozdziału i ruszenie do przodu w swoim życiu. Jeśli natomiast partnerka nie wyrazi chęci rozmowy- niestety pozostaje Panu ten fakt uszanować i dla własnego dobra zaakceptować. Jest to przykre i bolesne, ale prawda jest taka, że każdy z nas ma prawo zakończyć związek, jeśli nie czuje się już w nim szczęśliwy. Jest to ciężkie do zaakceptowania i można różnie oceniać moralnie, bo przecież można rozstać się z godnością i w przyjacielskich stosunkach.
Przykro mi, że ma Pan doświadczenie z pomocą psychologiczną, która nie okazała się skuteczna. Znalezienie odpowiedniego dla siebie specjalisty nie zawsze jest łatwym zadaniem. W pracy ze specjalistą najważniejsza jest relacja terapeutyczna, a także osobiste atrybuty terapeuty- empatia, akcpetacja, zrozumienie, umiejętność słuchania, postawa nieoceniająca. Zachęcam do dania sobie szansy na pomoc i poprawę samopoczucia i życzę powodzenia w znalezieniu odpowiedniego dla Pana psychologa, który pomoże Panu przepracować m.in. te trudne emocje, których Pan teraz doświadcza w samotności. Mocno trzymam za to kciuki.
Życzę dużo siły i pozdrawiam,
Justyna Papurzyńska- Parab, psycholog.
Jakub Redo
Cześć!
Piotrek, bardzo mi przykro że przez to teraz przechodzisz i że konsultacje z psychologiem nie były dla Ciebie szczególnie pomocne.
Ważne jest, abyś zrozumiał, że nie możesz kontrolować ani zmusić byłej partnerki do powrotu. Skupienie się na tej nadziei może utrudniać Ci przepracowanie żalu i żałoby. Żeby dokładniej odpowiedzieć na Twoje pytanie musiałbym poznać więcej szczegółów z Waszej relacji – jak radziliście sobie z konfliktami? jakie były Wasze indywidualne potrzeby dotyczące bliskości i niezależności?
Napisałeś, że straciłeś wszystkich znajomych. Czy jest to definitywny koniec czy może jest jeszcze szansa na odnowienie kontaktu z częścią osób? Jeżeli jest w Twoim życiu przynajmniej jedna bliska osoba – porozmawiaj z nią o tym, co teraz przeżywasz. Co do psychologa – na pewno warto poszukać innego specjalisty, który będzie w stanie lepiej odpowiedzieć na Twoje potrzeby.
Wszystkiego dobrego!
Jakub Redo
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
Zostawiłem Partnerkę w ciąży w kwietniu.
W lipcu pojawiło się dziecko. Rozumiem swój błąd, chciałbym nad sobą pracować, nad poprawieniem relacji z byłą partnerką.
Mam kontakty z dzieckiem, ale są dość mocno utrudniane.
Była partnerka nie che rozmawiać. Próba częstszych kontak
Witam,
mój problem od zawsze i źródło wiecznych sprzeczek z mężem. Pochodzę z rodziny, gdzie ojciec nie miał kolegów, nie wychodził na przysłowiowe piwo. Mama też nie, nie pracowała.
Wyszłam za mąż ponad 10 lat temu. Mąż domator.
Czasami były jakieś wyjścia
Mąż często się śmieje. Mam wrażenie, że ze mnie.
Coś robię, a on po cichu coś mówi do mojej mamy i się śmieje z moją mamą. Kiedy pytam, o co chodzi - słyszę o nic i widzę jak dalej się śmieje z moją mamą. Ja wracam do swojej czynności i wtedy słyszę często "O O O" z ust męża i śmiech
Jestem mężatką od 18 lat z Włochem. Mieszkamy we Włoszech, mamy 2 dzieci, syn 10 lat i córka 15 lat.
Od wielu lat to małżeństwo nie funkcjonuje, tak jak powinno, a dokładnie od narodzin drugiego dziecka.
Mój mąż zaczął oddalać się ode mnie po narodzinach syna.
Hej!
Dwa miesiące temu zapytałam partnera, czy pojedziemy na jarmark we Wrocławiu. Zgodził się, już wcześniej wspominał, że chciałby tam jechać. Połączyłam ten wyjazd z Warszawą (mam tam darmowy nocleg), dwa dni tu a dwa dni tutaj.
Zapytałam, czy on weźmie na siebie kosz
Dzień dobry, mam takie pytanie.
Nie potrafię poradzić sobie z presją męża na drugie dziecko. Mamy jedno dziecko, które ma 5 lat i jestem po traumatycznym porodzie, z którego nie mogłam się długo pozbierać.
Gdyby nie wsparcie rodziców nie wiem, czy dałabym sobie sama radę
Dzień dobry,
co najlepiej zrobić, aby w niestresujący sposób rozstać się z przyjaciółką? Próbowałam już 3 razy, ale nic się nie udało.
Witam,
mam taki problem, ponieważ od paru miesięcy spotykam się z mężczyzną, który fakt powiedział na początku, że nie chce związku, ale ciągniemy to już 9 miesięcy.
Ja mam wrażenie, że to ja ta relacje ciągnę, ale za każdym razem, kiedy chce to skończyć, to jemu jest przykro.
<Witam,
od paru miesięcy jestem w związku, który się formalnie zakończył, ale dalej go z partnerką kontynuuję.
Partnerka doszukiwał się u mnie zdrady, a jak jej nie znalazła, to ją wymyśliła i myślę, że w to wierzy.
Od tego czasu (a nie raz wcześniej) przyłapałem j
Zwracam się z pytaniem odnośnie do mojego zachowania, które jest dla mnie niezrozumiałe.
Często doświadczam z tego powodu mętliku w głowie i natrętnych myśli. Chodzi o moje relacje z ludźmi.
Mam 16 lat, chodzę do szkoły średniej.
Całe życie miałam koleżanki, a w z
Witam,
jestem mężczyzną w młodym wieku i zmagam się z problemami dotyczącymi przeszłości, zarówno mojej, jak i mojej partnerki. Zaczynając ode mnie — zanim poznałem moją partnerkę, prowadziłem bardzo zły i niezdrowy tryb życia.
Mianowicie wiele imprez, nadużywanie alkoholu do
Nie mam już siły. Jestem w związku 11 miesięcy, a znamy się około 2 lata. Nie mieszkamy razem.
Po ok. dwóch miesiącach związku zaczęły się sprzeczki, a dokładniej to raczej według mojego partnera ja wyłączam myślenie. Zawsze lub prawie zawsze robię coś źle i mój partner to mówi, a ra
Witam,
od jakiegoś czasu zmagam się z bardzo intensywnymi, nadmiernymi myślami dotyczącymi mnie, moich uczuć, mojej partnerki oraz moich uczuć w relacji.
Potrafię przez 2 dni zastanawiać się nad swoimi uczuciami i już sobie wkręcić, że się wypalają, a nagle o poranku dnia trze
Mam 24 lata i od zawsze jestem singielką, poniekąd z wyboru, a poniekąd nie i w tym tkwi mój problem.
Gdy jestem sama, chcę zaangażować się w jakąś relację i zazdroszczę ich innym, ale gdy przychodzi co do czego i poznaje dobrego faceta, to początkowe zainteresowanie nim szybko mi mi
Witam,
ostatnio mam gorszy czas z partnerem. Było kilka dziwnych sytuacji. Już trochę nauczyłam się panować nad własnymi emocjami, a mam wrażenie, jakby mój chłopak zdziecinniał. Mieszkamy razem dość długo. Pewnego dnia, gdy odwiozłam go do pracy i pojechałam do swojej mamy, po powro
Mój facet, kiedy uprawiamy stosunek, jest jak w transie i kiedy zdarzy się sytuacja, że zostanie przerwany lub w danym dniu nie dojdzie do stosunku, to jest zdenerwowany.
Bardzo namawia mnie do ukończenia, cały czas zadając pytania, na które się nie zgadzam, natomiast on dalej ciągni
Dzień dobry,
nie radzę sobie z zazdrością o przyjaciółkę.
Ilekroć widzę, że była gdzieś ze swoją najlepszą przyjaciółką to się wściekam. Jak jej ostatnio mówiłam, że mnie olewa, to ona używa mojej choroby (choruję na padaczkę), jako wymówki, przez co zazdrość tylko się u mnie
Jestem po 3 nieudanych związkach. Moja mama twierdzi, że powinnam być sama, ja jednak chcę ułożyć sobie życie — próbować i wierzyć w to, że w końcu mi się uda.
Jak mam z nią rozmawiać? Dla niej to wstyd, bo co ludzie powiedzą.