Obawiam się o życie dziewczyny. Ma depresję i myśli samobójcze, widzę, jak jest jej ciężko. Boję się, że już nie wytrzyma.
Kacper

Justyna Czerniawska (Karkus)
Pierwsza i najważniejsza rzecz - nikogo na siłę nie można zmusić do skorzystania z pomocy. Jednak wnioskując z powyższej wypowiedzi Twoja dziewczyna przejawia myśli samobójcze. Pamiętaj, że w sytuacji, gdy ktoś nam zgłasza chęć wtargnięcia na swoje życie można wezwać karetkę pogotowia (do tego wystarczą same komunikaty o chęci odebrania sobie życia, nie musi dojść do czynu).
Nawiązując do Twojej wypowiedzi - jest w niej wiele kwestii wymagających poruszenia, jednak stosując się do etyki zawodu psychologa pytania te powinnam usłyszeć Twoja dziewczyna.
Myślę, że jesteś bardzo dzielny wspierając swoją dziewczynę w tym trudnym dla niej czasie.
Pozdrawiam,
Justyna Karkus

Klaudia Fila
Rozumiem, że chcesz pomóc dziewczynie i jednocześnie być lojalnym wobec niej, jednak jeżeli czujesz, że jej życie jest naprawdę zagrożone to należałoby poinformować rodziców. Dobrze by było, gdybyś Ty również otrzymał jakieś wsparcie Kacprze, np. sam porozmawiał z psychologiem. Sytuacja, w której się znajdujesz jest trudna i na pewno też obciążająca emocjonalnie dla Ciebie, dlatego warto o siebie zadbać.
Pozdrawiam,
Klaudia Fila

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
W jaki sposób można wspierać dziecko z dysleksją w nauce, aby poczuło się pewniej? Córka coraz bardziej wstydzi się podchodzić np. do tablicy podczas zajęć, ponieważ boi się, że dzieci będą się z niej śmiać, że trochę dłużej zajmuje jej przeczytanie czy rozwiązanie zadania. Bardzo mi jej szkoda, jednak metody z ośrodka nie sprawdzają się.
Czy są jakieś naprawdę sprawdzone metody, które ułatwią jej pracę?
Od pewnego czasu widzę, że mój syn ma coraz większe problemy z zasypianiem, bo boi się ciemności.
Każdego wieczora, gdy przychodzi czas na sen, zaczyna robić się niespokojny i nawet płacze, gdy tylko gaszę światło.
Wiem, że lęk przed ciemnością to dość powszechny problem wśród dzieci, ale nie chcę, żeby przejął nad nim kontrole.
Naprawdę nie chciałbym, żeby jego lęki miały długotrwały wpływ na jego rozwój i samopoczucie. Będę bardzo wdzięczny za wszelkie porady.
Zauważyłam, że moja córka bardzo dużo czasu spędza przed lustrem, krytykując swój wygląd. Mam przeczucie, że może zmagać się z czymś więcej, jak na przykład z dysmorfią ciała. Jako mama to strasznie mnie martwi. Wiem, że to problem, który może poważnie wpływać na jej samoocenę i kontakty z innymi. Próbuję ją wspierać, ale czasami brak mi pomysłu, jak skutecznie dotrzeć do niej i jej pomóc. Chcę jej jakoś pomóc, ale nie wiem jak. Naczytałam się dużo o tej dysmorfii i bardzo mnie to niepokoi. Chcę by moja córka była szczęśliwa
Moja córka ma stwierdzone zaburzenia dysocjacyjne. Ma 14 lat. Ataki są nie wiadomo kiedy. Dzisiaj np. nie mogłam córki dobudzić, a po chwili miała hiperwentylacje, a potem odleciała. Bez kontaktu. Jest w psychoterapii, ale bardzo ciężko znaleźć nam pomóc osoby, która z takimi atakami miała.do czynienia. Córka nie pamięta niczego i nie wie, kiedy taki atak nastąpi. Proszę o pomoc, co możemy zrobić jeszcze, by mogła prowadzić normalne życie.