Odpowiedz jako specjalista
WsteczNagły przypływ energii, miliard pomysłów i euforia: co się dzieje z moim umysłem?
Mam tak, że nagle BUM, energia z kosmosu, zero snu, zero zmęczenia, miliard pomysłów naraz, i WSZYSTKO wydaje się genialne? Słowa lecą szybciej niż mogę je wypowiedzieć, myśli skaczą jak szalone, robię listę rzeczy do zrobienia i nagle… kurczę, ja to wszystko zrobię, i to TERAZ! Bo jak nie teraz, to kiedy? Kupuję rzeczy, których nie potrzebuję, gadam do ludzi, których ledwo znam, bo przecież muszę im coś powiedzieć, coś WAŻNEGO! I to jest niesamowite, totalna euforia, aż nagle… stop. Jakby ktoś wyciągnął wtyczkę. Nagle patrzę na chaos, który zostawiłem, na wiadomości, które wysłałem, na rzeczy, które kupiłem, i… co ja najlepszego zrobiłem?
Maks
7 miesięcy temu
Dorota Mucha
Dzień dobry Maks,
Opisane przez Ciebie stany mogą* wskazywać na epizody hipomanii, które często występują w zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych typu II. Ważne jest, aby zrozumieć, że choć poczucie euforii i przypływ energii mogą być przyjemne, te stany mogą prowadzić do negatywnych konsekwencji, takich jak impulsywne decyzje, problemy w relacjach czy trudności finansowe.
Oto kilka kluczowych aspektów, które warto wziąć pod uwagę:
Charakterystyka epizodu hipomaniakalnego:
Podwyższony nastrój:
Euforia, poczucie wszechmocy, nadmierny optymizm.
Wzrost energii:
Zmniejszone zapotrzebowanie na sen, nadaktywność, niepokój.
Przyspieszenie myśli:
Gonitwa myśli, trudności w koncentracji, rozpraszanie się.
Impulsywność:
Podejmowanie ryzykownych zachowań, nadmierne wydatki, nieprzemyślane decyzje.
Wzmożona aktywność społeczna:
Nadmierna rozmowność, nawiązywanie przypadkowych kontaktów.
Dlaczego to może być problematyczne:
Konsekwencje działań:
Impulsywne decyzje mogą prowadzić do problemów finansowych, zawodowych lub osobistych.
Nadmierna aktywność może prowadzić do wyczerpania i problemów zdrowotnych.
Cykle nastroju:
Epizody hipomanii często przeplatają się z epizodami depresji, co może prowadzić do znacznych trudności w funkcjonowaniu.
Relacje interpersonalne:
Zachowanie w trakcie hipomanii może negatywnie wpływać na relacje z innymi ludźmi.
Co możesz zrobić:
Konsultacja ze specjalistą:
Konieczna jest wizyta u psychiatry lub psychologa, aby dokonać pełnej oceny stanu psychicznego.
Specjalista może pomóc w rozpoznaniu zaburzenia i zaproponować odpowiednie leczenie.
Monitorowanie nastroju:
Prowadzenie dziennika nastroju może pomóc w identyfikacji wzorców i wczesnym wykrywaniu zmian.
Techniki samoregulacji:
Nauka technik relaksacyjnych, takich jak medytacja czy głębokie oddychanie, może pomóc w radzeniu sobie z nadmiernym pobudzeniem.
Ustalanie granic:
Świadome ograniczanie impulsywnych zachowań, takich jak nadmierne wydatki czy nawiązywanie przypadkowych kontaktów.
Wsparcie społeczne:
Rozmowa z zaufanymi osobami o swoich doświadczeniach może przynieść ulgę i wsparcie.
*oczywiście nikt nie będzie stawiał diagnozy w ten sposób :) konieczna jest wizyta u specjalisty.
Pozdrawiam,
Dorota Mucha - psycholog
7 miesięcy temu
Zobacz podobne
Brak myśli w głowie, nadmierna senność, poczucie otępienia. Nie wiem, co się dzieje
Nie mam myśli w głowie, tylko oczy I nic więcej Z dnia na dzień mózg wyłączony dosłownie, jakby już nie dopuszczał do siebie żadnych myśli. Skończyło się tak, że tym czym się stresowałem, przejmowałem już się nie przejmuję a pustka w głowie została. U mnie z myślami jest tak, że nie mam ich stałego przepływu, nie czuje ich w głowie, żeby myśleć muszę na siłę się zmuszać i doszukiwać się ich gdzieś w głębokiej podświadomości, to zupełnie nienaturalne .Czyli zero automatycznych/spontanicznych myśli, czuję się jakbym był bez mózgu, tylko oczy i nic więcej. Pustka powoduje, że człowiek się obawia wszystkiego, czy to załatwiać jakieś sprawy, czy nawet wyjścia do sklepu i kupienia czegokolwiek. Taki strach i niepewność. Odkąd to się zaczęło to żyje jak zombie, chodzę po domu, jem, piję i śpię i tak dzień w dzień to samo. Z powodu niemyślenia nie rozmawiam, prawie nic nie robie!!! Następne dni mijają tak, jak poprzednie. Do tego otępienie, nadmierna senność, potrafię spać po 12-15h. Z tego co pamiętam to moja głowa jest pusta przez całe dnie dosłownie, ogólnie czuję ciszę.
Mam wrażenie, że nie mam w głowie żadnych myśli, pustkę.
Nie mam myśli przepływających przez moją głowę.
Dlaczego, gdy nie mam siły na nic lub mam wszystkiego dość, udaję przed ludźmi, że wszystko jest dobrze?
Dlaczego, gdy nie mam siły na nic lub mam wszystkiego dość, udaję przed ludźmi, że wszystko jest dobrze? Albo wyłączam się tak, że nie pamiętam, co ktoś do mnie mówił parę sekund temu ?
Zawsze byłam ambitna i energiczna, dzisiaj panikuję na samą myśl o pracy.
Czy ktoś też czuje, że codzienny stres go dosłownie miażdży?
Od kilku miesięcy mam wrażenie, że już nie jestem sobą. Zawsze byłam ambitna, pełna energii, ale teraz byle zadanie w pracy wywołuje u mnie panikę… Serce mi wali, ściska mnie w klatce piersiowej i zaczynam myśleć, że coś jest ze mną nie tak. Nawet w nocy nie mogę przestać myśleć o tym, co muszę zrobić, co mogłam zrobić lepiej.. I zastanawiam się, czy to „tylko” stres, czy już coś poważniejszego… Jak rozpoznać, czy to już zaburzenie lękowe? Czuję, że coś we mnie pęka…
Jak radzić sobie z gwałtownymi wahaniami nastrojów?
Te ciągłe zmiany nastrojów… Czuję się, jakbym był na wiecznej karuzeli emocji, której nie da się zatrzymać.
Raz jestem pełen energii, gotów podbić świat, a za moment ogarnia mnie taka pustka i apatia, że ciężko mi nawet wstać z łóżka. To wszystko zaczyna wpływać na moje życie – praca, relacje, codzienne obowiązki – wszystko jest w chaosie. Domyślam się, że może to mieć związek z Zespołem Czterech A, choć wiem, że to rzadkie. Dużo się naczytałem o tym wszystkim i dlatego tak mi się wydaje, że to to, ale nie wiem...
Szczerze mówiąc, nie wiem, jak się w tym odnaleźć.
Co w ogóle można zrobić, żeby te wahania nastroju trochę przyhamować? Jak sobie radzić z tymi intensywnymi emocjami, które przychodzą tak nagle?
