Left ArrowWstecz

Nie chcę niszczyć rodziny, skrzywdzić dzieci, ale jestem nieszczęśliwy w małżeństwie.

Moja sytuacja z jednej strony jest standardowa, a z drugiej wierzę, że jednak nie. Mam 36 lat. Od kilku lat jestem żonaty, mamy syna i córkę, 9 i 11 lat. Z żoną raz bywało lepiej raz gorzej, ogólnie byliśmy zgodni, ale nigdy nie było między nami wielkiem miłości / bliskości. Dobrze funkcjonujący organizm, bez większych spięć, ale też bez bliskości. Obojgu zdarzyły się skoki w bok, ale nigdy nie poczuliśmy, że ktokolwiek może zagrozić naszemu małżeństwu. 3 lata temu nawiązałem romans. Nawiązałem - przy okazji wspólnego zainteresowania zaczęliśmy się do siebie zbliżać - tzn. nie chodzi o ogień i miękkie nogi od pierwszego spotkania, tylko o stopniowo rozwijającą się bliskość. To trwało ok 1,5 roku, po ok 1,5 roku oboje zdaliśmy sobie sprawe, że jesteśmy sobie bliscy, że chcemy spędzać ze sobą czas, rozumiemy się, będąc w 100% sobą uszczęśliwiamy się i to przychodzi całkowicie naturalnie. Teraz mijają 3 lata i nie mam wątpliwości, że: 1. z żoną nie jestem szczęśliwy, ale nie jestem też na tyle nieszczęśliwy, żeby krzywdzić tym dzieci, 2. Kochanka może być miłością mojego życia (napewno prędzej ona nią jest niż żona), 3. Z żoną jest pranie skarpet, a z kochanką nie ma wspólnych obowiązków, więc żona w pewien sposób jest na przegranej pozycji. 4. Codzienność z kochanką może nie być taka różowa (chociaż robiąc z nią różne rzeczy zawsze jest uśmiech bliskość, rozmowa). 5. Rozstanie rodziców będzie traumą dla dzieci, ale nieszczęśliwi rodzice też są traumą dla dzieci. 6. Dopuszczam, że to może być kryzys wieku średniego, z żoną jestem 14 lat. 7. Kochanka nie popełnia błędów ( w kwestii naciskania, żebym odszedł). Jestem zagubiony i porzebuję pomocy (nie chcę zniszczyć działającej rodziny, skrzywdzić dzieci, ale nie chce też trwać w małżeństwie bez miłości mając obok miłośc życia). będę wdzięczny za słowo komentarza. Za świętojebliwe porady, z góry dziękuję.
User Forum

Anonim

3 miesiące temu
Joanna Łucka

Joanna Łucka

 Dzień dobry, 

rozumiem, że ma Pan w sobie wiele trudnych uczuć w związku z sytuacją życiową, w jakiej się Pan znajduje. A także decyzje do podjęcia, które będą miały wpływ nie tylko na życie Pana, ale także na losy innych osób, w tym Pana dzieci. 

Pisze Pan, że nie jest Pan szczęśliwy z żoną i nie odczuwa Pan bliskości w tej relacji. 
Jednocześnie jest Pan zdolny do tworzenia bliskich, ciepłych relacji, gdyż taką zbudował Pan z kochanką. Z tego, co Pan opisuje, czerpie Pan satysfakcję z tego związku, co jest bardzo ważnym elementem prawidłowego funkcjonowania i dobrostanu. Bliskie relacje z innymi ludźmi są kluczowym czynnikiem tworzenia szczęśliwego życia, co potwierdzają najnowsze przeglądy badań nad dobrostanem. 

Pisząc o argumentach przeciw rozstaniu z żoną napisał Pan tylko o dzieciach - nie pisze Pan o utracie cennej relacji z żoną, czy o jej potencjalnym zranieniu romansem oraz rozstaniem. Zatem dostrzegalne jest tu utrzymywanie obecnej sytuacji w konkretnie tych ramach ze względu na dobro dzieci. Jednocześnie - tak jak Pan pisze, czy dzieci są w stanie być szczęśliwe przy nieszczęśliwych rodzicach? Chciałabym też od razu zdementować przekonanie, że rozstanie rodziców z pewnością będzie traumą dla dzieci. Absolutnie nie musi tak być. Z pewnością będzie to dla dzieci duże przeżycie, z pewnością będzie łączyło się z przykrymi emocjami, z pewnością będzie wyzwaniem. Ale to nie oznacza, że stanie się wspomnieniem i sytuacją traumatyczną. Psychologiczne rozumienie traumy zdecydowanie wykracza poza trudne przeżycia, wiąże się jednocześnie z dalekosiężnymi konsekwencjami, a także powikłaniami. Natomiast, żeby do traumy doszło, musi zostać "spełniony" szereg niefortunnych warunków. 
Zatem przygotowanie dzieci do sytuacji zmian w rodzinie, stworzenie pola do rozmowy, zadawania pytań, zapewnienie o nowych warunkach i zasadach (np. mieszkaniowych, ale także tych związanych z opieką naprzemienną), zniweluje trudne przeżycia, które niezależnie od sytuacji rodzinnej, są i będą częścią każdego dzieciństwa. Najważniejszym elementem jest tu sposób przeprowadzenia dzieci przez rozwód po stronie Państwa jako rodziców. Państwa postawa i nastawienie do siebie wzajemnie będzie tu kluczowym czynnikiem chroniącym dzieci przed doznaniem poważniejszych krzywd. 

Mam też taką myśl, że dzielenie życia pomiędzy rodzinę a relacje z obecną partnerką, jest zapewne dla Pana skomplikowane na wielu poziomach. Emocjonalno-relacyjnym, ale także czasowym. Nadanie relacjom z obecną żoną oraz partnerką właściwych, czytelnych statusów może być korzystnym elementem życia całego systemu - również Pana dzieci. 

Z pewnością Pana intuicja jest słuszna - codzienność z partnerką zapewne będzie różniła się od obecnych spotkań. Dlatego też zachęcam Pana do refleksji i rozmowy z partnerką o jej perspektywie na obecną sytuację. Pozostawanie w kilkuletnim związku z mężczyzną mającym rodzinę z pewnością ma wpływ na jej życie i wybranie właśnie takiej osoby, jako członka relacji romantycznej jest nieprzypadkowe. Dlatego zachęcam do przyjrzenia się, jak potencjalna zmiana sytuacji - np. w momencie rozwodu i podjęcia wspólnego mieszkania - wpłynie na Państwa relacje. W gabinecie zdarza mi się słyszeć narracje "drugiej strony", gdzie częściowa niedostępność partnera (pozostającego w małżeństwie z inną osobą) jest elementem atrakcyjnym m.in. ze względu na większą swobodę indywidualnych działań, brak konieczności wspólnego mieszkania czy podejmowania wspólnych rodzinnych decyzji - jest to niejednokrotnie pole do większej niezależności, przy jednoczesnym pozostawaniu w relacji. Moją uwagę zwrócił też punkt 7. - Pana partnerka nie naciska na zmianę statusu Pana związku. Skonfrontowanie Pana przemyśleń o zmianie sytuacji z potrzebami Pana partnerki może być cennym elementem procesu podejmowania decyzji o pozostaniu w małżeństwie bądź jego rozwiązaniu. 

Życzę Panu wszystkiego dobrego! 
Pozdrawiam serdecznie
Joanna Łucka 
psycholożka 

2 miesiące temu
Katarzyna Kania-Bzdyl

Katarzyna Kania-Bzdyl

Dzień dobry,

jest Pan BARDZO świadomy konsekwencji swoich wyborów tj. zysków i strat związanych z odejściem lub pozostaniem w małżeństwie. A to już na wstępie bardzo dużo. Rozumiem Pana obawy.  

Nietypowe na pewno jest to, że w Waszym układzie pojawiły się zdrady, po których wróciliśmy do związku bez większego szwanku. Chyba, ze było inaczej. 

Sugeruję, aby mimo wszystko odbyć z małżonką rozmowę, która oczywiście będzie trudna dla Was obojga. Ale jest ona potrzebna. Z szacunku do tych lat, które spędziliście razem. Myślę, że to wiele Panu rozjaśni w głowie. 

pozdrawiam,

Katarzyna Kania-Bzdyl

2 miesiące temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Dobierz psychologaArrowRight

Zobacz podobne

Emocjonalna zdrada w związku: brak okazywania uczuć i komunikacji w małżeństwie

Witam, mam duży problem, zdradziłem emocjonalnie żonę (pisałem z inną kobietą), nigdy nie miałem zamiaru się z nią spotkać i Żona o tym wie (wysłała mnie na badanie wariografem), stało się tak, bo od samego początku naszego związku istnieje jeden dla mnie ogromny problem (Żona nie okazuje uczuć)

Jak radzić sobie z manipulacjami męża w trakcie rozstania? Zaburza on poczucie bezpieczeństwa u dzieci

Mąż nie godzi się na rozstanie. Postanowiłam rozstać się z mężem. Nie układało nam się od dawna. 

Nasze 8-letnie małżeństwo trwało w dużej mierze w milczeniu. Nie było między nami komunikacji. Rzadko ze sobą szczerze rozmawialiśmy. Pojawił się u mnie ktoś, kto wyznał mi miłość. Mąż ws

Tęsknota za Polską a związek z Austriaczką - jak pogodzić miłość i tęsknotę za rodziną?

Mieszkam od 3 lat w Wiedniu, moja partnerka jest Austriaczką. Poznaliśmy się zaraz po tym, jak się tu przeprowadziłem. 

Od dłuższego czasu bardzo tęsknię za Polską i rodziną. Pochodzę z okolic Szczecina, loty są drogie, a podróż pociągiem zajmuje dużo czasu. Rozmawialiśmy już o tym z

Jak pomóc przyjacielowi w kryzysie psychicznym?

Ostatnio widzę, że mój dobry kumpel przechodzi coś, co wygląda na nagły kryzys psychiczny. Zawsze był niesamowicie pełen energii i optymizmu, a teraz jakby nagle wycofał się, stał się apatyczny i widać, że coś go przygniata. 

Zauważyłem, że unika kontaktu, często się izoluje i ma prob

Jak budować relację z egocentrycznym partnerem?

Coraz częściej zastanawiam się, skąd te trudności w utrzymywaniu zdrowej relacji z moim partnerem. 

On wydaje się całkowicie skupiony na sobie, a rozmowy z nim to jak monologi o jego sukcesach czy problemach. 

Czuję, że jestem dla niego przezroczysta, co nie pomaga mi w po

Przemoc psychiczna w związku z osobą uzależnioną od narkotyków - jak sobie poradzić?

Nie mam się komu wygadać, więc muszę się tutaj wygadać. Jestem w ciężkim stanie, mam straszny nerwoból i jest mi ciężko funkcjonować. Muszę zacząć od mojego męża. 

Kilka miesięcy temu okazało się, że jest narkomanem i oszukiwał mnie przez cały nasz związek, ale to chyba nawet nie jest

Jak radzić sobie z agresją i pedantyzmem żony? Mam dość tych ataków

Dzień dobry, 

zacznę może od początku skąd wg.mnie może brać się problem.... Żona w dzieciństwie była przez ojca bita, zmuszana do pedantycznego sprzątania i rygoru posłuszeństwa, wszystko pod karą bicia. Od ponad dwóch lat, a w ciągu ostatniego półrocza najbardziej, nasilają się u ni

Czy kolega próbuje wzbudzić we mnie zazdrość, czy się mną bawi?

Dzień dobry. 

Mam pytanie,  odnośnie do zachowania pewnego chłopaka Tomka, a mianowicie mówi mi, że tęskni za mną itd, a za chwilę opowiada mi o jakiś koleżankach, a to, że do niego piszą, a to, że musi się spotkać z jedną z koleżanek i jest tak cały czas. 

Przez jego

Dlaczego mój przyjaciel udaje rozmowy telefoniczne co 10 minut? Czy to oznaka problemów psychicznych?

Dzień dobry, 

mój przyjaciel lat 52 (znamy się od szkoły podstawowej) dziwnie się zachowuje. Odwiedza mnie np. w pracy lub w domu, rozmawiamy długo, zawsze mamy temat do rozmów, rozmawia też z moimi współpracownikami, z rodziną. Niby wszystko ok, ale zauważyłem, że ma nastawiony w tel

Dlaczego przy obecności partnera czujemy zmęczenie i niechęć do obowiązków, a sami jesteśmy bardziej produktywni?

Dlaczego w obecności osoby, z którą żyjemy, nie mamy ochoty nic robić, wykonywać obowiązków i mamy poczucie zmęczenia, a gdy jej nie ma, to wszystkie obowiązki jesteśmy w stanie wykonywać bez większych kłopotów?

Zaburzenia osobowości partnera a toksyczna relacja - jak dbać o siebie?

Od pewnego czasu przeżywam trudności w moim związku. 

Mój partner ma stwierdzone zaburzenia osobowości, co sprawia, że nasza relacja stała się trochę toksyczna. 

Często czuję się manipulowany i obwiniany za sytuacje, na które nie mam wpływu. Z jednej strony bardzo mi na ni

Jak wspierać przyjaciółkę z zaburzeniami odżywiania?

Jak mogę pomóc mojej bliskiej przyjaciółce, u której zauważyłam mocno niepokojące zachowania związane z odżywianiem? Coraz częściej unika wspólnych posiłków, narzeka na swoje ciało i obsesyjnie koncentruje się na kaloriach. Martwię się, że mogą to być oznaki zaburzeń odżywiania, ale nie wiem, jak

Jak poradzić sobie z niepewnością w związku na odległość z obcokrajowcem?

Dzień dobry, ponad trzy lata temu zdarzyła mi się trudna historia, której konsekwencje ponoszę do dziś i nie wiem, jak się z tej sytuacji wyzwolić. Poznałam mężczyznę, który jest obcokrajowcem i zakochaliśmy się w sobie. 

Najpierw on się bardzo zaangażował, choć widział mnie tylko par

Problemy małżeńskie po narodzinach dziecka: alkohol, kłótnie i brak wsparcia

Dzień dobry, 

jestem po ślubie 2 lata, mamy 8-miesięczne dziecko i odkąd się pojawiło, nie potrafimy się dogadać. Znamy się z mężem 9 lat, mieszkaliśmy razem 3 lata. Od poniedziałku do piątku było super, a na weekend wracaliśmy do domów rodzinnych i pojawiały się problemy. W rodzinie

Jak radzić sobie z porównaniami w związku i budować poczucie własnej wartości?

Witam serdecznie. 

Pisałam nie tak dawno temu do Państwa w sprawie z partnerem, który ciągle opiniuje, komentuje i broni ostro jednej naszej wspólnej znajomej nie biorąc pod uwagę mojej osoby, jak i moich uczuć. Dziś rozmawiam z nim ponownie. 

Jeszcze raz przestawiłam mu m

Jak radzić sobie z relacją z osobą z depresją i brakiem zaangażowania emocjonalnego?

Dzień dobry, 

Chciałabym zasięgnąć opinii innych osób, które znają ten temat doskonale. Na początku października zaczęłam spotykać się z chłopakiem, który po około 3tyg powiedział mi, że ma depresję. Do tego momentu codziennie pisał i rozmawialiśmy. 

Po wyznaniu tego konta

Czy warto kontynuować relację, gdy dziewczyna oznajmiła, że traktuje mnie po koleżeńsku?

Witam wszystkich, 

po spotykaniu się z dziewczyną przez 2 miesiące stwierdziła, że nic do mnie nie czuje, od początku nic do mnie nie czuła, tak stwierdziła w wiadomości. 

Regularnie się spotykaliśmy, zabierałem ją wszędzie - na kino, basen, łyżwy, do różnych restauracji.

Problemy z akceptacją synów przez narzeczonego i prawdopodobne uzależnienie od alkoholu - potrzeba wsparcia

Witam, 

narzeczony chyba nie do końca akceptuje moich synów 19 i 30 lat.

Wypowiada się o nich w naszych rozmowach w bardzo niepochlebny sposób (młodszy to poj*b filozof i itp, starszy też nie lepszy). Natomiast w ich towarzystwie jest poprawny (synowie nie mieszkają z nami). Sp

Jak zerwać toksyczny kontakt z przyjaciółką po 9 latach znajomości?

Dzień dobry,

Mam problem, chcę zerwać kontakt z moją przyjaciółką. 

Znam ją 9 lat i jest to trudne, bo obie się ranimy nawzajem. 

Ja zaczęłam, niestety nie schowałam języka za zębami i się wyglądałam. Bardzo mi było przykro z tego powodu i ją przepraszałam, ale od t

Jak radzić sobie z zazdrością partnerki wobec kontaktu z matką mojego dziecka?

Dzień dobry, 

Mam poważny problem z partnerką. Zacznę od początku: 

Byłem w związku z kobietą, z którą mam syna, obecnie nie jesteśmy ze sobą już 2 lata, a jestem niepełna rok z ówczesną partnerką. Na jej pytanie, ,,czy jeśli była ex zaprosiłaby mnie na kawę, to czy bym pr