Wstecz
Dzień dobry mam pytanie odnoście stresu, czy to że skubię skórki przy paznokciach zauważyłam że w sytuacjach stresowych głównie, to jest objaw jakiś problemów psychicznych które trzeba leczyć? Dodam że często kończy się to ranami i są to nawet blizny z dawnych lat do połowy palca. Drugie pytanie, staramy się z mężem o dziecko ale bardzo stresują mnie myśli o porodzie naturalnym, czy można to leczyć, czy istnieje jakaś terapia?
7 miesięcy temu
Anna Niezabitowska

Anna Niezabitowska

Dzień dobry, Oczywiście żeby postawić jakąś diagnozę Pani trudności konieczne byłoby zebranie pełnego wywiadu. Natomiast niewątpliwie skubanie skórek jest pewnym Pani wzorcem regulacji emocji, radzenia sobie ze stresem. Jeśli jest to dla Pani uciążliwe to jest to wystarczający powód by stanowiło przedmiot terapii. Wszelkiego rodzaju lęki i obawy, jeśli odbieramy je w sposób utrudniający funkcjonowanie można skonsultować z psychoterapeutą. Terapią mającą wysoką skuteczność w zakresie pracy z lękiem jest psychoterapia poznawczo - behawioralna. Pomaga ona zrozumieć własne emocje i przyjrzeć się zachowaniom podejmowanym pod ich wpływem by podejmować te dzięki którym nasze życia będzie pełniejsze i bardziej satysfakcjonujące.
7 miesięcy temu
Agata Dobrogoszcz

Agata Dobrogoszcz

Dzień dobry, Każdy z nas ma jakiś swój sposób na regulacje emocji, jedne są zdrowsze (np: relaksacja) inne mniej (jak np; nadużywanie alkoholu). Skubanie skórek również może należeć do sposobów zmniejszania napięcia. Jeżeli ma Pani poczucie, że stanowi to dla Pani trudność oraz, że cierpi Pani z tego powodu zarówno psychicznie, jak i fizycznie, to jak najbardziej jest to moment, by zgłosić się na spotkania z psychoterapeutą. Jeżeli chodzi o stres przed porodem, ma Pani prawo odczuwać każde emocje z tym związane- podczas psychoterapii może Pani się przyjrzeć jakie są Pani wyobrażenia, co jest najbardziej niepokojącego oraz popracować nad zmniejszeniem i oswojeniem zarówno myśli jak i niepokojących odczuć. Agata Dobrogoszcz.
7 miesięcy temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Zobacz podobne

Złe relacje ojca z 17-latkiem
Jestem ojcem 17 latka, od dłuższego czasu nasze relacje są złe. Młody dostawał kary za swoje zachowanie, podejście do szkoły i ogólnie do obowiązków domowych. Przeważnie kończyło się zabieraniem telefonu, blokowaniem neta, zabieraniem komputera ograniczeniem wyjść. Żona jest osobą bardzo religijną, syn nie bardzo. Żonie zależało żebyśmy poszli wszyscy do kościoła w święta Mimo próśb żony żeby syn się zebrał do tego kościoła bardzo zwlekał że wstaniem z łóżka. Dopiero moja interwencja sprawiła że wstał ale jak już poszedł to nie potrafił zachować się w kościele, mimo próśb chciał pokazać swoją niechęć trzymając przez cały czas ręce w kieszeni, stojąc w kapturze, nie klękając. Wzbudziło to we mnie mega irytację, były święta. Po powrocie zabrałem mu komputer i internet w telefonie. Mam podgląd do komunikatora syna, wiem w jaki sposób się o mnie wyraża do swojej dziewczyny i znajomych. Nigdy jednak do końca nie powie o co chodziło ale do nich wyzywa mnie od "chujów, skurwysynów, że jestem pojebany" mówi wszystkim ze nie ma ojca. Do mnie nie ma odwagi tego powiedzieć. Dodatkowo od 4 tygodni w każdy wekeend przychodzi po piwach do domu, badam go alkomatem. Do szkoły chodzi jak mu się podoba, dużo opuszczonych godzin, prawdopodobieństwo zostania w tej samej klasie jest duże. Obowiązków domowych właściwie nie ma. Awantury pogorszyły sytuację domową, żona zawsze staje w jego obronie. Umawia się z nim że nie będzie pił a on i tak robi swoje. Żona zawsze staje po jego stronie w każdym konflikcie, robi to przy nim w związku z czym nie mam żadnego poważania u niego. Żona mówi że to ja mam problem, doszło do tego że chce się że mną rozwieść. Przygotowałem pozew, pokazałem żonie licząc że się zastanowi nad tym wszystkim, że nie zawsze nie mam racji, zwłaszcza że dużo się sprawdza w przewidywaniu zachowań syna. Czy to problem we mnie? Czy wymagam za dużo? A może źle że wymagam czegokolwiek? Jestem już zrezygnowany, mam myśli samobójcze myśląc że beze mnie będzie im lepiej.