Odpowiedz jako specjalista
WsteczWitam, syn miał dziewczynę, miała ona problem z narkotykami, szkołą, do której nie chodziła
Witam, syn miał dziewczynę, miała ona problem z narkotykami, szkołą, do której nie chodziła, ma kuratora za picie piwa pod sklepem w wieku 15 lat, groził jej ośrodek wychowawczy. On tę dziewczynę chciał wyciągnąć z narkotyków. Ona często nie wracała na noc, spotykała się z innymi, dużo było sytuacji. Syn przez to, że jej pilnował, zawalał szkołę, zapadł się w sobie, często nie mył się wieczorem, nie widywał się z innymi ludźmi, bo ciągle był na połączeniu telefonicznym z nią, tylko się wyciszał na chwilę, jak chciał coś powiedzieć. Zerwali ze sobą w marcu, ona w tym czasie miała paru chłopaków, od niedzieli znowu zaczęli się spotykać. Syn znowu jest jakby nieobecny, dziś nie poszedł do pracy (pracuje w wakacje) wiem też, że się nie kąpał dziś. Boję się, że znowu będzie tak samo. To jest toksyczny związek, co zrobić? On ma 19 lat, ona prawie 18.
S.O
2 lata temu
Małgorzata Jabłońska-Trautman
Dzień dobry. Pani obawy o syna są jak najbardziej uzasadnione. Obserwuje Pani zmianę w funkcjonowaniu dziecka i łączy ją z relacją, którą ma syn z dziewczyną.
Często nastolatkowie i ich pieresze miłości są brdzo impulsywne, silne, mają ogromne znaczenie dla rozumienia ich jako wspierających, troskliwych.
Może Pani porozmawiać z synem i powiedzieć o swoich obawach o niego. Może też Pani rozważyć wizytę u psychologa, który pomoże Pani poradzić sobie z odczuwaniem obaw i niepokoju.
Małgorzata Jabłońska-Trautman
2 lata temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Karolina Białajczuk
Rozumiem, że jesteś bardzo zaniepokojona sytuacją Twojego syna i jego dziewczyny. Toksyczne związki mogą być trudne i destrukcyjne dla wszystkich zaangażowanych stron. Oto kilka uwag.
Rozmawiaj z synem: Najważniejszym krokiem jest komunikacja z synem. Wyraź swoje obawy i uczucia, ale zrób to w sposób nieoceniający i empatyczny. Zapytaj go, dlaczego postanowił wrócić do związku i co go w nim przyciąga. Słuchaj uważnie jego odpowiedzi.
Podkreśl własne granice: Przypomnij synowi o jego własnych celach, potrzebach i granicach. Wyraź swoje obawy dotyczące tego, jak związek może wpływać na jego życie i przyszłość. Pomóż mu zrozumieć, że troska o siebie jest ważna.
Wsparcie psychologiczne: Jeśli sytuacja jest trudna i syn jest zaangażowany w toksyczny związek, wsparcie psychologiczne może być bardzo pomocne. Terapeuta może pomóc mu zrozumieć, dlaczego wrócił do związku i jakie są jego motywacje. Może również pomóc mu wypracować strategie radzenia sobie z trudnościami.
Edukacja na temat toksycznych związków: Zachęć syna do zrozumienia, czym są toksyczne związki i jakie mogą mieć negatywne skutki. Istnieje wiele materiałów i źródeł informacji na ten temat, które mogą pomóc w zrozumieniu dynamiki toksycznych związków.
Wsparcie od innych: Zachęć syna do spędzania czasu z przyjaciółmi i rodziną. Istnieją inne źródła wsparcia i towarzystwa poza związkiem, które mogą pomóc w złagodzeniu uczuć izolacji.
Ustal granice w rodzinie: Jeśli sytuacja jest bardzo trudna i zaczyna wpływać negatywnie na całą rodzinę, zastanówcie się, jakie granice i zasady są potrzebne w waszym domu, aby zapewnić zdrowe i bezpieczne środowisko dla wszystkich.
Pamiętaj, że Twojemu synowi można pomóc i wspierać, ale ostateczne decyzje dotyczące związku należą do niego. Ważne jest, aby wyrazić swoje obawy i uczucia, ale też respektować jego autonomię i dążyć do tego, aby podejmował mądre decyzje dla swojego dobra. Jeśli sytuacja wydaje się bardzo trudna, warto również skonsultować się z profesjonalistą, który może pomóc zarówno synowi, jak i całej rodzinie.
Pozdrawiam
Karolina Białajczuk, psycholog
2 lata temu
Zobacz podobne
Ustaliłam sobie, jakie mogą być moje cele terapeutyczne w nadchodzącej psychoterapii
Ustaliłam sobie, jakie mogą być moje cele terapeutyczne w nadchodzącej psychoterapii, oto jak to na razie wygląda:
1. Być w stanie iść do pracy
2. Pozbyć się anhedonii
3. Pozbyć się zaburzeń funkcji poznawczych
4. Pozbyć się lęku przed oceną i wstydu w sytuacjach społecznych
5. Pozbyć się obniżonej energii
6. Zwiększyć poczucie własnej wartości
7. Osiągnąć bardziej optymistyczne podejście
8. Odzyskać zainteresowanie rzeczami, które kiedyś cieszyły
9. Zwiększenie aktywności życiowej i chęci, by te czynności wykonywać
10. Zniknięcie wrażenia bycia obserwowaną i że ktoś zna moje myśli
11. Pozbyć się zawrotów głowy
12. Pozbyć się problemów z oddychaniem
13. Pozbyć się dyskomfortu na skórze
14. Pozbyć się lęków
Jakie myśli na ten temat? Czy nie jest za dużo tych celów? Nadają się one do wniesienia na terapię? Oczywiście jestem otwarta na odrzucenie ich w takiej formie przez psychoterapeutkę i jej pomoc w zmodyfikowaniu ich. Na cztery ostatnie cele na razie działają moje leki, ale w marcu zmieniam psychiatrkę i ona mi pewnie zmieni leki, a co za tym idzie działanie ze strony leków możliwe, że się zmieni, poza tym czytałam, że leki tylko tłumią objawy, a to psychoterapia leczy zaburzenia, także chyba warto pracować nad tym, czego obecnie tak nie odczuwam, a co może mi wrócić, gdy kiedyś przyjdzie mi odstawiać leki. To, co zawarłam w celach, to nie są moje jedyne objawy, ale starałam się w nich zawrzeć to, co dla mnie najważniejsze i też sporo moich innych objawów jest wtórnych do tych zawartych w celach
Jak poradzić sobie ze stresem przed terapią i badaniem medycznym?
Już jutro będę się dzieliła tą sytuacją z 2019 roku z nieudanej randki na terapii. Z jednej strony stresuję się... a z drugiej jestem zamrożona. Wyłączyłam emocje. Także ma to dwie strony medalu. Dodatkowo w sobotę mam usg piersi i jeszcze bardziej się denerwuję. Staram się robić cokolwiek, by o tym nie myśleć, no i nie zawsze wychodzi. Chciałabym już by była sobota wieczór...napiszcie mi coś miłego..coś co podtrzyma mnie na duchu Ps. Terapię mam jutro przed południem, a wizytę u lekarza w sobotę o 9.30.
Boję się, że partner będzie kłamać u psychiatry. Czy psychiatra jest w stanie to zauważyć?
Dzień dobry, co zrobić w sytuacji, kiedy partner od jakiegoś czasu jest całkowicie bez humoru, ciągle smutny , bez chęci do niczego , nie pomaga w domowych obowiązkach , mamy dziecko nie interesuje się co ma w szkole, co się dzieje u nas. Postanowił mnie zostawić, nie chce podjąć jakiejkolwiek próby rozmowy, ani pomocy, nie chce iść do psychologa. Mówi, że nie ma powodów do radości. Że jest mu dobrze w ciszy i samotności. Nie poznaję swojego partnera. Nie wiem co robić. Proszę o jakąś radę. Udało się namówić partnera na wizytę u psychiatry, mówi, że robi to żeby mi udowodnić, że z nim wszystko dobrze. Boję się , że zacznie kłamać w gabinecie. Czy psychiatra ma jakieś sposoby , żeby wyciągnąć prawdę i dojść do jego zachowania? Pytam, ponieważ nie byłam nigdy w takiej sytuacji.
Muszę chodzić do miejsca, gdzie zachowałem się głupio. Stresuję się spojrzeniami i szeptami wokół tej sytuacji.
Dzień dobry, potrzebuję EKSPRESOWEJ porady. Przepraszam, że ta wiadomość będzie nieskładna i ogólnikowa ,ale w tej chwili tak się czuję i nie umiem inaczej napisać. Nie chcę się zgłębiać w szczegóły, ale musze dość często chodzić do miejsca, gdzie zachowałem się głupio i czuję spojrzenia innych na sobie i szepty. Jak mam po prostu to zignorować i nie czuć zdenerwowania?
Czy korzystanie z AI jako dodatku do psychoterapii jest bezpieczne i skuteczne?
Czy mogę korzystać z AI (sztucznej inteligencji) jako dodatek do psychoterapii ?
