Left ArrowWstecz

W dzieciństwie byłem wyśmiewany z powodu barwy głosu. Teraz jestem małomówny.

Dzień dobry. 

W dzieciństwie wiele lat wyśmiewano mnie z powodu mojego głosu. Jest gruby i często ludzie mnie nie rozumieli. Mówili, że bełkoczę. Przez to zaczęli mnie wyśmiewać przez długie lata. Przez to stałem się małomówny. 

Jakie są tego skutki w mojej psychice? I jak poradzić sobie z tym?

User Forum

Anonim1986

1 rok temu
Angelika Majkowska

Angelika Majkowska

Dzień dobry, 

ze względu na długoletnie wyśmiewanie, być może obecnie towarzyszy Panu lęk. Doświadczenia z dzieciństwa kształtują nasze przekonania na temat innych ludzi, na temat świata oraz tego jak odbierają nas inni. Pewnie nie będzie to nic odkrywczego, ale najbardziej pomocna byłaby psychoterapia indywidualna, aby przepracować trudne doświadczenia, przyjrzeć się swoim schematom funkcjonowania i wypracować nowe, bardziej adaptacyjne strategie radzenia sobie z lękiem. 

Dużo wytrwałości dla Pana!

Z wyrazami szacunku, 

Angelika Majkowska, psycholog, psychoterapeuta CBT

1 rok temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Katarzyna Kania-Bzdyl

Katarzyna Kania-Bzdyl

Dzień dobry,

skutkiem może być obniżone poczucie własnej wartości, a to z kolei przekłada się na wszystkie aspekty życiowe. Nasza samoocena wpływa na to, jak postrzegamy świat, ludzi i siebie. Jeśli wspomnienia z dzieciństwa są uporczywe i przysłaniają Ci korzystanie z życia w satysfakcjonujący sposób to pomyśl o terapii.

pozdrawiam,

Katarzyna Kania-Bzdyl

1 rok temu
Patryk Falerowski

Patryk Falerowski

Dzień dobry,

Doświadczenia o których Pan mówi  musiały być dla Pana wyjątkowo trudne. Wyśmiewanie, szczególnie w tak wrażliwym okresie życia, może mieć długotrwały wpływ na poczucie własnej wartości i pewność siebie. Kiedy dziecko jest krytykowane lub wyśmiewane, może zacząć myśleć o sobie w negatywny sposób, co prowadzi do wycofania i unikania sytuacji społecznych w dorosłym życiu.

Tego typu sytuacje mogą skutkować niskim poczuciem własnej wartości, brakiem pewności siebie oraz lękiem społecznym. Aby poradzić sobie z tymi trudnościami, warto stopniowo pracować nad odbudowaniem obrazu siebie. Warto podejmować małe kroki, które przybliżą Pana do życia bliższego Pana wartościom.

Jeśli uzna Pan, że potrzebuje dodatkowego wsparcia, warto rozważyć rozpoczęcie terapii, która może pomóc w procesie odzyskiwania pewności siebie oraz w zrozumieniu, jak doświadczenia z dzieciństwa wpłynęły na Pana psychikę. To pierwszy krok ku temu, aby przełamać schematy i ograniczenia, które pojawiły się w wyniku dawnych trudności.

 

Pozdrawiam,

Patryk Falerowski

1 rok temu
Aleksandra Juszczyk-Kalina

Aleksandra Juszczyk-Kalina

Dzień dobry!

 

Zdarzenia z dzieciństwa bardzo ważne i wpływają na to jak będziemy myśleli o sobie, świecie i innych ludziach w dorosłości. Są taką mapą, dzięki której później wiemy, jak poruszać się w świecie. Niestety, jeśli natrafimy na trudne zdarzenia, może się okazać, że ta mapa wcale nas nie wspiera. Rozumiem, że u Pana na skutek tych zdarzeń mogła się utworzyć taka niewspierająca mapa z niewspierającymi myślami o sobie. To wszystko można zmienić podczas procesu psychoterapeutycznego, w trakcie którego pracujemy nad tym by spojrzeć na siebie w inny sposób, uleczyć rany z dzieciństwa i dostrzegać wspierające nas sytuacje :).

 

Trzymam za Pana kciuki!

1 rok temu
Emilia Jędryka

Emilia Jędryka

Szanowny Autorze,

 

Dziękuję, że podzielił się Pan swoją historią. Wyśmiewanie i krytyka, zwłaszcza w dzieciństwie, mogą mocno wpłynąć na poczucie własnej wartości i sposób, w jaki funkcjonujemy w kontaktach z innymi. Głos jest ważnym elementem naszej tożsamości, a jeśli przez lata spotykały Pana negatywne komentarze na jego temat, naturalne jest, że mogło to prowadzić do wycofania i ograniczenia kontaktów werbalnych.

Często skutkiem takich doświadczeń jest małomówność, lęk przed oceną, a czasem trudności z wyrażaniem siebie. Może to także wpływać na budowanie relacji z innymi i na to, jak postrzega Pan siebie w różnych sytuacjach społecznych.

Jeśli czuje Pan, że chciałby coś zmienić, pomocne mogą być małe kroki, np. stopniowe przełamywanie lęku przed mówieniem w bezpiecznych warunkach. Warto też rozważyć wsparcie psychologa, który wesprze Pana w procesie zmian i pracy lepszym samopoczuciem.

 

Życzę Panu wszystkiego dobrego,

psycholog

Emilia Jędryka

1 rok temu
Katarzyna Kania-Bzdyl

Katarzyna Kania-Bzdyl

Dzień dobry,

skutek to niska samoocena, nad którą koniecznie trzeba popracować. Twój charakterystyczny głos sprawia, że jesteś osobą wyjątkową. I tak trzeba o sobie myśleć :) ale to, że ja tak powiem, nie oznacza, że nagle zmienisz perspektywę na tą sytuację. W związku z tym sugeruję doraźne konsultacje psychologiczne, które pomogą Ci w zbudowaniu poczucia własnej wartości. 

pozdrawiam,

Katarzyna Kania-Bzdyl

mniej niż godzinę temu
dobrostan

Darmowy test na dobrostan psychiczny (WHO-5)

Zobacz podobne

W małym mieście rozeszła się nieprawdziwa informacja, iż jestem gejem. Jestem wytykany.

Witam, mam 35 lat i jestem mężczyzną. Przez głupią plotkę (którą wymyślili dwaj moi sąsiedzi), iż jestem gejem. Moje życie (w małym mieście) przerodziło się w koszmar. Często słyszę 'idzie ten gej/pedał'. Dużo osób to podchwyciło. Nie wiem jak już reagować na tego typu plotki /obgadywanie. Przez to mam niską samoocenę i poczucie wartości. Ogólnie jestem optymistą, lecz przez to wszystko kiepsko z moim nastrojem. Co Państwo proponujecie, jak reagować na tego typu rzeczy?

Dzień dobry. Mam 13 lat, niestety przez moją nadpobudliwą osobowość, nikt mnie nie lubi.
Dzień dobry. Mam 13 lat, niestety przez moją nadpobudliwą osobowość, nikt mnie nie lubi. Często mam tak, że nie potrafię przerwać w porę swoich żartów, które są nie na miejscu lub swojego głupiego zachowania. Mam mało znajomych, zazwyczaj nikt nie chce ze mną gadać i unika mojego towarzystwa. Doszło to do tego stopnia, że boję się odezwać do kogoś, kogo nie znam, aby nie wziął mnie za kogoś, kim nie jestem. Jest to trochę dziwna sytuacja, ponieważ dużo lepiej rozmawia mi się z osobami dorosłymi, gdyż jestem wtedy spokojniejszy. Próbowałem to zmienić, ale kompletnie nie wiem jak. To tak jakby załączała mi się "głupawka" a najczęściej doświadczam tego na przerwach w szkole (jest to również powód mojej sporej ilości uwag). Wiem, że jest to moja bardzo duża wada, możliwe, że mam również problemy z agresją więc chciałbym ją zmienić, ale jak już nadmieniłem, nie wiem kompletnie jak, nieważne, ile razy bym sobie powtarzał przed wyjściem gdzieś, aby zachowywać się normalnie. Kiedyś byłem dużo razy bardziej lubiany, było to parę lat temu kiedy nie byłem jeszcze otyły i bardziej wysportowany. Jest mi z tym bardzo źle, kiedy wszystkie osoby wokół umawiają się na wspólne wyjścia, razem żartują, chodzą na spacery, ja muszę siedzieć sam w kącie, a gdy się tylko odezwę zdarza się, że palne coś głupiego. Proszę bardzo o odpowiedź, jak mógłbym to zmienić.
Od dzieciństwa zmagam się z nadwagą
Dzień dobry Od dzieciństwa zmagam się z nadwagą. Wszystkie moje próby utraty wagi zawsze kończą się na tym samym, efekt jojo. Czy może to mieć podłoże psychologiczne, że nie akceptuję siebie, mam niskie poczucie własnej wartości, niską samoocenę, w dzieciństwie byłam strofowana przez rodziców, rówieśnicy śmiali się ze mnie, że jestem gruba. Usłyszałam nawet od rodziców, że z tego powodu się mnie wstydzą. Chodzę sfrustrowana i nerwowa co odbija się na moim 3-letnim synku i relacji z mężem (chociaż on twierdzi, że nie przeszkadza mu mój wygląd). Czy właśnie problemy natury psychologicznej i własnej samooceny nie pomagają mi schudnąć i być szczęśliwą?
Czuję, że ludzie śmieją się z mojego wyglądu - dlaczego?

Dzień dobry, mam wrażenie lub tak jest, że ludzie śmieją się z mojej twarzy. Patrzą na mnie i się śmieją. Uważam, że każdy śmiech, który słyszę, dotyczy mojej osoby, mojego wyglądu

Jak radzić sobie z wyśmiewaniem wyglądu i myślami samobójczymi

Jak żyć, gdy ludzie śmieją się z mojej twarzy. Rozmawiają ze mną i wybuchają śmiechem. Mam myśli samobójcze.

trauma

Trauma - co to jest i jak sobie z nią radzić?

Trauma psychiczna to głębokie zaburzenie emocjonalne o długotrwałym wpływie na życie. Zrozumienie jej przyczyn, objawów i metod radzenia sobie jest kluczowe dla zdrowienia. Artykuł omawia, czym jest trauma, jak wpływa na psychikę i jak sobie z nią radzić.