Jak odbudować relacje z żoną i synem po 3 latach konfliktów w rodzinie?
Od 23 lat jestem w związku, od 20 w małżeństwie.
Mamy 19-letniego syna. Ostatnie 3 lata to rozmowy bardzo często przechodzące w ostre kłótnie moje z synem o szkołę, o nałogi, maturę, zaniedbywanie obowiązków domowych i szkolnych, w końcu o jego stosunek do mnie i żony. W końcu "przelało się".
Nie umiałem odczytać bardzo mocnych sygnałów od żony, która nie mogła poradzić sobie z tym, jak wyglądają moje relacje z synem. Z jej perspektywy było w tej relacji bardzo dużo nienawiści. Sprowokowana przez te powtarzające się sytuacje żona zaczęła widzieć mocniej złe cechy, których było w naszym związku więcej. Chodzi o moje częste granie w piłkę, które wiązało się z zostawianiem żony na 2-3 godziny w domu dwa lub trzy razy w tygodniu, moje takie "wsobne" złości na naszych zajęciach z tańca, o niewykazywanie przeze mnie radości z każdego nawet najmniejszego sukcesu syna.
Kocham syna i kocham żonę, której miłość chcę odzyskać.
Pragnę również odbudować zdrową relację z synem.
Żona twierdzi, że już nic nie da się zrobić. Od kilkunastu miesięcy nie ma między żoną i mną kontaktu cielesnego. Wspieram żonę w jej staraniach o większą niezależność. I jestem bezradny. Nie wiem, co robić...
ŁC

Dmytro Lysy
Potrzebuje Pan celu i planu realizacji.
Proszę pamiętać, że to będzie maraton – jednym działaniem nic się nie zmieni. Po zrozumieniu swojego celu należy działać konsekwentnie, aż osiągniemy rezultat.
Aby odzyskać miłość żony i poprawić relacje z synem, trzeba:
Przyjąć, że ludzie są różni – zarówno ich przekonania, jak i podejście do życia. Zarówno syn, żona, jak i Pan mają swoje własne opinie, które należy szanować, nawet jeśli różnią się od Pańskiego zdania.
Obserwować, czym zajmuje się żona i czym zajmuje się syn (co robią przez cały dzień). Warto te obserwacje zapisać, aby lepiej zrozumieć ich zainteresowania i potrzeby.
Wybrać po jednym zajęciu z listy aktywności żony i syna, które również Panu wydają się interesujące.
Starać się realizować te aktywności wspólnie – na ich zasadach i w ich sposób.
Po kilku tygodniach lub miesiącach zauważy Pan, w jakim kierunku zmienia się sytuacja. Regularne i szczere zaangażowanie może przynieść pozytywne efekty.

Martyna Jarosz
Dzień dobry,
najważniejsze to otwarta i empatyczna rozmowa z żoną i synem. Warto zastanowić się nad wyrażeniem swoich uczuć i wysłuchaniem ich perspektywy bez oceniania, np.:
1. Żona: "Rozumiem, że ostatnie lata były dla nas wszystkich bardzo trudne. Chciałbym naprawić nasze relacje i zacząć od nowa. Bardzo mi na Tobie zależy.", "Czy możemy spróbować jeszcze raz? Chciałbym, żebyśmy wspólnie pracowali nad naszym małżeństwem. Wierzę, że możemy znów być szczęśliwi razem.", "Przepraszam za moje zachowanie i zaniedbania. Obiecuję, że będę bardziej zaangażowany w nasze wspólne życie i starał się być lepszym mężem."
2. Syn: "Chciałbym, żebyśmy więcej rozmawiali i lepiej się rozumieli. Chcę wiedzieć, co Cię trapi i jak mogę Ci pomóc.", "Czy możemy zacząć od nowa i spróbować poprawić nasze relacje? Chciałbym, żebyśmy razem pracowali nad odbudową zaufania i bliskości."
Warto skorzystać z pomocy terapeuty rodzinnego, który pomoże Wam wszystkim znaleźć sposoby na rozwiązanie konfliktów i odbudowanie relacji, może być bardzo korzystne.
Pomocna może okazać się również konsultacja z psychologiem dla siebie, może pomóc Panu zrozumieć własne emocje i zachowania, a także dostarczyć narzędzi do radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Być może zmiana niektórych swoich nawyków, takich jak granie w piłkę, na aktywności bardziej angażujące żonę i syna pomoże w odbudowie więzi rodzinnych?
Pomóc w odbudowie zaufania syna i jego pozytywnego stosunku do Pana może pomóc cieszenie się z każdego, nawet najmniejszego sukcesu syna i wyrażanie tego, że jest Pan z niego dumny.
Kilka przykładów: "Świetnie się spisałeś na tym egzaminie, naprawdę widzę, jak się starałeś.", "Twoje zaangażowanie naprawdę robi wrażenie.", "Widzę, że coraz lepiej radzisz sobie z nauką. Każdy mały krok naprzód jest ważny i godny pochwały.", "Cieszę się, że udało Ci się zrealizować ten cel. Naprawdę jestem dumny z Twoich osiągnięć.", "Wiem, że nie zawsze jest łatwo, ale widzę, ile wkładasz w to pracy. Twoje starania są naprawdę warte pochwały.".
Dużo siły i wytrwałości!
Martyna Jarosz
psycholog

Irena Kalużna-Stasik
Dzień dobry,
To, co opisujesz, to bardzo trudna i złożona sytuacja, która dotyka wielu warstw Twojego życia: relacji z żoną, synem oraz Twojej własnej samooceny i emocji. W takiej sytuacji pierwszym krokiem jest zatrzymanie się i spojrzenie na wszystko z dystansu, co już próbujesz zrobić, analizując przyczyny i skutki.
Twoja potrzeba odzyskania miłości żony i poprawienia relacji z synem świadczy o tym, że te relacje są dla Ciebie bardzo ważne. Jednocześnie wspominasz o swoich trudnościach w odczytywaniu sygnałów od żony i o tym, jak Twoje zachowania były przez nią postrzegane. To wskazuje na możliwe trudności w komunikacji, które mogły narastać przez lata. Nie da się zmienić tego, co już się wydarzyło, ale można spróbować spojrzeć na to, co jest teraz, z nowej perspektywy. Możliwe, że wsparcie terapeutyczne mogłoby pomóc Ci w tej podróży, aby zrozumieć i poukładać swoje myśli, uczucia i działania. Bez oceniania siebie, bez presji na szybkie efekty, ale z troską o to, co naprawdę jest dla Ciebie ważne.
Życzę dużo odwagi, aby mógł pan zaopiekować się sobą i swoimi emocjami!
Irena Kalużna-Stasik - psycholog

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Dzień Dobry, Nie wiem, czy otrzymam odpowiedź, ale nie będę ukrywać, że nie potrafię już sobie poradzić z tym, co się dzieje w moim życiu. 25.05.2023r. poznałem moją pierwszą i prawdziwą miłość o imieniu Maja. Jest Ona cudowną dziewczyną, kobietą, przepiękna oraz najlepszą, jaka istnieje. Żadna n
Witam. Mam pewien problem związany z moim ciałem - dokładnie mówiąc z penisem. Nigdy nie byłem facetem z dużym członkiem, niestety natura trochę poskąpiła mi centymetrów (ok. 11 cm długości i ok. 10 obwód podczas wzwodu). Ostatnio żona wyskoczyła do mnie z hasłem "Że tak naprawdę nigdy nie odczuw
Witam. Opiszę w dużym skrócie moją historię.
Od zawsze mieszkałem w domu, jak miałem 25 lat wyremontowałem sobie mieszkanie na 1 piętrze i zamieszkałem tam po moich dziadkach. 7 Lat temu poznałem swoją obecną żonę, pracowałem wtedy w delegacji i wtedy jeszcze dziewczyną widywałem się
Witam. Mam problem z mężem wyzywa dziecko i mnie. Nie mam już siły tłumaczeniem mu i rozmowami które do niczego nie prowadzą. Raz wróciłam do rodziców ale miała być zmiana a tu jest tak samo.. dom jest na niego samochod też. Jak to zmienić?
Dzień dobry, Jakiś czas temu wydarzyła się sytuacja, która nie daje mi spokoju. Otóż, gdy moja dziewczyna spała, jej spodenki podwinęły się, w sposób ukazujący pośladki, a ja chcąc mieć "pikantne" zdjęcie swojej kobiety, zrobiłem bez jej wiedzy zdjęcie jej pośladków. Jeszcze tego samego dnia zdał
Jakie są najlepsze sposoby leczenia nerwicy?
Męczę się od dziecka od czasu kiedy mnie wyśmiewano, teraz gdy jestem dorosła, nerwica nabrała na sile i nawet gdy nic się nie dzieje, a jestem wśród ludzi, robi mi się słabo w miejscach publicznych lub gdy zbyt dużo ludzi zwróci na mnie u
Cześć, mam 15 lat i co powiedzieć mamie, żeby wypisała mnie od psychiatry? Nie chce chodzić już do psychiatry, od dwóch tygodni czuje się lepiej i poprawiłam kontakt z rodziną, mam więcej siły i wychodzę z pokoju. Nie wierzy mi, że już jest lepiej.
Kilka dni temu rozmawiałam ze znajo
Kryzys w długoletnim związku.
Mój mąż jest starszy ode mnie o 13 lat. Wcześniej w miarę dobrze się dogadywaliśmy, teraz myślę, że po prostu bardziej starałam się o nasz związek, ustępowałam w różnych rzeczach, żeby nie tworzyć konfliktów i żeby on był zadowolony.
Jakoś n
W październiku tamtego roku, siedziałam z moimi koleżankami na stołówce, gadałyśmy o moim ówczesnym chłopaku, który mi się podobał. Wtedy wszedł tam też on, nazwijmy go Mateusz.
Wszedł ze swoimi kolegami na stołówkę, mieliśmy krótki kontakt wzrokowy, wtedy ja się skuliłam. (Ponieważ,
Od paru miesięcy pracuje na magazynie, dosyć dużym, pracuje tam około 300 osób, są tam 4 działy, jest też restauracja, na której jemy obiady. Jadłem sobie spokojnie i nagle spotkałem się wzrokiem z taką dziewczyną, jak w jakimś filmie.
Kolejnego dnia siedziała w tym samym miejscu ja równie
Mama oskarża mnie o coś, czego ja nie robię: o to, że rzekomo donoszę do rodziny na to, co się dzieje u nas w domu, a przez to myślę, że mama mi nie ufa, stąd te oskarżenia.
Co robić?
Czy kobieta z syndromem wewnętrznego, nieutulonego dziecka, w ogóle powinna być rodzicem..?
Mam dręczące mnie złe przeczucie odnośnie do mężczyzny, który mi się spodobał. Tak naprawdę spodobał mi się z niewłaściwych powodów i w niewłaściwych okolicznościach - mam sporo problemów osobistych, a on zaczął się coraz częściej pojawiać. Nie mogłam jednak się oprzeć temu, z jednej strony czuła
Mam męża i dwójkę dzieci. Dzieci są moim światem.
Z mężem czuję, że się oddalamy. I teraz już chyba nikomu tak naprawdę nie zależy, żeby było inaczej. Boję się samotności, a jednocześnie czuję, że ten związek ma się nijak. Ja tęsknię za prawdziwą miłością, akceptacją i wsparciem. Ale
Witam, jestem mamą 2,5 l chłopca i aktualnie jestem w 6 miesiącu ciąży. Z synem zaczęliśmy odpieluchowanie, ale niestety nie idzie nam, to jak trzeba, próbujemy drugi tydzień i syn zamiast do nocnika to zrobi siusiu i kupkę w spodnie, a następnie chce siadać na nocnik, jak jest już po fakcie i ni
Dzień dobry,
Piszę z zapytaniem, ostatnio moje życie obróciło się do góry nogami. Byłam w ciąży, lecz straciłam moje dziecko.
Od nikogo nie dostałem wsparcia ani od rodziny, ani od chłopaka. Wręcz przeciwnie zostaje poniżana, wyzywana. Szczerze bardzo mnie to boli. Na po
Trudno mi dokładnie opisać sytuacje, w jakiej się znalazłam.
Ale od początku. Mój mąż, zanim mnie poznał, rozstał się z żoną, z którą był w związku kilka lat (studia i później dwa lata), mają syna. Gdy się poznaliśmy, sytuacja była jasna i klarowna.
W końcu my zostaliśmy
Od 19 lat mam tajemnicę, która mnie zabija. Wiem, że jak się wyda znienawidzą mnie rodzina dzieci. Obecny partner mnie zostawi. Czuję, że wariuje powoli. Od dawna leczę się na nerwice lęki ataki paniki. Teraz mam natłok myśli, co to będzie jak się wyda co mam robić. Błagam pomóżcie, bo czuję że u
Dzień dobry, aktualnie nie mam pracy.
Uczę się niemieckiego od 2,5 roku. Pomyślałam, aby wyjechać do pracy Austria na 2 miesiące. Podszlifuje niemiecki oraz zarobie trochę kasy. Ale męczy mnie to, że muszę zostawić dzieci z tatą. Syn ma 17 lat mieszka w tygodniu w internacie, bo tren
Dzień dobry, zwracam się z ogromną prośbą o obiektywną opinię o mojej aktualnej sytuacji życiowej i jak dalej żyć.
Jestem ze swoim partnerem (już mężem) od liceum.
Aktualnie mamy po 33 lata. Od początku znajomości komunikowałam, że moim celem życiowym w życiu rodzinnym j
Dzień dobry, zacznę jeszcze raz temat, mam na imię Sylwia, mam 32 lata. I jak pisałam z zapytaniem, czy powinnam wyprowadzić się na czas, kiedy mama ma tak schizofrenię.
Mama bierze leki tylko po 4 latach dostała ataku.
Dużo czynników się na to złożyło i prawdopodobnie t
Jestem z facetem od w sumie roku jako związek, wcześniej spotykaliśmy się bardziej jako przyjaciele może coś więcej, ale każdy miał wolną drogę. Od roku spotykamy się oficjalnie w związku, jednakże mój partner ma dziecko ze swoją ex, do której jeździ na całe dnie, niby bawiąc się przez ten czas t
Pytanie dotyczy karmienia piersią i w związku z rozwojem więzi. Otóż ciężko znaleźć mi informacje, jaki wpływ na budowanie stylu przywiązania etc. może mieć karmienie dziecka przez więcej niż jedną osobę - w bliskim otoczeniu matka czasami pozwala opiekunce, która ma nadmiar pokarmu (tez niedawno