WsteczJak radzić sobie ze stresem i wypaleniem zawodowym w wymagającym środowisku pracy?
Pracuję w naprawdę wymagającym środowisku, gdzie tempo jest szalone, a wymagania ciągle rosną. Coraz częściej czuję, jak dopada mnie chyba wypalenie zawodowe.
Codzienny stres związany z obowiązkami i ogromną presją zaczyna mnie przytłaczać.
Zmęczenie, brak motywacji i problemy z koncentracją to teraz moja codzienność. Zastanawiam się, jak sobie radzić ze stresem, który nie daje mi spokoju. Boję się, że jeśli nic z tym nie zrobię, moje zdrowie psychiczne może się załamać.
Będę wdzięczny za wszelkie wskazówki, jak sobie radzić w tej sytuacji.
Andrzej
Odpowiedz jako specjalista
Agata Gieryn
Panie Andrzeju,
Oznaki wypalenia zawodowego, takie jak zmęczenie, brak motywacji i trudność z koncentracją są pewnego rodzaju hamulcem bezpieczeństwa, przy pomocy którego nasze ciało i emocje dają nam do zrozumienia, że już dłużej nie dają rady funkcjonować w dotychczasowy sposób.
To czas, żeby się zatrzymać i poczuć, czego Panu brakuje w życiu i czy Pana potrzeby są zaspokajane?
Czasem już sama chwila oddechu i refleksji potrafi być dużym krokiem ku zmianie. To, że Pan napisał tutaj, jest już początkiem tej drogi. Z mojego doświadczenia w pracy z osobami doświadczającymi wypalenia wynika, że czasem trudno im jest skontaktować się z potrzebami, czasem mają poczucie utknięcia i braku możliwości wyjścia z danej sytuacji, chociaż ono zawsze jest (niekoniecznie widoczne na pierwszy rzut oka).
W tym pomaga pomoc specjalisty - psychologa albo psychoterapeuty. Świeże spojrzenie na Pana sytuację i możliwość otrzymania emocjonalnego wsparcia mogą być przewodnikiem i motorem ku zmianie.
Powodzenia!
Dorota Żurek
Wypalenie zawodowe, zmęczenie, brak motywacji i problemy z koncentracją to sygnały, które mogą wskazywać na przeciążenie, brak równowagi w życiu lub potrzebę zmiany w podejściu do pracy i odpoczynku. Warto się zastanowić, co jest głównym źródłem problemu: nadmiar obowiązków, brak satysfakcji z pracy, czy może inne problemy życiowe. Bardzo ważne jest, by potrafił Pan odcinać się od pracy i znaleźć sposoby, które zregenerują Pana układ nerwowy, pozwolą się zrelaksować.
Tutaj mogą być pomocne różne techniki oddechowe, ćwiczenia uważności (Mindfulness), aktywność fizyczna, która pozwoli rozładować napięcie fizyczne i psychiczne.
Sposobów na poradzenie sobie z wypaleniem zawodowym jest dużo, tylko trzeba poszukać tych, które będą odpowiednie dla Pana. Proszę też nie zapominać o wsparciu społecznym, rozmowy z bliską osobą, czy konsultacja z psychologiem mogą pomóc w znalezieniu właściwych sposobów na redukcję stresu.
Pozdrawiam,
Dorota Żurek psycholog
Paweł Cisowski
Dzień dobry Panie Andrzeju
Pisze Pan o stresie i o tym, że jest w Panu lęk odnośnie do jego wpływu na Pana zdrowie psychiczne.
Przede wszystkim warto zdać sobie sprawę, że stres ma swoje pola rażenia, a są nimi nasze myśli, emocje, nasze ciało oraz zachowanie. Na poziomie myśli mogą pojawiać się różnego rodzaju przekonania (np. "wymagania ciągle rosną", "tempo jest szalone", "nie wiem, czy sobie poradzę", "moje zdrowie psychicznie może się załamać"), lecz także ogólne obniżenie funkcji poznawczych - chociażby wspomniane przez Pana problemy z koncentracją. Na poziomie emocji może pojawić się lęk, ogólnie obniżony nastrój, ale też brak motywacji rozumiany jako zniechęcenie, zrezygnowanie, czasami może też dochodzić smutek, złość, żal. Na poziomie ciała oprócz wspomnianego przez Pana zmęczenia dość często pojawiają się różnego rodzaju bóle somatyczne (głowy, brzucha), wzrasta ciśnienia krwi, przyspieszone tętno.
Na poziomie zachowania najczęściej występującymi objawami stresu są unikanie kontaktu z ludźmi, dezorganizacja, bierność, ale niekiedy również, zaniedbywanie obowiązków, nadużywanie substancji psychoaktywnych - wszystko po to, żeby regulować swój stan emocjonalny.
Biorąc pod uwagę powyższe pola rażenia, należy zadać sobie pytanie, na którym z nich najczęściej ulegam negatywnym skutkom stresu. Warto też się zastanowić, z którym z tych poziomów ma się najlepszy kontakt - czy to, co dzieje się na poziomie ciała, czy może myśli itd. Następnie w zależności od konkretnego poziomu dostosowujemy wybrane techniki, które mają na celu pomoc w redukcji stresu.
Jeśli chodzi o myśli, pomocne będą wszelkie techniki oczyszczające umysł, medytacje, kontemplacje, trening uważności (bycia tu i teraz), zmiana przekonań i uelastycznianie myśli. Na poziomie emocjonalnym pomoc mogą stanowić, chociażby różnego rodzaju wizualizacje.
Na poziomie ciała pomocne są przede wszystkim techniki oddechowe, trening Jacobsona, autogenny Schultza oraz aktywność fizyczna, czy też joga.
W ramach poziomu zachowania warto wdrożyć techniki asertywne, techniki organizacji czasu, planowania proaktywnego, konfrontacji z lękiem.
Pozdrawiam
Paweł Cisowski
Psycholog | Psychoterapeuta poznawczo-behawioralny w trakcie szkolenia | Terapeuta EMDR
Beata Matys Wasilewska
Dzień dobry,
W pierwszej kolejności dobrze by miał osobę blisko siebie, z którą może porozmawiać na tematy pana stresujące.
Gdyby nie mógł pan od bliskich liczyć na takie wsparcie, warto rozważyć współpracę w psychoterapeutą.
Rozmowa i możliwość swobodnego wyrażanie emocji pozwala zdystansować się do wielu tematów i pozwala odzyskać energie do wprowadzania zmian.
Codzienne funkcjonowania przestrzeni gdzie jest duża presja, odpowiedzialność i dyspozycyjność oraz decyzyjność wymaga bardzo dużej dbałości o higienę życia. A do niej zalicza się regularny sen, zdrowe zbalansowane posiłki, ruch i przestrzeń niezwiązane z pracą zawodową, czyli hobby, rodzina, medytacja, relaksacje itp.
Warunkiem ważnym w zdrowiu psychicznym jest umiejętność budowania asertywnych relacji i poczucie, że swoje zadania zawodowe wykonujemy w zgodzie z sobą i z własnymi możliwościami. Tutaj często zachodzi do utracania balansu ze względu na krytykę i presje przełożonych, poczucie żalu, złości czy zawodu ze współpracy z innymi, nierealnie oczekiwania firmy itd. Dlatego praca psychoterapeutyczna w tym zakresie jest niekiedy niezbędna by zdrowie psychiczne nie załamało się.
Pozdrawiam
Beata Matys Wasilewska
Emilia Jędryka
Panie Andrzeju,
to, co Pan opisuje, wskazuje na objawy wypalenia zawodowego, które rzeczywiście może mocno wpłynąć na zdrowie psychiczne i fizyczne. Proszę zacząć od małych kroków, by złagodzić ten stres. Spróbować wyznaczać sobie krótkie przerwy w ciągu dnia na oddech czy krótki spacer, a także oddzielić czas pracy od czasu dla siebie. Bardzo pomocne bywa też rozmowa z zaufaną osobą lub specjalistą, aby znaleźć konkretne strategie radzenia sobie z obciążeniem. Jeśli ma Pan możliwość, proszę zastanowić się nad delegowaniem części obowiązków lub bardziej realistycznym ustalaniem priorytetów.
Proszę pamiętać, że dbanie o siebie to nie luksus, ale konieczność.
Pozdrawiam serdecznie
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
Pracowałam przez kilka lat w zawodzie medycznym.
Mam 33 lata. Zostałam tak zgnojona przez lekarzy, że popadłam na pół roku w depresje i z uśmiechniętej dziewczyny zrobił się wrak. Lekarze to potwory, narcyze i praca z ich humorami jest męką. Wszystkie osoby, które znam, mają takie sa
Chcę zmienić pracę i iść do biura. Obawiam się, bo czasem bywam rozkojarzona albo ''zamotana" (czasem mi samej przeszkadza, że tak się zachowuje). To wynika z małej ilości doświadczenia w pracy. Mimo wszystko jestem pracowita i chętna do pracy. Czy jest dla mnie szansa na zmianę?
Witam,
od dłuższego czasu zmagam się z przytłaczającym mnie problemem, a mianowicie chodzi o naukę.
W tamtym roku studiowałam na 1 roku wymagającego kierunku, natomiast nie zdałam jednego, ostatniego egzaminu.
Warto dodać, że problemy z nauką miałam od długi
Dzień dobry,
mój mąż jest pracoholikiem (na szczęście zdaje sobie z tego sprawę) i osiągnął ostatnio etap wypalenia z tego powodu. Chciałby to pokonać, ma duże chęci, ale nie jest w stanie zrobić pierwszych kroków z powodu wyrzutów sumienia, że robi coś innego niż praca.
Dzień dobry, na zajęciach z jednego przedmiotu u pani dziekan, czuję presję, że muszę jej przedstawić swoją pracę i wszystko co mam. Wtedy czuję blokadę słowną, zaczynam milczeć i czuję pracę swojego serca.
Jak sobie z tym poradzić?
Podobną sytuację miałam w trzecim semestrze
Czuję, że ten perfekcjonizm zaczął mnie dosłownie przerastać. Odkąd pamiętam, zawsze każdy coś ode mnie chciał.
Wszyscy oczekiwali, żebym był najlepszy, ciągle wysokie wymagania czy to rodzice, czy też w szkole. Później sam zacząłem sobie takie stawiać i stało się to częścią mojego ży
Straciłam pracę, która była jakąś częścią mnie. Zadaję sobie pytanie, kim naprawdę jestem, skoro to, co definiowało mnie przez lata, nagle zniknęło. Boli mnie codzienność, wydaje się bezsensowna..
Pracuję w wysoce konkurencyjnym środowisku, gdzie tempo pracy jest zawrotne, a oczekiwania stale rosną. Ostatnio zacząłem zauważać u siebie objawy wypalenia zawodowego. Codzienny stres związany z obowiązkami zawodowymi i presją osiągania coraz lepszych wyników zaczyna mnie przytłaczać. Często odc
Witam, piszę te pytanie, iż borykam się z wewnętrznym problemem.
Moje wewnętrzne dziecko cierpi, a z nim ja, odnoszę wrażenie, że wszyscy sie ode mnie odsuwają, unikają mnie, ignorują, a jak już sie odzywają, to próbują mi dogadywać, ośmieszyć albo stosować gaslighting, czuję jakby b
Dzień dobry,
mój pracodawca powiedział mi rzeczy, które naruszały moje granice. Mówił wiele rzeczy na temat seksu , które mnie krępowały i drwił z mojego stanu cywilnego.
Moja rodzina jednak obwinia mnie o te sytuacje. Mówi, że to moja wina, bo nie potrafiłam się mu post
Hej, chciałabym porozmawiać z kimś, kto może zmaga lub zmagał się z podobnym problemem.
Aktualnie mam 22 lata, studiuje zaocznie psychologię na 3 roku i bardzo lubię moje studia, wiąże z nimi przyszłość. Marzyłam o studiach dziennych, mieszkaniu w akademiku, życiu studenckim, poznani
Podoba mi się mój szef, jednak jest żonaty. Co mogę zrobić, żeby łatwiej mi się pracowało, jak pozbyć się uczuć? Dystansowanie się nie pomaga zbytnio, bo on ze mną flirtuje od 3 lat, pracy również nie chcę zmieniać. Ostatnio moje stanowisko pracy się nieco zmieniło, a z tym również jego zachowani