Dzień dobry,
rozumiem, że niepokoi Panią częstsze niż zwykle płakanie. Płacz jest reakcją, która ma za zadanie regulację naszego organizmu - umysłu, układu nerwowego. Często pozwala oczyścić myśli, pozbyć się trudnego do wytrzymania napięcia. Jest on sygnałem, objawem, jednak bez znalezienia przyczyn jego występowania (jak Pani pisze - codziennie), może nie spełniać skutecznie swojej funkcji.
Jak Pani wspomniała - ma Pani przeczucie, że obecne zamartwianie się może wynikać z trudności rozwojowych Pani synka. Być może upewnienie się, że rozwój syna jest w normie lub też zdobycie wiedzy i narzędzi, jak wspomóc dziecko w nauce mowy, przyniesie Pani ulgę? Mam tu na myśli konsultację u specjalistów okresu dziecięcego - psychologa rozwojowego/dziecięcego oraz u logopedy. Z pewnością opinia specjalistów będzie cennym źródłem wiedzy o synu, a także może Pani podczas konsultacji uzyskać adekwatne wsparcie dla samej siebie. Proces wychowawczy to trudny i stresujący czas. Warto wyposażać się we wsparcie, jeśli to tylko możliwe - zarówno to profesjonalne, jak i przyjacielskie oraz rodzinne. Proszę rozważyć, czy ma Pani wystarczające wsparcie w opiece nad dziećmi oraz życiu prywatnym.
Na wizytę do psychologa dziecięcego lub logopedy można umówić się prywatnie, na NFZ lub w placówce oświatowej - warto zapytać wychowawcę/dyrekcję o możliwość konsultacji.
Życzę Pani wszystkiego dobrego!
Pozdrawiam serdecznie
Joanna Łucka
psycholożka
Dzień dobry,
Troska i smutek związany z kłopotami, które Pani dostrzega dotyczącymi syna są oczywiście zrozumiałe, ale może płaczliwość, która Panią dotyka ostatnio jest związana również z innymi kwestiami, które trudno dostrzec? Może warto byłoby skorzystać z pomocy psychologa bądź psychoterapeuty i spróbować przyjrzeć się temu skąd mogą wynikać trudności, które Pani doświadcza aktualnie.
Pozdrawiam
Jessica Catapano
Dzielna mamo trójki dzieci.
Powiem tak - to, że płaczesz nie jest niczym złym. Zmęczenie, niepokoje, hormony czy życie jako całość to wystarczające powody do płaczu. Czteroletni synek i jego mowa są jak czuję dla Ciebie powodem do niepokoju a tempo rozwoju dzieci jest bardzo indywidualne, dlatego jeśli uważasz, że ciut wolniej u niego mowa się rozwija - skonsultuj to ze specjalistą. Konkrety, które od niego usłyszysz Cię uspokoją i/lub ukierunkują Waszą przyszłość. A w kwestii samego płaczu, najlepiej byłoby bardziej się o siebie zatroszczyć: wysypiać się, zadbać o ciut czasu tylko dla siebie, skorzystać z pomocy życzliwych osób wokół a jeśli dzieci widzą mamę płaczącą to będzie im smutno ale życzliwa rozmowa z nimi i wyjaśnienie im powodów w sposób adekwatny do ich wieku będzie najlepszą opcją. Płacz rozładowuje napięcie i przynosi ulgę, dlatego nie należy się go pozbywać z życia a jedynie rozpoznać co nam ciało próbuje powiedzieć, o co powinniśmy zadbać - bardziej. Trzymam kciuki, powodzenia dzielna mamo trójki dzieci, proszę przybij piątkę czterolatkowi ode mnie. :-)