Boję się wracać sama po zmroku do domu
J.
Emilia Jędryka
Szanowna Pani J.
Dziękuję za podzielenie się swoimi trudnościami – to bardzo ważny krok w kierunku poprawy Pani samopoczucia i dobrostanu. W Pani słowach dostrzegam motywację oraz gotowość do zmian, co jest niezwykle cenne w procesie budowania lepszego komfortu życia.
Być może pomocne okaże się uważne przyjrzenie się Pani lękowi – próba zrozumienia, czego dokładnie dotyczy, kiedy się nasila, a kiedy ustępuje. Oczywiście, wszystko to w bezpiecznych i komfortowych dla Pani warunkach, w momencie, w którym poczuje się Pani gotowa. Istotne może być również zbadanie myśli towarzyszących lękowi i tego, jak wpływają na Pani codzienne funkcjonowanie. W tym procesie wsparcie psychologa może okazać się niezwykle cenne – pomoże on uporządkować te myśli i towarzyszyć Pani na drodze do realizacji wyznaczonych celów.
Z poważaniem,
Psycholog
Emilia Jędryka
Anastazja Zawiślak
Dzień dobry J,
Rozumiem, że lęk przed powrotem po zmroku mocno wpływa na Pani codzienne życie, zwłaszcza teraz, gdy szuka Pani pracy. Nawet jeśli nigdy nie doświadczyła Pani bezpośredniego zagrożenia, lęki tego typu mogą wynikać z ogólnego poczucia braku bezpieczeństwa, które często jest efektem trudnych doświadczeń z przeszłości.
Kilka kroków, które mogą Pani pomóc:
1. Na początek proszę spróbować krótkich spacerów po zmroku w towarzystwie lub na znanych trasach może stopniowo oswajać Panią z tym uczuciem. Ważne, by robić to w tempie, które nie wywoła dodatkowego stresu, na tyle na ile jest Pani gotowa. To proces wiec nie należy go przyśpieszać proszę dać sobie czas.
2. Niech Pani zadba maksymalnie o poczucie bezpieczeństwa - np. planując trasę powrotu, korzystając z aplikacji do śledzenia lokalizacji lub umawiając się z bliską osobą na rozmowę podczas drogi.
Jeśli lęk staje się przytłaczający i powyższe próby są dla Pani na tym etapie zbyt trudne warto rozważyć wsparcie terapeutyczne, które pomoże zrozumieć głębsze przyczyny tych obaw i nauczy Panią, jak nad nimi pracować. A co do samej pracy to może warto poszukać pracy z elastycznymi godzinami lub pracy zdalnej, to mogłoby zmniejszyć Pani presję związaną z powrotami po zmroku :)
Serdecznie pozdrawiam!
Dominik Kupczyk
Rozumiem, że lęk przed powrotem do domu po zmroku jest dla Pani bardzo przytłaczający i wpływa na Pani możliwości podjęcia pracy na popołudniowe zmiany. Choć nigdy nie doświadczyła Pani bezpośredniego ataku, to lęk może wynikać z głębszych przeżyć, zwłaszcza związanych z byciem DDA i trudnymi doświadczeniami z dzieciństwa. Strach ten, mimo że nieracjonalny w kontekście braku wcześniejszych negatywnych doświadczeń, może mieć swoje źródła w głębokim poczuciu niepewności i potrzeby bezpieczeństwa. Aby sobie z tym poradzić, warto rozważyć stopniową ekspozycję na sytuacje budzące lęk, zaczynając od krótkich wyjść wieczorem, aby stopniowo oswajać się z uczuciem strachu. Pomocne może być również wsparcie terapeutyczne, które pozwoli zrozumieć mechanizmy wywołujące lęk i wypracować skuteczne techniki radzenia sobie z nim. Dodatkowo warto rozważyć znalezienie alternatywnych rozwiązań, takich jak transport zaufaną osobą lub korzystanie z taksówek w sytuacjach, które wywołują u Pani niepokój.
Katarzyna Kania-Bzdyl
Dzień dobry,
proszę pomyśleć o podjęciu wizyt z psychoterapeutą. Tutaj na platformie są dostępne takie spotkania, z pewnością jest szeroki wybór co do powyższych specjalistów.
pozdrawiam,
Katarzyna Kania-Bzdyl
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Mam pewien problem z moim synem, który ma 15 lat.
Widzę, że często jest przygnębiony i zestresowany.
Kiedy z nim rozmawiam, wychodzi na to, że czuje się pod dużą presją ze strony rówieśników i boi się, że nie spełni oczekiwań innych. Z jednej strony chce być akceptowany
Dzień dobry.
Jak rozpoznać czy ktoś ma narcystyczną osobowość, czy może jest to ktoś o unikającym stylu więzi?
Jakie są znaczące różnice i podobieństwa między unikającym stylem więzi a osobowością narcystyczną?
Pozdrawiam
Byłam ostatnio w takiej sytuacji, że niespodziewanie dostałam ataku paniki, i to w naprawdę nieoczekiwanym momencie.
Było to w sklepie, stojąc przy półce, nagle poczułam przerażający lęk, serce zaczęło łomotać, a ręce mi zadrżały.
Miałam wrażenie, że wszystko wokół jest
W ostatnim czasie doszłam do wniosku, że pandemia mocno zwiększyła mój lęk społeczny. Każde wyjście z domu, nawet do sklepu, albo na spacer, stresuje mnie niesamowicie.
Czasem myślę o najgorszym scenariuszu, jakbym przy każdym kontakcie z inną osobą spodziewała się katastrofy. <
Od dłuższego czasu mierzę się z codziennymi wyzwaniami, które przez moje borderline osobowościowe stają się naprawdę skomplikowane. Czuję się jak na emocjonalnej huśtawce – od euforii po totalną rozpacz w kilka sekund.
Każda rozmowa potrafi być jak chodzenie po polu minowym, a moje r
Często łapię się na tym, że moje życie nie rozwija się tak, jak sobie kiedyś wyobrażałam. Coraz częściej myślę o tym, co do tej pory osiągnęłam i czy to wystarcza, wydaje mi się, że nie.
Te myśli mnie przytłaczają. Zaczęłam unikać sytuacji, które kiedyś były dla mnie zwyczajne, bo bo
Mamy problem, z którym widzę, że boryka się mój syn.
Chyba coraz bardziej unika sytuacji, które kiedyś go nie stresowały. Każde wyjście do szkoły czy spotkanie z rówieśnikami to dla niego spory spadek nastroju i nie do końca wiem, co mogę zrobić, żeby go wesprzeć.
Próbuję być
Dzień dobry,
Mam zaburzenie lękowe, chodzę od 1,5 roku na psychoterapię Gestalt. Jest to pełnopłatna terapia.
Dodatkowo od kilku miesięcy stosuje farmakoterapię.
Moje zaburzenie jest bardzo silne i połączone z objawami somatycznymi. Zauważyłem, że terapia raz w ty
Dzień dobry,
co zrobić przy ogromnym lęku przed braniem leków?
Lekarz psychiatra wypisał mi leki przeciw OCD i lękowi towarzyszącemu temu stanowi (sertralina, a dokładniej Asentra), ale ja bardzo boję się je wziąć, a niestety muszę zacząć od jutra. Nie wyjaśnił mi nawet
Dzień dobry, czy psychosomatykę przy zaburzeniach lękowych i zespole depersonalizacji-derealizacji (przewlekłe uczucie gorączki, biegunka, wymioty, duszności, bóle mięśni, bóle gardła i ogólnie chroniczne zmęczenie) można wyleczyć całkowicie farmakoterapią?
Są na to jakieś dowody, potw
Dzień dobry,
jak radzić sobie ze stresem i lękiem przed kontaktem z ludźmi? Jestem osobą zamkniętą w sobie i nie potrafię swobodnie rozmawiać z ludźmi. Bardzo się stresuje, gdy mam z kimś porozmawiać paraliżuje mnie lęk. Często jest tak, że mam taką blokadę, że nie wiem co powiedzieć. Czuj
Dzień dobry, na zajęciach z jednego przedmiotu u pani dziekan, czuję presję, że muszę jej przedstawić swoją pracę i wszystko co mam. Wtedy czuję blokadę słowną, zaczynam milczeć i czuję pracę swojego serca.
Jak sobie z tym poradzić?
Podobną sytuację miałam w trzecim semestrze
Witam,
mój problem od zawsze i źródło wiecznych sprzeczek z mężem. Pochodzę z rodziny, gdzie ojciec nie miał kolegów, nie wychodził na przysłowiowe piwo. Mama też nie, nie pracowała.
Wyszłam za mąż ponad 10 lat temu. Mąż domator.
Czasami były jakieś wyjścia
(bardzo przepraszam, że tak się rozpisałam. Może nie będzie chciało się komuś tego czytać, ale potrzebuję pomocy )
Witam,
mam za 3 miesiące 17 lat i mam problemy z agresją, jakieś działania impulsywne, pustkę derealizacja itp i straszne lęki. Chciałabym napisać o tych lękach,
Dzień dobry,
zwracam się w sumie z paroma drobnymi problemami.
Od ponad roku próbuje leczyć zaburzenia lękowe i jakoś to idzie. Niestety, ale chodzę jeszcze do szkoły, w której jestem przez to oceniana przez nauczycieli przez ich wizję na temat tego wszystkiego. Przez os
Witam,
chcę wiedzieć, co mówią te objawy czy to jakieś zaburzenie? Borderline? Depresja?
Nie, że chcę diagnozy, po prostu z ciekawości chcę opinii doświadczonych psychologów itp.
Jak z państwa strony to wygląda?
Objawy z tekstu:
1. Psychi
Witam,
od jakiegoś czasu zmagam się z bardzo intensywnymi, nadmiernymi myślami dotyczącymi mnie, moich uczuć, mojej partnerki oraz moich uczuć w relacji.
Potrafię przez 2 dni zastanawiać się nad swoimi uczuciami i już sobie wkręcić, że się wypalają, a nagle o poranku dnia trze
Od ok. 3 miesięcy zmagam się z takim problemem.
Gdy położę się spać po ok. 2-3 minutach nagle zaczynam odczuwać taki silny lęk, zaczyna drżeć moim ciałem, serce szybko bije, czuje niepokój. Czuję jakbym była w innym świecie, nie wiem co się ze mną dzieje. Czy to mogą być ataki paniki