Boję się wracać sama po zmroku do domu

Mam duży lęk, a mianowicie boję się wracać sama po zmroku do domu. Fakt jest taki, że kiedyś pracowałam na dwie zmiany, blisko swojego domu. Kończyłam pracę o 21. Trochę się bałam, ale nie aż tak bardzo jak teraz. Ponieważ trasa z pracy była bardzo krótka było mi trochę łatwiej. Teraz od 2 lat jestem bez pracy, obecnie jej szukam. Problem u mnie jest taki, że wszystkie odpowiadające mi oferty zawierają pracę na 2 zmiany. Panicznie boję się podjęcia pracy na popołudniowe zmiany, a przecież żaden pracodawca nie zgodzi się bym pracowała tylko na rano. Nigdy nie zostałam napadnięta (mam też wielką nadzieję, że nigdy mi się to nie przydarzy) więc to nie stąd wynika mój lęk. Nie mam prawa jazdy i nawet nie chce go robić, autobusami po zmroku też boję się jeździć. Jestem również DDA, więc po niezbyt fajnych doświadczeniach z dzieciństwa. Nie wiem też z czego może więc wynikać ten mój lęk. Chciałabym podjąć fajną satysfakcjonującą pracę, a zwyczajnie pokonuje mnie mój lęk. Nie umiem sobie z tym poradzić. Proszę o radę co z tym robić dalej.

zaburzenia lękowe

J.

2 tygodnie temu

Emilia Jędryka

Szanowna Pani J.

Dziękuję za podzielenie się swoimi trudnościami – to bardzo ważny krok w kierunku poprawy Pani samopoczucia i dobrostanu. W Pani słowach dostrzegam motywację oraz gotowość do zmian, co jest niezwykle cenne w procesie budowania lepszego komfortu życia.

Być może pomocne okaże się uważne przyjrzenie się Pani lękowi – próba zrozumienia, czego dokładnie dotyczy, kiedy się nasila, a kiedy ustępuje. Oczywiście, wszystko to w bezpiecznych i komfortowych dla Pani warunkach, w momencie, w którym poczuje się Pani gotowa. Istotne może być również zbadanie myśli towarzyszących lękowi i tego, jak wpływają na Pani codzienne funkcjonowanie. W tym procesie wsparcie psychologa może okazać się niezwykle cenne – pomoże on uporządkować te myśli i towarzyszyć Pani na drodze do realizacji wyznaczonych celów.

Z poważaniem,

Psycholog

Emilia Jędryka

2 tygodnie temu

Emilia Jędryka

Psycholog

Anastazja Zawiślak

Dzień dobry J,

Rozumiem, że lęk przed powrotem po zmroku mocno wpływa na Pani codzienne życie, zwłaszcza teraz, gdy szuka Pani pracy. Nawet jeśli nigdy nie doświadczyła Pani bezpośredniego zagrożenia, lęki tego typu mogą wynikać z ogólnego poczucia braku bezpieczeństwa, które często jest efektem trudnych doświadczeń z przeszłości.

Kilka kroków, które mogą Pani pomóc:

1. Na początek proszę spróbować krótkich spacerów po zmroku w towarzystwie lub na znanych trasach może stopniowo oswajać Panią z tym uczuciem. Ważne, by robić to w tempie, które nie wywoła dodatkowego stresu, na tyle na ile jest Pani gotowa. To proces wiec nie należy go przyśpieszać proszę dać sobie czas.

2. Niech Pani zadba maksymalnie o poczucie bezpieczeństwa - np. planując trasę powrotu, korzystając z aplikacji do śledzenia lokalizacji lub umawiając się z bliską osobą na rozmowę podczas drogi.

Jeśli lęk staje się przytłaczający i powyższe próby są dla Pani na tym etapie zbyt trudne warto rozważyć wsparcie terapeutyczne, które pomoże zrozumieć głębsze przyczyny tych obaw i nauczy Panią, jak nad nimi pracować. A co do samej pracy to może warto poszukać pracy z elastycznymi godzinami lub pracy zdalnej, to mogłoby zmniejszyć Pani presję związaną z powrotami po zmroku :)

Serdecznie pozdrawiam!

2 tygodnie temu

Anastazja Zawiślak

Psycholog

Dominik Kupczyk

Rozumiem, że lęk przed powrotem do domu po zmroku jest dla Pani bardzo przytłaczający i wpływa na Pani możliwości podjęcia pracy na popołudniowe zmiany. Choć nigdy nie doświadczyła Pani bezpośredniego ataku, to lęk może wynikać z głębszych przeżyć, zwłaszcza związanych z byciem DDA i trudnymi doświadczeniami z dzieciństwa. Strach ten, mimo że nieracjonalny w kontekście braku wcześniejszych negatywnych doświadczeń, może mieć swoje źródła w głębokim poczuciu niepewności i potrzeby bezpieczeństwa. Aby sobie z tym poradzić, warto rozważyć stopniową ekspozycję na sytuacje budzące lęk, zaczynając od krótkich wyjść wieczorem, aby stopniowo oswajać się z uczuciem strachu. Pomocne może być również wsparcie terapeutyczne, które pozwoli zrozumieć mechanizmy wywołujące lęk i wypracować skuteczne techniki radzenia sobie z nim. Dodatkowo warto rozważyć znalezienie alternatywnych rozwiązań, takich jak transport zaufaną osobą lub korzystanie z taksówek w sytuacjach, które wywołują u Pani niepokój.

2 tygodnie temu

Dominik Kupczyk

Psycholog

Katarzyna Kania-Bzdyl

Dzień dobry,

proszę pomyśleć o podjęciu wizyt z psychoterapeutą. Tutaj na platformie są dostępne takie spotkania, z pewnością jest szeroki wybór co do powyższych specjalistów.

pozdrawiam,

Katarzyna Kania-Bzdyl

2 tygodnie temu

Katarzyna Kania-Bzdyl

Psycholog

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Zobacz podobne

Czy da się jakoś zapomnieć o ważnej, przerwanej znajomości?

Dzień dobry, zwracam się może z dość dziwnym i ciężkim do odpowiedzenia pytaniem, ale nie wiem co robić. Postaram się w miarę szybko przedstawić swoją sytuację.

Około 3 lata temu zawarłam nową znajomość, a w połowie zeszłego roku dość nagle i bez powodu się ona rozpadła. Od tego czas

Nie panuję nad płaczem. Najmniejsza drobnostka i płaczę. Nie otworzę się przed psychologiem.

Witam.

Mam problem z tym, że z byle powodu mam łzy w oczach albo po prostu płaczę. Ja nawet nie potrafię się z kimś pokłócić, bo zaraz ryczę. Byle problem, najmniejsza, najłagodniejsza sytuacja i łzy w oczach. Na ogół jestem wesołą, kontaktową osobą. Zawsze miałam tak, jednak teraz b

Jak sobie radzić z przewlekłym stresem?

Boję się, że partner będzie kłamać u psychiatry. Czy psychiatra jest w stanie to zauważyć?

Dzień dobry, co zrobić w sytuacji, kiedy partner od jakiegoś czasu jest całkowicie bez humoru, ciągle smutny , bez chęci do niczego , nie pomaga w domowych obowiązkach , mamy dziecko nie interesuje się co ma w szkole, co się dzieje u nas. Postanowił mnie zostawić, nie chce podjąć jakiejkolwiek pr

Lęk uogólniony i objawy somatyczne.

Od bardzo dawna mam problemy.

Kiedyś byłam u psycholożki, powiedziała, że mam zespół lęku uogólnionego, ale z jakiegoś powodu przestałam chodzić, w pewnym momencie odechciało mi się. Ale wszystko wróciło i to ze zdwojoną siłą... zaczynam myśleć, że jestem chora, od razu wszystko mnie

Ataki paniki z powodu sytuacji z partnerką. Muszę się z nią zgadzać, przepraszam ją za moje własne zdanie.

Od prawie roku mam ataki paniki. Najczęściej w sytuacjach, gdy partnerka jest na mnie zła/obrażona przez co ja czuję się winna i bojąc się, że ją stracę, zaczynam zmieniać swoje zdanie/zachowanie tak, aby partnerka była dla mnie miła i żeby między nami było dobrze.

Momentami nie rozu

Wielu rzeczy nie robię przez ogromny stres, emocje, odczucia w ciele ze stresu.

Cześć:) Jestem tutaj nowa. Trochę nie wiem od czego zacząć, ponieważ stronię od poradnictwa w mediach społecznościowych, zadawania pytań itd. Jednak zapisałam się do grupy "specjalistycznej" i liczę na Wasze doświadczenie. Myślę, że jestem osobą wysoko wrażliwą, jednak nigdy nie odwiedzałam gabin

Czy jetem na drodze do zaburzenia narcystycznego?

Od miesiąca zacząłem tworzyć automatycznie fałszywe wspomnienia do tego, co mówią moi znajomi i bliscy. Uważam, że mogę być potencjalnie na drodze, by stać się narcyzem (kruche ego, wyidealizowany obraz świata, brak zrozumienia emocji innych i swoich, rodzina z narcyzem, automatyczna projekcja winy

Sprawdzone techniki na radzenie sobie z derealizacją i dusznościami - zaburzenia lękowe.

Dzień dobry, czy są jakieś sprawdzone ćwiczenia, książki, filmik na YouTube itp., które pomagają radzić sobie z derealizacją i dusznościami na tle lękowym? Chodzę na terapię i mam parę ćwiczeń, ale mam wrażenie, że mi to przestaje pomagać a wstyd mi pytać o kolejne, bo przecież to powinno już pewnie

Psycholog, psychiatra i psychoterapeuta. Kogo wybrać?

Pisałam tutaj jeden post o przygotowaniu do terapii. Zastanawia mnie jedna sprawa. Nie wiem do kogo tak naprawdę się udać. Choruję na padaczkę od dziecka. Neurolog twierdzi, że to ataki mam na tle nerwowym. Też tak myślę. I teraz tak. Jest 3 specjalistów. Psycholog, psychiatra i psychoterapeuta. Kog

Lęki dotyczące przyszłych zdarzeń, paraliżują i utrudniają normalne funkcjonowanie.

Witam, mam 28 lat, od pewnego okresu (nie jestem w stanie sprecyzować jak długo, co najmniej kilka lat) mam problem z różnego rodzaju lękami. Cechą wspólną ww. lęków jest prognozowanie wystąpienia negatywnego zdarzenia, np. często mam myśli, że komuś z moim bliskich stanie coś złego, wyrzucą mnie z

OCD - czy zanik pamięci jest jednym z objawów?

Dzień dobry, czy przy zaburzeniach lękowych (OCD) może występować jakiegoś rodzaju zanik pamięci? Wydarzenia sprzed rozpoczęcia tych problemów pamiętam, chociaż czasami wydają mi się zmyślone, natomiast to co robiłam np. wczoraj wydaje mi się bardzo mało wyraźne, nawet nierealne, jakby wcale się mog

Mam ogromny problem z 4 letnia córka. Nie chce chodzić do przedszkola

Witam. Mam ogromny problem z 4 letnia córka. Nie chce chodzić do przedszkola codziennie rano wstajemy, ale nie chce sie ubrać wyjść z domu. Wpada w histerie krzyczy płacze bije mnie kopie. Mówi ze nie chce iść do przedszkola, bo brakuje jej tam mnie martwi się o mnie i boi się, że coś mi się stanie.

Boję się przerwy w terapii.

Dzień dobry, co mogę zrobić jak odczuwam lęk przed przerwą od terapii? Problem jest taki, że w ciągu następnych dwóch tygodni albo nie mam czasu albo nie ma terminu, który by mi pasował u mojego terapeuty i obawiam się, że dłuższa przerwa coś zmieni w moim procesie, wystąpi lęk sprzed rozpoczęcia pr

Natrętne, silne myśli o zabiciu kogoś. Co się dzieje? OCD po urazie głowy - płata czołowego.

Witam, jestem 29-letnim mężczyzną i mam ogromny problem ze sobą. W 2016 roku byłem pierwszy raz w szpitalu psychiatrycznym, w tamtym okresie odkryłem,że pociągają mnie mężczyźni, a byłem w związku z dziewczyną (w sumie nadal jestem...) czego świadomość pogorszyła mój stan psychiczny i z tego powodu

Mam 27 lat i fobię społeczną. Trudne dzieciństwo. Fobia nasiliła się po urlopie wychowawczym.

Witam, mam 27 lat i fobię społeczną. Od czasów szkoły średniej zaczęłam zamykać się w sobie, bo czułam niechęć ze strony rówieśników, nie chcieli się ze mną kolegować itd. Byłam w toksycznym związku i po jego zakończeniu odżyłam i w tym okresie poznałam męża, lecz mój problem nie zniknął. Wyszłam z

Trwające uczucie do pewnej kobiety. Lęk przed emocjami, przed otwarciem się i rozmową.

10 lat temu poznałam kobietę, 16 lat starszą. Najpierw myślałam, że lubię jej styl, poglądy, jej głos ( to artystka ), ale szybko zorientowałam się, że pociąga mnie też jej fizyczność. Uściski przy spotkaniach, możliwość spojrzenia sobie głęboko w oczy, przypadkowy dotyk. To wszystko sprawiało, że c

Derealizacja - czy poczucie nieistnienia jest tego objawem?

Czy przy zaburzeniach lękowych z derealizacją normalne jest to, że zdarza mi się myśleć, że całe moje obecne dni czy wspomnienia sprzed wielu lat to tylko wytwór mojej wyobraźni, czuję się jakbym miała się obudzić z jakiejś śpiączki czy snu? Chodzę na psychoterapię, ataki paniki, przy których wcześn

Przeżywam straszny ból bycia człowiekiem, funkcjonowania. Czuję, że jestem aspołeczny.

Prawodopodnie pytanie, które tu zadam, będzie głupie. Tak naprawdę nie wiem czy to pytanie. czy po prostu moja potrzeba wyżalenia się komuś. Przechodząc do rzeczy, mam 21 lat i jestem żałosną, niedojrzałą osobą. Nie lubie swojego życia. Męczy mnie wstawanie z łóżka i wychodzenie do ludzi... no właśn