WsteczObawiam się, że uznają mnie za histeryczkę, jeśli odejdę z pracy.
Klara
Odpowiedz jako specjalista
Malwina Mróz
Dzień dobry,
Wspomina Pani o braku komfortu w kontakcie z osobą w swoim miejscu pracy. Warto się przyjrzeć temu pomysłowi o odejściu - czy jest to jedyna opcja rozwiązania tej sytuacji? Bez względu na odpowiedź, istnieje też możliwość refleksji nad Pani obecnymi doświadczeniami i przekonaniami. Jeżeli pojawiają się w Pani pewne emocje, jakie to są emocje, z czym mogą być powiązane, co/kogo ta osoba może Pani przypominać? Czy to pierwszy raz, gdy osoba z otoczenia wzbudza u Pani niechęć?
Zrozumiałe jest to, że obawia się Pani bycia potraktowaną niepoważnie w pracy, lecz w gabinecie psychologa/psychoterapeuty nigdy nie zostanie Pani odebrana w ten sposób. Dlatego też, gdy poczuje Pani potrzebę głębszej pracy nad tym obszarem, pomoc specjalisty prawdopodobnie okaże się cennym wsparciem. Wspominane obawy o byciu postrzeganą negatywnie również mogą być poddane procesowi.
Pozdrawiam serdecznie ☘️
Anastazja Zawiślak
Dzień dobry Pani Klaro,
Rozumiem, że jest Pani w trudnej sytuacji zawodowej, gdzie kontakt z tą osobą w pracy powoduje duży dyskomfort. Ważne jest, by pamiętać, że to Pani uczucia są ważne i mają znaczenie, nawet jeśli inni mogą nie dostrzegać problemu lub nie rozumieć Pani motywacji (to ma Pani prawo do własnych decyzji i wyboru miejsca pracy, które będzie dla Pani komfortowe). Przed podjęciem decyzji o odejściu z pracy warto zastanowić się, czy można poprawić obecną sytuację, na przykład rozmawiając z przełożonym lub działem HR, skupiając się na własnych odczuciach ale i konkretnych zachowaniach tej osoby, które mogą wpływać na taką atmosferę w pracy i Pani samopoczucie.
Jeśli jednak ta sytuacja nadal negatywnie wpływa na Panią i nie widzi Pani możliwości zmiany, odejście może być właściwym krokiem. Uważam, że praca jest ważnym elementem naszego życia, spędzamy w niej około 8h dziennie co stanowi 1/3 czasu a to z kolei wpływa na nasze samopoczucie, energie, humor itp. a więc warto pracować w miejscu które choć trochę się lubi i nie wywołuje stresu czy negatywnych emocji każdego dnia.
Jeśli obawy dotyczące opinii innych są silne i uniemożliwiają Pani podjęcie decyzji, to rozmowa z psychologiem może pomóc w zrozumieniu tych emocji i wsparciu w podjęciu decyzji. Najważniejsze jest, aby czuła się Pani dobrze i bezpiecznie.
Pozdrawiam,
Anastazja Zawiślak
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
Pracuję w naprawdę wymagającym środowisku, gdzie tempo jest szalone, a wymagania ciągle rosną. Coraz częściej czuję, jak dopada mnie chyba wypalenie zawodowe.
Codzienny stres związany z obowiązkami i ogromną presją zaczyna mnie przytłaczać.
Zmęczenie, brak motywacji i pr
Pracowałam przez kilka lat w zawodzie medycznym.
Mam 33 lata. Zostałam tak zgnojona przez lekarzy, że popadłam na pół roku w depresje i z uśmiechniętej dziewczyny zrobił się wrak. Lekarze to potwory, narcyze i praca z ich humorami jest męką. Wszystkie osoby, które znam, mają takie sa
Chcę zmienić pracę i iść do biura. Obawiam się, bo czasem bywam rozkojarzona albo ''zamotana" (czasem mi samej przeszkadza, że tak się zachowuje). To wynika z małej ilości doświadczenia w pracy. Mimo wszystko jestem pracowita i chętna do pracy. Czy jest dla mnie szansa na zmianę?
Witam,
od dłuższego czasu zmagam się z przytłaczającym mnie problemem, a mianowicie chodzi o naukę.
W tamtym roku studiowałam na 1 roku wymagającego kierunku, natomiast nie zdałam jednego, ostatniego egzaminu.
Warto dodać, że problemy z nauką miałam od długi
Dzień dobry,
mój mąż jest pracoholikiem (na szczęście zdaje sobie z tego sprawę) i osiągnął ostatnio etap wypalenia z tego powodu. Chciałby to pokonać, ma duże chęci, ale nie jest w stanie zrobić pierwszych kroków z powodu wyrzutów sumienia, że robi coś innego niż praca.
Dzień dobry, na zajęciach z jednego przedmiotu u pani dziekan, czuję presję, że muszę jej przedstawić swoją pracę i wszystko co mam. Wtedy czuję blokadę słowną, zaczynam milczeć i czuję pracę swojego serca.
Jak sobie z tym poradzić?
Podobną sytuację miałam w trzecim semestrze
Czuję, że ten perfekcjonizm zaczął mnie dosłownie przerastać. Odkąd pamiętam, zawsze każdy coś ode mnie chciał.
Wszyscy oczekiwali, żebym był najlepszy, ciągle wysokie wymagania czy to rodzice, czy też w szkole. Później sam zacząłem sobie takie stawiać i stało się to częścią mojego ży
Straciłam pracę, która była jakąś częścią mnie. Zadaję sobie pytanie, kim naprawdę jestem, skoro to, co definiowało mnie przez lata, nagle zniknęło. Boli mnie codzienność, wydaje się bezsensowna..
Pracuję w wysoce konkurencyjnym środowisku, gdzie tempo pracy jest zawrotne, a oczekiwania stale rosną. Ostatnio zacząłem zauważać u siebie objawy wypalenia zawodowego. Codzienny stres związany z obowiązkami zawodowymi i presją osiągania coraz lepszych wyników zaczyna mnie przytłaczać. Często odc
Witam, piszę te pytanie, iż borykam się z wewnętrznym problemem.
Moje wewnętrzne dziecko cierpi, a z nim ja, odnoszę wrażenie, że wszyscy sie ode mnie odsuwają, unikają mnie, ignorują, a jak już sie odzywają, to próbują mi dogadywać, ośmieszyć albo stosować gaslighting, czuję jakby b
Dzień dobry,
mój pracodawca powiedział mi rzeczy, które naruszały moje granice. Mówił wiele rzeczy na temat seksu , które mnie krępowały i drwił z mojego stanu cywilnego.
Moja rodzina jednak obwinia mnie o te sytuacje. Mówi, że to moja wina, bo nie potrafiłam się mu post
Hej, chciałabym porozmawiać z kimś, kto może zmaga lub zmagał się z podobnym problemem.
Aktualnie mam 22 lata, studiuje zaocznie psychologię na 3 roku i bardzo lubię moje studia, wiąże z nimi przyszłość. Marzyłam o studiach dziennych, mieszkaniu w akademiku, życiu studenckim, poznani
Podoba mi się mój szef, jednak jest żonaty. Co mogę zrobić, żeby łatwiej mi się pracowało, jak pozbyć się uczuć? Dystansowanie się nie pomaga zbytnio, bo on ze mną flirtuje od 3 lat, pracy również nie chcę zmieniać. Ostatnio moje stanowisko pracy się nieco zmieniło, a z tym również jego zachowani