Wstecz

Mąż choruje na depresję, nie podejmuje terapii. Wpływa to na moje cierpienie.

W związku jesteśmy ponad 8 lat. Od 4 jesteśmy małżeństwem i mamy 3- letniego cudownego syna, dom bez kredytu, dobrą pracę, wsparcie rodziny. Mąż dwa lata temu dostał diagnozę depresji, jest od tego czasu na lekach. Mimo sugestii dwóch psychiatrów i moich nacisków nie podjął terapii psychologicznej. Nasz związek… umiera… czuję się jak współlokatorka, a czasem jak zwykła gosposia/niańka. On ma czas na realizacje swojego hobby, ja nie. Od zawsze nasze nieporozumienia kończyły się cichymi dniami (nieraz trwały one ponad dwa tygodnie). Osobą, którą zaczyna jakąkolwiek rozmowę jestem ja i tylko ja, on nie ma takiej potrzeby (tak było zawsze). Jestem bardzo zmęczona i zniechęcona tymi komunikacyjnymi trudnościami. Pożycie małżeńskie niemal nie istniej, mimo zachęt i deklaracji z mojej strony. Jemu wystarczy raz na 2,3,5 miesięcy. Rozważam terapię dla siebie lub terapię małżeńska i nie wiem co najpierw…

ania

w zeszłym miesiącu
Katarzyna Waszak

Katarzyna Waszak

Dzień dobry!

Rozumiem, że doświadcza Pani trudności relacyjnych w bliskim związku. To ważne, że szuka Pani wsparcia. Depresja jest chorobą, która daje dobre rezultaty leczenia, gdy farmakoterapię łączy się z psychoterapią. Dlatego dobrze byłoby, aby mąż rozpoczął proces, ale nikogo do tego nie da się zmusić. 

Zachęcam, aby Pani zadbała o siebie w tej trudnej sytuacji. Wybranie psychoterapii dla siebie może okazać się dobrym krokiem. Czytam, że potrzebuje Pani wsparcia w relacji, bliskości, ale i czasu na odpoczynek. I tego Pani brakuje. Warto porozmawiać z mężem o swoich oczekiwaniach, zaniedbanych potrzebach. Jak Państwo wyobrażają sobie wspólną, preferowaną przyszłość? W relacji ważna jest komunikacja, długie nieodzywanie się do drugiej osoby jest przemocą psychiczną. Spróbujcie zadbać o dobrą komunikację, może własnie na terapii par. Powodzenia

Katarzyna Waszak - psychoterapeuta

w zeszłym miesiącu
Krystian Pasieczny

Krystian Pasieczny

Dzień dobry, warto na początku odbudować własne zasoby. Dbanie o siebie jest najwspanialszą rzeczą, jaką można zrobić dla osoby najbliższej dotkniętą chorobą. Przecież najpierw życie i zdrowie ratownika jest najważniejsze prawda? Bez tego nie pomoże nikomu. 

Depresja to trudna, śmiertelna i przewlekła choroba. Będąc w związku małżeńskim deklaruje się miłość, wierność i uczciwość małżeńską w zdrowiu i chorobie- za te słowa należy brać odpowiedzialność. Najlepiej to Pani zrobi dbając o siebie. Polecam skonsultować się z psychiatrią i psychoterapeutą, aby rozważyć możliwość wsparcia. 

Jeśli chodzi o chorobę męża, będą okresy lepszego i gorszenia funkcjonowania- na to niestety należy się przygotować, aby razem obrać wspólny front i grać do jednej bramki

Trzymam za Państwa kciuki i życzę wszystkiego co najlepsze Krystian Pasieczny 

w zeszłym miesiącu
Katarzyna Kania-Bzdyl

Katarzyna Kania-Bzdyl

Dzień dobry Pani Aniu,

stosowanie cichych dni nie jest ani czymś, co cementuje związek, ani tym, co rozwiązuje problem. Myślę, że doskonale Pani o tym wie. 

Z Pani wypowiedzi wnioskuję, że czuje się Pani tą osobą, której bardziej zależy na tym, aby poprawić to, co źle funkcjonuje w Waszej relacji.  To zupełnie zrozumiałe, że w końcu może zabraknąć sił i chęci na to, aby walczyć o lepszą jakość związku. 

Odpowiadając na pytanie terapia indywidualna czy małżeńska, to zastanawiam się nad tym, że skoro mąż odmówił konsultacji dla siebie to czy w ogóle będzie chciał iść na wspólną terapię? Jestem skłonna tego zdania, że to Pani w tym momencie bardziej potrzebuje takiej pomocy. Myślę, że uczęszczanie na konsultacje psychologiczne pozwoli Pani uporządkować swój wewnętrzny świat, Pani pragnienia a także ukierunkować się na to, co dla Pani będzie najlepsze. 

Jest Pani dzielną kobietą! :) Życzę, żeby oprócz tej waleczności odzyskała Pani spokój, którego Pani pragnie. Samych dobroci! :)

w zeszłym miesiącu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Zobacz podobne