Mój mąż ma bardzo krótką cierpliwość i podczas kłótni bardzo silną potrzebę wygrania jej
Natalia
Anita Konarska
Dzień dobry Natalio,
Twój mąż ma problem panowaniem nad swoimi emocjami i zachowaniem. Wyzywanie Cię i agresja po alkoholu może dodatkowo świadczyć o uzależnieniu. Wielu alkoholików po spożyciu bywa agresywnych. Mąż uderzył Twojego ojca, a w przyszłości gdy straci nad sobą panowanie może uderzyć Ciebie lub, któreś z dzieci. Jeśli mąż nadal będzie się awanturował najlepiej wezwać policję, która założy Waszej rodzinie Niebieską kartę.
Proszę namówić męża na terapię dla osób, które mają problemy z agresją.
Proszę o siebie zadbać i nie dopuszczać do dalszej eskalacji emocji w Waszym domu.
Pozdrawiam
Anita Konarska
Psycholog
Agnieszka Wojda
Z tego co wniosła Pani w swojej historii najwyraźniej mąż ma problemy z agresją. Proszę pamiętać, że wyzywanie Pani przy obecności dzieci, agresywne zachowania to dla nich trauma, która może sprawić w przyszłości stan chronicznej nieufności do obiektu, figury (czyli ojca, partnera). Naszą odpowiedzialnością jest chronić dzieci przed tego typu sytuacjami. Wydarzenia związane z tak smutnymi sytuacjami powodują bezradność, stan szoku emocjonalnego i dezorganizację psychiczną. Warto zadbać o siebie i dzieci. Warto by mąż skorzystał z pomocy specjalisty razem z Panią, byście obydwoje towarzysząc sobie wzajemnie doszli do rozwiązania, które będzie dla Was najkorzystniejsze.
Życzę dużo siły.
Agnieszka Wojda
Monika Marszałek
Dzień dobry Pani Natalio,
Minęło już trochę czasu od Pani pytania, ale z tego, co Pani opisuje, wynika, że od wielu lat zmaga się Pani z trudną sytuacją, w której agresywne zachowania męża, zarówno słowne, jak i teraz fizyczne, stają się coraz bardziej nasilone. To, co Pani opisuje, jest bardzo trudne emocjonalnie, zwłaszcza że z jednej strony Pani mąż potrafi być troskliwym i kochającym ojcem i partnerem, a z drugiej jego wybuchy gniewu i agresji sprawiają, że trudno Pani czuć się bezpiecznie w tej relacji.
Chcę podkreślić, że przemoc — niezależnie od jej formy — zawsze przekracza granice zdrowej relacji i nie powinna być akceptowana. Fakt, że Pani mąż podniósł rękę na Pani tatę, a także używa wulgarnych i raniących słów, jest sygnałem, że problem ten wymaga natychmiastowej uwagi.
Dobrym krokiem może być zaproponowanie terqpii dla męża, ale aby przyniosła ona realne zmiany, konieczna jest gotowość z jego strony do pracy nad sobą i uznanie, że problem istnieje. Warto również rozważyć, czy nie byłaby Pani gotowa na rozmowę z psychologiem, aby uzyskać wsparcie i pomoc w zrozumieniu swoich emocji oraz podjęciu decyzji, co dalej.
Zachęcam również do rozmowy z dziećmi na temat tego, co się wydarzyło, ponieważ są one świadkami tych trudnych sytuacji i na pewno mają swoje uczucia, które warto wysłuchać. Pamiętajmy, że przykład, jaki dajemy dzieciom, wpływa na to, jak będą one postrzegały relacje w przyszłości i w jaki sposób będą rozwiązywały konflikty.
Życzę Pani dużo siły i odwagi w podejmowaniu decyzji.
Serdecznie pozdrawiam,
Monika Marszałek
Psycholog, coach kryzysowy
Katarzyna Aleksandrzak
Rozumiem, że sytuacja, którą Pani opisuje, jest bardzo trudna i złożona, i przede wszystkim chcę wyrazić współczucie dla Pani w tej sytuacji. To, że potrafi Pani tak otwarcie mówić o tym, co się dzieje, jest ważnym krokiem, ponieważ przemoc, zarówno fizyczna, jak i słowna, nigdy nie powinna być ignorowana ani usprawiedliwiana. Z opisu wynika, że Pani mąż jest osobą, która ma zarówno dobre strony – potrafi być ciepły, pomocny i troskliwy – ale również przejawia zachowania agresywne, zwłaszcza w sytuacjach konfliktowych i pod wpływem alkoholu. Nawet jeśli agresja nie zawsze jest obecna, to jednak słowa, których używa, oraz groźby, jakie wypowiada, są formą przemocy, która pozostawia ślady emocjonalne. Zrozumiałe jest, że Pani czuje się zagubiona i niepewna, co robić dalej, zwłaszcza że przemoc werbalna i fizyczna pojawiła się już od dłuższego czasu, a ostatni incydent z ojcem tylko pogłębił problem.
Warto zaznaczyć, że żadna prowokacja nie usprawiedliwia przemocy fizycznej ani słownej. Choć Pani mąż może mieć swoje powody do stresu, takie jak problemy finansowe czy uczucie rozłąki, które z pewnością wpływają na jego samopoczucie, nie oznacza to, że te trudności dają mu prawo do ranienia Pani i innych osób. Jego wybuchy agresji są sygnałem, że nie radzi sobie z emocjami, a to niebezpiecznie eskaluje, szczególnie gdy pojawia się alkohol. Jest zrozumiałe, że może Pani mieć mieszane uczucia wobec myśli o terapii – z jednej strony to może być nadzieja na zmianę, z drugiej obawa, czy rzeczywiście przyniesie ona efekty, zwłaszcza po tylu latach podobnych sytuacji. Terapia może być pomocna, ale wymaga gotowości do zmiany i długoterminowego zaangażowania ze strony Pani męża. Oznacza to nie tylko uczestnictwo w spotkaniach, ale także wzięcie pełnej odpowiedzialności za swoje zachowanie, bez zrzucania winy na innych ani szukania wymówek. Jeśli Pani mąż rzeczywiście podejmie terapię i będzie chciał pracować nad sobą, to może być krok ku zrozumieniu źródła swojej agresji, nauczeniu się lepszego radzenia sobie ze stresem i budowaniu zdrowszych wzorców zachowania.
Rozumiem również, że Pani znajduje się w trudnym położeniu, próbując chronić siebie i swoje dzieci, a jednocześnie starając się zrozumieć, co jest najlepsze dla Waszej rodziny. W takich sytuacjach wsparcie zewnętrzne może być nieocenione. Rozważenie kontaktu z terapeutą lub organizacją wspierającą osoby doświadczające przemocy może pomóc Pani lepiej zrozumieć, jakie kroki są możliwe i bezpieczne do podjęcia. Niezależnie od tego, czy zdecyduje się Pani na rozmowę z mężem o kontynuowaniu małżeństwa, czy na podjęcie decyzji o rozstaniu, warto zadbać o swoje bezpieczeństwo i emocjonalne dobro. Troska o siebie i swoje dzieci jest najważniejsza, a wsparcie terapeutyczne może pomóc w odnalezieniu siły i jasności, które pozwolą Pani podjąć najlepsze decyzje w tej trudnej sytuacji.
To bardzo złożony problem i żadne słowa nie oddadzą w pełni bólu i skomplikowania sytuacji, w której się Pani znajduje. Proszę pamiętać, że nie jest Pani sama i że są miejsca oraz ludzie, którzy mogą zaoferować wsparcie. Podejmowanie decyzji dotyczących przyszłości w takich okolicznościach jest trudne, ale zasługuje Pani na bezpieczeństwo, szacunek i życie bez lęku przed agresją.
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Witam, mam duży problem, zdradziłem emocjonalnie żonę (pisałem z inną kobietą), nigdy nie miałem zamiaru się z nią spotkać i Żona o tym wie (wysłała mnie na badanie wariografem), stało się tak, bo od samego początku naszego związku istnieje jeden dla mnie ogromny problem (Żona nie okazuje uczuć)
Mąż nie godzi się na rozstanie. Postanowiłam rozstać się z mężem. Nie układało nam się od dawna.
Nasze 8-letnie małżeństwo trwało w dużej mierze w milczeniu. Nie było między nami komunikacji. Rzadko ze sobą szczerze rozmawialiśmy. Pojawił się u mnie ktoś, kto wyznał mi miłość. Mąż ws
Mieszkam od 3 lat w Wiedniu, moja partnerka jest Austriaczką. Poznaliśmy się zaraz po tym, jak się tu przeprowadziłem.
Od dłuższego czasu bardzo tęsknię za Polską i rodziną. Pochodzę z okolic Szczecina, loty są drogie, a podróż pociągiem zajmuje dużo czasu. Rozmawialiśmy już o tym z
Witam. Od jakiegoś czasu słyszę opinie od rodziców, szczególnie matek, że nie dzwonią do swoich pociech w momencie przebywania ich u swoich ojców, bo to wywołuje tęsknotę.
Jak jest naprawdę ?
Dzięki za odp
Pozdrawiam
Mam pewien problem z moim synem, który ma 15 lat.
Widzę, że często jest przygnębiony i zestresowany.
Kiedy z nim rozmawiam, wychodzi na to, że czuje się pod dużą presją ze strony rówieśników i boi się, że nie spełni oczekiwań innych. Z jednej strony chce być akceptowany
Ostatnio widzę, że mój dobry kumpel przechodzi coś, co wygląda na nagły kryzys psychiczny. Zawsze był niesamowicie pełen energii i optymizmu, a teraz jakby nagle wycofał się, stał się apatyczny i widać, że coś go przygniata.
Zauważyłem, że unika kontaktu, często się izoluje i ma prob
Coraz częściej zastanawiam się, skąd te trudności w utrzymywaniu zdrowej relacji z moim partnerem.
On wydaje się całkowicie skupiony na sobie, a rozmowy z nim to jak monologi o jego sukcesach czy problemach.
Czuję, że jestem dla niego przezroczysta, co nie pomaga mi w po
Wiecie co, zauważyłam, jak wielką rolę odgrywa rodzina i bliscy w leczeniu zaburzeń psychotycznych. Moja siostra właśnie dostała taką diagnozę i jako rodzina staramy się ją wspierać najlepiej, jak potrafimy. Rozumiem, że nie chodzi tylko o fizyczną obecność, ale o zrozumienie jej potrzeb i trudno
Nie mam się komu wygadać, więc muszę się tutaj wygadać. Jestem w ciężkim stanie, mam straszny nerwoból i jest mi ciężko funkcjonować. Muszę zacząć od mojego męża.
Kilka miesięcy temu okazało się, że jest narkomanem i oszukiwał mnie przez cały nasz związek, ale to chyba nawet nie jest
Dzień dobry,
zacznę może od początku skąd wg.mnie może brać się problem.... Żona w dzieciństwie była przez ojca bita, zmuszana do pedantycznego sprzątania i rygoru posłuszeństwa, wszystko pod karą bicia. Od ponad dwóch lat, a w ciągu ostatniego półrocza najbardziej, nasilają się u ni
Witam. Moja mama nadużywa alkoholu. Najgorzej jest m.in w różne święta, czy jak jest na zwolnieniu lekarskim.
Gdy jest pijana, to kłóci się z tatą i głównie śpi, przez co nie dotrzymuje słowa. Co robić?
Dzień dobry.
Mam pytanie, odnośnie do zachowania pewnego chłopaka Tomka, a mianowicie mówi mi, że tęskni za mną itd, a za chwilę opowiada mi o jakiś koleżankach, a to, że do niego piszą, a to, że musi się spotkać z jedną z koleżanek i jest tak cały czas.
Przez jego
Dzień dobry,
mój przyjaciel lat 52 (znamy się od szkoły podstawowej) dziwnie się zachowuje. Odwiedza mnie np. w pracy lub w domu, rozmawiamy długo, zawsze mamy temat do rozmów, rozmawia też z moimi współpracownikami, z rodziną. Niby wszystko ok, ale zauważyłem, że ma nastawiony w tel
Mam problem.
Umówiłam się do psychologa, bo już nie radzę sobie z sobą. Rodzina nie akceptuje psychologów dla osób dorosłych.
Rodzina - to mąż, moja mama i tata, z którymi mieszkamy. Uważają, że powinnam sama radzić sobie z problemami, w końcu jestem dorosła i znaleźć po
Dlaczego w obecności osoby, z którą żyjemy, nie mamy ochoty nic robić, wykonywać obowiązków i mamy poczucie zmęczenia, a gdy jej nie ma, to wszystkie obowiązki jesteśmy w stanie wykonywać bez większych kłopotów?
Od pewnego czasu przeżywam trudności w moim związku.
Mój partner ma stwierdzone zaburzenia osobowości, co sprawia, że nasza relacja stała się trochę toksyczna.
Często czuję się manipulowany i obwiniany za sytuacje, na które nie mam wpływu. Z jednej strony bardzo mi na ni
Jak mogę pomóc mojej bliskiej przyjaciółce, u której zauważyłam mocno niepokojące zachowania związane z odżywianiem? Coraz częściej unika wspólnych posiłków, narzeka na swoje ciało i obsesyjnie koncentruje się na kaloriach. Martwię się, że mogą to być oznaki zaburzeń odżywiania, ale nie wiem, jak
Często łapię się na tym, że moje życie nie rozwija się tak, jak sobie kiedyś wyobrażałam. Coraz częściej myślę o tym, co do tej pory osiągnęłam i czy to wystarcza, wydaje mi się, że nie.
Te myśli mnie przytłaczają. Zaczęłam unikać sytuacji, które kiedyś były dla mnie zwyczajne, bo bo
Mamy problem, z którym widzę, że boryka się mój syn.
Chyba coraz bardziej unika sytuacji, które kiedyś go nie stresowały. Każde wyjście do szkoły czy spotkanie z rówieśnikami to dla niego spory spadek nastroju i nie do końca wiem, co mogę zrobić, żeby go wesprzeć.
Próbuję być
Hej, mój ojciec bił mamę cały życie, rozwiodła się z nim.
Ojciec ma nową rodzinę i staram się go odwiedzać, lecz za każdym razem jak go widzę, czuje wstręt i nienawiść.
Ojciec chciał się pozbyć młodszej siostry z domu w wieku 12 lat, a teraz jak jest dorosła i wyszła za bogate
Pracowałam przez kilka lat w zawodzie medycznym.
Mam 33 lata. Zostałam tak zgnojona przez lekarzy, że popadłam na pół roku w depresje i z uśmiechniętej dziewczyny zrobił się wrak. Lekarze to potwory, narcyze i praca z ich humorami jest męką. Wszystkie osoby, które znam, mają takie sa
Dzień dobry, ponad trzy lata temu zdarzyła mi się trudna historia, której konsekwencje ponoszę do dziś i nie wiem, jak się z tej sytuacji wyzwolić. Poznałam mężczyznę, który jest obcokrajowcem i zakochaliśmy się w sobie.
Najpierw on się bardzo zaangażował, choć widział mnie tylko par
Moje dziecko (2,5 lat) od dwóch miesięcy budzi się 2-3 razy w nocy (od zawsze idzie spać około 19-19,30, budzi o 21,24,2 lub 5) z niekontrolowanym płaczem, krzykiem i histerią nie do opanowania. Nie daje się uspokoić, mimo że próbujemy razem z mężem na różne sposoby, a w trakcie tych epizodów dzi
Mama nie radzi sobie z żałobą - rok temu zmarła babcia, 8 miesięcy po niej odszedł dziadek. Gdy mama płacze, to potem kłóci się z tatą i pije, nic do niej nie dociera.
Co robić?
Dzień dobry,
od jakiego czasu chciałam zacząć chodzić do psychologa, ponieważ problemy w rodzinie mnie przytłaczają, ale mam obawy. Mam 17 lat, mój ojczym ma problemy z narkotykami, ale normalnie pracuje, nie wykazuje żadnej agresji itd.
Zdarzają się jednak sytuacje, w k
Dzień dobry,
jestem po ślubie 2 lata, mamy 8-miesięczne dziecko i odkąd się pojawiło, nie potrafimy się dogadać. Znamy się z mężem 9 lat, mieszkaliśmy razem 3 lata. Od poniedziałku do piątku było super, a na weekend wracaliśmy do domów rodzinnych i pojawiały się problemy. W rodzinie
Mam 23 lata i od zawsze miałam super kontakt z moją mamą, ale od czasu rozwodu rodziców w tym roku wszystko się zmieniło.
Był to trudny rok dla mnie pod wieloma względami - studia, rozwód rodziców, a do tego wszystkiego przeprowadzka do nowego mieszkania, mój ślub i moja mała siostra
Witam serdecznie.
Pisałam nie tak dawno temu do Państwa w sprawie z partnerem, który ciągle opiniuje, komentuje i broni ostro jednej naszej wspólnej znajomej nie biorąc pod uwagę mojej osoby, jak i moich uczuć. Dziś rozmawiam z nim ponownie.
Jeszcze raz przestawiłam mu m
Jestem dorosła, a moi rodzice rozwiedli się 3 miesiące temu.
Czy to normalne, że nie jestem w stanie pogodzić się z tym i zaakceptować, że mama zmusza mnie do spędzania świąt z nowym partnerem, którego ja nawet nie poznałam?
Dzień dobry,
Chciałabym zasięgnąć opinii innych osób, które znają ten temat doskonale. Na początku października zaczęłam spotykać się z chłopakiem, który po około 3tyg powiedział mi, że ma depresję. Do tego momentu codziennie pisał i rozmawialiśmy.
Po wyznaniu tego konta
Witam wszystkich,
po spotykaniu się z dziewczyną przez 2 miesiące stwierdziła, że nic do mnie nie czuje, od początku nic do mnie nie czuła, tak stwierdziła w wiadomości.
Regularnie się spotykaliśmy, zabierałem ją wszędzie - na kino, basen, łyżwy, do różnych restauracji.
Mam wstydliwy problem.
Nigdy nie chciałam mieć dzieci, nie żałuję i nie chcę.
Jako nastolatka myślałam schematem, że będę mieć, bo każda to przechodzi itd. Nigdy nikt mnie nie kochał i myślałam, że może kochający mąż rozwiąże problem.
Miałam przez jakiś czas
Dlaczego ciągle rezygnuję, wycofuję się i unikam trudności? Cztery razy zmieniałam szkołę średnią, a dwa razy studia. Próbowałam podejmować różne aktywności, na przykład zajęcia sportowe, ale po pierwszym razie szybko rezygnowałam. Chodziłam kiedyś przez kilka miesięcy na terapię, jednak również
Witam,
narzeczony chyba nie do końca akceptuje moich synów 19 i 30 lat.
Wypowiada się o nich w naszych rozmowach w bardzo niepochlebny sposób (młodszy to poj*b filozof i itp, starszy też nie lepszy). Natomiast w ich towarzystwie jest poprawny (synowie nie mieszkają z nami). Sp
Nie rozumiem zachowania mojej matki.
Zawsze jak był jakiś spór z ludźmi- matka po paru minutach staje po stronie przeciwnej. Wynajduje argumenty przeciwko nam - dzieciom, mężowi itd. Przyznaje rację, chociaż i ją obrażano.
O co w tym chodzi???
Ma 60 lat, ale
Mama choruje na schizofrenie...
Kilkakrotnie hospitalizowana w szpitalu psychiatrycznym.
Mama nie chce się leczyć, uważa, że jest zdrowa.
Do tej pory mieszkała z tatą i on się nią zajmował. Niestety tata zmarł, a mama została sama w domu. Mama nie chce dać s
Dzień dobry,
Mam problem, chcę zerwać kontakt z moją przyjaciółką.
Znam ją 9 lat i jest to trudne, bo obie się ranimy nawzajem.
Ja zaczęłam, niestety nie schowałam języka za zębami i się wyglądałam. Bardzo mi było przykro z tego powodu i ją przepraszałam, ale od t
Długotrwała choroba i śmierć partnera oraz setka innych problemów. Pięć miesięcy temu zmarł mężczyzna, z którym przez 11 lat byłam w związku. Nie była to śmierć nagła – właśnie mija druga rocznica od dnia, w którym dostał udaru.
Stało się to w mojej obecności i było to dla mnie stras
TW. Samookaleczanie
Mam duży problem.
Miałam pogadać z moją mamą o samookaleczaniu wczoraj i przy tym miała pomoc mi siostra. Niestety jak wróciłam ze szkoły mama dostała wyniki badań, które nie wyszły najlepiej, bo ma podejrzenie szpiczaka.
Nie wiem teraz, czy rzeczywi
Mam myśli samobójcze i one ciągle trwają, nie mijają, co pewien czas wracają. Przyczyną ich są nierozwiązane problemy natury sytuacyjnej. Wszyscy, dosłownie wszyscy piszą, że kryzys to stan przejściowy, który zawsze mija. Dlaczego więc w moim przypadku nie mija? Czy ja w sposób nieświadomy sztucz
Ludzie mi dokuczają, że nic w życiu nie mam.
To prawda. Wszystko zasługa przemocy w domu, o której nikt nie wie i że nie rozwijałam się prawidłowo. Miałam też wypadek i nie mogłam pracować przez prawie 10 lat.
Czuje się jak zero. Dbam o siebie, robię małe kroki, ale w mo
(bardzo przepraszam, że tak się rozpisałam. Może nie będzie chciało się komuś tego czytać, ale potrzebuję pomocy )
Witam,
mam za 3 miesiące 17 lat i mam problemy z agresją, jakieś działania impulsywne, pustkę derealizacja itp i straszne lęki. Chciałabym napisać o tych lękach,
Dzień dobry,
zwracam się w sumie z paroma drobnymi problemami.
Od ponad roku próbuje leczyć zaburzenia lękowe i jakoś to idzie. Niestety, ale chodzę jeszcze do szkoły, w której jestem przez to oceniana przez nauczycieli przez ich wizję na temat tego wszystkiego. Przez os
Jestem zrozpaczony, że muszę żyć i zagniewany, że pojawiłem się na świecie.
Jestem mężatką od 18 lat z Włochem. Mieszkamy we Włoszech, mamy 2 dzieci, syn 10 lat i córka 15 lat.
Od wielu lat to małżeństwo nie funkcjonuje, tak jak powinno, a dokładnie od narodzin drugiego dziecka.
Mój mąż zaczął oddalać się ode mnie po narodzinach syna.
TW samookaleczanie.
Nie wiem, jak mam porozmawiać z moimi rodzicami o tym, że się tnę.
Robię to od 2 lat, zaczęłam robić to z ciekawości i zakończyło się na tym, że gdy jestem czymś bardzo przytłoczona, zaczynam to robić. Nie robię tego jakoś często, ale teraz zdarza się to częściej
Nie mam już siły. Jestem w związku 11 miesięcy, a znamy się około 2 lata. Nie mieszkamy razem.
Po ok. dwóch miesiącach związku zaczęły się sprzeczki, a dokładniej to raczej według mojego partnera ja wyłączam myślenie. Zawsze lub prawie zawsze robię coś źle i mój partner to mówi, a ra
Mam 16 lat i odczuwam głębokie uczucie pustki oraz dezorientacji, które towarzyszy mi na co dzień. Często czuję się zagubiona, nie wiedząc, gdzie się znajduję ani kim naprawdę jestem, co wprowadza mnie w stan frustracji i zniechęcenia. Zmagam się z problemami z agresją, które przejawiają się w sk