Rozumiem, że Pani małżeństwo znajduje się w bardzo trudnym momencie i że Pani czuje się wyczerpana emocjonalnie. W takich sytuacjach słowa partnera, który mówi o miłości, mogą wydawać się sprzeczne z jego działaniami, zwłaszcza gdy te działania ranią i obciążają psychicznie. Miłość to nie tylko słowa – to również troska, wsparcie, zrozumienie i gotowość do rozwiązywania problemów wspólnie, z szacunkiem dla drugiej osoby.
To, że Pani mąż zapewnia, że Panią kocha, a jednocześnie oskarża Panią i działa w sposób, który jest dla Pani krzywdzący, może być wyrazem jego własnej frustracji i bezradności. Niestety, takie zachowania, jak nastawianie rodziny przeciwko Pani czy tworzenie podziału między Panią a dziećmi, to nie są przejawy miłości. Może to wskazywać na próbę kontroli lub manipulacji, co jeszcze bardziej oddala od zdrowej i szanującej relacji.
Warto zastanowić się nad tym, co jest dla Pani ważne, i jakie są Pani potrzeby emocjonalne.
Czy myślała Pani o wsparciu psychologa, który mógłby pomóc w tej trudnej sytuacji?
Dobry wieczór,
To, co Pani opisuje, jest z pewnością bardzo trudne i bolesne. Wydaje się, że Pani mąż może odczuwać różne emocje, takie jak lęk przed utratą rodziny, złość czy frustrację. Jego zachowania, takie jak nastawianie rodziny przeciwko Pani czy manipulowanie emocjami dzieci, wskazują raczej na potrzebę kontroli niż na zdrową, wspierającą miłość. A więc to, czy Pani mąż darzy Panią uczuciem, jest skomplikowaną kwestią.
Prawdziwa miłość według mnie powinna opierać się na szacunku, zrozumieniu i wsparciu. W Pani przypadku brak komunikacji i wzajemnego wsparcia spowodował wygaszenie uczuć. Mąż może mylić swoje uczucia z miłością, ale sposób, w jaki je wyraża, jest krzywdzący dla Pani.
Najważniejsze teraz jest to, jak Pani się czuje i czego potrzebuje. Jeśli czuje Pani, że ten związek Panią niszczy i nie widzi Pani możliwości naprawy, ma Pani prawo zadbać o siebie i swoje samopoczucie. Warto pomyśleć o wsparciu dla siebie w tej trudnej sytuacji, być może wsparciu specjalisty.
Droga Anonimko,
oczywiście, że jest to możliwe, że mąż wciąż panią kocha, chociaż bez rozmowy z nim to wróżenie z fusów. Zastanawia mnie, tylko, po co pani o to pyta? Pisze ani, że uczucie w pani już wygasło. To zawsze bolesne doświadczenie. Jednak chwilę później pyta pani o jego miłość. Jeśli z pani strony nie ma już uczucia i nie ma sposobu, by ponownie je rozpalić, sprawa wydaje się przesądzona, być z kimś nie kochając tej drugiej strony od dawna, to niemal grzech. Może dobrze byłoby spróbować terapii małżeńskiej, żeby przekonać się, czy między wami wszystko skończone, czy też jest jakiś cień nadziei. Jeśli nie - warto postarać się o zgodne, pełne szacunku rozstanie, bez szukania winnych.
Życzę powodzenia,
Paweł Franczak